Two-year-olds get a pretty bad pres

Two-year-olds get a pretty bad press; they are what PR professionals might describe as a “challenging brand”. Pint-sized tyrants in unstructured shoes, permanently smelling of something you can’t quite (or don’t want to) put your finger on, they are utterly degenerate. From the moment they wake up (5am) until the moment they go to sleep (much later than you would like), they indulge in epic levels of egoism, selfishness and inappropriate touching.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองขวบได้รับการกดไม่สวย พวกเขาเป็น PR มืออาชีพอธิบายอาจเป็นการ"ท้าทาย" Pint-sized tyrants ในไม่มีโครงสร้างรองเท้า กลิ่นของสิ่งที่คุณไม่มาก (หรือไม่ต้องการ) อย่างถาวรวางนิ้วบน เป็น degenerate อย่างเต็ม จากช่วงเวลาที่ พวกเขาตื่นขึ้น (น. 5) จนถึงขณะนี้พวกเขาไปนอน (มาก) กว่าจะได้ พวกเขาหลงระเริงในระดับมหากาพย์ของ egoism ความเห็นแก่ตัว และสัมผัสที่ไม่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองปี olds ได้รับการกดไม่ดีงาม; พวกเขาเป็นสิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญด้านการประชาสัมพันธ์อาจจะอธิบายว่าเ​​ป็น "แบรนด์ที่ท้าทาย" ไพน์ขนาดทรราชในรองเท้าที่ไม่มีโครงสร้างถาวรกลิ่นของสิ่งที่คุณสามารถไม่มาก (หรือไม่ต้องการที่จะ) ใส่นิ้วของคุณบนพวกเขาเป็นคนเลวอย่างเต็มที่ จากช่วงเวลาที่พวกเขาตื่นขึ้นมา (05:00) จนกระทั่งขณะที่พวกเขาไปนอน (ช้ากว่าที่คุณต้องการ) พวกเขาหลงระเริงในระดับมหากาพย์แห่งความเห็นแก่ตัวเห็นแก่ตัวและสัมผัสที่ไม่เหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองขวบได้กดเลย พวกเขาเป็นสิ่งที่พีอาร์มืออาชีพอาจจะอธิบายเป็น " ความท้าทายของแบรนด์ " ไพน์ขนาดทรราชในรองเท้าที่ไม่มีโครงสร้างถาวร กลิ่นบางอย่างที่คุณไม่สามารถค่อนข้าง ( หรือไม่ต้องการ ) การวางนิ้ว มีโคตรทราม จากช่วงเวลาที่พวกเขาตื่นมา ( ตี 5 ) จนถึงเวลาเข้านอน ( ช้ากว่าที่คุณต้องการ ) , พวกเขาหลงระเริงในระดับมหากาพย์ของพวกพ้อง ความเห็นแก่ตัว และไม่เหมาะสมในการสัมผัส