Mindfulness is defined as non-judgm

Mindfulness is defined as non-judgmental present-moment attention and awareness, which varies across persons and moments.

As a non-judgmental stance, mindfulness should allow for greater perceptual objectivity.


Previous research suggests that self-interest can motivate people to ‘‘see what they want to see’’ (Balcetis & Dunning, 2006).


We hypothesized that mindfulness would moderate this effect such that state and trait mindfulness would be associated with less motivated perception.


We adapted the methods of Balcetis and Dunning (2006) in an online study (N = 161).


Results show that state and trait mindfulness predicted less motivated perception.


These effects were stronger after excluding participants who noticed the ambiguity of the image as well as controlling for mood.


These findings suggest that mindfulness is a stance of greater objectivity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สติถูกกำหนดให้เป็นที่ไม่ใช่การตัดสินความสนใจในปัจจุบันช่วงเวลาและการรับรู้ที่แตกต่างกันไปทั่วทั้งคนและช่วงเวลา. ในฐานะที่เป็นจุดยืนที่ไม่ใช่การตัดสินสติควรอนุญาตให้เป้าหมายการรับรู้มากขึ้น. วิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าประโยชน์ของตนเองสามารถกระตุ้นให้คนที่จะ '' เห็น สิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะเห็น '' (Balcetis และ Dunning, 2006). เราตั้งสมมติฐานว่าสติจะเป็นผู้ดูแลผลกระทบนี้เช่นที่ของรัฐและสติลักษณะจะได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้แรงจูงใจน้อย. เราดัดแปลงวิธีการ Balcetis และการติดตามหนี้ (2006) ใน การศึกษาออนไลน์ (ยังไม่มี = 161). ผลปรากฏว่ารัฐและลักษณะสติคาดการณ์การรับรู้แรงจูงใจน้อย. ผลกระทบเหล่านี้เป็นแข็งแกร่งหลังจากที่ไม่รวมผู้เข้าร่วมที่สังเกตเห็นความคลุมเครือของภาพเช่นเดียวกับการควบคุมอารมณ์. การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าสติคือจุดยืนของ ความเป็นกลางมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สติ หมายถึง ไม่ตัดสินในปัจจุบันขณะ ความสนใจและความตระหนัก ซึ่งแตกต่างกันไปในคนและช่วงเวลา

เป็น non judgmental ท่าทางสติให้รับรู้มากกว่าเป้าหมาย


ก่อนหน้านี้งานวิจัยแสดงให้เห็นว่าการจะกระตุ้นให้ผู้คน ' เห็นไหมพวกเขาอยากเห็น ' ' ( balcetis &ดันนิ่ง , 2006 )


เราตั้งสมมุติฐานว่าสติจะปานกลาง ผล เช่น สภาพและลักษณะสติจะเกี่ยวข้องกับน้อยกว่า แรงจูงใจ การรับรู้


เราดัดแปลงวิธีการ balcetis และดันนิ่ง ( 2006 ) ในการศึกษาออนไลน์ ( n = 161 )


ผลแสดงให้เห็นว่ารัฐและลักษณะสติคาดการณ์น้อยกว่าแรงจูงใจการรับรู้


ผลเหล่านี้แข็งแกร่งหลังจากที่ไม่รวมผู้สังเกตเห็นความกำกวมของรูป ตลอดจนควบคุมอารมณ์


ผลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่า สติเป็นจุดยืนของมากกว่าเป้าหมาย