When a horde of 150,000 neo-demons

When a horde of 150,000 neo-demons spread out, it was enough to shake the entire Western Desert. Such a vast number exceeded that which even great Tribes like the Five Poisons Tribe would have. If Meng Hao had possessed a neo-demon horde this large, then in the battle that year with the Five Poisons Tribe, he would have completely crushed them!

In the vast lands of the Western Desert, only great Tribes with Spirit Severing Patriarchs could sustain such a large accumulation of neo-demons like this.

Despite that, there was no Dragoneer who could possibly control 150,000 neo-demons at once. Even the legendary Grand Dragoneers would not be able to do so.

Meng Hao, however, could control that and even more.

150,000 neo-demons didn’t count for much as far as he was concerned. He wasn’t using his Cultivation base to control them, but rather, Demonic Qi. He could control 150,000, or 300,000, even 500,000.

Right now, Meng Hao and the Crow Divinity Tribe had reached a point on their campaign trail in which they had completely risen to prominence from within the flames of battle. They could now thoroughly rock even great Tribes.

“We are more than halfway to our destination….” said Meng Hao. “Once we leave the Western Desert Central region, the only thing in front of us will be the Western Desert South region. Beyond that… are the Black Lands!” Meng Hao flicked his wide sleeve, and a gleam of determination appeared in the eyes of the Crow Divinity Tribe members. Their airship whistled into motion.

A rumbling sound could be heard as it transformed into a beam of colorful light.

Three days later, Meng Hao looked off into the far distance toward the area that was the border between the Western Desert Central and South regions. In recent days, the Western Desert North region had completely been turned into a sea. Of course, the East, West, and Central regions had no way to escape the disaster. The seawater flowed into those areas as well; the lakes were joining together and rising up.

No plains were visible. Mountainous valleys had long since been turned into underwater graves. The violet rain continued to pound down, inundating the land. The seawater grew deeper and deeper…. Everywhere was turning into a sea.

In some areas were places that resembled islands. However, the extermination of life force caused a thick aura of death to rise up everywhere. As for spiritual energy….

It was no longer extremely thin, but rather… not there.

The only hope lay in the South. The South region had the highest elevation, and was the only place that wasn’t being run over with seawater. However, Meng Hao could only imagine how many Tribes must be gathered there. Although it might not be correct to say it was overrun, but probably close.

Now, though, the Crow Divinity Tribe were not the weaklings they had once been. They were fierce and intrepid. They were the type of Tribe that others took seriously, even feared.

“We’re now on the final home stretch of our journey….” Meng Hao took a deep breath as the airship shot through the air. Even as they neared the border, Meng Hao’s eyes suddenly glittered with killing intent. He turned back to look off into the sky.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อฝูงชนของนีโอ 150,000-ปีศาจที่กระจายออก มันเป็นเพียงพอที่จะเขย่าทะเลทรายตะวันตกทั้งหมด ดังกล่าวมีจำนวนมากมายเกินซึ่งแม้ยอดเผ่าเช่นเผ่าห้าใครจะมี ถ้าเมงเฮาได้ครอบครองนีโอปีศาจฝูงชนขนาดใหญ่นี้ แล้วในการต่อสู้ กับสารพิษเผ่าห้า ปีที่เขาจะมีสมบูรณ์บดพวกเขาในดินแดนที่กว้างใหญ่ของทะเลทรายตะวันตก เฉพาะดีเผ่ากับขึง Severing วิญญาณสามารถรักษาดังกล่าวสะสมขนาดใหญ่ของนีโอภูตผีปีศาจเช่นนี้ถึงแม้ว่า ก็ไม่ Dragoneer ที่อาจสามารถควบคุมปีศาจนีโอ 150,000 ครั้ง แม้ Dragoneers แกรนด์ในตำนานจะไม่สามารถทำเช่นนั้นเมงเฮา อย่างไรก็ตาม สามารถควบคุมที่ และมากยิ่งขึ้น150,000 นีโอปีศาจไม่นับมากเท่าที่เกี่ยวข้อง เขาไม่ได้ใช้ฐานการเพาะปลูกของเขาเพื่อควบคุมพวกเขา แต่ค่อนข้าง ปีศาจฉี เขาสามารถควบคุม 150,000 หรือ 300,000 แม้ 500,000ขณะ เมงเฮา และเผ่าเทพขันได้ถึงจุดบนเส้นทางแคมเปญของพวกเขาซึ่งพวกเขาทั้งหมดที่เพิ่มมาจากภายในเปลวไฟของรบ พวกเขาสามารถตอนนี้อย่างร็อคได้ดีแม้กระทั่งเผ่า"เราเป็นมากกว่าครึ่งหนึ่งไปยังปลายทางของเรา..." กล่าวเฮาเมง เมื่อเราออกจากภาคตะวันตกกลางทะเลทราย สิ่งเดียวที่ด้านหน้าของเราจะเป็นภูมิภาคทางภาคใต้ของทะเลทรายตะวันตก นอกเหนือจากนั้น...เป็นดินแดนสีดำ" เฮา เมง flicked แขนของเขากว้าง และปรากฏคให้ของความมุ่งมั่นในสายตาของสมาชิกเผ่าเทพขัน เรือเหาะของพวกเขาผิวปากในการเคลื่อนไหวA rumbling sound could be heard as it transformed into a beam of colorful light.Three days later, Meng Hao looked off into the far distance toward the area that was the border between the Western Desert Central and South regions. In recent days, the Western Desert North region had completely been turned into a sea. Of course, the East, West, and Central regions had no way to escape the disaster. The seawater flowed into those areas as well; the lakes were joining together and rising up.No plains were visible. Mountainous valleys had long since been turned into underwater graves. The violet rain continued to pound down, inundating the land. The seawater grew deeper and deeper…. Everywhere was turning into a sea.In some areas were places that resembled islands. However, the extermination of life force caused a thick aura of death to rise up everywhere. As for spiritual energy….It was no longer extremely thin, but rather… not there.The only hope lay in the South. The South region had the highest elevation, and was the only place that wasn’t being run over with seawater. However, Meng Hao could only imagine how many Tribes must be gathered there. Although it might not be correct to say it was overrun, but probably close.Now, though, the Crow Divinity Tribe were not the weaklings they had once been. They were fierce and intrepid. They were the type of Tribe that others took seriously, even feared.
“We’re now on the final home stretch of our journey….” Meng Hao took a deep breath as the airship shot through the air. Even as they neared the border, Meng Hao’s eyes suddenly glittered with killing intent. He turned back to look off into the sky.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อฝูงชนของ 150,000 นีโอปีศาจกระจายออกมันก็มากพอที่จะเขย่าทั้งทะเลทรายตะวันตก ดังกล่าวเป็นจำนวนมากมายเกินที่แม้แต่ชนเผ่าที่ดีเยี่ยมเช่นยาพิษห้าเผ่าจะมี หากเม้งเฮาได้ครอบครองฝูงชน Neo-ปีศาจขนาดใหญ่นี้แล้วในการต่อสู้ในปีนั้นด้วยยาพิษห้าเผ่าเขาจะได้ราบคาบพวกเขา!

ในดินแดนที่กว้างใหญ่ของทะเลทรายตะวันตกเผ่าเท่านั้นที่ดีกับวิญญาณขาดพระสังฆราชสามารถรักษาเช่นการสะสมขนาดใหญ่ของนีโอปีศาจเช่นนี้

แม้จะมีที่มี Dragoneer ที่อาจจะควบคุม 150,000 นีโอปีศาจในครั้งเดียวไม่มี แม้ตำนานแกรนด์ Dragoneers จะไม่สามารถที่จะทำเช่นนั้น

เม้งเฮา แต่สามารถควบคุมที่และมากยิ่งขึ้น

150,000 นีโอปีศาจไม่ได้นับมากเท่าที่เขาเป็นห่วง เขาเป็นคนที่ไม่ได้ใช้ฐานการเพาะปลูกของเขาที่จะควบคุมพวกเขา แต่ปีศาจฉี เขาสามารถควบคุม 150,000 หรือ 300,000 แม้ 500,000

ตอนนี้เม้ง Hao และอีกาศักดิ์เผ่ามาถึงจุดบนเส้นทางแคมเปญของพวกเขาที่พวกเขาได้เพิ่มขึ้นอย่างสมบูรณ์เพื่อความโดดเด่นจากภายในเปลวไฟของการต่อสู้ ตอนนี้พวกเขาสามารถได้อย่างทั่วถึงหินเผ่าดีแม้

"เรามีมากกว่าครึ่งหนึ่งไปยังปลายทางของเรา ... ." เม้งเฮากล่าวว่า "เมื่อเราออกจากทะเลทรายตะวันตกภาคกลางมีเพียงสิ่งเดียวในหน้าของเราจะเป็นเขตทะเลทรายตะวันตกเฉียงใต้ นอกเหนือจากนั้น ... เป็นดินแดนสีดำ! "เม้งเฮาสะบัดแขนกว้างของเขาและประกายของความมุ่งมั่นที่ปรากฏอยู่ในสายตาของสมาชิกอีกาศักดิ์เผ่า เรือเหาะของพวกเขาผิวปากในการเคลื่อนไหว

เสียงดังก้องอาจจะได้ยินที่มันกลายเป็นลำแสงที่มีสีสัน

สามวันต่อมาเม้งเฮามองออกไปในระยะทางไกลไปยังพื้นที่ที่เป็นพรมแดนระหว่างทะเลทรายตะวันตกกลางและภาคใต้ ในวันที่ผ่านทะเลทรายตะวันตกภูมิภาคนอร์ทได้รับการอย่างสมบูรณ์กลายเป็นทะเล แน่นอนตะวันออกตะวันตกและภาคกลางมีวิธีที่จะหลบหนีภัยพิบัติไม่มี น้ำทะเลไหลเข้าสู่พื้นที่ดังกล่าวเช่นกัน ทะเลสาบได้มาร่วมงานด้วยกันและเพิ่มขึ้น

ไม่มีที่ราบได้เห็น หุบเขาภูเขามีมานานแล้วตั้งแต่กลายเป็นหลุมฝังศพใต้น้ำ ฝนสีม่วงอย่างต่อเนื่องที่จะนำพาลงจุกที่ดิน น้ำทะเลเพิ่มขึ้นลึกและลึก ... ทุกที่ได้รับกลายเป็นทะเล

ในบางพื้นที่เป็นสถานที่ที่คล้ายเกาะ แต่ขุดรากถอนโคนของพลังชีวิตที่เกิดกลิ่นอายความหนาของการตายจะลุกขึ้นได้ทุกที่ ในฐานะที่เป็นพลังทางจิตวิญญาณ ...

มันก็ไม่ได้บางมาก แต่ ... ไม่ได้มี

ความหวังเดียวอยู่ในภาคใต้ ภาคใต้มีความสูงที่สุดและเป็นสถานที่เดียวที่ไม่ได้ถูกเรียกไปด้วยน้ำทะเล แต่เม้งเฮาเท่านั้นสามารถจินตนาการว่าหลายเผ่าจะต้องรวมตัวกัน แม้ว่ามันอาจจะไม่ถูกต้องที่จะบอกว่ามันถูกย่ำยี แต่อาจใกล้

แต่ในเวลานี้อีกาศักดิ์เผ่าไม่ weaklings ที่พวกเขาเคยเป็น พวกเขามีความดุร้ายและกล้าหาญ พวกเขาเป็นประเภทของชนเผ่าที่คนอื่น ๆ อย่างจริงจังกลัวแม้กระทั่ง

"เราอยู่ในขณะนี้บนยืดบ้านสุดท้ายของการเดินทางของเรา ... ." เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่เรือเหาะยิงผ่านอากาศ แม้ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ชายแดนตาเม้งเฮากึก glittered ฆ่าเจตนา เขาหันกลับไปมองออกไปบนท้องฟ้า แต่ ... ไม่ได้มี ความหวังเดียวอยู่ในภาคใต้ ภาคใต้มีความสูงที่สุดและเป็นสถานที่เดียวที่ไม่ได้ถูกเรียกไปด้วยน้ำทะเล แต่เม้งเฮาเท่านั้นสามารถจินตนาการว่าหลายเผ่าจะต้องรวมตัวกัน แม้ว่ามันอาจจะไม่ถูกต้องที่จะบอกว่ามันถูกย่ำยี แต่อาจใกล้ แต่ในเวลานี้อีกาศักดิ์เผ่าไม่ weaklings ที่พวกเขาเคยเป็น พวกเขามีความดุร้ายและกล้าหาญ พวกเขาเป็นประเภทของชนเผ่าที่คนอื่น ๆ อย่างจริงจังกลัวแม้กระทั่ง "เราอยู่ในขณะนี้บนยืดบ้านสุดท้ายของการเดินทางของเรา ... ." เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่เรือเหาะยิงผ่านอากาศ แม้ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ชายแดนตาเม้งเฮากึก glittered ฆ่าเจตนา เขาหันกลับไปมองออกไปบนท้องฟ้า แต่ ... ไม่ได้มี ความหวังเดียวอยู่ในภาคใต้ ภาคใต้มีความสูงที่สุดและเป็นสถานที่เดียวที่ไม่ได้ถูกเรียกไปด้วยน้ำทะเล แต่เม้งเฮาเท่านั้นสามารถจินตนาการว่าหลายเผ่าจะต้องรวมตัวกัน แม้ว่ามันอาจจะไม่ถูกต้องที่จะบอกว่ามันถูกย่ำยี แต่อาจใกล้ แต่ในเวลานี้อีกาศักดิ์เผ่าไม่ weaklings ที่พวกเขาเคยเป็น พวกเขามีความดุร้ายและกล้าหาญ พวกเขาเป็นประเภทของชนเผ่าที่คนอื่น ๆ อย่างจริงจังกลัวแม้กระทั่ง "เราอยู่ในขณะนี้บนยืดบ้านสุดท้ายของการเดินทางของเรา ... ." เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่เรือเหาะยิงผ่านอากาศ แม้ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ชายแดนตาเม้งเฮากึก glittered ฆ่าเจตนา เขาหันกลับไปมองออกไปบนท้องฟ้า ภาคใต้มีความสูงที่สุดและเป็นสถานที่เดียวที่ไม่ได้ถูกเรียกไปด้วยน้ำทะเล แต่เม้งเฮาเท่านั้นสามารถจินตนาการว่าหลายเผ่าจะต้องรวมตัวกัน แม้ว่ามันอาจจะไม่ถูกต้องที่จะบอกว่ามันถูกย่ำยี แต่อาจใกล้ แต่ในเวลานี้อีกาศักดิ์เผ่าไม่ weaklings ที่พวกเขาเคยเป็น พวกเขามีความดุร้ายและกล้าหาญ พวกเขาเป็นประเภทของชนเผ่าที่คนอื่น ๆ อย่างจริงจังกลัวแม้กระทั่ง "เราอยู่ในขณะนี้บนยืดบ้านสุดท้ายของการเดินทางของเรา ... ." เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่เรือเหาะยิงผ่านอากาศ แม้ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ชายแดนตาเม้งเฮากึก glittered ฆ่าเจตนา เขาหันกลับไปมองออกไปบนท้องฟ้า ภาคใต้มีความสูงที่สุดและเป็นสถานที่เดียวที่ไม่ได้ถูกเรียกไปด้วยน้ำทะเล แต่เม้งเฮาเท่านั้นสามารถจินตนาการว่าหลายเผ่าจะต้องรวมตัวกัน แม้ว่ามันอาจจะไม่ถูกต้องที่จะบอกว่ามันถูกย่ำยี แต่อาจใกล้ แต่ในเวลานี้อีกาศักดิ์เผ่าไม่ weaklings ที่พวกเขาเคยเป็น พวกเขามีความดุร้ายและกล้าหาญ พวกเขาเป็นประเภทของชนเผ่าที่คนอื่น ๆ อย่างจริงจังกลัวแม้กระทั่ง "เราอยู่ในขณะนี้บนยืดบ้านสุดท้ายของการเดินทางของเรา ... ." เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่เรือเหาะยิงผ่านอากาศ แม้ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ชายแดนตาเม้งเฮากึก glittered ฆ่าเจตนา เขาหันกลับไปมองออกไปบนท้องฟ้า เม้งเฮาเท่านั้นสามารถจินตนาการว่าหลายเผ่าจะต้องรวมตัวกัน แม้ว่ามันอาจจะไม่ถูกต้องที่จะบอกว่ามันถูกย่ำยี แต่อาจใกล้ แต่ในเวลานี้อีกาศักดิ์เผ่าไม่ weaklings ที่พวกเขาเคยเป็น พวกเขามีความดุร้ายและกล้าหาญ พวกเขาเป็นประเภทของชนเผ่าที่คนอื่น ๆ อย่างจริงจังกลัวแม้กระทั่ง "เราอยู่ในขณะนี้บนยืดบ้านสุดท้ายของการเดินทางของเรา ... ." เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่เรือเหาะยิงผ่านอากาศ แม้ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ชายแดนตาเม้งเฮากึก glittered ฆ่าเจตนา เขาหันกลับไปมองออกไปบนท้องฟ้า เม้งเฮาเท่านั้นสามารถจินตนาการว่าหลายเผ่าจะต้องรวมตัวกัน แม้ว่ามันอาจจะไม่ถูกต้องที่จะบอกว่ามันถูกย่ำยี แต่อาจใกล้ แต่ในเวลานี้อีกาศักดิ์เผ่าไม่ weaklings ที่พวกเขาเคยเป็น พวกเขามีความดุร้ายและกล้าหาญ พวกเขาเป็นประเภทของชนเผ่าที่คนอื่น ๆ อย่างจริงจังกลัวแม้กระทั่ง "เราอยู่ในขณะนี้บนยืดบ้านสุดท้ายของการเดินทางของเรา ... ." เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่เรือเหาะยิงผ่านอากาศ แม้ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ชายแดนตาเม้งเฮากึก glittered ฆ่าเจตนา เขาหันกลับไปมองออกไปบนท้องฟ้า พวกเขาเป็นประเภทของชนเผ่าที่คนอื่น ๆ อย่างจริงจังกลัวแม้กระทั่ง "เราอยู่ในขณะนี้บนยืดบ้านสุดท้ายของการเดินทางของเรา ... ." เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่เรือเหาะยิงผ่านอากาศ แม้ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ชายแดนตาเม้งเฮากึก glittered ฆ่าเจตนา เขาหันกลับไปมองออกไปบนท้องฟ้า พวกเขาเป็นประเภทของชนเผ่าที่คนอื่น ๆ อย่างจริงจังกลัวแม้กระทั่ง "เราอยู่ในขณะนี้บนยืดบ้านสุดท้ายของการเดินทางของเรา ... ." เม้งเฮาเอาลมหายใจลึกที่สุดเท่าที่เรือเหาะยิงผ่านอากาศ แม้ในขณะที่พวกเขาเข้าใกล้ชายแดนตาเม้งเฮากึก glittered ฆ่าเจตนา เขาหันกลับไปมองออกไปบนท้องฟ้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อฝูงชนของเมืองนีโอ ปีศาจที่แผ่ออกมา มันก็เพียงพอที่จะเขย่าทะเลทรายตะวันตกทั้งหมด เป็นจํานวนมากเกินที่ยอดเยี่ยมแม้แต่ชนเผ่าเหมือนยาพิษห้าเผ่าจะมี ถ้าเมิงเฮาได้มีปีศาจนีโอฝูงชนขนาดนี้ แล้วในสงครามปี กับห้าพิษตระกูลเขาจะเหยียบย่ำมันในดินแดนที่กว้างใหญ่ของทะเลทรายตะวันตก เยี่ยมชาวเขากับวิญญาณมีพระสังฆราชสามารถรักษา เช่น การสะสมขนาดใหญ่ของนีโอ ปีศาจแบบนี้แม้จะไม่มี dragoneer ที่อาจจะควบคุม 150 , 000 นีโอปีศาจทันที แม้ตำนานที่ยิ่งใหญ่ dragoneers จะไม่ทำเช่นนั้นเมิ่งเฮ่า อย่างไรก็ตาม สามารถควบคุม และมากขึ้น150 , 000 นีโอปีศาจไม่นับสำหรับมากเท่าที่เขาเป็นห่วง เขาไม่ได้ใช้ฐานการเพาะปลูกของเขาที่จะควบคุมพวกเขา แต่ปีศาจ Qi เขาสามารถควบคุม 150 , 000 หรือ 300000 แม้ 500000 .ตอนนี้ เมิ่งฮ่าวและอีกาเผ่าเทพได้ถึงจุดบนเส้นทางการรณรงค์ของพวกเขาที่พวกเขามีทั้งหมดเพิ่มขึ้นถึงความโดดเด่นจากภายในเปลวเพลิงแห่งการต่อสู้ พวกเขาอาจจะตอนนี้ละเอียดหินตระกูลดีด้วยซ้ำ" พวกเรากว่าครึ่งจุดหมายของเรา . . . . . . . " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว " เมื่อเราออกจากทะเลทรายตะวันตกภาคกลาง สิ่งเดียวในหน้าของเราจะเป็นทะเลทรายภาคตะวันตกเฉียงใต้ . นอกเหนือจากนั้น . . . เป็นดินแดนสีดำ " เมิ่งเฮ่าสะบัดแขนเสื้อกว้างของเขา และประกายของความมุ่งมั่นที่ปรากฏอยู่ในดวงตาของ Crow เผ่าเทพสมาชิก เรือเหาะของตน เพราะในการเคลื่อนไหวเสียงดังก้องเสียงอาจจะได้ยินมันแปรสภาพเป็นลำแสงที่มีสีสันแสง3 วันต่อมา เมิ่งฮ่าวมองไปไกล สู่พื้นที่ที่เป็นพรมแดนระหว่างทะเลทรายตะวันตกกลางและตอนใต้ภูมิภาค ในวันล่าสุด , ทะเลทรายตะวันตกทิศตะวันตกเฉียงเหนือภูมิภาคมีทั้งหมดได้กลายเป็นทะเล แน่นอน , ตะวันออก , ตะวันตกและภาคกลางไม่มีทางหนีภัยพิบัติ น้ำทะเลไหลเข้าพื้นที่เหล่านั้นเป็นบ่อน้ำ ทะเลสาบถูกผนึกเข้าด้วยกัน และสูงขึ้นไม่มีที่ราบคือมองเห็นได้ ภูเขาหุบเขามีความยาวตั้งแต่กลายเป็นสุสานใต้น้ำ ม่วงฝนยังคงกระหน่ำลงมา inundating แผ่นดิน น้ำทะเลขยายตัวลึกและลึก . . . . . . . ทุกที่ก็กลายเป็นทะเลในบางพื้นที่เป็นสถานที่ที่คล้ายกับเกาะ อย่างไรก็ตาม การขุดรากถอนโคนของพลังชีวิต ทำให้ออร่าหนาของความตายที่จะลุกขึ้นไปทุกที่ เป็นพลังงานทางจิตวิญญาณ . . . . . . .มันไม่บางมาก แต่ . . . . . . . ไม่มีหวังเพียงวางในภาคใต้ ภาคใต้ มีความสูงมากที่สุด และเป็นสถานที่เดียว ที่ไม่ได้ถูกเรียกใช้กับน้ำทะเล อย่างไรก็ตาม เมิ่งฮ่าวเท่านั้นสามารถจินตนาการวิธีการหลายเผ่าจะต้องรวมตัวกันอยู่ที่นั่น ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่ถูกต้องที่จะพูดมันถูกบุกรุก แต่อาจจะปิดตอนนี้ แม้ว่า อีกาเผ่าเทพไม่ได้อ่อนแอที่พวกเขาเคยได้รับ มันรุนแรงและกล้าหาญ พวกเขาเป็นประเภทของเผ่าที่คนอื่นถ่ายอย่างจริงจัง แม้จะกลัว" ตอนนี้เราอยู่ในบ้านยืดสุดท้ายการเดินทางของเรา . . . " เมิ่งเฮ่าสูดหายใจลึกเป็นเรือเหาะพุ่งผ่านอากาศ แม้ขณะที่พวกเขา neared ชายแดน เหม็ง เฮาตาก็แวววาวด้วยการฆ่าอย่างรุนแรง เขาหันกลับไปมองออกไปในท้องฟ้า