IntroductionOsteoporosis, a systemi

Introduction
Osteoporosis, a systemic skeletal disease characterized by reduced bone mineral density (BMD) and disruption in bone microarchitecture, is the primary cause of non-traumatic hip fractures [1]. The International Osteoporosis Foundation estimates that 1.6 million hip fractures occur annually worldwide; for the year 2050, this figure is projected to reach 4.5 to 6.3 million [2].

Hip fractures account for less than 20% of osteoporotic fractures, however, they represent the majority of fracture-related health care costs in patients aged 50 years and older [3]. In 2005, the estimated cost of hip fractures in the United States was 12 billion dollars, representing 72% of the total annual costs of osteoporotic fractures. By 2025, annual costs for osteoporosis-related fractures are projected to increase by 50% [4]. Hip fractures are furthermore associated with an increased risk of morbidity and mortality [5], [6] and [7]. Mortality 1 year after fracture surgery is 27% [6] with the increased mortality for hip fracture extending to 10 years after the fracture [8]. Between 5% and 10% of patients experience a recurrent hip fracture; the mean interval between the first and second fractures is 3.3 years [2] and [8].

Teriparatide was the first anabolic agent approved to treat postmenopausal women with osteoporosis, men with primary hypogonadal or idiopathic osteoporosis, and men and women with glucocorticoid-induced osteoporosis who are at high risk for fracture [9]. Given the importance of hip fractures, the effect of teriparatide on hip fracture risk is a clinically important question. However, adequate clinical trials to test the effect of teriparatide specifically on hip fractures have not been conducted. Additionally, the effect of teriparatide to reduce BMD of the radius has raised questions about the effects of the drug on cortical bone [10]. Accordingly, our goal was to review published information regarding the effect of teriparatide at the hip. The focus of this review is on use of the US Food and Drug Administration-approved dose of teriparatide (recombinant human PTH [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9], [10], [11], [12], [13], [14], [15], [16], [17], [18], [19], [20], [21], [22], [23], [24], [25], [26], [27], [28], [29], [30], [31], [32], [33] and [34]) 20 μg/day administered by subcutaneous injection) in patient populations that are generally consistent with product labeling.

Methods
We performed a systematic review of the literature in 2 online databases (Fig. 1). Search terms were: femoral neck OR proximal femur OR total hip AND osteoporosis AND teriparatide for the years 1946 to July 3, 2013. All fields were searched without limitation. The search was not restricted to randomized controlled trials, because we were looking for breadth of data on the effect of teriparatide at the hip in patients participating in clinical trials and in real-world community settings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำโรคกระดูกพรุน โรคกระดูกระบบโดยลดกระดูกหนาแน่น (BMD) และทรัพยในสถาปัตยกรรมไมโครกระดูก เป็นสาเหตุหลักของกระดูกสะโพกไม่ใช่บาดแผล [1] มูลนิธิโรคกระดูกพรุนนานาชาติประเมินว่า 1.6 ล้านสะโพกหักเกิดขึ้นเป็นประจำทุกปีทั่วโลก สำหรับปี 2050 ตัวเลขนี้คาดว่าจะถึง 4.5 ถึง 6.3 ล้าน [2]บัญชีน้อยกว่า 20% ของกระดูกหักของการเกิดกระดูกหักสะโพก อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นตัวแทนส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการหักค่าใช้จ่ายดูแลสุขภาพในผู้ป่วยอายุ 50 ปี และมากกว่า [3] ในปี 2005 ต้นทุนที่ประเมินของกระดูกสะโพกหักในสหรัฐคือ 12 พันล้านดอลลาร์ คิดเป็น 72% ของต้นทุนประจำปีรวมของกระดูกหักของ 2568 ค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับโรคกระดูกพรุนกระดูกหักปีคาดว่าจะเพิ่มขึ้น 50% [4] กระดูกสะโพกหักนอกจากนี้มีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการเจ็บป่วยและการตาย [5], [6] [7] ตาย 1 ปีหลังการผ่าตัดกระดูกหักเป็น 27% [6] มีอัตราตายเพิ่มขึ้นสำหรับภาวะขยาย 10 ปีหลังจากหัก [8] ระหว่าง 5% และ 10% ของผู้ป่วยพบกระดูกสะโพกกำเริบ หมายถึงช่วงเวลาระหว่างกระดูก และสองคือ 3.3 ปี [2] และ [8]Teriparatide เป็นตัวแทนแรก anabolic ที่อนุมัติการรักษาผู้หญิง postmenopausal พรุน มีหลัก hypogonadal หรือไม่ทราบสาเหตุโรคกระดูก พรุน และผู้ชายผู้หญิงและผู้ชาย ด้วย glucocorticoid เกิดโรคกระดูกพรุนมีความเสี่ยงสูงสำหรับกระดูกหัก [9] ผลของ teriparatide ในภาวะเสี่ยงได้รับความสำคัญของกระดูกสะโพกหัก เป็นคำถามสำคัญทางคลินิก อย่างไรก็ตาม การทดลองทางคลินิกเพียงพอเพื่อทดสอบผลของ teriparatide โดยเฉพาะกระดูกสะโพกหักได้ไม่ได้ดำเนินการ นอกจากนี้ ผลของ teriparatide การลด BMD ของรัศมีได้ยกคำถามเกี่ยวกับผลกระทบของยาเสพติดบนกระดูกเนื้อแน่น [10] ตาม เป้าหมายของเราคือการ ทบทวนข้อมูลเผยแพร่เกี่ยวกับผลกระทบของ teriparatide ที่สะโพก เน้นรีวิวนี้เป็นการใช้อาหารของเราและปริมาณยาที่ได้รับการรับรองของ teriparatide (recombinant มนุษย์ PTH [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9], [10], [11], [12], [13], [14], [15], [16], [17], [18], [19], [20], [21], [22], [23], [24], [25], [26], [27], [28], [29], [30], [31], [32], [33] [34]) 20 μต่อวันโดยฉีดใต้ผิวหนัง) ในประชากรผู้ป่วยที่มีโดยทั่วไปสอดคล้องกับผลิตภัณฑ์ที่ติดฉลากด้วยวิธีเราดำเนินการปริทัศน์ของวรรณกรรมในฐานข้อมูลออนไลน์ 2 (รูปที่ 1) มีคำค้นหา: femoral คอ หรือกระดูกต้นขาใกล้เคียง หรือรวมสะโพกและโรคกระดูกพรุนและ teriparatide ปี 1946 ที่ 3 กรกฎาคม 2013 เขตข้อมูลทั้งหมดถูกค้น โดยไม่มีข้อจำกัด ไม่ได้ถูกจำกัดการค้นหาการทดลองแบบสุ่มควบคุม เพราะเรากำลังมองหาความกว้างของข้อมูลบนผลของ teriparatide ที่สะโพกในผู้ป่วยที่เข้าร่วม ในการทดลองทางคลินิก และ ในชุมชนจริงการตั้งค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
โรคกระดูกพรุนเป็นโรคระบบโครงกระดูกที่โดดเด่นด้วยความหนาแน่นลดลงของกระดูก (BMD) และการหยุดชะงักใน microarchitecture กระดูกเป็นสาเหตุหลักของกระดูกสะโพกหักไม่ใช่บาดแผล [1] มูลนิธิโรคกระดูกพรุนนานาชาติประมาณการว่า 1.6 ล้านกระดูกสะโพกหักเกิดขึ้นเป็นประจำทุกปีทั่วโลก; สำหรับปี 2050 ตัวเลขนี้คาดว่าจะถึง 4.5-6300000 [2].

กระดูกสะโพกหักบัญชีไม่น้อยกว่า 20% ของโรคกระดูกพรุน แต่พวกเขาเป็นตัวแทนส่วนใหญ่ของค่าใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพการแตกหักที่เกี่ยวข้องในผู้ป่วยอายุ 50 ปีและ เก่า [3] ในปี 2005 ค่าใช้จ่ายโดยประมาณของกระดูกสะโพกหักในประเทศสหรัฐอเมริกาเป็น 12 พันล้านดอลลาร์คิดเป็น 72% ของค่าใช้จ่ายประจำปีรวมของโรคกระดูกพรุน ปี 2025 ค่าใช้จ่ายประจำปีสำหรับโรคกระดูกพรุนกระดูกหักที่เกี่ยวข้องกับการคาดการณ์ว่าจะเพิ่มขึ้น 50% [4] กระดูกสะโพกหักที่เกี่ยวข้องนอกจากนี้มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นของการเจ็บป่วยและการตาย [5] [6] [7] อัตราการเสียชีวิต 1 ปีหลังการผ่าตัดกระดูกหักเป็น [6] 27% มีอัตราการตายที่เพิ่มขึ้นสำหรับกระดูกสะโพกหักขยายไป 10 ปีหลังจากการแตกหัก [8] ระหว่างวันที่ 5% และ 10% ของผู้ป่วยได้สัมผัสกับกระดูกสะโพกหักกำเริบ; ช่วงเวลาที่มีค่าเฉลี่ยระหว่างกระดูกหักครั้งแรกและครั้งที่สองคือ 3.3 ปี [2] และ [8].

teriparatide เป็นตัวแทน anabolic แรกที่ได้รับการอนุมัติในการรักษาสตรีวัยหมดประจำเดือนเป็นโรคกระดูกพรุน, ผู้ชายที่มี hypogonadal หลักหรือโรคกระดูกพรุนไม่ทราบสาเหตุและผู้ชายและผู้หญิงที่มี glucocorticoid ที่เกิดขึ้น โรคกระดูกพรุนที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับการแตกหัก [9] ให้ความสำคัญของกระดูกสะโพกหักผลของ teriparatide เกี่ยวกับความเสี่ยงกระดูกสะโพกหักเป็นคำถามที่สำคัญทางคลินิก อย่างไรก็ตามการทดลองทางคลินิกที่เพียงพอเพื่อทดสอบผลกระทบของ teriparatide เฉพาะในกระดูกสะโพกหักยังไม่ได้รับการดำเนินการ นอกจากนี้ผลของการ teriparatide เพื่อลดความหนาแน่นของรัศมีได้ยกคำถามเกี่ยวกับผลกระทบของยาเสพติดกระดูกเยื่อหุ้มสมอง [10] ดังนั้นเป้าหมายของเราคือการตรวจสอบข้อมูลที่เผยแพร่เกี่ยวกับผลกระทบของการ teriparatide ที่สะโพก ความสำคัญของการตรวจสอบนี้เป็นเกี่ยวกับการใช้ยาสหรัฐอเมริกาอาหารและยาได้รับการอนุมัติของ teriparatide (recombinant PTH มนุษย์ [1], [2], [3] [4] [5] [6] [7 ], [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29] [30] [31] [32 ], [33] และ [34]) 20 ไมโครกรัม / วันการบริหารงานโดยการฉีดเข้าใต้ผิวหนัง) ในประชากรผู้ป่วยที่มักจะมีความสอดคล้องกับการติดฉลากสินค้า.

วิธีการ
ที่เราดำเนินการตรวจสอบระบบของวรรณคดีใน 2 ฐานข้อมูลออนไลน์ (รูปที่ 1). คำที่ใช้ค้นหาคือ: คอกระดูกต้นขาหรือโคนขาหรือสะโพกใกล้เคียงรวมและโรคกระดูกพรุนและ teriparatide สำหรับปี 1946-3 กรกฎาคม 2013 สาขาทั้งหมดถูกค้นโดยไม่มีข้อ จำกัด การค้นหาไม่ได้ จำกัด เฉพาะการทดลองควบคุมแบบสุ่มเพราะเรากำลังมองหาความกว้างของข้อมูลเกี่ยวกับผลกระทบของการ teriparatide ที่สะโพกในผู้ป่วยที่มีส่วนร่วมในการทดลองทางคลินิกและชุมชนในการตั้งค่าที่แท้จริงของโลกที่