Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

Chapter 341 – Playboy (12)

“Perhaps you are mistaken about something? My relationship with Nangong Liuyun is absolutely not what you guys are imagining. Don’t confuse one thing with another.” Su Luo simply could not explain it clearly enough for him to understand. She had a feeling she was only making it worse.

Beichen Ying had a considering expression as he stared at Su Luo: “He still hasn’t caught you from the chase yet? Hey, Sister-in-law, Nangong Liuyun is a good person. Why is it that you won’t accept him?”

Su Luo suddenly was at a loss for words, this child’s words were really blunt that it was cute, making it hard for her to resist.

Beichen Ying warmly looked at Su Luo: “Really, Nangong Liuyun is a good person, a guy like him completely does not lack for women. But for so many years, he had always avoided debauchery and remained chaste. He never let any other women even get near him. Sister-in-law, this is simply too rare and hard to come by. You tell me, am I right or not?”

To remain chaste, these kind of words being used on Nangong Liuyun’s body, Su Luo felt it was somewhat embarrassing and frustrating.

Only, saying that Nangong Liuyun remained chaste, these words seemed somewhat inappropriate?

Su Luo said it very bluntly: “Don’t tell me, a woman never appeared by his side.” Then, what was the Jade Lake’s fairy considered as?

Beichen Ying seriously looked at her, sincerely and earnestly teaching her: “A guy like him, if a woman was given an opportunity, then she wouldn’t be able to escape. Up to now, he only gave one person this opportunity, and that’s all. You think about it, isn’t it like this?”

Beichen Ying’s words, made the soft area closest to her heart tremble slightly.

Beichen Ying’s tone when speaking was unusually serious and gentle, for a split second, it made her feel as if he was really telling the truth.

However, in Su Luo’s mind, unavoidably, that exceedingly refined and beyond beautiful face that was above the common populace, appeared.

All of a sudden, she smiled, though her smile seemed forced: “Since you guys are childhood friends who grew up together, you couldn’t possibly not know the Jade Lake’s fairy right?”

This person, chased after her to kill her several times. She would absolutely not let her get away with it. At that time, she and the Jade Lake’s fairy would not be able to exist together. When the time comes, whose side would Nangong Liuyun, who spoiled and indulged the Jade Lake’s fairy, stand on? It was truly hard to say.

A vexed expression flashed through Beichen Ying’s eyes. He silently breathed out a sigh, his expression was heavy and yet earnest: “Her, uhm? He he, if Nangong Liuyun had given her an opportunity, then how could the position of Princess Jin be empty? To tell you the truth, the Jade Lake Palace, all along, had intended them to be connected through marriage. Eastern Ling’s emperor also had the same notion. The only person who would not agree to it is Nangong Liuyun.”

Su Luo looked at him with astonishment and some disbelief.

After all, the scene in the Sunset Mountain Range at that time, had provided her with an impression that was too deep.

That pair was like the jade annulus, like a painting, they were inseparably in love. She smiled at him, he whispered softly to her…this picturesque scene had all along been a deep thorn in her heart. Ordinarily, it was silent, at the most critical time, it would run out to punch her in the solar plexus.

Beichen Ying patted her shoulder, giving her ample encouragement: “Before, why Nangong would refuse her, I don’t know. Yet, since meeting you, his entire person has changed. His aura has become less gloomy, has become more spirited and full of life.”

“Wasn’t he always a master without the slightest scruple and despising worldly conventions? From what I see, he is living quite well.” An image of Nangong Liuyun’s manner and appearance of always teasing and making fun of her emerged in her head.

Whenever they met, at which time did he not resemble a rakish hooligan teasing her? It was completely unlike what Beichen Ying said about him being that great and amazing.

Beichen Ying slowly shook his head, as his gaze looked to a distant place. Quietly and unmovingly, he looked at the clear, gleaming sunlight that was reflected from the waves in the distance. A long time later, he faintly said: “You don’t understand, he hasn’t been happy since he was little. Before he was eight years old, he almost completely sealed himself up. Not listening, not looking, not asking and not speaking, as if completely shutting himself away. Afterwards, he slowly got a little better.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปบท 341-เพลย์บอย (12)"บางทีคุณกำลังเข้าใจผิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง ความสัมพันธ์ของฉันกับ Nangong Liuyun จะไม่สิ่งที่พวกคุณจะจินตนาการ อย่าสับสนระหว่างสิ่งหนึ่งกับอีก" Su Luo ก็ไม่สามารถอธิบายได้ชัดเจนพอสำหรับเขาที่จะเข้าใจมัน เธอมีความรู้สึกที่เธอเท่านั้นถูกทำให้มันแย่ลงหยิงลปักมีนิพจน์การ considering เขาจ้องที่ Su Luo: "เขายังไม่จับคุณจากการไล่ล่ายัง เฮ้ Sister-in-law, Nangong Liuyun เป็นคนดี จึงเป็นที่คุณจะไม่ยอมรับเขา"Su Luo ทันทีสำหรับคำ คำพูดของเด็กคนนี้ได้ทื่อจริง ๆ มันก็น่ารัก ทำให้ยากสำหรับเธอที่จะต้านทานหยิงลปักอย่างอบอุ่นดู Su Luo: "จริง ๆ Nangong Liuyun เป็นคนดี คนเหมือนเขาอย่างสมบูรณ์ไม่ขาดสำหรับผู้หญิง แต่หลายปี เขามักจะหลีกเลี่ยงการเสพสุรา และยังคงแน่ว เขาไม่เคยปล่อยให้ผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ได้รับใกล้เขา Sister-in-law จะหายาก และดีเกินไป คุณบอก ฉัน หรือไม่"ยังคงแน่ว ชนิดของคำที่ถูกใช้บนร่างกาย Nangong Liuyun เหล่านี้ Su Luo รู้สึกค่อนข้างน่าอาย และน่าผิดหวังเท่านั้น พูดว่า Nangong Liuyun อยู่แน่ว คำเหล่านี้ดูเหมือนค่อนข้างไม่เหมาะสมหรือไม่Su Luo บอกว่า มันมากโผงผาง: "อย่าบอกฉัน ผู้หญิงที่ไม่เคยปรากฏ โดยด้านข้างของเขา" แล้ว สิ่งเป็นนางฟ้าของทะเลสาบหยกถือว่าเป็นหยิงลปักอย่างจริงจังมองเธอ ความจริงใจ และจริงจังสอนเธอ: "ผู้ชายเช่นเขา ถ้าผู้หญิงได้รับโอกาสทางการขาย แล้วเธอจะไม่สามารถหนี ถึงตอนนี้ เขาเพียงให้คนโอกาสนี้ และทั้งหมด คุณคิดเกี่ยวกับมัน ไม่ได้เช่นนี้หรือไม่"คำลปักหยิง ทำพื้นที่นุ่มใกล้เคียงกับหัวใจของเธอสั่นเล็กน้อยเสียงลปัก Ying เมื่อพูดผิดปกติรุนแรง และ อ่อนโยน เสี้ยววินาที ทำให้เธอรู้สึกว่าเขาจริง ๆ บอกความจริงอย่างไรก็ตาม ใน ใจ Su Luo ล้วน ที่เหลือเกินกลั่น และหน้าสวยที่อยู่ข้างบนเหมือนกันประชาชน ปรากฏทันที เธอยิ้ม แม้ว่ารอยยิ้มของเธอดูเหมือนบังคับ: "พวกคุณเป็นเพื่อนในวัยเด็กที่เติบโตมาด้วยกัน คุณไม่อาจไม่รู้ของทะเลสาบหยกนางฟ้าขวา"คนนี้ ไล่ล่าหลังจากที่เธอฆ่าเธอหลายครั้ง เธอจะไม่ให้เธอได้รับไปกับมัน ในเวลานั้น เธอและนางฟ้าของทะเลสาบหยกจะไม่สามารถอยู่ร่วมกัน เมื่อเวลามา ด้านจะ Nangong Liuyun ที่นิสัยเสีย และ indulged นางฟ้าของทะเลสาบหยก ยืนบน มันเป็นจริงยากที่จะพูดA vexed expression flashed through Beichen Ying’s eyes. He silently breathed out a sigh, his expression was heavy and yet earnest: “Her, uhm? He he, if Nangong Liuyun had given her an opportunity, then how could the position of Princess Jin be empty? To tell you the truth, the Jade Lake Palace, all along, had intended them to be connected through marriage. Eastern Ling’s emperor also had the same notion. The only person who would not agree to it is Nangong Liuyun.”Su Luo looked at him with astonishment and some disbelief.After all, the scene in the Sunset Mountain Range at that time, had provided her with an impression that was too deep.That pair was like the jade annulus, like a painting, they were inseparably in love. She smiled at him, he whispered softly to her…this picturesque scene had all along been a deep thorn in her heart. Ordinarily, it was silent, at the most critical time, it would run out to punch her in the solar plexus.Beichen Ying patted her shoulder, giving her ample encouragement: “Before, why Nangong would refuse her, I don’t know. Yet, since meeting you, his entire person has changed. His aura has become less gloomy, has become more spirited and full of life.”“Wasn’t he always a master without the slightest scruple and despising worldly conventions? From what I see, he is living quite well.” An image of Nangong Liuyun’s manner and appearance of always teasing and making fun of her emerged in her head.Whenever they met, at which time did he not resemble a rakish hooligan teasing her? It was completely unlike what Beichen Ying said about him being that great and amazing.Beichen Ying slowly shook his head, as his gaze looked to a distant place. Quietly and unmovingly, he looked at the clear, gleaming sunlight that was reflected from the waves in the distance. A long time later, he faintly said: “You don’t understand, he hasn’t been happy since he was little. Before he was eight years old, he almost completely sealed himself up. Not listening, not looking, not asking and not speaking, as if completely shutting himself away. Afterwards, he slowly got a little better.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไปบทที่ 341 เพลย์บอย– ( 12 )" บางทีคุณอาจจะเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับนังก๊อก liuyun นั่นมันไม่ใช่อย่างที่พวกคุณคิด อย่าสับสนระหว่างสิ่งหนึ่งกับอีก ซู ลู ก็ไม่สามารถอธิบายได้อย่างชัดเจนเพียงพอสำหรับเขาที่จะเข้าใจ เธอมีความรู้สึกว่าเธอกำลังทำให้มันแย่ลงเป่ยเฉิน Ying ได้พิจารณาการแสดงออกที่เขาจ้องซู Luo : " เขายังไม่จับคุณจากการไล่ล่าอีก เฮ้ น้องสาว นังก๊อก liuyun เป็นคนดี ทำไมคุณถึงไม่ยอมรับเขา "ซู หลัว อยู่ๆก็พูดไม่ออก คำพูดของเด็กนี้เป็นทื่อจริงๆ นั้น มันน่ารัก มันทำให้ยากสำหรับนางที่จะต่อต้านเป่ยเฉิน Ying อบอุ่นมองซู Luo : " จริงๆ นังก๊อก liuyun เป็นคนดี ผู้ชายอย่างเขาเลยไม่ขาด สำหรับผู้หญิง แต่หลายปีมานี้ เขามักจะหลีกเลี่ยงการมึนเมาและยังคงบริสุทธิ์ . เขาไม่เคยให้ผู้หญิงอื่น แม้แต่เข้าใกล้เขา น้องสาวในกฎหมายนี้เป็นเพียงเกินไปหายาก และ ยากที่จะมาด้วย คุณบอกฉันว่าฉันใช่หรือไม่ ? "จะยังคงบริสุทธิ์ เหล่านี้ชนิดของคำที่ถูกใช้ในร่างของนังก๊อก liuyun ซู ลู รู้สึกว่ามันค่อนข้างอึดอัด และหงุดหงิดแค่บอกว่า นังก๊อก liuyun ยังคงบริสุทธิ์ คำเหล่านี้ดูเหมือนค่อนข้างไม่เหมาะสม ?ซู Luo กล่าวว่ามันมากตรงไปตรงมา : " อย่าบอกนะว่าผู้หญิงที่ไม่เคยปรากฏตัวขึ้นข้างๆเขา แล้วอะไรคือหยกทะเลสาบนางฟ้าถือว่า ?เป่ยเฉิน Ying อย่างจริงจังมองเธอด้วยความจริงใจและจริงจัง การสอนของเธอ : " ผู้ชายอย่างเขา ถ้าผู้หญิงมีโอกาสแล้ว เธอจะได้ไม่ต้องหนี ถึงตอนนี้ เขาเพียงให้หนึ่งคน โอกาสนี้ และนั่นคือทั้งหมด คุณคิดว่า เกี่ยวกับมัน ไม่ใช่แบบนี้ "เป่ยเฉิน Ying เป็นคำทำอ่อนบริเวณใกล้หัวใจเธอสั่นเล็กน้อยเสียงของเป่ยเฉิน Ying เมื่อการพูดผิดปกติร้ายแรง และอ่อนโยน เสี้ยววินาทีนั้น มันทำให้เธอรู้สึกว่า เขาก็พูดความจริงอย่างไรก็ตาม ซูหลัวจิตใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ นั่นประณีตยิ่งนักกว่าสวยใบหน้าที่เหนือประชาชนทั่วไป ปรากฏจู่ๆ เธอก็ยิ้ม แต่รอยยิ้มของเธอดูเหมือนบังคับ : " เพราะว่าพวกเธอเป็นเพื่อนในวัยเด็กที่โตมาด้วยกัน คุณอาจไม่รู้ว่าหยกทะเลสาบถูกนางฟ้า "คนๆ นี้ ตามไปฆ่าเธอตั้งหลายครั้ง เธอจะไม่ปล่อยให้เธอหนีไปได้ ในตอนนั้น เธอและนางฟ้าทะเลสาบหยกจะไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้ เมื่อถึงเวลา จะอยู่ข้างใคร นังก๊อก liuyun ที่เอาแต่ใจ แล้วก็ชอบนางฟ้าหยกทะเลสาบยืน ? มันยากจริงๆที่จะพูดเป็นเพราะสีหน้าแวบผ่านเป่ยเฉิน Ying ตา เขาเงียบ ๆระบายลมหายใจออกถอนหายใจ สีหน้าของเขาหนักและจริงจัง " เธอ , อืม ? เขาเขา ถ้านังก๊อก liuyun ได้ให้โอกาสเธอแล้วทำไมตำแหน่งเจ้าหญิงจินจะว่างเปล่า ที่จะบอกคุณความจริง , หยกทะเลสาบวัง ตลอด ตั้งใจจะเชื่อมต่อผ่านการแต่งงาน จักรพรรดิตะวันออกหลิงก็มีความคิดเดียวกัน คนที่ไม่เห็นด้วยกับมัน นังก๊อก liuyun ”ซู หลัว มองเขาด้วยความพิศวง และการปฏิเสธศรัทธาหลังจากที่ทุกฉากพระอาทิตย์ตกภูเขาช่วงเวลาที่ได้ให้ไว้กับความประทับใจที่ลึกเกินไปคู่ที่เป็นเหมือนวงแหวนหยก เหมือนภาพวาด พวกเขาอย่างเป็นเงาในความรัก เธอยิ้มให้เขา เขากระซิบบอกเบาๆกับเธอ . . . . . . . ฉากนี้งดงามได้ตลอดเป็นหนาม ลึกๆในใจของเธอ แล้วมันก็เงียบ เวลาที่สำคัญที่สุด มันจะวิ่งออกหมัดของเธอใน plexus พลังงานแสงอาทิตย์เป่ยเฉิน Ying ตบไหล่เธอให้กำลังใจเหลือเฟือของเธอ : " ก่อน ทำไมนังก๊อกจะปฏิเสธเธอ ฉันไม่รู้ แต่ตั้งแต่พบคุณ , บุคคลทั้งหมดของเขาเปลี่ยนไป ออร่าของเขามืดมนน้อยได้กลายเป็นที่มีชีวิตชีวามากขึ้นและเต็มรูปแบบของชีวิต" เขาไม่ได้เสมอเจ้านายไม่มีศีลธรรมน้อยและดูถูกการประชุมทางโลก จากที่ฉันเห็น เขาใช้ชีวิตค่อนข้างดี " รูปของนังก๊อก liuyun ลักษณะและลักษณะที่ปรากฏของเสมอ ยั่วเย้า และล้อเลียนเธอปรากฏขึ้นในหัวของเธอเมื่อใดก็ตามที่พวกเขาเจอกัน ในเวลาที่เขาไม่เหมือนกับฉูดฉาดจิ๊กโก๋แกล้งเธอ มันเป็นสมบูรณ์แตกต่างจากสิ่งที่เป่ยเฉิน Ying กล่าวเกี่ยวกับเขาเป็นที่ยอดเยี่ยมและน่าตื่นตาตื่นใจเป่ยเฉิน Ying ค่อยๆส่ายหัว สายตาของเขามองไปที่สถานที่ห่างไกล เงียบๆ และ unmovingly เขาดูใสแวววาว แสงแดดที่สะท้อนจากคลื่นในระยะไกล นานต่อมา เขาแผ่วเบา กล่าวว่า " คุณไม่เข้าใจ เขาไม่เคยมีความสุขตั้งแต่เขายังเล็ก ก่อนที่เขาอายุแค่แปดขวบ เขาเกือบจะปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ขึ้นเอง ไม่ได้ฟัง ไม่ได้มอง ไม่ได้ถาม และไม่ได้พูด เช่น ถ้าสมบูรณ์จะปิดตัวเองไป หลังจากนั้น เขาช้าๆหน่อยดีกว่า "