Give it back! Please give it back!"

Give it back! Please give it back!"

You cried and begged but it had no effects on the boy in front of you. Tyler, the biggest neighborhood bully, laughed at your despair.

"Oooh, is your little bear friend so important to you?" He inspected the teddy bear in his hands. "How stupid!"

Your eyes watered. Barry was your favourite soft toy. It was your favourite because your beloved grandmother made it for you. You really loved your teddy bear.
The fur of your bear was a beautiful beige. It also had adorable black button eyes. But what you really liked, was the ribbon. A cute red ribbon tied around it's neck and your grandmother even embroidered your name on it.

But some humans tend to be cruel. And Tyler was one of them. He loves to bully the weak and you were an easy prey since you can't defend yourself.

Tyler grinned. "Listen, you little twerp. I'm going to "borrow" your bear." You gasped. "No, please! Don't take Barry away from me!"

"Shut up! You're so annoying!" And with those words, he ran away. With your teddy bear.

When you arrived at home, your parents were shocked. Your usual smiling face was replaced with a sad and gloomy expression and your eyes were red and puffy from all your crying.
You didn't told them that Tyler ran away with your teddy bear. You told them instead that you lost it. At first your parents wanted to scold you but after seeing you in such a state, they were more concerned than angry.
They promised you to buy you a new soft toy but you shaked your head. Asking your grandmother to make you a new one was also impossible. She passed away a few days later after she gave you your teddy bear.

The loss of your beloved grandmother and Barry was the most saddest moments in your childhood.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Time heals all wounds." But your wound was deep. Very deep. This wound couldn't be healed till today.
Your best friend [Best Friend's Name] always tried to cheer you up. Like now. She makes a sour face and huffed: "I wish I was there when he ran away with Barry. I would tackle that Tyler guy to the ground!"
You smiled but only a little. [Best Friend's Name] gives you a worried look. "Well, at least I tried." She thought for a while. "Let's see. What can we do to make you happy... Oh, I know! Let's go to the city!"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"How about we watch a movie? Or do you want to go shopping?" You sighed heavily. "Let's go home, okay?"

"No can do!" [Best Friend's Name] looked around. She pointed at a diner. "Hey, let's go to Freddy Fazbear's Pizza!" You widened your eyes. "But [Best Friend's Name]! That's a kids diner!"

She grabbed your hand. "So what? Even as young adults, we still can go to a place like this!" You started to protest but your friend already dragged you to the diner.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

For some reason this diner makes you more depressed than usual. The cheerful atmosphere and all the laughing children... You just wanted to leave as soon as possible.
[Best Friend's Name] glanced at the Show Stage. "Hey..." She nudged you. "Look, (Y/N)! The lead singer, Freddy, seems to be staring at you the whole time!"

She nudged you again but this time with a smug grin on her face. "Maybe he's interested in you!" You looked at the stage and blushed slightly. Indeed. He IS staring at you!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Freddy couldn't take his eyes off you. He never seen such a gloomy person before. Normally he always sees smiling faces around him. So why don't you smile? He really don't know.

Bonnie tapped him on the shoulder. "Boss. What are you looking at?" He followed Freddy's gaze. Then he quirked a brow. "Freddy... If you want to talk to that girl then go ahead. Right, Chica?"

Chica nodded. "Yes. Besides we can hold the position so there's no need to worry."

"Thanks, guys! I'll be right back." Freddy left the stage immediately.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Uhm, (Y/N)? I totally forgot that I need to do some errands! Dang! I'm leaving now but you can stay here or go home, I don't care! I already paid for our meal, okay? Well, see you later! Bye!"

And with that, [Best Friend's Name] left the diner. It's pointless to stay here so going home is the best option. You walked towards the entrance door when suddenly someone grabbed your wrist.
You turned around and: Surprise! It's Freddy!

"Excuse me. I know you want to go home but I need to talk to you." You eyed him suspiciously. "You're Freddy, right? Sorry but I'm not in the mood for smalltalk."

Freddy tilted his head. "I can see that. You're probably the only person in the diner today who makes a sad face."

You sighed. "I'm usually not like this. It's just... I lost something very important when I was a child..." Suddenly Freddy leaned closer to you. "Oh, really? Interesting... Say, what is your name?"

"Why does he want to know that?", you thought but you told him your name anyway.

"(Y/N), huh? Wait here." He left and you have no idea what's going to happen. After a few minutes, Freddy returned with a soft toy in his hand.
He held it in front of your nose and said: "I'm sure this belongs to you."

No reply. You stand there, frozen in shock and staring at the soft toy. A bear with beige fur, black button eyes and a red ribbon around it's neck. It can't be?!

"B-Barry? Is...Is that really you...?", you whispered, slowly taking the teddy bear from Freddy. You examined it. After you saw your name on the ribbon, you lost it.
You cried and laughed at the same time, hugging your beloved teddy bear like it's going to run away if you let it go. All the other people in the diner gives you weird looks but you could care less.
You're incredibly happy to have your teddy bear back. Freddy chuckled in amusement.

You looked at Freddy with a grateful smile on your face. "Thank you! Thank you so much, that you've found Barry!" Freddy bowed and smiled gently at you. "Don't mention it. Besides..."

He takes your hand and kissed it. "Seeing you smile is the best reward I could ever get. You have a wonderful smile... It fits a beautiful lady like you."
You blushed. Now your face has the same shade of red like Barry's ribbon. There's still something on your mind that you want to ask him.

"So... the boy who took my teddy bear away... You must know him since you found my teddy bear. Do you know what happened to him?"

Freddy smiled mischievously. "Oh, you mean Tyler? Well..." He leaned closer to you, a wicked sparkle in his sky-blue eyes. "I punished him. His days as a bully are over. Forever..."

You gulped. "Uhm, okay? I think I'm going home now." Freddy patted your head. "All right. You know, (Y/N)... I'm seriously starting to like you. A lot. So please come visit me again."

You just nodded your head and left the diner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ให้กลับมา ขอให้มันกลับมา"คุณร้อง และขอร้อง แต่มันก็ไม่มีผลกับเด็กหน้าของคุณ ไทเลอร์ ใหญ่โตกว่าย่านที่ใหญ่ที่สุด หัวเราะในความสิ้นหวังของคุณ "Oooh คือ เพื่อนหมีน้อยให้ความสำคัญกับคุณ เขาตรวจสอบตุ๊กตาหมีในมือของเขา "วิธีโง่"ตาผู้ Barry ถูกของเล่นเด็กอ่อนของคุณชื่นชอบ เป็นคุณชื่นชอบ เพราะคุณยายรักทำให้คุณ นอกจากนี้คุณจริง ๆ รักของตุ๊กตาหมีขนของของคุณหมีมีสีสวยงาม นอกจากนี้มันยังมีตาปุ่มสีดำน่ารัก แต่ว่าคุณจริง ๆ ชอบ เป็น ribbon ผูกริบบิ้นสีแดงแบบน่ารักรอบคอของมัน และของคุณยายได้ปักชื่อไว้แต่มนุษย์บางมักจะโหดร้าย และไทเลอร์เป็นหนึ่งในพวกเขา รักรังแกผู้อ่อนแอ และมีเหยื่อเป็นเรื่องง่ายเนื่องจากคุณไม่สามารถปกป้องตัวเองไทเลอร์ grinned "ฟัง คุณ twerp น้อย ฉันจะไป "ขอยืม" หมีของคุณ" คุณ gasped "ไม่ กรุณา อย่า Barry จากฉัน""หยุดพูด คุณน่ารำคาญมาก" และกับคำเหล่านั้น เขาวิ่งหนีไป กับคุณหมี เมื่อคุณมาถึงที่บ้าน พ่อแม่เหมาะสมกับ ใบหน้ายิ้มปกติถูกแทนที่ ด้วยนิพจน์ที่อยู่กับ ความเศร้า และตามีสีแดง และตุ่ยจากทั้งหมดของคุณร้องไห้คุณไม่ได้บอกพวกเขาว่า ไทเลอร์วิ่งหนีไปกับตุ๊กตาหมีของคุณ คุณบอกว่า แทนที่ คุณสูญเสียมัน ตอนแรก พ่อแม่ต้องด่าคุณ แต่หลังจากที่คุณเห็นในสถานะดังกล่าว ไม่ห่วงมากกว่าโกรธพวกเขาสัญญาว่า คุณจะซื้อน้ำอัดลมใหม่ของเล่นแต่ขนาดเลหัวของคุณ ขอให้คุณยายทำให้คุณใหม่คนยังไปไม่ได้ เธอสวรรคตไม่กี่วันต่อมาหลังจากเธอให้ตุ๊กตาหมีของคุณการสูญเสียของรักยายและ Barry เป็นช่วงเวลาที่เศร้าที่สุดในวัยเด็กของคุณ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~"เวลารักษาบาดแผลทั้งหมด" แต่ของแผลไม่ลึก ลึกมากขึ้น แผลนี้ไม่สามารถ healed จนถึงวันนี้ดีเพื่อน [ชื่อกัลยาณมิตร] เสมอพยายามที่จะทำให้คุณ เช่นในขณะนี้ เธอทำหน้าเปรี้ยว และ huffed: "ผมอยากได้เมื่อเขาวิ่งหนีไปกับ Barry ฉันจะเล่นงานนั้นไทเลอร์กับพื้น"คุณยิ้มแต่เป็น [ชื่อกัลยาณมิตร] ให้ดูกังวล "ดี น้อยพยายาม" เธอคิดว่า ในขณะ "ลองดู สิ่งที่เราสามารถทำให้คุณมีความสุข... โอ้ ฉันรู้ ไปกันเหอะการเมือง"~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~"วิธีการเกี่ยวกับเราดูภาพยนตร์หรือไม่ หรือคุณต้องการไปซื้อ" คุณถอนหายใจหนัก "ไปกันเหอะบ้าน โอเควัน? " "ไม่สามารถทำได้! " [ชื่อกัลยาณมิตร] มองรอบ ๆ เธอชี้ไปที่การ diner "Hey ลองไปพิซซ่า Freddy Fazbear" คุณ widened ตา "แต่ [ที่สุดของเพื่อนชื่อ] เป็น diner เด็ก"เธอคว้ามือของคุณ "แล้วไง เป็นผู้ใหญ่ เรายังสามารถไปที่นี้" คุณเริ่มที่จะปฏิเสธ แต่เพื่อนของคุณแล้วลากคุณไป diner ที่~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ดัง นี้ diner ทำให้คุณหดหู่มากขึ้นกว่าปกติ บรรยากาศร่าเริงและ laughing เด็ก ๆ ... นอกจากนี้คุณเพียงต้องการให้เร็วที่สุดGlanced [ชื่อของเพื่อนที่ดีที่สุด] ที่เวทีการแสดง "เฮ้..." นาง nudged คุณ ค้นหา", (Y/N) นักร้องนำ Freddy ดูเหมือน จะจ้องคุณตลอดเวลา"นาง nudged คุณอีกครั้ง แต่ครั้งนี้กับรอบ ๆ ไร้ smug บนใบหน้าของเธอ "บางทีเขาจะสนใจในตัวคุณ" คุณดูที่เวที และขวยเขินเล็กน้อย แน่นอน เขาจะจ้องคุณ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~Freddy ไม่เอาตาจาก เขาไม่เคยเห็นคนเช่นนี้มืดมนก่อน โดยปกติเขามักจะมองเห็นยิ้มหน้ารอบ ดังนั้น ทำไมไม่คุณยิ้ม เขาไม่ทราบจริง ๆบอนนี่เคาะเขาบนไหล่ "เจ้านาย ว่าคุณกำลังมองที่" เขาตามสายตาของ Freddy แล้วเขา quirked คิ้ว "Freddy... ถ้าคุณต้องการพูดคุยกับที่สาว แล้วไปข้างหน้า ขวา Chica "Chica พยักหน้า "ใช่ นอกจาก เราสามารถเก็บตำแหน่งดังนั้นจึงไม่ต้องกังวล" "ขอบคุณ ผู้ชาย จะกลับมา" Freddy ซ้ายระยะทันที~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~"Uhm, (Y/N) หรือไม่ ฉันลืมไปทำธุระบางอย่าง แดง ออกตอนนี้ แต่คุณสามารถสำรองห้องพักที่นี่ หรือกลับบ้าน ฉันไม่แคร์ ฉันแล้วจ่ายอาหารของเรา โอเควัน ดี เจอ ลาก่อน"และ ที่, [ชื่อกัลยาณมิตร] diner ที่เหลือ มันเป็นอวกาศเดินเพื่อกลับบ้านคือ ตัวเลือกที่ดีที่สุด คุณเดินไปยังประตูทางเข้าเมื่อจู่ ๆ คนคว้าข้อมือของคุณคุณหันไปรอบ ๆ และ: เซอร์ไพร์ส Freddy เป็น"ขอโทษ ฉันรู้ว่า คุณต้องการกลับบ้าน แต่ต้องคุยกับคุณ" คุณตาเขาผิดปกติ "คุณ Freddy ขวา ขออภัยแต่ฉันไม่อารมณ์ภาษาสมอลล์ทอล์ก"Freddy ยืดหัวของเขา "ฉันสามารถดูที่ คุณอาจจะเพียงคนเดียวในที่ diner วันนี้ที่หน้าเศร้า"คุณถอนหายใจ "ฉันมักจะไม่มี มันเป็นเพียง... หายไปบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญมากเมื่อลูก..." ทันใดนั้น Freddy เองใกล้ชิดกับคุณ "โอ้ จริง ๆ น่าสนใจ... พูด ชื่อของคุณคืออะไร""ทำไมไม่อยากรู้ว่า" คุณคิด แต่คุณบอกชื่อของคุณต่อไป "(Y/N) ฮะ รอที่นี่" เขา และคุณมีความคิดอะไรจะเกิดขึ้น หลังจากไม่กี่นาที Freddy กลับมาพร้อมกับของเล่นนุ่มในมือของเขาเขาจัดหน้าจมูกของคุณ และกล่าวว่า: "ฉันแน่ใจว่า นี้เป็นของคุณ" ตอบไม่ คุณยืน แช่แข็งในช็อตและจ้องเล่นอ่อน หมีขนสัตว์สีเบจ สีดำปุ่มตา และริบบิ้นสีแดงรอบคอของมัน ไม่ได้"บี-Barry คือ... คือจริง ๆ คุณ...? คุณ กระซิบ ทำตุ๊กตาหมีจาก Freddy ช้า คุณตรวจสอบได้ หลังจากที่คุณเห็นชื่อของคุณบน ribbon คุณสูญเสียมันคุณร้อง และหัวเราะในเวลาเดียวกัน กอดตุ๊กตาหมีของคุณรักเหมือนมันจะวิ่งไปถ้าคุณปล่อยให้มันไป ทั้งหมดบุคคลอื่นให้ diner คุณแปลกดูแต่คุณไม่สามารถดูแลน้อยคุณมีความสุขอย่างเหลือเชื่อให้ตุ๊กตาหมีของคุณกลับ Freddy เบา ๆ ในสวนสนุก คุณมองที่ Freddy ดีขอบคุณบนใบหน้าของคุณ "ขอบคุณ ขอบคุณมาก ให้คุณได้พบ Barry " Freddy ลง และยิ้มอย่างที่คุณ "ไม่เป็นไร นอกจาก... "He takes your hand and kissed it. "Seeing you smile is the best reward I could ever get. You have a wonderful smile... It fits a beautiful lady like you." You blushed. Now your face has the same shade of red like Barry's ribbon. There's still something on your mind that you want to ask him."So... the boy who took my teddy bear away... You must know him since you found my teddy bear. Do you know what happened to him?"Freddy smiled mischievously. "Oh, you mean Tyler? Well..." He leaned closer to you, a wicked sparkle in his sky-blue eyes. "I punished him. His days as a bully are over. Forever..."You gulped. "Uhm, okay? I think I'm going home now." Freddy patted your head. "All right. You know, (Y/N)... I'm seriously starting to like you. A lot. So please come visit me again."You just nodded your head and left the diner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอาคืนมา ! เอาคืนมานะ ! "

คุณร้องไห้และขอร้องให้แต่มันไม่มีผลกระทบต่อเด็กในหน้าของคุณ ไทเลอร์ นักเลงแถวบ้านที่ใหญ่ที่สุด หัวเราะที่สิ้นหวังของคุณ

" โอ้ เพื่อนน้องหมีของคุณถึงสำคัญกับคุณ ? " เขาตรวจตุ๊กตาหมีในมือของเขา บ้าเหรอ ! "

ตาของคุณน้ำ แบร์รี่คือของเล่นนุ่มที่คุณชื่นชอบคุณชอบมันเพราะคุณยายอันเป็นที่รักของคุณทำให้คุณ เธอชอบตุ๊กตาหมี .
ขนของหมีของคุณแสนสวยสีเบจ มีตาปุ่มสีดำน่ารัก แต่สิ่งที่คุณชอบ , ริบบิ้น น่ารักสีแดงริบบิ้นผูกรอบคอคุณย่ายังปักชื่อของคุณด้วย

แต่มนุษย์บางคนมีแนวโน้มที่จะโหดร้าย และไทเลอร์ก็เป็นหนึ่งในนั้นเขาชอบรังแกคนอ่อนแอ และคุณเป็นเหยื่อได้ง่ายเนื่องจากคุณไม่สามารถป้องกันตัวเอง

" ไทเลอร์เลยด้วย ฟังนะ คุณมันคนน่ารังเกียจ ผมจะ " ยืม " หมีของคุณ . " อ้าปากค้าง " ไม่ ได้โปรด ! อย่าเอาแบรี่ไปจากฉัน ! "

" หุบปาก ! เธอมันน่ารำคาญ ! " และกับคำพูดนั้น เขาก็วิ่งหนีไป กับตุ๊กตาหมีของคุณ

เมื่อคุณมาถึงบ้าน พ่อแม่ตกใจปกติยิ้มถูกแทนที่ด้วยสีหน้าเศร้าและมืดมน และตาของเธอแดงและบวมจากร้องไห้ .
คุณไม่ได้บอกพวกเขาว่าไทเลอร์หนีไปกับตุ๊กตาหมีของคุณ คุณบอกพวกเขา แทนที่คุณจะสูญเสียมัน ที่แรกที่พ่อแม่ของคุณต้องการที่จะตำหนิคุณ แต่หลังจากได้เห็นเธอในสภาพเช่นนี้ พวกเขากังวล
กว่าโกรธพวกเขาสัญญาว่าคุณจะซื้อคุณของเล่นอ่อนใหม่ แต่ท่านสั่นศีรษะ ขอให้คุณยายของคุณเพื่อให้คุณใหม่ก็เป็นไปไม่ได้ เธอเสียชีวิตไม่กี่วันต่อมาหลังจากที่เธอให้คุณตุ๊กตาหมีของคุณ

การสูญเสียคุณย่าและแบร์รี่ที่รักของคุณมากที่สุดคือช่วงเวลาที่เศร้าที่สุดในวัยเด็กของคุณ .



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~" เวลาเยียวยาบาดแผลทั้งหมด แต่แผลมันลึก ลึกมาก แผลไม่หายจนถึงวันนี้
[ เพื่อนของเพื่อนชื่อ ] พยายามให้กำลังใจคุณ เหมือนตอนนี้ เธอทำหน้าเปรี้ยวแล้ว huffed " ผมหวังว่าฉันอยู่ที่นั่นตอนที่เขาหนีไปกับ แบรี่ ผมจะเล่นงานที่ไทเลอร์ เขาลงไป ! "
คุณยิ้ม แต่เพียงเล็กน้อย [ ] ชื่อของเพื่อนที่ดีที่สุด ช่วยให้คุณดูกังวล " อืมอย่างน้อยฉันพยายาม . . . " เธอคิดสักครู่ " มาดูกัน สิ่งที่เราสามารถทำเพื่อให้คุณมีความสุข . . . . . . . โอ้ ฉันรู้ ไปเมือง ! "

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

" แล้วเรามาดูหนังกัน หรือคุณต้องการที่จะไปช้อปปิ้ง ? " เธอถอนหายใจอย่างหนัก กลับบ้านกันเถอะ , โอเค ?

" ไม่ทำ " [ ชื่อ ] เพื่อนสนิทมองไปรอบ ๆ เธอชี้ไปที่ร้านอาหาร" นี่ ไปเป็น เฟรดดี้ fazbear พิซซ่า ! คุณรู้จักดวงตาของคุณ . แต่ [ ] ชื่อเพื่อน ! ที่ร้านเด็ก ! "

เธอคว้ามือของคุณ” ดังนั้นสิ่งที่ ? แม้เป็นผู้ใหญ่ เรายังสามารถไปสถานที่แบบนี้ ! " คุณเริ่มประท้วง แต่เพื่อนก็ลากคุณไปร้านอาหาร ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~



สำหรับเหตุผลบางอย่าง ค่ำนี้ทำให้คุณหดหู่มากกว่าปกติ บรรยากาศร่าเริงและหัวเราะ เด็ก . . . . . . . คุณแค่อยากไปให้เร็วที่สุด
[ ของเพื่อน ] เห็นชื่อที่แสดงบนเวที . เฮ้ . . . . . . . " เธอสะกิด " . ดู ( y / n ) นักร้องนำ เฟรดดี้ ดูเหมือนจะจ้องเธอตลอดเวลา "

เธอสะกิดอีกครั้ง แต่คราวนี้กับยิ้มสบายใจบนใบหน้าของเธอ" บางทีเขาอาจจะสนใจคุณ ! คุณมองไปที่เวที และหน้าแดงเล็กน้อย แน่นอน เขาจ้องมองเธอ



~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ เฟรดดี้ไม่ใช้สายตาของเขาออก เขาไม่เคยเห็นเช่นคนที่เศร้าก่อน ปกติเขามักจะเห็นใบหน้ายิ้มๆ เขา ดังนั้นทำไมคุณไม่ยิ้ม ? เค้าไม่รู้จริงๆ

บอนนี่ . . เขาทำได้บนไหล่ " เจ้านาย คุณมองหาอะไรอยู่ ? " เขาปฏิบัติตามเฟรดดี้การเพ่งมอง แล้วเขา quirked ขนคิ้ว . เฟรดดี้ . . . . . . . ถ้าคุณต้องการที่จะพูดกับเธอแล้ว เอาเลย ใช่ น้องหนู ?

" ชิกาพยักหน้า ใช่ นอกจากนี้ เราสามารถถือตำแหน่งจึงไม่ต้องเป็นห่วง "

" ขอบคุณ พวก เดี๋ยวฉันกลับมา " เฟรดดี้ทิ้งเวทีทันที

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

" อืม ( y / n ) ? ฉันลืมไปว่าฉันต้องทำบางอย่าง ! ดัง ! ฉันกำลังจะไปแล้ว แต่ คุณสามารถพักที่นี่หรือกลับบ้าน ฉันไม่สนหรอก ผมก็เลี้ยงข้าวเรา โอเค ? แล้วเจอกันนะ ! บาย ! "

แล้ว [ ชื่อเพื่อน ] ออกจากร้านอาหาร มันไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่ที่นี่เพื่อจะกลับบ้าน คือ ตัวเลือกที่ดีที่สุดเธอเดินตรงไปที่ประตูทางเข้า เมื่อจู่ๆ ใครบางคนก็คว้าข้อมือของคุณ .
คุณหันไปรอบ ๆและแปลกใจ มันคือเฟรดดี้

" ขอโทษนะ ฉันรู้ว่าเธออยากจะไปที่บ้าน แต่ผมต้องคุยกับคุณ " เธอจ้องมองเขาอย่างสงสัย " นายเฟรดดี้ ใช่ไหม ? ขอโทษนะ แต่ผมไม่ได้อยู่ในอารมณ์สำหรับ Smalltalk "

เฟรดดี้เอียงศีรษะของเขา " ผมก็เห็นอย่างนั้นเธอคงเป็นคนเดียวในค่ำวันนี้ ที่ทำให้ใบหน้าเศร้า "

เธอถอนหายใจ " . ปกติผมไม่ได้เป็นแบบนี้ มันก็แค่ . . . . . . . ฉันสูญเสียอะไรบางอย่างที่สำคัญมาก เมื่อฉันเป็นเด็ก . . . . . . . " จู่ๆ เฟรดดี้มาใกล้คุณ . โอ้ จริงเหรอ ? น่าสนใจ . . . . . . . พูดชื่อของคุณคืออะไร ?

" ทำไมเขาถึงอยากจะรู้ ? คุณคิดว่า แต่คุณบอกเค้าว่าชื่อของเธออยู่แล้ว

" ( y / n ) , หือ ? รอที่นี่