Banks have not shown a big interest

Banks have not shown a big interest in proactive strategies with regard to the environment and sustainability because they consider themselves to be in a more environmentally-friendly industry, especially concerning emissions and pollution when compared to the other sectors such as oil and gas and energy. Put in perspective, banks would rather work in concert with the regulatory provisions of a particular industry or country. Where there is weak resolve with regards to E&S issues, most banks do not feel obligated to go beyond the legal requirements but assume that regulation should happen “at the source” of negative environmental and societal impacts. In some cases, however, banks have adopted voluntary principles and codes of conduct, such as the Equator Principles for project finance to manage E&S risks in their businesses (Weber and Acheta 2014). Key performance indicators of banks, however, are not traditionally designed to monitor environmental, social and governance (ESG) issues connected with financial products and services, but rather the economic performance and the financial risks without concern for the cost to the environment. As noted by Kern (2014, 7) “the regulatory framework that governs today’s banking system is not being used to its full capacity; with some notable exceptions, systemic environmental risks appear to be in the collective blind spot of bank supervisors.” Thus, the author recommends an integration of environmental and sustainability criteria into banking regulations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ธนาคารมีไม่แสดงความสนใจใหญ่ในกลยุทธ์เชิงรุกเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมและความยั่งยืนเนื่องจากพวกเขาพิจารณาตัวเองให้อยู่ในอุตสาหกรรมมิตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับมลพิษเมื่อเปรียบเทียบกับภาคอื่น ๆ เช่นน้ำมัน และก๊าซ และพลังงานและการปล่อย ใส่ในมุมมอง ธนาคารจะค่อนข้างทำงานกับข้อกำหนดกำกับดูแลเฉพาะอุตสาหกรรมหรือประเทศ มีอ่อนแก้ไขเกี่ยวกับปัญหาอีแอนด์เอส ธนาคารส่วนใหญ่ไม่รู้สึกภาระผูกพันที่จะไปไกลกว่าข้อกำหนดตามกฎหมาย แต่สมมติว่า ควรจะใช้กฎระเบียบ "ที่แหล่งที่มา" ของกระทบสิ่งแวดล้อม และสังคม ในบางกรณี อย่างไรก็ตาม ธนาคารมีนำความสมัครใจหลักการและจรรยาบรรณ เช่นหลักการเส้นศูนย์สูตรสำหรับโครงการทางการเงินเพื่อบริหารความเสี่ยงและ S ในธุรกิจ (เวเบอร์และ Acheta 2557) บ่งชี้ประสิทธิภาพหลักของธนาคาร อย่างไรก็ตาม ไม่ดั้งเดิมออกแบบมาเพื่อตรวจสอบสิ่งแวดล้อม สังคม และธรรมาภิบาล (ESG) ปัญหาการเชื่อมต่อกับผลิตภัณฑ์ทางการเงิน และ บริการ แต่การเศรษฐกิจ และความเสี่ยงทางการเงินต้องกังวลเกี่ยวกับต้นทุนสิ่งแวดล้อม เท่าที่สังเกต โดย Kern (2014, 7) "กรอบระเบียบที่ควบคุมระบบการธนาคารในปัจจุบันไม่ได้ใช้เต็มกำลังของมัน ยกเว้นบางโดดเด่น ความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมระบบปรากฏ เป็นจุดบอดรวมของผู้บังคับบัญชาธนาคาร" ดังนั้น ผู้เขียนแนะนำการรวมของสิ่งแวดล้อมและเกณฑ์ความยั่งยืนเป็นระเบียบธนาคาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ธนาคารยังไม่ได้แสดงความสนใจที่สำคัญในกลยุทธ์เชิงรุกในเรื่องเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาอย่างยั่งยืนด้วยเพราะพวกเขาคิดว่าตัวเองจะอยู่ในอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและมลพิษเมื่อเทียบกับภาคอื่น ๆ เช่นน้ำมันและก๊าซและพลังงาน ใส่ในมุมมองของธนาคารค่อนข้างจะทำงานในคอนเสิร์ตกับบทบัญญัติของกฎระเบียบของอุตสาหกรรมโดยเฉพาะหรือประเทศ ในกรณีที่มีการแก้ปัญหาที่อ่อนแอกับการไปถึงปัญหา E & S, ธนาคารส่วนใหญ่จะไม่รู้สึกผูกพันที่จะต้องไปไกลเกินกว่าข้อกำหนดของกฎหมาย แต่ถือว่ากฎระเบียบที่ควรเกิดขึ้น "ที่มา" ของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสังคมในเชิงลบ ในบางกรณีอย่างไรก็ตามธนาคารได้นำหลักการความสมัครใจและจรรยาบรรณเช่นหลักการเส้นศูนย์สูตรสำหรับการเงินโครงการการบริหารความเสี่ยง E & S ในธุรกิจของตน (Weber และ Acheta 2014) ตัวชี้วัดประสิทธิภาพที่สำคัญของธนาคาร แต่ไม่ได้ถูกออกแบบแบบดั้งเดิมในการตรวจสอบด้านสิ่งแวดล้อมสังคมและการกำกับดูแล (ESG) ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์และบริการทางการเงิน แต่ประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจและความเสี่ยงทางการเงินโดยไม่ต้องกังวลกับค่าใช้จ่ายที่มีต่อสิ่งแวดล้อม เท่าที่สังเกตจากเคอร์น (2014 7) "กรอบการกำกับดูแลที่ควบคุมระบบการธนาคารของวันนี้ไม่ได้ถูกใช้ให้เต็มความจุของตน มีข้อยกเว้นบางคนเด่น, ความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมอย่างเป็นระบบปรากฏอยู่ในจุดบอดรวมของผู้บังคับบัญชาธนาคาร. "ดังนั้นผู้เขียนขอแนะนำการรวมกลุ่มของเกณฑ์ด้านสิ่งแวดล้อมและการพัฒนาอย่างยั่งยืนเข้าไปในกฎระเบียบของธนาคาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ธนาคารไม่ได้แสดงความสนใจอย่างมากในยุทธศาสตร์เชิงรุกด้านสิ่งแวดล้อมและความยั่งยืน เพราะพวกเขาคิดว่าตัวเองจะอยู่ในอุตสาหกรรมที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากขึ้น โดยเฉพาะในด้านมลภาวะและมลพิษเมื่อเทียบกับภาคอื่น ๆ เช่น น้ำมัน และก๊าซธรรมชาติและพลังงาน ใส่ในมุมมองของธนาคารจะทำงานในคอนเสิร์ตกับบทบัญญัติข้อบังคับของอุตสาหกรรมเฉพาะหรือประเทศ ที่ไหนมีอ่อนแอแก้ปัญหาเกี่ยวกับ E & S ปัญหาธนาคารส่วนใหญ่ไม่ได้รู้สึกว่าจำเป็นต้องไปเกินความต้องการทางกฎหมาย แต่สมมติว่าระเบียบจะเกิดขึ้น " ที่มา " ของผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม สังคม และเชิงลบ ในบางกรณี อย่างไรก็ตามธนาคารได้ประกาศใช้หลักการสมัครใจและจรรยาบรรณ เช่นเส้นศูนย์สูตรหลักการสำหรับโครงการการเงินเพื่อจัดการความเสี่ยงในธุรกิจของ E & S ( เวเบอร์และ acheta 2014 ) ดัชนีชี้วัดที่สำคัญของธนาคาร แต่ไม่ได้ถูกออกแบบโดยตรวจสอบสิ่งแวดล้อม สังคมและธรรมาภิบาล ( ESG ) ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์และบริการทางการเงิน แต่ ประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจ และความเสี่ยงทางการเงินโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายเพื่อสิ่งแวดล้อม ตามที่ระบุไว้โดย เคิร์น ( ปี 7 ) " กรอบระเบียบข้อบังคับที่ควบคุมระบบธนาคารนี้จะถูกใช้เพื่อความจุเต็ม กับบางเด่นข้อยกเว้น ความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม ระบบอยู่ในจุดบอดของศึกษานิเทศก์ กลุ่มธนาคาร . " ผู้เขียนจึงแนะนำการบูรณาการเกณฑ์ด้านสิ่งแวดล้อมและความยั่งยืนในกฎระเบียบของธนาคาร .