Mary looked out of the window at th

Mary looked out of the window at the cold grey sky.
'Why should I go out on a day like this?' she asked.
'Well, there's nothing to play with indoors, is there?' Mary realized Martha was right. 'But who will go with
me?' she said.
Martha stared at her. 'Nobody. You'll have to learn to
play by yourself. Dickon plays by himself on the moors for hours, with the wild birds, and the sheep, and the other animals.' She looked away for a moment. 'Perhaps I shouldn't tell you this, but - but one of the walled gardens is locked up. Nobody's been in it for ten years. It was Mrs Craven's garden, and when she died so suddenly, Mr
Craven locked it and buried the key - Oh, I must go, I can hear Mrs Medlock's bell ringing for me.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แมรี่มองออกหน้าต่างที่เย็นสีเทาฟ้า.
'ทำไมควรฉันออกไปในวันเช่นนี้ "เธอถาม
' ดี ไม่มีอะไรจะเล่นกับในร่ม มีหรือไม่ ' แมรี่รู้มาร์ธาถูก ' แต่ใครจะไปกับ
ฉัน?' ก็
มาร์ธาจ้องไปที่เธอ ' ไม่มีใคร คุณจะต้องเรียนรู้
เล่น ด้วยตัวเอง Dickon เล่นเองบนชาวมัวร์ชั่วโมง นกป่า และแกะ และสัตว์อื่น ๆ " เธอมองไปครู่ ' บางทีฉันควรบอกคุณนี้ แต่ - แต่สวนผนังหนึ่งถูกล็อคค่า ไม่มีใครได้ในสิบปี มันเป็นสวนของนาง Craven และเมื่อเธอตายทันใดนั้น นาย
Craven ก็ล็อคมัน และฝังคีย์ - โอ้ ฉันต้องไป ได้ยินเสียงระฆังนางเม็ดล็อค ringing สำหรับฉัน.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมรี่มองออกไปนอกหน้าต่างที่ท้องฟ้าสีเทาเย็น
'ทำไมฉันจึงควรออกไปในวันเช่นนี้? เธอถาม
'ดีมีอะไรที่จะเล่นกับในบ้านที่จะมี? แมรี่รู้ว่ามาร์ธาที่ถูกต้อง 'แต่ใครจะไปกับ
ผมได้ไหม ' เธอบอกว่า
มาร์ธาจ้องที่เธอ 'ไม่มีใคร คุณจะต้องเรียนรู้ที่จะ
เล่นด้วยตัวเอง Dickon เล่นด้วยตัวเองบนท้องทุ่งสำหรับชั่วโมงที่มีนกป่าและแกะและสัตว์อื่น ๆ . เธอมองออกไปสักครู่ 'บางทีฉันไม่ควรจะบอกคุณนี้ แต่ - แต่หนึ่งในสวนที่มีกำแพงล้อมรอบจะถูกล็อคขึ้น ไม่มีใครได้รับในมันเป็นเวลาสิบปี มันเป็นสวนนางขี้ขลาดและเมื่อเธอเสียชีวิตอย่างกะทันหันนาย
ขี้ขลาดล็อกมันและฝังที่สำคัญ. - โอ้ผมต้องไปผมจะได้ยินเสียงระฆังนางเมดล็อคเสียงเรียกเข้าของฉัน '

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมรี่มองออกไปนอกหน้าต่างที่ท้องฟ้าสีเทาเย็น
'why ฉันควรออกไปข้างนอกในวันแบบนี้ ? เธอถาม .
'well ไม่มีอะไรที่จะเล่นในบ้าน มี ? แมรี่รู้ว่ามาร์ธาพูดถูก . แต่จะไปกับใคร
ฉัน ? เธอกล่าว
มาร์ธาจ้องเธอ . . . ไม่มีใคร คุณจะต้องเรียนรู้

เล่นด้วยตัวเอง ดิกค่อนเล่นคนเดียวบนทุ่งโล่งสำหรับชั่วโมงกับนกป่า และแกะและสัตว์อื่น ๆ ' เธอดูไปสักพัก . . . บางทีผมไม่ควรบอกคุณ แต่หนึ่งในกำแพงสวนถูกขังอยู่ ไม่มีใครมาเป็นสิบปี เป็นคุณนายขี้ขลาดสวน และเมื่อเธอตายอย่างกระทันหัน คุณ
คราเวนล็อคมันและฝังกุญแจ - โอ้ ข้าต้องไป ข้าได้ยินนาง Medlock กระดิ่งสำหรับผม’