They saw their family fifth Miss’s

They saw their family fifth Miss’s faintly discernible, snow-white, delicate, gracefully arced back… and all momentarily became imbeciles!

Feeling the faintly discernible, boiling hot gazes shooting towards her from all directions, instantly, Su Xi was full of pain, fury and anxiety. Her tears flowed down in torrents: “Su Luo! I will kill you! Kill you!”

While waving her whip, wanting to kill Su Luo, she also had to cover up her snow-white back and buttocks, so she was also very busy.

Su Jingyu endured the pain in his neck, pulled off his outer robe, and in a flustered manner, draped it over Su Xi’s body. If his actions were slightly slower, Su Xi’s nearly naked body would have been seen by all the servants.

Su Luo looked down from high up, contemptuously looking at Su Xi who half-sat on the ground. Smiling coldly, with her voice like solid ice, she said: “You alone? You think you are worthy of that?”

Su Xi was immediately choked off, her complexion was bright red, unwaveringly staring at Su Luo. She was itching to throw herself up and tear Su Luo into pieces.

Hateful! Too hateful!

At this moment, Su Xi had an unprecedented regret.

Still recalling half a year ago, she was still a good-for-nothing, while she was a little genius that everyone welcomed and envied.

But now, Su Luo could step on her, look at her with contempt and mock her!

If time could start over again, Su Xi absolutely would immediately choke Su Luo to death! She absolutely would!

But now, she could only look on helplessly with clenched fists as Su Luo’s face spread into a loathsome smile.

Su Luo cast them an imaginary smile: “Didn’t you want to kill me? I am waiting for you guys to come and challenge me at any time. One-on-one or a group fight, as long as you guys don’t feel it’s humiliating, I am indifferent to the choice.”

The present Su Luo, no matter what aspect was being considered, absolutely had the strength to say these words.

Leaving this sentence behind, Su Luo agilely turned around and walked away. That rear view had an indescribable confidence and ease.

Those servants, watching this formerly good-for-nothing, utterly useless fourth Miss, for a moment, one after another, was rueful…The fourth Miss’s change was simply too great.

This kind of her had an indescribable heroic spirit, making the people’s heart admire her once they saw it.

Su Luo stepped on the cobblestoned alley, unhurriedly walking to her own courtyard.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เห็นครอบครัวของนางสาวห้าตโลรวย ๆ หิมะ ละเอียด อ่อน gracefully arced กลับ... และทั้งหมดชั่วขณะเป็น imbecilesความรู้สึกตโลรวย ๆ เดือดร้อน gazes ถ่ายไปทางเธอจากทุกทิศ ทันที Su Xi ได้เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ความโกรธ และความวิตกกังวล น้ำตาของเธอไหลลงในทอร์เรนต์: "Su Luo จะฆ่าคุณ ฆ่าคุณ"ในขณะที่โบกของเธอ แส้อยากฆ่า Su Luo เธอยังมีจะครอบคลุมถึงหิมะหลังและบั้นท้าย ของเธอเพื่อให้เธอมีธุระมากSu Jingyu ทนความเจ็บปวดในคอของเขา ดึงเสื้อคลุมของเขาด้านนอก และ ในลักษณะความสับสน คลุมทั่วร่างกาย Su Xi ถ้าการกระทำของช้าเล็กน้อย Su Xi เกือบเปลือยกายร่างกายจะได้รับการเห็น โดยข้าราชการทั้งหมดSu Luo มองลงจากสูงขึ้น contemptuously กำลังดู Xi Su ที่ครึ่งนั่งบนพื้น เธอยิ้มกับเสียงของเธอเหมือนน้ำแข็งไม้ จ้างงาน กล่าวว่า: "คุณคนเดียว คุณคิดว่า คุณมีความคุ้มค่าของที่"Su Xi คือสำลักทันทีปิด ผิวของเธอเป็นสีแดงสดใส unwaveringly จ้อง Su Luo เธอถูกคันที่จะโยนตัวเองขึ้น และฉีก Su Luo เป็นชิ้นแสดงความเกลียดชัง แสดงความเกลียดชังเกินไปขณะนี้ Su Xi มีเสียใจเป็นประวัติการณ์ยังคง นึกถึงครึ่งปี เธอยังคง good-for-nothing ในขณะที่เธอเป็นอัจฉริยะน้อยที่ทุกคนยินดี และอิจฉาแต่ตอนนี้ Su Luo อาจเหยียบเธอ มองไปที่เธอ ด้วยความชิงชัง และจำลองเธอถ้าเวลาจะเริ่มต้นอีกครั้ง Su Xi จริง ๆ จะทันทีโชค Su Luo ตาย เธอจะแน่นอนแต่ตอนนี้ เธออาจเพียงมองบนซมด้วยกำกำปั้นเป็น Su Luo หน้าเป็นรอยยิ้ม loathsomeSu Luo หล่อพวกเขายิ้มมีจินตภาพ: "ไม่ต้องการฆ่าผม ผมกำลังรอคุณผู้ชาย จะมาท้าทายฉันตลอดเวลา ตัวต่อตัว หรือกลุ่มต่อสู้ ตราบใดที่พวกคุณไม่รู้สึกอับอาย ผมไม่แยแสกับทางเลือกเป็น "นอกจากนี้ Su Luo ปัจจุบัน ไม่ได้มีการพิจารณาด้านใด อย่างมีกำลังที่จะพูดคำเหล่านี้ออกจากประโยคนี้อยู่เบื้องหลัง Su Luo agilely หัน และเดินไป มุมมองด้านหลังที่มีการถ่ายทอดความเชื่อมั่นและความสะดวกในข้าราชการเหล่านั้น ดูนี้ good-for-nothing เดิม อย่างเต็มที่ไร้ประโยชน์สี่พลาด ครู่ หนึ่ง เป็น rueful ... เปลี่ยนแปลงของนางสาวสี่เป็นเพียงมากเกินไปชนิดนี้ของเธอมีการพรรณนากล้าหาญจิตวิญญาณ ทำให้หัวใจของผู้คนที่ชื่นชมเธอเมื่อพวกเขาเห็นSu Luo ก้าวบนซอย cobblestoned, unhurriedly สามารถเดินไปลานของเธอเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาเห็นครอบครัวของพวกเขาที่ห้ามิสของรางมองเห็นหิมะสีขาวละเอียดอ่อนอย่างสง่างาม arced กลับ ... และทุกชั่วขณะกลาย imbeciles! ความรู้สึกที่มองเห็นรางเดือดอาศัยการมองตาร้อนถ่ายภาพต่อเธอจากทุกทิศทางทันทีซูจินก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดโกรธ และความวิตกกังวล น้ำตาเธอไหลลงไปในเพลง "ซู Luo! ฉันจะฆ่าคุณ! ฆ่าคุณ! " ในขณะที่โบกแส้เธออยากจะฆ่าซู Luo เธอยังมีการปกปิดกลับหิมะสีขาวของเธอและบั้นท้ายดังนั้นเธอก็ยังยุ่งมาก. ซู Jingyu ทนความเจ็บปวดในลำคอของเขาดึงเอาเสื้อคลุมด้านนอกของเขา และในลักษณะลนพาดมันมากกว่าร่างกายของซูจิน หากการกระทำของเขาได้ช้าลงเล็กน้อยร่างกายเกือบเปลือยซูจินจะได้รับการเห็นโดยบรรดาข้าราชการ. ซู Luo มองลงมาจากที่สูงขึ้นดูถูกมองหาที่ซูจินที่ครึ่งนั่งอยู่บนพื้นดิน ยิ้มอย่างเย็นชาด้วยเสียงของเธอเหมือนน้ำแข็งเธอกล่าวว่า "คุณคนเดียว? คุณคิดว่าคุณมีค่าของที่? " ซูจินได้รับการสำลักออกทันทีผิวของเธอถูกสีแดงสดใสอย่างไม่เปลี่ยนแปลงจ้องมองที่ซู Luo เธอเป็นคนที่มีอาการคันที่จะโยนตัวเองขึ้นและการฉีกขาดซู Luo เป็นชิ้น. แสดงความเกลียดชัง! แสดงความเกลียดชังมากเกินไป! ขณะนี้ซูจินมีความเสียใจเป็นประวัติการณ์. ยังคงนึกถึงครึ่งปีที่ผ่านมาเธอยังคงเป็นสิ่งที่ดีสำหรับอะไรในขณะที่เธอเป็นอัจฉริยะเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ทุกคนยินดีและอิจฉา. แต่ตอนนี้ซู Luo สามารถก้าว เธอมองเธอด้วยความชิงชังและเยาะเย้ยเธอ! ถ้าเวลาจะเริ่มต้นอีกครั้งซูจินอย่างทันทีจะสำลักซู Luo ไปสู่ความตาย! ! เธออย่างจะแต่ตอนนี้เธอจะได้เพียงมองอย่างช่วยไม่ได้ด้วยหมัด clenched เป็นซู Luo แพร่กระจายของใบหน้าเป็นรอยยิ้มที่น่าขยะแขยง. ซู Luo โยนพวกเขาจินตนาการรอยยิ้ม: "คุณไม่ต้องการที่จะฆ่าฉัน? ฉันกำลังรอสำหรับคุณผู้ชายที่จะมาและความท้าทายที่ฉันได้ตลอดเวลา หนึ่งในหนึ่งหรือต่อสู้กลุ่มตราบใดที่พวกคุณไม่รู้สึกว่ามันเป็นความอัปยศอดสูผมไม่แยแสกับทางเลือก. " ปัจจุบันซู Luo ไม่ว่าสิ่งที่ด้านได้รับการพิจารณาอย่างมีความแข็งแรงที่จะพูดเหล่านี้ คำ. ออกจากประโยคนี้อยู่เบื้องหลังซู Luo หยอยหันไปรอบ ๆ และเดินออกไป ที่มุมมองด้านหลังมีความเชื่อมั่นสุดจะพรรณนาและความสะดวก. ผู้รับใช้เหล่านั้นดูนี้ก่อนดีสำหรับอะไรที่ไร้ประโยชน์อย่างเต็มที่สี่มิสสักครู่หนึ่งหลังจากที่อื่นเป็นละห้อย ... การเปลี่ยนแปลงที่สี่มิสเป็นเพียงมากเกินไป. ชนิดของนี้ เธอมีวิญญาณวีรชนสุดจะพรรณนาทำให้หัวใจของผู้คนชื่นชมเธอเมื่อพวกเขาเห็นมัน. ซู Luo เหยียบซอยปู, ไม่รีบร้อนเดินไปยังลานของเธอเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เห็นครอบครัวของห้าพลาดๆบอกหิมะสีขาว , ที่ละเอียดอ่อน , ตระการ arced กลับ . . . . . . . และทุกชั่วขณะ กลายเป็นพวกโง่ทั้งหลายสัมผัสแผ่วเบาบอก gazes ร้อนเดือดยิงต่อเธอจากทุกทิศทุกทาง ทันที ซู ซี เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ความโกรธและความกังวล น้ำตาเธอไหลลงในโปรแกรม : " ซูหลอ ! ผมจะฆ่าคุณ ! ฆ่าคุณ ! "ในขณะที่โบกแส้ของเธอต้องการที่จะฆ่าซูหลอ เธอยังต้องปกปิดหลังและก้นขาวจั๊วะของเธอ เธอก็เลยยุ่งมากๆซู จินยูต้องทนความเจ็บปวดในคอของเขาดึงออกเจียรนัยของเขา และในลักษณะที่พาดผ่านตัววุ่นวาย , ซูจิน ถ้าการกระทำของเขาเป็นเพียงเล็กน้อยช้าลงของซูจินเกือบเปลือย จะได้เห็นข้าราชการทั้งหมดซู หลัว มองลงมาจากที่สูงขึ้น เหยียดหยันมองซูจินที่ครึ่งนั่งบนพื้นดิน ยิ้มอย่างเย็นชากับเธอ เสียงเหมือนของแข็ง น้ำแข็ง เธอกล่าวว่า : " คุณอยู่คนเดียวเหรอ ? คุณคิดว่าคุณเป็นอย่างนั้น ? "ซูจินทันที สำลักออก ผิวของเธอเป็นสีแดง unwaveringly จ้องซูหลอ . เธออยากจะโยนตัวเองขึ้นและซูหลัวฉีกเป็นชิ้นๆน่ารังเกียจ ก็น่ารังเกียจตอนนี้ ซู ซี มีเสียใจ อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนยังระลึกถึงเมื่อครึ่งปีก่อน เธอยังคงไม่มีอะไรดี ในขณะที่เธอเป็นอัจฉริยะน้อยที่ทุกคนยินดีและอิจฉาแต่ตอนนี้ ซู ลู จะเหยียบเธอ มองเธอด้วยความดูถูกเยาะเย้ยเธอถ้าเวลาจะเริ่มใหม่อีกครั้ง ซู ซี อย่างจะสำลัก ซู ลู ให้ตาย ! เธอจะ !แต่ตอนนี้ เธอได้แต่มองอย่างช่วยไม่ได้กับกำไว้อย่างซูหลอหน้ากระจายเป็นรอยยิ้มที่น่าขยะแขยง .ซู หลัว ทิ้งรอยยิ้มในจินตนาการ : " คุณไม่ได้ต้องการจะฆ่าผมเหรอ ? ฉันรอคุณมาท้าทายฉันตลอดเวลา หนึ่งในหนึ่งหรือในกลุ่มต่อสู้ ตราบใดที่พวกคุณไม่รู้สึกว่ามันน่าอาย ผมชินชากับทางเลือก”ปัจจุบัน ซู ลู ไม่ว่าด้านการพิจารณา จริง ๆ มีความกล้าที่จะพูดคำเหล่านี้ทิ้งประโยคนี้ไว้ ซู ลู agilely หันหลังและเดินจากไป ที่ดูเผินๆ มีความมั่นใจและไม่สามารถอธิบายได้อย่างง่ายดายข้าราชการผู้นี้ก่อน ดูไม่มีอะไรดีเลย โคตรคิดถึงเลยสี่ สักครู่ หนึ่งหลังจากที่อื่น คือความเศร้าโศก . . . . . . . 4 คุณ เปลี่ยนเป็นเพียงมากเกินไปชนิดนี้ของเธอมีวิญญาณวีรชน สุดจะพรรณนาได้ ทำให้ คน หัวใจ ชื่นชมเธอเมื่อพวกเขาเห็นมันซู หลัว เหยียบ cobblestoned ตรอก ออกอุบายเดินสวนของเธอเอง