CultureMain article: Culture of Ira

Culture
Main article: Culture of Iran
The earliest recorded cultures within the region of Iran date back to the Lower Paleolithic era.

Owing to its dominant geopolitical position and culture in the world, Iran has directly influenced cultures as far away as Greece, Macedonia, and Italy to the West, Russia to the North, the Arabian Peninsula to the South, and indirectly South and East Asia to the East.

Art
Main articles: Iranian art and Persian carpet

Ceiling of the Lotfollah Mosque

Safavid painting kept at the Abbasi Caravanserai in Isfahan
Iranian works of art show a great variety in style, in different regions and periods. The main connections between these works are iconographic motifs.[310] Combination is another major element in the art of Iran, specifically the depictions of composite human and animal figures, which also refer to the mythology of Iran.

Iranian art encompasses many disciplines, including architecture, painting, weaving, pottery, calligraphy, metalworking, and stonemasonry. The Median and Achaemenid empires left a significant classical art scene which remained as basic influences for the art of the later eras. Art of the Parthians was a mixture of Iranian and Hellenistic artworks, with their main motifs being scenes of royal hunting expeditions and investitures.[311][312] The Sassanid art played a prominent role in the formation of both European and Asian medieval art,[82] which carried forward to the Islamic world, and much of what later became known as Islamic learning, such as philology, literature, jurisprudence, philosophy, medicine, architecture, and science, were of Sassanid basis.[313][314][315]

There is also a vibrant Iranian modern and contemporary art scene, with its genesis in the late 1940s. The 1949 Apadana Gallery of Tehran, which was operated by Mahmoud Javadi Pour and other colleagues, and the emergence of artists such as Marcos Grigorian in the 1950s, signaled a commitment to the creation of a form of modern art grounded in Iran.[316]

Iranian carpet-weaving dates back to the Bronze Age, and is one of the most distinguished manifestations of the art of Iran. Iran is the world's largest producer and exporter of handmade carpets, producing three quarters of the world's total output and having a share of 30% of world's export markets.[317][318]

Iran is also home to one of the largest jewel collections in the world.

Architecture
Main articles: Iranian architecture and Persian gardens
The history of Iranian architecture goes back to the 7th millennium BC.[319] Iranians were among the first to use mathematics, geometry, and astronomy in architecture.

Iranian architecture displays great variety, both structural and aesthetic, developing gradually and coherently out of earlier traditions and experience.[320] The guiding motifs of Iranian architecture are unity, continuity, and cosmic symbolism.[321]

Iran ranks seventh among countries with the most archaeological architectural ruins and attractions from antiquity, as recognized by UNESCO.[322]


Ruins of Persepolis


Naqsh-e Jahan Square


Qasemi Bath


Entrance of the Shah Mosque


Azadi Tower

Siose Bridge


Shazdeh Garden


Qavam House


A ceiling at the Bazaar of Yazd


Golestan Palace
Literature
Main article: Persian literature

Mausoleum of Ferdowsi in Tus
Iranian literature is one of the world's oldest literatures, dating back to the poetry of Avesta and Zoroastrian literature.

Poetry is used in many Iranian classical works, whether in literature, science, or metaphysics. Persian language has been dubbed as a worthy language to serve as a conduit for poetry, and is considered as one of the four main bodies of world literature.[323] Dialects of Persian are sporadically spoken throughout regions from China to Syria and Russia, though mainly in the Iranian Plateau.[324][325]

Iran has a number of famous poets; most notably Rumi, Ferdowsi, Hafez, Saadi Shirazi, Khayyám Ney-Shapuri, and Nezami Ganjavi.[326] Iranian literature inspired notable writers such as Goethe, Thoreau, and Ralph Waldo Emerson.[88][89][90]

Philosophy
Main articles: Ancient philosophy § Ancient Iranian philosophy and Iranian philosophy
The Farohar Symbol from Persepolis
Depiction of a Fravarti in Persepolis
Iranian philosophy originates to Indo-Iranian roots, with Zarathustra's teachings having major influences.

According to the Oxford Dictionary of Philosophy, the chronology of the subject and science of philosophy starts with the Indo-Iranians, dating this event to 1500 BC. The Oxford dictionary also states, "Zarathushtra's philosophy entered to influence Western tradition through Judaism, and therefore on Middle Platonism."

While there are ancient relations between the Indian Vedas and the Iranian Avesta, the two main families of the Indo-Iranian philosophical traditions were characterized by fundamental differences, especially in their implications for the human being's position in society and their view of man's role in the universe.

The Cyrus cylinder, which is known as "the first charter of human rights," is often seen as a reflection of the questions and thoughts expressed by Zarathustra, and developed in Zoroastrian schools of the Achaemenid Era.[327][328]

The earliest tenets of Zoroastrian schools are part of the extant scriptures of the Zoroastrian religion in Avestan language. Among them are treatises such as the Shikand-gumanic Vichar, Denkard, Zātspram, as well as older passages of Avesta, and the Gathas.[329]

Mythology
Main articles: Iranian mythology and Iranian folklore

Statue of Arash the Archer at the Sadabad Complex
Iranian mythology consists of ancient Iranian folklore and stories, all involving extraordinary beings. They reflect attitudes towards the confrontation of good and evil, actions of the gods, and the exploits of heroes and fabulous creatures.

Myths play a crucial part in the culture of Iran, and understanding of them is increased when they are considered within the context of actual events in the history of Iran. The geography of Greater Iran, a vast area covering present-day Iran, the Caucasus, Anatolia, Mesopotamia, and Central Asia, with its high mountain ranges, plays the main role in much of the Iranian mythology.

Shahnameh of Ferdowsi is the main collection of the mythology of Iran, which draws heavily on the stories and characters of Zoroastrianism, from the texts of Avesta, Denkard, and Bundahishn.

Observances
See also: Public holidays in Iran and Iranian calendars

Haft-Seen (or Haft-Čin), a customary of the Iranian New Year
Iran has three official calendar systems, including the Solar calendar as the main, the Gregorian calendar for international and Christian events, and the Lunar calendar for Islamic events.

The main national annual of Iran is Nowruz, an ancient tradition celebrated on 21 March to mark the beginning of spring and the New Year of Iran. It is enjoyed by people with different religions, but is a holiday for Zoroastrians. It was registered on the list of Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity,[330] and was described as the Persian New Year[331][332][333][334] by UNESCO in 2009.

Other remained national annuals of Iran include:

Čā'r Šanbe Suri: A prelude to Nowruz, in honor of Ātar (the Holy Fire), celebrated by fireworks and fire-jumping, on the last Wednesday before Nowruz
Sizda' be Dar: Leaving the house to join the nature, on the thirteenth day of the New Year (April 2)
Čelle ye Zemestān: Also known as Yaldā; the longest night of the year, celebrated on the eve of Winter Solstice, by reciting poetry and having the customary fruits which include watermelon, pomegranate, and mixed nuts
Tirgān: A mid summer festival, in honor of Tishtrya, celebrated on Tir 13 (July 4), by splashing water, reciting poetry, and having traditional dishes such as šole-zard and spinach soup
Mehrgān: An autumn festival, in honor of Mithra, celebrated on Mehr 16 (October 8), by family gathering and setting a table of sweets, flowers, and a mirror
Sepand Ārmazgān: Dedicated to Ameša Spenta (the Holy Devotion); celebrated by giving presents to partners, on Esfand 15 (February 24)
Along with the national celebrations, annuals such as Ramezān, Eid e Fetr, and Ruz e Āšurā are marked by Muslims; Noel, Čelle ye Ruze, and Eid e Pāk are celebrated by Christians; and the festivals Purim, Eid e Fatir, and Tu Bišvāt are celebrated by Jewish people in Iran.

Music
Main article: Music of Iran

Karna, an ancient Iranian musical instrument from the 6th century BC
Iran is the apparent birthplace of the earliest complex instruments, as evidenced by the archaeological records found in Western Iran, dating back to the 3rd millennium BC.[335] The Iranian use of both vertical and horizontal angular harps have been documented at the sites Madaktu and Kul-e Farah, with the largest collection of Elamite instruments documented at Kul-e Farah. Multiple depictions of horizontal harps were also sculpted in Assyrian palaces, dating back between 865 and 650 BC.

Xenophon's Cyropaedia refers to a great number of singing women at the court of the Achaemenid Iran. Athenaeus of Naucratis states that, by the time of the last Achaemenid king, Artashata (336–330 BC), Achaemenid singing girls were captured by the Macedonian general, Parmenion.[336] Under the Parthian Empire, a type of epic music was taught to youth, depicting the national epics and myths which were later represented in the Shahnameh of Ferdowsi.[337]

History of the Sassanid music is better documented than the earlier periods, and is specially more evident in the Zoroastrian contexts.[338] By the time of Khosrow II, the Sassanid royal court was the host of prominent musicians, namely Ramtin, Bamshad, Nakisa, Azad, Sarkash, and Barbad.


A Safavid painting at Hasht Behesht, depicting a 7th-century Iranian banquet
Some Iranian traditional musical instruments include saz, Persian tar, Azerbaijani tar, dotar, setar, kamanc

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฒนธรรมบทความหลัก: วัฒนธรรมของอิหร่านวัฒนธรรมภายในภูมิภาคของอิหร่านวันกลับไปยังยุค Paleolithic ล่างบันทึกแรกสุดเนื่องจากตำแหน่งหลักภูมิศาสตร์การเมืองและวัฒนธรรมในโลกของ อิหร่านได้โดยตรงรับอิทธิพลวัฒนธรรมไกลถึงประเทศกรีซ มาซิโดเนีย และอิตาลีทางตะวันตก รัสเซียทางเหนือ คาบสมุทรอาหรับ ใต้ และอ้อมใต้และเอเชียตะวันออกไปทิศตะวันออกศิลปะบทความหลัก: ศิลปะอิหร่านและพรมเปอร์เซียเพดานของมัสยิด Lotfollahจิตรกรรม Safavid เก็บที่สถานีคาราวาน Abbasi ในอิสฟาฮานงานศิลปะอิหร่านแสดงต่าง ๆ แบบ ในภูมิภาคและรอบระยะเวลา การเชื่อมต่อหลักระหว่างผลงานโดดเด่น iconographic ชุด [310] เป็นอีกองค์ประกอบที่สำคัญในศิลปะของอิหร่าน โดยเฉพาะฉากผสมมนุษย์ และสัตว์ตัวเลข ซึ่งหมายถึงตำนานของอิหร่านศิลปะอิหร่านครอบคลุมหลายสาขา สถาปัตยกรรม จิตรกรรม ทอผ้า เครื่องปั้นดินเผา ประดิษฐ์ โลหะ และ stonemasonry จักรวรรดิอคีเมนียะห์และมัธยฐานซ้ายฉากศิลปะดั้งเดิมอย่างมีนัยสำคัญซึ่งยังคงเป็นพื้นฐานที่มีอิทธิพลต่อศิลปะของช่วงหลัง ศิลปะของ Parthians มีส่วนผสมของอิหร่าน และเฮเลนนิสติคงาน กับการลงหลักการฉากล่ารอยัลนิและ investitures [311] [312] ซาสซานิยะห์ศิลปะมีบทบาทเด่นในการก่อตัวของเอเชีย และยุโรปยุคกลางศิลปะ, [82] ซึ่งยกโลกอิสลาม และมากอะไรภายหลังกลายเป็นที่รู้จักกันเป็นการเรียนรู้อิสลาม เช่น philology วรรณกรรม ฟิกฮ ปรัชญา การแพทย์ สถาปัตยกรรม และ วิทยาศาสตร์ ได้ของซาสซานิยะห์พื้นฐาน [313] [314] [315]นอกจากนี้ยังมีฉากแห่งอิหร่านร่วม สมัยศิลปะ กับของปฐมกาลใน 2483 1949 Apadana เก็บของเตหราน ซึ่งถูกดำเนินการ โดย Mahmoud Javadi เท และผู้ร่วมงานอื่น ๆ และการเกิดขึ้นของศิลปินเช่นกอเรียน Marcos ในช่วงทศวรรษ 1950 สัญญาณความมุ่งมั่นที่จะสร้างรูปแบบของศิลปะสมัยใหม่ที่สูตรในอิหร่าน [316]วันทอพรมอิหร่านกลับไปยุคสำริด และเป็นหนึ่งในลักษณะที่แตกต่างมากที่สุดของศิลปะของอิหร่าน อิหร่านเป็นผู้ผลิตและส่งออกพรมทอมือ ผลิตไตรมาสที่สามของผลผลิตรวมของโลก และมีส่วนแบ่ง 30% ของตลาดส่งออกของโลกของโลก [317] [318]Iran is also home to one of the largest jewel collections in the world.ArchitectureMain articles: Iranian architecture and Persian gardensThe history of Iranian architecture goes back to the 7th millennium BC.[319] Iranians were among the first to use mathematics, geometry, and astronomy in architecture.Iranian architecture displays great variety, both structural and aesthetic, developing gradually and coherently out of earlier traditions and experience.[320] The guiding motifs of Iranian architecture are unity, continuity, and cosmic symbolism.[321]Iran ranks seventh among countries with the most archaeological architectural ruins and attractions from antiquity, as recognized by UNESCO.[322]Ruins of Persepolis Naqsh-e Jahan Square Qasemi Bath Entrance of the Shah Mosque Azadi Tower Siose Bridge Shazdeh Garden Qavam House A ceiling at the Bazaar of Yazd Golestan PalaceLiteratureMain article: Persian literatureMausoleum of Ferdowsi in TusIranian literature is one of the world's oldest literatures, dating back to the poetry of Avesta and Zoroastrian literature.Poetry is used in many Iranian classical works, whether in literature, science, or metaphysics. Persian language has been dubbed as a worthy language to serve as a conduit for poetry, and is considered as one of the four main bodies of world literature.[323] Dialects of Persian are sporadically spoken throughout regions from China to Syria and Russia, though mainly in the Iranian Plateau.[324][325]Iran has a number of famous poets; most notably Rumi, Ferdowsi, Hafez, Saadi Shirazi, Khayyám Ney-Shapuri, and Nezami Ganjavi.[326] Iranian literature inspired notable writers such as Goethe, Thoreau, and Ralph Waldo Emerson.[88][89][90]PhilosophyMain articles: Ancient philosophy § Ancient Iranian philosophy and Iranian philosophyThe Farohar Symbol from PersepolisDepiction of a Fravarti in PersepolisIranian philosophy originates to Indo-Iranian roots, with Zarathustra's teachings having major influences.According to the Oxford Dictionary of Philosophy, the chronology of the subject and science of philosophy starts with the Indo-Iranians, dating this event to 1500 BC. The Oxford dictionary also states, "Zarathushtra's philosophy entered to influence Western tradition through Judaism, and therefore on Middle Platonism."While there are ancient relations between the Indian Vedas and the Iranian Avesta, the two main families of the Indo-Iranian philosophical traditions were characterized by fundamental differences, especially in their implications for the human being's position in society and their view of man's role in the universe.The Cyrus cylinder, which is known as "the first charter of human rights," is often seen as a reflection of the questions and thoughts expressed by Zarathustra, and developed in Zoroastrian schools of the Achaemenid Era.[327][328]The earliest tenets of Zoroastrian schools are part of the extant scriptures of the Zoroastrian religion in Avestan language. Among them are treatises such as the Shikand-gumanic Vichar, Denkard, Zātspram, as well as older passages of Avesta, and the Gathas.[329]
Mythology
Main articles: Iranian mythology and Iranian folklore

Statue of Arash the Archer at the Sadabad Complex
Iranian mythology consists of ancient Iranian folklore and stories, all involving extraordinary beings. They reflect attitudes towards the confrontation of good and evil, actions of the gods, and the exploits of heroes and fabulous creatures.

Myths play a crucial part in the culture of Iran, and understanding of them is increased when they are considered within the context of actual events in the history of Iran. The geography of Greater Iran, a vast area covering present-day Iran, the Caucasus, Anatolia, Mesopotamia, and Central Asia, with its high mountain ranges, plays the main role in much of the Iranian mythology.

Shahnameh of Ferdowsi is the main collection of the mythology of Iran, which draws heavily on the stories and characters of Zoroastrianism, from the texts of Avesta, Denkard, and Bundahishn.

Observances
See also: Public holidays in Iran and Iranian calendars

Haft-Seen (or Haft-Čin), a customary of the Iranian New Year
Iran has three official calendar systems, including the Solar calendar as the main, the Gregorian calendar for international and Christian events, and the Lunar calendar for Islamic events.

The main national annual of Iran is Nowruz, an ancient tradition celebrated on 21 March to mark the beginning of spring and the New Year of Iran. It is enjoyed by people with different religions, but is a holiday for Zoroastrians. It was registered on the list of Masterpieces of the Oral and Intangible Heritage of Humanity,[330] and was described as the Persian New Year[331][332][333][334] by UNESCO in 2009.

Other remained national annuals of Iran include:

Čā'r Šanbe Suri: A prelude to Nowruz, in honor of Ātar (the Holy Fire), celebrated by fireworks and fire-jumping, on the last Wednesday before Nowruz
Sizda' be Dar: Leaving the house to join the nature, on the thirteenth day of the New Year (April 2)
Čelle ye Zemestān: Also known as Yaldā; the longest night of the year, celebrated on the eve of Winter Solstice, by reciting poetry and having the customary fruits which include watermelon, pomegranate, and mixed nuts
Tirgān: A mid summer festival, in honor of Tishtrya, celebrated on Tir 13 (July 4), by splashing water, reciting poetry, and having traditional dishes such as šole-zard and spinach soup
Mehrgān: An autumn festival, in honor of Mithra, celebrated on Mehr 16 (October 8), by family gathering and setting a table of sweets, flowers, and a mirror
Sepand Ārmazgān: Dedicated to Ameša Spenta (the Holy Devotion); celebrated by giving presents to partners, on Esfand 15 (February 24)
Along with the national celebrations, annuals such as Ramezān, Eid e Fetr, and Ruz e Āšurā are marked by Muslims; Noel, Čelle ye Ruze, and Eid e Pāk are celebrated by Christians; and the festivals Purim, Eid e Fatir, and Tu Bišvāt are celebrated by Jewish people in Iran.

Music
Main article: Music of Iran

Karna, an ancient Iranian musical instrument from the 6th century BC
Iran is the apparent birthplace of the earliest complex instruments, as evidenced by the archaeological records found in Western Iran, dating back to the 3rd millennium BC.[335] The Iranian use of both vertical and horizontal angular harps have been documented at the sites Madaktu and Kul-e Farah, with the largest collection of Elamite instruments documented at Kul-e Farah. Multiple depictions of horizontal harps were also sculpted in Assyrian palaces, dating back between 865 and 650 BC.

Xenophon's Cyropaedia refers to a great number of singing women at the court of the Achaemenid Iran. Athenaeus of Naucratis states that, by the time of the last Achaemenid king, Artashata (336–330 BC), Achaemenid singing girls were captured by the Macedonian general, Parmenion.[336] Under the Parthian Empire, a type of epic music was taught to youth, depicting the national epics and myths which were later represented in the Shahnameh of Ferdowsi.[337]

History of the Sassanid music is better documented than the earlier periods, and is specially more evident in the Zoroastrian contexts.[338] By the time of Khosrow II, the Sassanid royal court was the host of prominent musicians, namely Ramtin, Bamshad, Nakisa, Azad, Sarkash, and Barbad.


A Safavid painting at Hasht Behesht, depicting a 7th-century Iranian banquet
Some Iranian traditional musical instruments include saz, Persian tar, Azerbaijani tar, dotar, setar, kamanc

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมบทความหลัก: วัฒนธรรมของอิหร่าน. ที่บันทึกวัฒนธรรมในภูมิภาควันที่อิหร่านเร็วกลับไปยุคยุคที่ต่ำกว่าเนื่องจากตำแหน่งทางการเมืองของตนที่โดดเด่นและวัฒนธรรมในโลกที่อิหร่านได้รับอิทธิพลโดยตรงวัฒนธรรมที่ไกล ๆ เช่นกรีซ, มาซิโดเนียและ อิตาลีไปทางทิศตะวันตก, รัสเซียไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือคาบสมุทรอาหรับไปทางทิศใต้และทางอ้อมทางทิศใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงไปทางทิศตะวันออก. ศิลปะบทความหลัก: ศิลปะอิหร่านและพรมเปอร์เซียเพดานของมัสยิดLotfollah ภาพวาดวิดเก็บไว้ที่บาคาราวานในอิสฟาฮานผลงานศิลปะของอิหร่านแสดงความหลากหลายในรูปแบบที่แตกต่างกันในภูมิภาคและระยะเวลา การเชื่อมต่อที่สำคัญระหว่างผลงานเหล่านี้มีความสำคัญเข้มข้น. [310] รวมเป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบที่สำคัญในศิลปะของอิหร่านโดยเฉพาะที่เด่นชัดของมนุษย์คอมโพสิตและตัวเลขสัตว์ที่ยังอ้างถึงตำนานของอิหร่าน. ศิลปะอิหร่านครอบคลุมหลายสาขาวิชารวมทั้ง สถาปัตยกรรม, ภาพวาด, ทอผ้า, เครื่องปั้นดินเผา, การประดิษฐ์ตัวอักษรโลหะและ stonemasonry ค่ามัธยฐานและจักรวรรดิ Achaemenid ซ้ายฉากศิลปะคลาสสิกอย่างมีนัยสำคัญซึ่งยังคงเป็นพื้นฐานสำหรับอิทธิพลของศิลปะในยุคต่อมา ศิลปะของ Parthians เป็นส่วนผสมของงานศิลปะของอิหร่านและขนมผสมน้ำยาด้วยลวดลายหลักของพวกเขาเป็นฉากการเดินทางล่าสัตว์และพระราช investitures. [311] [312] ศิลปะยะห์มีบทบาทสำคัญในการก่อตัวของศิลปะทั้งในยุโรปและเอเชียกลาง [82] ซึ่งดำเนินการไปข้างหน้าเพื่อโลกอิสลามและมากของสิ่งที่ต่อมากลายเป็นที่รู้จักการเรียนรู้อิสลามเช่นภาษาศาสตร์วรรณกรรมนิติศาสตร์ปรัชญา, ยา, สถาปัตยกรรมและวิทยาศาสตร์เป็นพื้นฐานยะห์. [313] [314] [315] นอกจากนี้ยังมีฉากที่สดใสศิลปะสมัยใหม่และร่วมสมัยของอิหร่านที่มีแหล่งกำเนิดในปลายทศวรรษที่ 1940 1949 Apadana หอศิลป์กรุงเตหะรานซึ่งได้รับการดำเนินการโดยมาห์มุด Javadi เทและเพื่อนร่วมงานอื่น ๆ และการเกิดขึ้นของศิลปินเช่นมาร์กอส Grigorian ในปี 1950 ที่ส่งสัญญาณความมุ่งมั่นในการสร้างรูปแบบของศิลปะสมัยใหม่เหตุผลในอิหร่านได้. [316] อิหร่านวันพรมทอผ้ากลับไปยุคสำริดและเป็นหนึ่งในอาการที่โดดเด่นที่สุดของศิลปะของอิหร่าน อิหร่านเป็นผู้ผลิตที่ใหญ่ที่สุดของโลกและส่งออกของพรมที่ทำด้วยมือ, การผลิตสามในสี่ของการส่งออกรวมของโลกและมีส่วนแบ่ง 30% ของตลาดส่งออกของโลก. [317] [318] อิหร่านยังเป็นบ้านที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งคอลเลกชันอัญมณีใน โลก. สถาปัตยกรรมบทความหลัก: สถาปัตยกรรมอิหร่านและสวนเปอร์เซีย.. ประวัติศาสตร์ของสถาปัตยกรรมอิหร่านกลับไปสหัสวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล [319] ชาวอิหร่านเป็นหนึ่งในกลุ่มแรกที่ใช้คณิตศาสตร์เรขาคณิตและดาราศาสตร์สถาปัตยกรรมแสดงสถาปัตยกรรมอิหร่านหลากหลายดีทั้งโครงสร้างและความงาม, การพัฒนาและค่อยๆเป็นตุเป็นตะจากประเพณีก่อนหน้านี้และมีประสบการณ์. [320] ที่สำคัญแนวทางของสถาปัตยกรรมอิหร่านมีความสามัคคีต่อเนื่อง. และสัญลักษณ์ของจักรวาล [321] อิหร่านอันดับที่เจ็ดในหมู่ประเทศที่มีซากปรักหักพังของสถาปัตยกรรมทางโบราณคดีมากที่สุดและสถานที่ท่องเที่ยว จากสมัยโบราณเป็นที่ยอมรับโดยยูเนสโก [322]. ซากปรักหักพังของ Persepolis Naqsh อี Jahan สแควร์Qasemi อาบน้ำทางเข้ามัสยิดชาห์Azadi ทาวเวอร์Siose สะพานShazdeh สวนQavam บ้านเพดานที่ท์บาซาร์ของซด์Golestan พระราชวังวรรณกรรมบทความหลัก: วรรณกรรมเปอร์เซียสุสานของ Ferdowsi ใน Tus วรรณกรรมอิหร่านเป็นหนึ่งในวรรณกรรมที่เก่าแก่ที่สุดของโลกย้อนหลังไปถึงบทกวีของอาเวดและวรรณกรรมโซโรอัสเตอร์. บทกวีถูกนำมาใช้ในผลงานคลาสสิกหลายอิหร่านไม่ว่าจะในวรรณกรรมวิทยาศาสตร์หรืออภิปรัชญา ภาษาเปอร์เซียได้รับการขนานนามว่าเป็นภาษาที่สมควรจะทำหน้าที่เป็นสื่อกลางสำหรับบทกวีและถือเป็นหนึ่งในสี่ของหน่วยงานหลักของโลกวรรณกรรม. [323] ภาษาเปอร์เซียพูดเป็นระยะ ๆ ตลอดทั้งภูมิภาคจากประเทศจีนไปยังประเทศซีเรียและรัสเซีย แต่ ส่วนใหญ่อยู่ในที่ราบสูงอิหร่าน [324] [325]. อิหร่านมีจำนวนของกวีที่มีชื่อเสียง; ที่สะดุดตาที่สุดรุมิ Ferdowsi, Hafez ซาดี Shirazi, Khayyám Ney-Shapuri และ Nezami Ganjavi. [326] วรรณกรรมอิหร่านแรงบันดาลใจให้นักเขียนที่มีชื่อเสียงเช่นเกอเธ่โรและราล์ฟวอลโดเอเมอร์สัน. [88] [89] [90] ปรัชญาหลักบทความ: ปรัชญาโบราณ§ปรัชญาอิหร่านโบราณและปรัชญาอิหร่านสัญลักษณ์Farohar จาก Persepolis ภาพของ Fravarti ใน Persepolis ปรัชญาอิหร่านมาไปที่รากของอินโดอิหร่านกับคำสอนรังสีแกมมาของการมีอิทธิพลหลัก. ตามพจนานุกรม Oxford ปรัชญาเหตุการณ์ของ เรื่องและวิทยาศาสตร์ของปรัชญาเริ่มต้นด้วยอินโดอิหร่านย้อนเหตุการณ์นี้ถึง 1500 ปีก่อนคริสตกาล พจนานุกรมที่ฟอร์ดยังระบุ "ปรัชญา Zarathushtra ของเข้ามามีอิทธิพลต่อสังคมตะวันตกผ่านยูดายและดังนั้นในกลาง Platonism." ในขณะที่มีความสัมพันธ์ที่โบราณระหว่างอินเดียพระเวทและอิหร่านอาเวดสองครอบครัวหลักของประเพณีปรัชญาอินโดอิหร่าน โดดเด่นด้วยความแตกต่างพื้นฐานโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความหมายของพวกเขาสำหรับตำแหน่งของมนุษย์ในสังคมและมุมมองของบทบาทของมนุษย์ในจักรวาล. กระบอกไซรัสซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะ "ผู้เช่าเหมาลำแรกของสิทธิมนุษยชน" มักจะเห็นเป็นภาพสะท้อนของ คำถามและความคิดที่แสดงออกมาด้วยรังสีแกมมาและการพัฒนาในโรงเรียนของโซโรอัสเตอร์ยุค Achaemenid. [327] [328] หลักการแรกของโรงเรียนโซโรอัสเตอร์เป็นส่วนหนึ่งของพระคัมภีร์ที่ยังหลงเหลืออยู่ของศาสนาโซโรอัสเตอร์ในภาษาอ ในหมู่พวกเขาบทความเช่น Shikand-gumanic Vichar, Denkard, Zātspramเช่นเดียวกับทางเดินเก่าของอาเวดและ Gathas [329]. ตำนานบทความหลัก: ตำนานชาวอิหร่านและชาวบ้านอิหร่านอนุสาวรีย์Arash ธนูที่ Sadabad คอมเพล็กซ์อิหร่านตำนานของชาวบ้านประกอบด้วยอิหร่านโบราณและเรื่องราวทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับสิ่งมีชีวิตที่ไม่ธรรมดา พวกเขาสะท้อนให้เห็นถึงทัศนคติต่อการเผชิญหน้าของความดีและความชั่วร้ายการกระทำของพระเจ้าและการหาประโยชน์ของวีรบุรุษและสิ่งมีชีวิตที่เหลือเชื่อ. ตำนานเล่นเป็นส่วนสำคัญในวัฒนธรรมของอิหร่านและความเข้าใจของพวกเขาจะเพิ่มขึ้นเมื่อพวกเขาได้รับการพิจารณาในบริบทของ เหตุการณ์จริงในประวัติศาสตร์ของอิหร่าน ภูมิศาสตร์ของมหานครอิหร่านพื้นที่กว้างใหญ่ครอบคลุมปัจจุบันอิหร่านคอเคซัส, อนาโตเลีย, โสโปเตเมียและเอเชียกลางที่มีภูเขาสูงมีบทบาทสำคัญมากในตำนานอิหร่าน. เมห์ของ Ferdowsi เป็นคอลเลกชันหลัก ของตำนานของประเทศอิหร่านที่ดึงหนักในเรื่องราวและตัวละครของโซโรอัสเตอร์จากตำราอาเวด, Denkard และ Bundahishn. วัตรดูเพิ่มเติม: วันหยุดราชการในอิหร่านและปฏิทินอิหร่านด้าม-การกระทำ(หรือด้าม-CIN) ซึ่งเป็น ประเพณีของอิหร่านปีใหม่อิหร่านมีสามระบบปฏิทินอย่างเป็นทางการรวมทั้งปฏิทินพลังงานแสงอาทิตย์เป็นหลัก, ปฏิทินเกรกอเรียนสำหรับการจัดกิจกรรมระหว่างประเทศและคริสเตียนและปฏิทินจันทรคติสำหรับเหตุการณ์อิสลาม. หลักแห่งชาติประจำปีของอิหร่าน Nowruz, ประเพณีโบราณ การเฉลิมฉลองในวันที่ 21 มีนาคมถึงจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิและปีใหม่ของประเทศอิหร่าน มันมีความสุขคนที่มีศาสนาที่แตกต่างกัน แต่เป็นวันหยุดสำหรับ Zoroastrians มันได้รับการจดทะเบียนในรายชื่อของผลงานชิ้นเอกของช่องปากและไม่มีตัวตนมรดกของมนุษยชาติ [330] และได้รับการอธิบายว่าปีใหม่เปอร์เซีย [331] [332] [333] [334] โดยยูเนสโกในปี 2009 อื่น ๆ ยังคงเป็นต้นไม้ประจำชาติของ อิหร่านรวมถึง: Čā'rŠanbeซูรินาเม: โหมโรงเพื่อ Nowruz A, ในเกียรติของ ATAR (พระธาตุไฟ), เฉลิมฉลองด้วยดอกไม้ไฟและไฟกระโดดในวันพุธสุดท้ายก่อนที่จะ Nowruz Sizda 'เป็นดาร์: ออกจากบ้านเพื่อเข้าร่วมธรรมชาติ ในวันที่สิบสามของปีใหม่ (2 เมษายน) เซลเจ้าZemestān: ยังเป็นที่รู้จักYaldā; คืนที่ยาวที่สุดของปีที่มีการเฉลิมฉลองในวันของฤดูหนาวโดยการท่องบทกวีและมีผลไม้จารีตประเพณีซึ่งรวมถึงแตงโมทับทิมผสมถั่วTirgān: เทศกาลกลางฤดูร้อนในเกียรติของ Tishtrya, การเฉลิมฉลองใน Tir 13 (กรกฎาคม 4) โดยการสาดน้ำท่องบทกวีและมีอาหารแบบดั้งเดิมเช่นการ แต่เพียงผู้เดียวซาร์ดและน้ำซุปผักโขมMehrgān: เทศกาลฤดูใบไม้ร่วงในเกียรติของธรา, การเฉลิมฉลองใน Mehr 16 (8 ตุลาคม) โดยรวบรวมครอบครัวและการตั้งค่าตารางของ ขนม, ดอกไม้และกระจกSepand Ārmazgān: อุทิศตนเพื่อAmeša Spenta (อุทิศศักดิ์สิทธิ์); การเฉลิมฉลองโดยการให้ของขวัญให้กับคู่ค้าใน Esfand 15 (กุมภาพันธ์ 24) พร้อมกับการเฉลิมฉลองของชาติเช่นต้นไม้Ramezānทางหลวงจ Fetr และ Ruz อีเบนซีมีการทำเครื่องหมายโดยชาวมุสลิม; ประสานเสียงเซลเจ้า Ruze และทางหลวงจปากมีการเฉลิมฉลองโดยคริสเตียน; และเทศกาล Purim ที่ทางหลวงจ Fatir และ Tu Bišvātมีการเฉลิมฉลองโดยชาวยิวในอิหร่าน. เพลงบทความหลัก: เพลงของอิหร่านกรรณะเป็นเครื่องดนตรีโบราณอิหร่านจากศตวรรษที่6 อิหร่านเป็นบ้านเกิดที่ชัดเจนของเครื่องดนตรีที่เก่าแก่ที่สุดที่ซับซ้อน เป็นหลักฐานจากบันทึกทางโบราณคดีที่พบในตะวันตกอิหร่านย้อนหลังไปถึง 3 พันปีก่อนคริสตกาล. [335] การใช้อิหร่านพิณมุมทั้งแนวตั้งและแนวนอนได้รับการรับรองที่เว็บไซต์ Madaktu และพิกุลทองจเราะห์กับคอลเลกชันที่ใหญ่ที่สุดของ ตราสาร Elamite เอกสารที่พิกุลทองอีเราะห์ สอดแทรกหลายพิณแนวนอนถูกแกะสลักยังอยู่ในพระราชวังแอสย้อนหลังระหว่าง 865 และ 650 BC. ซีโน Cyropaedia หมายถึงจำนวนมากของผู้หญิงที่ร้องเพลงในราชสำนักของ Achaemenid อิหร่าน อะธีของ Naucratis ระบุว่าโดยเวลาของสุดท้ายกษัตริย์ Achaemenid ที่ Artashata (336-330 BC) Achaemenid สาวร้องเพลงถูกจับโดยทั่วไปมาซิโดเนียพาร์มีเนียน. [336] ภายใต้จักรวรรดิคู่ปรับประเภทของเพลงมหากาพย์ได้รับการสอน ให้กับเยาวชนภาพวาดมหากาพย์แห่งชาติและตำนานซึ่งเป็นตัวแทนต่อมาในเมห์ของ Ferdowsi. [337] ประวัติของเพลงยะห์เป็นเอกสารที่ดีกว่าช่วงก่อนหน้านี้และเป็นพิเศษที่เห็นได้ชัดมากขึ้นในบริบทโซโรอัสเตอร์. [338] โดย เวลาของการ Khosrow ครั้งที่สองที่ศาลยะห์พระราชเป็นโฮสต์ของนักดนตรีที่โดดเด่นคือ Ramtin, Bamshad, Nakisa, อาซาด, Sarkash และ Barbad. ภาพวาดที่วิด Hasht Behesht ภาพวาดที่ 7 ศตวรรษที่จัดเลี้ยงอิหร่านบางอิหร่านเครื่องดนตรีแบบดั้งเดิมรวมSaz น้ำมันดินเปอร์เซีย tar อาเซอร์ไบจาน dotar, บึงกาฬ, kamanc

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความหลัก : วัฒนธรรมของอิหร่านวัฒนธรรม

เร็วบันทึกวัฒนธรรมในภูมิภาคของอิหร่านอาจกลับไปยุค Paleolithic ล่าง

เพราะตำแหน่งทางการเมืองของเด่นและวัฒนธรรมในโลก อิหร่านได้โดยตรงอิทธิพลวัฒนธรรมเป็นห่างไกลเป็นกรีซ , มาซิโดเนีย และ อิตาลี ทิศตะวันตก รัสเซียเหนือ คาบสมุทรอาระเบีย ไปทางใต้และโดยอ้อมไปทางทิศตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้


หลักศิลปะศิลปะและบทความ : อิหร่านพรมเปอร์เซีย



lotfollah เพดานของมัสยิดซาฟาวิดวาดภาพเก็บไว้ที่ Abbasi Isfahan
อิหร่านอุตสาหกรรมในงานศิลปะแสดงหลากหลายสไตล์ในภูมิภาคต่างๆ และช่วงเวลา การเชื่อมต่อหลักระหว่างการทำงานเหล่านี้เข้มข้นลวดลาย[ 310 ] รวมกันเป็นอีกหนึ่งองค์ประกอบสำคัญในศิลปะของอิหร่าน โดยเฉพาะวิถีของมนุษย์ และสัตว์ ประกอบด้วยตัวเลขที่อ้างถึงตำนานของอิหร่าน อิหร่านศิลปะ

ครอบคลุมหลายสาขาวิชา ได้แก่ สถาปัตยกรรม จิตรกรรม ทอผ้า เครื่องปั้นดินเผา , การประดิษฐ์ตัวอักษร , งานโลหะ , และ stonemasonry .จักรวรรดิอคีเมนียะห์มัธยฐานและซ้ายอย่างคลาสสิกศิลปะฉากซึ่งยังคงเป็นอิทธิพลพื้นฐานสำหรับศิลปะในยุคต่อมา ศิลปะของปาร์เธียนเป็นส่วนผสมของอิหร่านและขนมผสมน้ำยาศิลปะ มีลวดลายเป็นฉากหลักของการเดินทางล่าสัตว์รอยัลและ investitures .[ 311 ] [ 312 ] ศิลปะยะห์มีบทบาทโดดเด่นในการก่อตัวของทั้งยุโรปและเอเชียศิลปะยุคกลาง [ 82 ] ซึ่งถูกส่งต่อไปยังโลกอิสลาม และมากของสิ่งที่ต่อมากลายเป็นที่รู้จักในฐานะ การเรียนรู้อิสลาม เช่น นิติศาสตร์ อักษรศาสตร์ วรรณคดี ปรัชญา การแพทย์ สถาปัตยกรรม และวิทยาศาสตร์ คือ ของพื้นฐานยะห์ [ 313 ] [ 314 ] [ 315 ]

ยังมีประกายอิหร่านสมัยใหม่และร่วมสมัยฉากศิลปะ กับ เจเนซิส ในปลายทศวรรษที่ 1940 . 1949 apadana แกลเลอรีของเตหะราน ซึ่งดำเนินการโดย javadi เทมาห์และเพื่อนร่วมงานอื่น ๆและการปรากฏตัวของศิลปินเช่นมาร์คอส grigorian ในปี 1950 , แสดงความมุ่งมั่นในการสร้างรูปแบบของศิลปะสมัยใหม่สายดิน ในอิหร่าน [ 316 ]