The most obvious way to a solution

The most obvious way to a solution is to start at the source. Prevent disease transmission as soon as possible through rapid inactivation of pathogens directly after defecation. In high-density urban areas, a project that simply provides latrines cannot achieve sustainable toilets.
At the same time, most of those who need sanitation are poor and can least afford it. Therefore, they have no choice other than to use what is readily available. By offering a choice, developing and marketing an extremely low-cost product, innovation can create demand among the poor. Choice is also connected to dignity and status, which are of great importance in making the decision to invest in a toilet.
Most toilets are part of larger infrastructure systems, dependent on complex investments and institutional changes. Re-thinking this model calls for a soft approach that can handle rapid implementation. At the same time, all solutions must be designed to enable the growth of economically sustainable service systems for a longer timeframe.
The United Nations has declared access to sanitation a human right. Yet, it is the most neglected and off-track UN Millennium Development Goal. The UN Millennium Development Goal #7, target 10 was established in 2002 with the aim of reducing – by half – the number of people without sustainable access to drinking water and sanitation by 2015. Unfortunately, at the current rate of progress using traditional sanitation methods, this goal is far from being realised. One factor is the rapid increase in the number of people living in slums or slum-like conditions – with populations estimated to increase from nearly 715 million in 1970 to 1.4 billion by 2020. Another factor is that with 2015 approaching closer by the day, it is obvious that the approach to the problem needs to change or the goal will not be met

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการที่ชัดเจนเพื่อการแก้ปัญหาคือการที่แหล่งใหม่ ป้องกันโรคส่งผ่านยกอย่างรวดเร็วของเชื้อโรคโดยตรงหลังจากขับเร็วที่สุด ในเขตเมืองความหนาแน่นสูง โครงการที่เพียงแค่มีส้วมไม่สามารถบรรลุน้ำอย่างยั่งยืนในเวลาเดียวกัน ส่วนใหญ่ของผู้ที่ต้องการสุขอนามัยไม่ดี และอย่างน้อยสามารถที่จะ ดังนั้น พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นใช้ได้คือพร้อมใช้งาน นวัตกรรมสามารถสร้างความต้องการสำหรับคนจน โดยให้เลือก การพัฒนา และการตลาดผลิตภัณฑ์ที่มีต้นทุนต่ำมาก นอกจากนี้ยังมีการเชื่อมต่อเลือกเพื่อศักดิ์ศรีและสถานะ ซึ่งมีความสำคัญมากในการตัดสินใจลงทุนในห้องสุขาน้ำส่วนใหญ่เป็นส่วนใหญ่ระบบโครงสร้างพื้นฐาน เงินลงทุนที่ซับซ้อนและเปลี่ยนแปลงสถาบันการ เรียกการคิดแบบนี้สำหรับวิธีการนุ่มนวลที่สามารถจัดการการใช้งานอย่างรวดเร็ว โซลูชันทั้งหมดในเวลาเดียวกัน ต้องออกแบบการเปิดใช้งานการเติบโตของระบบเศรษฐกิจยั่งยืนบริการสำหรับระยะเวลายาวสหประชาชาติได้ประกาศถึงสุขอนามัยสิทธิมนุษยชน แต่ มันเป็น off-track และถูกละเลยมากที่สุดที่ UN Millennium การพัฒนาเป้าหมาย UN Millennium การพัฒนาเป้าหมายอันดับ 7 เป้าหมาย 10 ก่อตั้งขึ้นใน 2002 มีเป้าหมายลด –โดยครึ่งหนึ่ง – จำนวนคนที่ไม่ยั่งยืนเข้าน้ำดื่มและสุขอนามัยโดย 2015 แต่ อัตราในปัจจุบันความก้าวหน้าโดยใช้วิธีการดั้งเดิมสุขาภิบาล เป้าหมายนี้ไม่ห่างไกลจากการรู้นั้น ปัจจัยหนึ่งคือ การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในจำนวนผู้คนที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดหรือสลัมเหมือนเงื่อนไข- มีประชากรประมาณเพิ่มขึ้นจากเกือบ 715 ล้านในปี 1970 ถึง 1.4 พันล้านดอลลาร์ในปี 2563 ปัจจัยอื่นคือ มี 2015 ใกล้ชิดโดยวัน เป็นที่ชัดเจนว่า วิธีการปัญหาที่ต้องการเปลี่ยน หรือจะไม่เป็นไปตามเป้าหมาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีที่ชัดเจนที่สุดในการแก้ปัญหาคือการเริ่มต้นที่แหล่งที่มา ป้องกันการแพร่กระจายของโรคโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ผ่านการใช้งานอย่างรวดเร็วของเชื้อโรคโดยตรงหลังจากถ่ายอุจจาระ ในความหนาแน่นสูงพื้นที่เขตเมืองโครงการที่ให้เพียงแค่ส้วมไม่สามารถบรรลุห้องน้ำอย่างยั่งยืน.
ในเวลาเดียวกันส่วนใหญ่ของผู้ที่ต้องการสุขาภิบาลที่ไม่ดีและอย่างน้อยสามารถจ่ายได้ ดังนั้นพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นมากกว่าที่จะใช้สิ่งที่มีอยู่ได้อย่างง่ายดาย โดยนำเสนอทางเลือกการพัฒนาและการตลาดผลิตภัณฑ์ต้นทุนที่ต่ำมากนวัตกรรมสามารถสร้างความต้องการของคนยากจน ทางเลือกที่ยังเชื่อมต่อกับศักดิ์ศรีและสถานะซึ่งมีความสำคัญมากในการตัดสินใจในการลงทุนในห้องน้ำ.
ห้องสุขาส่วนใหญ่จะเป็นส่วนหนึ่งของระบบโครงสร้างพื้นฐานขนาดใหญ่ขึ้นอยู่กับการลงทุนที่มีความซับซ้อนและการเปลี่ยนแปลงสถาบัน Re-คิดแบบนี้เรียกร้องให้มีวิธีการที่อ่อนนุ่มที่สามารถจัดการดำเนินการอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันการแก้ปัญหาทั้งหมดจะต้องออกแบบมาเพื่อช่วยให้การเจริญเติบโตของระบบเศรษฐกิจที่ยั่งยืนบริการสำหรับระยะเวลาอีกต่อไป.
สหประชาชาติได้ประกาศการเข้าถึงสุขาภิบาลสิทธิมนุษยชน แต่ก็เป็นเป้าหมายที่ถูกทอดทิ้งมากที่สุดและออกติดตามการพัฒนาแห่งสหัสวรรษของสหประชาชาติ สหประชาชาติเป้าหมายการพัฒนาแห่งสหัสวรรษ # 7 เป้าหมาย 10 ก่อตั้งขึ้นในปี 2002 โดยมีวัตถุประสงค์ของการลด - โดยครึ่งหนึ่ง - จำนวนของคนที่ไม่สามารถเข้าถึงอย่างยั่งยืนเพื่อการสุขาภิบาลและน้ำดื่มในปี 2015 แต่น่าเสียดายที่ในอัตราปัจจุบันของความคืบหน้าการใช้วิธีการแบบดั้งเดิมสุขาภิบาล เป้าหมายนี้อยู่ไกลจากที่ถูกรับรู้ ปัจจัยหนึ่งคือการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในจำนวนของผู้คนที่อาศัยอยู่ในชุมชนแออัดหรือเงื่อนไขสลัมเหมือน - มีประชากรคาดว่าจะเพิ่มจากเกือบ 715,000,000 ใน 1970-1400000000 ในปี 2020 ปัจจัยอีกประการหนึ่งคือมี 2015 ใกล้เข้ามาใกล้ชิดโดยวันที่มัน เป็นที่ชัดเจนว่าวิธีการแก้ปัญหาที่ต้องการเปลี่ยนหรือเป้าหมายจะไม่ได้พบกัน