As they fought, Taiyang Zi and the

As they fought, Taiyang Zi and the others were continuously forced to retreat. Finally, a boom could be heard, and blood sprayed from their mouths as they tumbled backward. Meng Hao’s eyes glittered, and he prepared to rush forward in pursuit.

However, it was at this point that an archaic voice rumbled out from the ancestral mansion.

“Magical battle is prohibited during the rise of the East Ascension Sun. If anyone makes another attack… their right to bathe in the sunlight will be revoked!”

As the voice echoed out, two ancient figures noiselessly appeared in midair around the East Ascension Pavilion. Massive pressure radiated out, separating Meng Hao from Taiyang Zi and the others.

These two old men were Elders of the Fang Clan. They looked over at Meng Hao, frowned, then looked at Taiyang Zi and the others.

“All of you get back into the pavilion. Sunrise is almost upon us.”

Taiyang Zi and the others took deep breaths. Then they clasped hands and bowed to the two old men. Glaring angrily at Meng Hao, they flew back into the pavilion.

Meng Hao glared back at them, then headed back to the pavilion himself.

“Still won’t pay me back?” he said with a cold smile. “From now on, any time I run into you, I’ll definitely put you in your place!” After setting foot back into the pavilion, he looked around until he saw Fang Xi and Sun Hai, after which he walked over to Sun Hai.

As time passed, most everyone in the pavilion sat there cross-legged. Fang Wei remained quite subdued; after Meng Hao returned to the pavilion, he remained mostly silent. His expression did not reveal anything either, as if the previous clash between the two of them didn’t matter to him at all. In fact, when Meng Hao had fought with Taiyang Zi and the others, he had taken one glance and then looked away as if he didn’t care.

Soon, everything quieted down. Daybreak was nearing. Eventually, it reached that darkest of pre-dawn moments in which everyone knew that the East Ascension Sun… was about to rise!

Meng Hao’s eyes shone with a strange light, and he took a deep breath. It was at this point that Sun Hai hesitated for a moment, then quietly began to speak.

“Meng Hao… um… about that thing you promised earlier….”

“Don’t worry, I’ll take care of it,” said Meng Hao, yawning. “Oh, right, how far along are you in your relationship with this girl?”

Sun Hai’s face reddened, and he lowered his voice even more.

“I’m not really sure,” he said. “She always beats me up….”

When Meng Hao heard this, he suddenly perked up.

“Well, that won’t do!” he said. “What’s her name? Is she here in the pavilion? Of all the nerve! How could she dare to beat people up?!”

“Oh, it doesn’t matter,” Sun Hai hurried to respond. “Every time she hurts me, I actually feel very happy…. She’s not here now, though. She’s a disciple of the Church of the Emper

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้สู้รบ Taiyang Zi และอื่น ๆ ได้อย่างต่อเนื่องถูกบังคับให้ถอย สุดท้าย บูมอาจจะได้ยิน และเลือดพ่นจากปากของพวกเขาเป็นพวกเขาร่วงลงย้อนหลัง เมงเฮาตาแวววาว และเขาเตรียมที่จะวิ่งไปข้างหน้าในการแสวงหาอย่างไรก็ตาม มันเป็นที่จุดนี้เสียงโบราณที่ rumbled ออกจากคฤหาสน์ของบรรพบุรุษ"ขลังรบห้ามในระหว่างการเพิ่มขึ้นของสวรรค์ตะวันออกแดด ถ้าทุกคนทำให้โจมตี...การอาบน้ำในแสงแดดจะถูกเพิกถอน"เป็นเสียงสะท้อนเสียงออก ตัวเลขโบราณสองอย่างเบา ๆ ปรากฏในอากาศรอบ ๆ ศาลาสวรรค์ตะวันออก แรงดันขนาดใหญ่แผ่ออก แยก Meng Hao Taiyang Zi และอื่น ๆคนเก่าทั้งถูกพวกผู้ใหญ่ของกองทัพฝาง พวกเขามองไปที่เมงเฮา frowned แล้วดู Taiyang Zi และคนอื่น ๆ"ทั้งหมดของคุณกลับเข้าสู่ศาลา พระอาทิตย์ขึ้นเป็นเกือบเรา"Taiyang Zi และคนอื่น ๆ มาหายใจลึก จากนั้นพวกเขา clasped มือ และโค้งคำนับให้สองคนเก่า แกลริงอินเตอร์ด้วยความโกรธที่เฮาเมง พวกเขาบินไปกลับเข้าไปในศาลาเฮา เมง glared ที่พวกเขา แอลป์ศาลาเอง"ยังจะไม่จ่ายผมกลับ" เขากล่าวพร้อมรอยยิ้มเย็น "จากนี้ ตลอดเวลาที่ฉันทำงานเป็นคุณ ฉันจะแน่นอนใส่คุณในสถานที่ของคุณ" หลังจากตั้งเท้ากลับเข้าไปในศาลา เขามองไปรอบ ๆ จนกระทั่งเขาเห็น Xi ฝางและซันไห่ หลังจากที่เขาเดินผ่านไปไห่ซันAs time passed, most everyone in the pavilion sat there cross-legged. Fang Wei remained quite subdued; after Meng Hao returned to the pavilion, he remained mostly silent. His expression did not reveal anything either, as if the previous clash between the two of them didn’t matter to him at all. In fact, when Meng Hao had fought with Taiyang Zi and the others, he had taken one glance and then looked away as if he didn’t care.Soon, everything quieted down. Daybreak was nearing. Eventually, it reached that darkest of pre-dawn moments in which everyone knew that the East Ascension Sun… was about to rise!Meng Hao’s eyes shone with a strange light, and he took a deep breath. It was at this point that Sun Hai hesitated for a moment, then quietly began to speak.“Meng Hao… um… about that thing you promised earlier….”“Don’t worry, I’ll take care of it,” said Meng Hao, yawning. “Oh, right, how far along are you in your relationship with this girl?”Sun Hai’s face reddened, and he lowered his voice even more.“I’m not really sure,” he said. “She always beats me up….”When Meng Hao heard this, he suddenly perked up.“Well, that won’t do!” he said. “What’s her name? Is she here in the pavilion? Of all the nerve! How could she dare to beat people up?!”“Oh, it doesn’t matter,” Sun Hai hurried to respond. “Every time she hurts me, I actually feel very happy…. She’s not here now, though. She’s a disciple of the Church of the Emper

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่พวกเขาต่อสู้ Taiyang Zi และคนอื่น ๆ ถูกบังคับให้ต้องล่าถอยอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายบูมอาจจะได้ยินและเลือดฉีดพ่นจากปากของพวกเขาขณะที่พวกเขาร่วงลงไปข้างหลัง ตาเม้งเฮาส์ glittered และเขาเตรียมที่จะวิ่งไปข้างหน้าในการแสวงหา.

แต่มันเป็นที่จุดนี้ว่าเสียงโบราณครางออกมาจากคฤหาสน์ของบรรพบุรุษ.

"สงคราม Magical เป็นสิ่งต้องห้ามในระหว่างการเพิ่มขึ้นของภาคตะวันออกสวรรค์ดวงอาทิตย์ ถ้าใครทำให้การโจมตีอีกครั้ง ... สิทธิของพวกเขาไปอาบน้ำในแสงแดดจะถูกเพิกถอน! "

ขณะที่เสียงสะท้อนออกสองร่างโบราณไม่มีเสียงปรากฏอยู่ในอากาศรอบตะวันออกสวรรค์พาวิลเลี่ยน ความดันขนาดใหญ่ที่แผ่ออกมาจากแยกเหม่งจ๋าย Hao จาก Taiyang Zi และคนอื่น ๆ .

ผู้ชายสองคนนี้เป็นผู้สูงอายุเก่าของตระกูลฝาง พวกเขามองไปที่เม้งเฮาขมวดคิ้วแล้วมองไปที่ Taiyang Zi และคนอื่น ๆ .

"ทั้งหมดของคุณจะได้รับกลับเข้ามาในศาลา พระอาทิตย์ขึ้นเกือบพวกเรา. "

Taiyang Zi และคนอื่น ๆ เอาหายใจลึก แล้วพวกเขาก็ประสานมือและโค้งคำนับให้กับผู้ชายสองคนเก่า จ้องมองด้วยความโกรธที่เม้งเฮาพวกเขาบินกลับเข้ามาในศาลา.

เม้งเฮาจ้องกลับมาที่พวกเขาแล้วมุ่งหน้ากลับไปที่ศาลาว่าตัวเอง.

"ยังจะไม่จ่ายเงินให้ฉันกลับมา?" เขากล่าวด้วยรอยยิ้มเย็น "จากนี้ไปทุกครั้งที่ผมทำงานเป็นคุณผมจะแน่นอนทำให้คุณอยู่ในสถานที่ของคุณ!" หลังจากการตั้งค่าการเดินเท้ากลับเข้ามาในศาลาเขามองไปรอบ ๆ จนกระทั่งเขาเห็นฝาง Xi และซันไห่หลังจากที่เขาเดินไปที่ดวงอาทิตย์ Hai.

เมื่อเวลาผ่านไปทุกคนส่วนใหญ่ในศาลานั่งไขว่ห้าง ฟังเหว่ยยังคงอ่อนค่อนข้าง; หลังจากเม้งเฮากลับไปที่ศาลาเขาส่วนใหญ่ยังคงเงียบ การแสดงออกของเขาไม่ได้เปิดเผยอะไรอย่างใดอย่างหนึ่งเช่นถ้าปะทะกันก่อนหน้านี้ระหว่างสองของพวกเขาไม่ได้มีความสำคัญกับเขาเลย ในความเป็นจริงเมื่อเม้งเฮาได้ต่อสู้กับ Taiyang Zi และคนอื่น ๆ ที่เขาได้รับหนึ่งอย่างรวดเร็วแล้วมองออกไปราวกับว่าเขาไม่ได้ดูแล.

เร็ว ๆ นี้ทุกอย่างเงียบลง อุษากำลังใกล้ ในที่สุดมันก็มาถึงที่มืดที่สุดของช่วงเวลายามเช้าก่อนที่ทุกคนรู้ว่าสวรรค์ตะวันออกอาทิตย์ ... เป็นเรื่องเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้น!

ตาเม้งเฮาส์ส่องกับแสงที่แปลกและเขาเอาลมหายใจลึก มันเป็นจุดที่ดวงอาทิตย์ Hai ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วอย่างเงียบ ๆ เริ่มพูด.

"เม้งเฮา ... เอ่อ ... เกี่ยวกับสิ่งที่คุณสัญญาไว้ก่อนหน้านี้ ... ."

"ไม่ต้องห่วงฉันจะดูแลมัน" กล่าวว่า เม้งเฮาหาว "โอ้ขวาวิธีไกลพร้อมคุณในความสัมพันธ์ของคุณกับเธอคนนี้?"

หน้าใสซันไห่แดงและเขาลดลงเสียงของเขามากยิ่งขึ้น.

"ฉันไม่แน่ใจจริงๆ" เขากล่าว "เธอมักจะเต้นฉันขึ้น ... ."

เมื่อเม้งเฮาได้ยินอย่างนี้เขาก็ perked ขึ้น.

"ดีที่จะไม่ทำ!" เขากล่าว "เธอชื่ออะไร? เธออยู่ที่นี่ในศาลา? ทุกประสาท! วิธีที่เธอจะกล้าที่จะเอาชนะคนขึ้นไป ?! "

" โอ้มันไม่สำคัญ "ซันไห่รีบที่จะตอบสนอง "เวลาที่เธอเจ็บฉันทุกที่จริงผมรู้สึกมีความสุขมาก ... เธอไม่ได้ที่นี่ตอนนี้แม้ว่า เธอเป็นศิษย์ของคริสตจักรของ Emper

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาทะเลาะกัน ไท่หยางจื่อและคนอื่นๆ อย่างต่อเนื่อง ต้องถอย ในที่สุด บูมอาจจะได้ยิน เลือดฉีดจากปากของพวกเขาเป็นพวกเขาเอียงไปข้างหลัง ก็เมิงเฮา ดวงตาแวววาว และเขาเตรียมที่จะพุ่งไปข้างหน้าในการแสวงหา .อย่างไรก็ตาม มันเป็นที่จุดนี้ว่าเสียงโบราณส่งเสียงดังออกมาจากคฤหาสน์ของบรรพบุรุษ" เวทมนตร์ต่อสู้เป็นสิ่งต้องห้ามในการเพิ่มขึ้นของตะวันออกการขึ้นของดวงอาทิตย์ ถ้าใครทำให้โจมตีได้อีก . . . สิทธิที่จะอาบน้ำในแสงแดดจะถูกยกเลิก ! "เป็นเสียงที่สะท้อนออกมา ร่างสองร่างปรากฏขึ้นกลางอากาศอย่างไร้เสียงโบราณตะวันออกขึ้นรอบศาลา กดดันมหาศาลแผ่ออกมา แยกจากไท่หยางจื่อเมิ่งฮ่าวและคนอื่น ๆเหล่านี้สอง ชายชราที่เป็นผู้ใหญ่ของแวมไพร์ตระกูล พวกเขามองไปที่เมิงเฮาขมวดคิ้วแล้วมองไท่หยางจื่อ และคนอื่น ๆ" ทั้งหมดที่คุณได้รับกลับเข้ามาในศาลา พระอาทิตย์ขึ้นเป็นเกือบแก่เรา”ไท่หยางจื่อและคนอื่นก็หายใจเข้าลึกๆ แล้วพวกเขาก็ประสานมือคำนับสองและคนเก่า การจ้องมองอย่างโกรธๆที่เมิงเฮา พวกเขาบินกลับเข้ามาในศาลาเมิ่งเฮ่าถลึงตากลับ แล้วมุ่งหน้าไปที่ศาลาเอง" ยังไม่จ่ายเงินคืนผม " เขากล่าวด้วยรอยยิ้มเย็น " จากนี้ไป ทุกครั้งที่ผมเจอคุณ ผมจะให้คุณในสถานที่ของคุณ " หลังจากการตั้งค่าการเดินเท้ากลับเข้ามาในศาลา เขาก็มองไปรอบๆ จนเขาเห็นซี ฟางและซันไห่ หลังจากนั้นเขาก็เดินไปที่ดวงอาทิตย์ครับเมื่อเวลาผ่านไป ส่วนใหญ่ทุกคนในศาลานั่งไขว้ขา . Fang Wei ยังคงค่อนข้างอ่อน ; หลังจากที่เมิ่งฮ่าวกลับมาที่ศาลา เขายังคงเป็นส่วนใหญ่เงียบ สีหน้าของเขาไม่แสดงอะไรเลย เช่น ถ้าปะทะกันก่อนหน้านี้ระหว่างสองของพวกเขา ไม่ได้อะไรกับเขาเลย ในความเป็นจริง เมื่อเมิงเฮาได้ต่อสู้กับจื่อไท่หยาง และคนอื่น ๆที่เขามีได้อย่างหนึ่งแล้วมองออกไป ถ้าเขาไม่สนใจเร็วๆ นี้ ทุกอย่างเงียบลง รุ่งเช้าก็ใกล้เข้ามา ในที่สุดก็ถึงช่วงเวลาที่มืดมนที่สุดก่อนฟ้าสาง ซึ่งทุกคนรู้ว่าทิศตะวันออกแออาทิตย์ . . . . . . . กำลังจะลุกขึ้นเหม็ง เฮาตาส่องกับแสงประหลาด และเขาก็หายใจเข้าลึกๆ มันเป็นที่จุดที่ซันไห่ลังเลสักครู่ แล้วค่อยๆเริ่มพูด" เมิงเฮา . . . . . . . . . . . . . . เรื่องที่เธอสัญญาไว้ก่อนหน้านี้ . . . . . . . "" ไม่ต้องห่วง ฉันจะดูแลมันบอกว่า " เมิง หาว หาว " อ้อ ใช่ วิธีไกลพร้อมคุณในความสัมพันธ์ของคุณกับผู้หญิงคนนี้ ? "หน้าซุนไห่ reddened และเขาลดเสียงของเขามากขึ้น" ผมไม่แน่ใจว่าจริงๆ " เขากล่าว " เธอชอบเต้นนะ . . . . . . . "เมื่อเมิ่งฮ่าว ได้ยินเรื่องนี้ เขาก็พร้อมแล้ว" ก็ไม่ได้ " เขากล่าวว่า " เธอชื่ออะไร ? เธออยู่ในศาลาหรือ ช่างกล้าจริงๆ ! วิธีที่เธอจะกล้าทำร้ายคนอีก ? ! "" มันไม่สำคัญหรอก " ซันไห่รีบตอบ " ทุกครั้งที่เธอเจ็บ ผมรู้สึกมีความสุขมาก . . . . . . . เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ตอนนี้ เธอเป็นสาวกของคริสตจักรของ emper