Soil erosion rates on six semi-arid

Soil erosion rates on six semi-arid loamy upland rangeland sites located in southeastern Arizona were measured using a rainfall simulator and 137Cs fallout methods. Site characteristics that have the greatest effects on soil erosion and runoff were identified. Long term (50 years) soil erosion rates as estimated using 137Cs method varied between 5.1 and 11.0 Mg ha− 1 y− 1 and showed significant differences between Historic Climax Plant Community and Mesquite/Native states within the State and Transition Model. Erosion rates under simulated rainfall were measured between 0.9 and 17.2 g m− 2 min− 1 at 175 mm h− 1 precipitation across all sites and varied as much as 8-fold at the same location, depending on the time of the simulation. Temporal variability of erosion rates within a site was in some cases much greater than inter-site differences. This variability was attributed to natural or management driven changes in plant community and soil characteristics. Bare soil area, an aggregate indicator for all types of cover combined, was the main controlling factor of erosion process across ecological sites. For meaningful interpretation rainfall simulation, results must be placed in the context of the range of possible vegetation and surface conditions within a given ecological site.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดินพังทลายในไซต์กึ่งแห้งแล้ง loamy ค่อย rangeland หกใน Arizona ตะวันออกเฉียงใต้ถูกวัดโดยใช้แบบจำลองปริมาณน้ำฝนและวิธีการออกมาเสีย 137Cs ระบุลักษณะของเว็บไซต์ที่มีผลกระทบมากที่สุดบนไหลบ่าและการพังทลายของดิน ระยะยาวระยะ (50 ปี) ดินพังทลายราคาเป็นประมาณ 137Cs วิธีแตกต่างกันระหว่าง 5.1 และ 11.0 มิลลิกรัม ha− 1 y− 1 และแสดงแตกต่างกันระหว่างประวัติศาสตร์ชุมชนพืชจุดสุดยอดและ Mesquite/พื้น เมืองรัฐภายในรัฐและเปลี่ยนรุ่น อัตรากัดเซาะใต้ฝนจำลองที่วัดระหว่าง 0.9 และ 17.2 g m− 2 min− 1 ที่ 175 mm h− 1 ฝนข้ามไซต์ทั้งหมด และแตกต่างกันมากที่ 8-fold ที่เดียวกัน ขึ้นอยู่กับเวลาของการจำลอง สำหรับความผันผวนชั่วคราวอัตรากัดเซาะภายในไซต์ได้ในบางกรณีที่มากมากกว่าความแตกต่างระหว่างไซต์ ความแปรผันนี้เกิดจากธรรมชาติการขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงในลักษณะชุมชนและดินพืชการจัดการ พื้นที่ดินเปล่า ตัวบ่งชี้รวมสำหรับชนิดทั้งหมดรวม ปกเป็นปัจจัยหลักที่ควบคุมการกัดเซาะข้ามไซต์ระบบนิเวศ สำหรับการจำลองปริมาณน้ำฝนความหมาย ต้องวางผลลัพธ์ในบริบทของช่วงของพืชได้และสภาพพื้นผิวภายในไซต์ระบบนิเวศให้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการพังทลายของดินในหกกึ่งแห้งแล้งดินร่วนปไซต์ทุ่งหญ้าไร่ตั้งอยู่ในทิศตะวันออกเฉียงใต้ของรัฐแอริโซนาถูกวัดโดยใช้การจำลองปริมาณน้ำฝนและ 137Cs วิธีการออกมาเสีย ลักษณะเว็บไซต์ที่มีผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการพังทลายของดินและการไหลบ่าถูกระบุ ระยะยาว (50 ปี) อัตราการพังทลายของดินเป็นวิธีการใช้ 137Cs ประมาณแตกต่างกันระหว่าง 5.1 และ 11.0 มิลลิกรัม ha- 1 y- 1 และแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง Climax ประวัติศาสตร์สังคมพืชและซีซั่น / รัฐพื้นเมืองในรัฐและการเปลี่ยนแปลงรุ่น อัตราการกัดเซาะภายใต้การจำลองปริมาณน้ำฝนวัดระหว่าง 0.9 และ 17.2 gm- 2 min- 1 175 H- 1 เร่งรัดในเว็บไซต์ทั้งหมดและแตกต่างกันมากที่สุดเท่าที่ 8 เท่าในสถานที่เดียวกันขึ้นอยู่กับช่วงเวลาของการจำลอง ชั่วขณะแปรปรวนของอัตราการกัดเซาะภายในเว็บไซต์อยู่ในบางกรณีมากขึ้นกว่าความแตกต่างระหว่างเว็บไซต์ ความแปรปรวนนี้เป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติหรือการจัดการขับเคลื่อนในชุมชนโรงงานและลักษณะดิน พื้นที่ดินเปลือยตัวบ่งชี้รวมสำหรับทุกประเภทของปกรวมกันเป็นปัจจัยหลักของการควบคุมกระบวนการการกัดเซาะในเว็บไซต์ของระบบนิเวศ สำหรับการตีความหมายจำลองปริมาณน้ำฝนผลจะต้องอยู่ในบริบทของความหลากหลายของพืชที่เป็นไปได้และเงื่อนไขพื้นผิวภายในเว็บไซต์ระบบนิเวศได้รับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การชะล้างพังทลายของดิน ในอัตรา 6 ไร่แห้งแล้งควรทำเป็นสถานที่ตั้งอยู่ใน Southeastern Arizona ถูกวัดโดยใช้การจำลองปริมาณน้ำฝนและ 137cs 3 วิธี คุณลักษณะของเว็บไซต์ที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดต่อการชะล้างพังทลายของดิน และปริมาณน้ำท่าที่ถูกระบุ . ระยะยาว ( 50 ปี ) อัตราการชะล้างพังทลายของดินโดยใช้วิธีการที่แตกต่างกันระหว่างประมาณเป็น 137cs 5.1 และ 110 มิลลิกรัมฮา− 1 y − 1 และเห็นความแตกต่างระหว่างชุมชนประวัติศาสตร์จุดสุดยอดพืชและเมสกีต / พื้นเมืองรัฐภายในรัฐและการเปลี่ยนแปลงรูปแบบ อัตราการกัดกร่อนภายใต้การจำลองปริมาณน้ำฝนวัดระหว่าง 0.9 และ 17.2 กรัม m − 2 มิน− 1 ใน 175 mm H − 1 ฝนผ่านเว็บไซต์ทั้งหมดและที่แตกต่างกันมากที่สุดเท่าที่ 8-fold ณสถานที่เดียวกัน ขึ้นอยู่กับเวลาของระบบและความผันแปรของอัตราการชะล้างพังทลายภายในเว็บไซต์ในบางกรณีมากกว่าความแตกต่างระหว่างเว็บไซต์ ความแปรปรวนนี้ เกิดจากธรรมชาติ หรือการบริหารจัดการขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงในสังคมพืชและคุณสมบัติของดิน พื้นที่ดินเปล่า , ตัวบ่งชี้รวมสำหรับทุกประเภทของปกรวมกันเป็นหลักปัจจัยควบคุมการพังทลายของกระบวนการผ่านเว็บไซต์ในระบบนิเวศสำหรับความหมายตีความฝนจำลอง ผลจะต้องอยู่ในบริบทของช่วงของพืชที่เป็นไปได้และสภาพผิวภายในให้นิเวศวิทยาเว็บไซต์