BingeingThe diagnostic criteria for

Bingeing

The diagnostic criteria for addiction can be grouped into three stages (American Psychiatric Association, 2000, Koob and Le Moal, 1997). The first, bingeing, is defined as the escalation of intake with a high proportion of intake at one time, usually after a period of voluntary abstinence or forced deprivation. Enhanced intake in the form of binges may result from both sensitization and tolerance to the sensory properties of a substance of abuse that occurs with its repeated delivery. Sensitization, which is described in greater detail below, is an increase in responsiveness to a repeatedly presented stimulus. Tolerance is a gradual decrease in responsiveness, such that more of the substance is needed to produce the same effect (McSweeney et al., 2005). Both are thought to influence the powerful, acute reinforcing effects of drugs of abuse and are important at the beginning of the addiction cycle since both can increase responding and intake (Koob and Le Moal, 2005).

Withdrawal

Signs of withdrawal become apparent when the abused substance is no longer available or chemically blocked. We will discuss withdrawal in terms of opiate withdrawal, which has a clearly defined set of symptoms (Martin et al., 1963, Way et al., 1969). Anxiety can be operationally defined and measured in animals using the elevated plus-maze, in which anxious animals will avoid spending time on the open arms of the maze (File et al., 2004). This test has been extensively validated for both general anxiety (Pellow et al., 1985) and anxiety induced by drug withdrawal (File and Andrews, 1991). Behavioral depression in animals can also be inferred, without reference to emotion, using the forced-swim test, which measures swimming escape efforts vs. passive floating (Porsolt et al., 1978). When signs of opiate withdrawal are precipitated with naloxone, it suggests that inactivation of opioid receptors is the cause. When the same signs are produced spontaneously during abstinence, one can surmise that it is due to lack of stimulation of some opioid system.

Craving

The third stage of addiction, craving, occurs when motivation is enhanced, usually after an abstinence period (Vanderschuren and Everitt, 2005, Weiss, 2005). “Craving” remains a poorly defined term that is often used to describe the intense desire to self-administer drugs in humans (Wise, 1988). For lack of a better word, we will use the term “craving” as defined by increased efforts to obtain a substance of abuse or its associated cues as a result of addiction and abstinence. “Craving” often has reference to extreme motivation, which can be measured using operant conditioning. If abstinence makes the animal significantly increase its lever pressing, one can take this as a sign of enhanced motivation.

Sensitization

In addition to the above diagnostic criteria, behavioral sensitization is thought to underlie some aspects of drug dependence (Vanderschuren and Kalivas, 2000). Behavioral sensitization is typically measured as increased locomotion in response to repeated administrations of a drug. For example, after repeated doses of amphetamine followed by abstinence, a challenge dose, which has little or no effect in naïve animals, causes marked hyperactivity (Antelman and Caggiula, 1996, Glick et al., 1986). Animals sensitized to one substance often show cross-sensitization, which is defined as an increased locomotor response to a different drug or substance. Cross-sensitization can also be manifest in consummatory behavior (Piazza et al., 1989). Animals sensitized to one drug may show increased intake of a different drug. In other words, one drug acts as a “gateway” to another. For example, animals sensitized to amphetamine show accelerated escalation of cocaine intake (Ferrario and Robinson, 2007), and animals sensitized to nicotine consume more alcohol compared with non-sensitized animals (Blomqvist et al., 1996). This behavior is thought to occur when different drugs activate the same neural circuitry, and it is the reason why many clinicians require complete drug abstention as a condition of treatment for addicts (Wise, 1988).

The first question addressed by this review is whether any of these operationally defined behavioral characteristics of substance dependence can be found with intermittent sugar access. The second question explores neural systems to discover how sugar could have effects like a drug of abuse.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

bingeing เกณฑ์การวินิจฉัยสำหรับติดยาเสพติดสามารถแบ่งออกเป็นสามขั้นตอน (สมาคมจิตแพทย์อเมริกัน 2000 Koob และเลอ Moal, 1997) ครั้งแรก bingeing ถูกกำหนดให้เป็นการเพิ่มของปริมาณที่มีสัดส่วนที่สูงของการบริโภคในครั้งเดียวมักจะหลังจากระยะเวลาของการเลิกบุหรี่โดยสมัครใจหรือการกีดกันการบังคับ การบริโภคที่เพิ่มขึ้นในรูปแบบของ binges อาจเป็นผลมาจากทั้งสองอาการแพ้และความอดทนกับคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของสารของการละเมิดที่เกิดขึ้นกับการส่งมอบของซ้ำ แพ้ซึ่งจะอธิบายในรายละเอียดด้านล่างนี้คือการเพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อสิ่งเร้าที่นำเสนอซ้ำ ๆ ความอดทนเป็นค่อยๆลดลงในการตอบสนองดังกล่าวที่มากขึ้นของสารที่จำเป็นในการผลิตผลเช่นเดียวกัน (McSweeney et al., 2005) ทั้งสองมีความคิดที่มีอิทธิพลต่อการที่มีประสิทธิภาพผลเสริมเฉียบพลันของยาเสพติดของการล่วงละเมิดและมีความสำคัญที่จุดเริ่มต้นของวงจรการติดยาเสพติดตั้งแต่ทั้งสองสามารถเพิ่มการตอบสนองและการบริโภค (Koob และเลอ Moal, 2005). การถอนสัญญาณของการถอนกลายเป็นที่เห็นได้ชัดเมื่อถูกทำร้ายสารไม่สามารถใช้ได้อีกหรือถูกปิดกั้นทางเคมี เราจะหารือเกี่ยวกับการถอนตัวในแง่ของการถอนยาเสพติดซึ่งมีชุดที่กำหนดไว้อย่างชัดเจนของอาการ (มาร์ติ et al., 1963 ทาง et al., 1969) ความวิตกกังวลสามารถกำหนดและการดำเนินงานวัดในสัตว์ที่ใช้สูงบวกเขาวงกตซึ่งในสัตว์กังวลจะหลีกเลี่ยงการใช้เวลาในการเปิดแขนของเขาวงกต (File et al., 2004) การทดสอบนี้จะได้รับการตรวจสอบอย่างกว้างขวางสำหรับความวิตกกังวลทั้งทั่วไป (Pellow et al., 1985) และความวิตกกังวลที่เกิดจากการถอนยาเสพติด (ไฟล์และแอนดรู, 1991) ภาวะซึมเศร้าพฤติกรรมในสัตว์ยังสามารถสรุปโดยไม่ต้องอ้างอิงถึงอารมณ์ความรู้สึกโดยใช้การทดสอบบังคับว่ายน้ำซึ่งมาตรการความพยายามหลบหนีออกมาเรื่อย ๆ ว่ายน้ำกับลอย (Porsolt et al., 1978) เมื่อสัญญาณของการถอนยาเสพติดที่มีการตกตะกอนกับ naloxone มันแสดงให้เห็นว่าการใช้งานของตัวรับ opioid เป็นสาเหตุ เมื่อสัญญาณเดียวกันมีการผลิตตามธรรมชาติในช่วงเว้นหนึ่งสามารถคาดการณ์ว่ามันเกิดจากการขาดการกระตุ้นของบางระบบ opioid. อยากขั้นตอนที่สามของการติดยาเสพติดความอยากเกิดขึ้นเมื่อแรงจูงใจที่จะเพิ่มขึ้นปกติหลังจากระยะเวลาการเลิกบุหรี่ (Vanderschuren และ Everitt 2005 ไวส์, 2005) "ความอยาก" ยังคงเป็นคำที่กำหนดไว้ไม่ดีที่มักจะถูกนำมาใช้ในการอธิบายถึงความปรารถนาที่รุนแรงกับยาเสพติดด้วยตนเองบริหารในมนุษย์ (ฉลาด 1988) สำหรับการขาดคำดีเราจะใช้คำว่า "ความอยาก" ตามที่กำหนดโดยความพยายามที่เพิ่มขึ้นที่จะได้รับสารของการล่วงละเมิดหรือความหมายที่เกี่ยวข้องเป็นผลจากการติดยาเสพติดและการเลิกบุหรี่ "ความอยาก" มักจะมีการอ้างอิงถึงแรงจูงใจที่มากที่สุดซึ่งสามารถวัดโดยใช้เครื่องผ่าตัด ถ้าเลิกบุหรี่ทำให้สัตว์ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเร่งด่วนของคันหนึ่งสามารถใช้เวลานี้เป็นสัญญาณของแรงจูงใจที่เพิ่มขึ้นได้. แพ้นอกจากเกณฑ์การวินิจฉัยดังกล่าวข้างต้นแพพฤติกรรมเป็นความคิดที่รองรับบางแง่มุมของการพึ่งพายาเสพติด (Vanderschuren และ Kalivas, 2000) แพพฤติกรรมเป็นวัดที่มักจะเป็นการเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อการบริหารงานซ้ำของยาเสพติด ตัวอย่างเช่นหลังจากปริมาณยาบ้าซ้ำตามด้วยเว้นปริมาณความท้าทายซึ่งมีผลเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในสัตว์ไร้เดียงสาทำให้เกิดการทำเครื่องหมายสมาธิสั้น (Antelman และ Caggiula 1996 กลิก et al., 1986) สัตว์ไวแสงให้เป็นหนึ่งในสารที่มักจะแสดงอาการแพข้ามซึ่งถูกกำหนดให้เป็นการตอบสนองการเคลื่อนไหวที่เพิ่มขึ้นถึงยาเสพติดหรือสารเคมีที่แตกต่างกัน แพข้ามนอกจากนี้ยังสามารถประจักษ์ในพฤติกรรม consummatory (Piazza et al., 1989) สัตว์ไวแสงให้เป็นหนึ่งในยาเสพติดที่อาจแสดงการบริโภคที่เพิ่มขึ้นของยาเสพติดที่แตกต่างกัน ในคำอื่น ๆ หนึ่งทำหน้าที่ยาเสพติดเป็น "ประตู" ไปยังอีก ยกตัวอย่างเช่นสัตว์ที่ไวในการแสดงแอมเฟตาเร่งการเพิ่มของปริมาณโคเคน (Ferrario และโรบินสัน, 2007) และสัตว์ที่ไวนิโคตินบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากขึ้นเมื่อเทียบกับสัตว์ที่ไม่ไวแสง (Blomqvist et al., 1996) ลักษณะการทำงานนี้เป็นความคิดที่เกิดขึ้นเมื่อยาเสพติดที่แตกต่างกันเปิดใช้งานวงจรประสาทเดียวกันและมันเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมแพทย์จำนวนมากจำเป็นต้องงดยาเสพติดที่สมบูรณ์เป็นเงื่อนไขของการรักษาติดยาเสพติด (ฉลาด 1988). คำถามแรกการแก้ไขโดยการตรวจสอบนี้คือไม่ว่าใด ๆ เหล่านี้ในการดำเนินงานที่กำหนดลักษณะพฤติกรรมของการพึ่งพาสารที่สามารถพบได้ที่มีการเข้าถึงน้ำตาลเนื่อง คำถามที่สองสำรวจระบบประสาทที่จะค้นพบวิธีการที่น้ำตาลอาจมีผลกระทบเช่นเดียวกับสารเสพติด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

bingeing

เกณฑ์วินิจฉัยการติดสามารถแบ่งออกเป็นสามขั้นตอน ( อเมริกันสมาคมจิตแพทย์ , 2000 , คูบและ Le moal , 1997 ) ครั้งแรก bingeing , หมายถึงการเพิ่มของการบริโภคที่มีสัดส่วนของการบริโภคในเวลาปกติหลังจากระยะเวลาของการโดยสมัครใจหรือบังคับการปลดจากตำแหน่งเพิ่มการบริโภคในรูปแบบของ binges อาจเป็นผลมาจากทั้งสองพบและความทนต่อคุณสมบัติทางประสาทสัมผัสของผลิตภัณฑ์สารของการละเมิดที่เกิดขึ้นด้วยซ้ำ ส่ง ด์ ซึ่งอธิบายไว้ในรายละเอียดด้านล่างมากขึ้น , เพิ่มขึ้นในการเป็นซ้ำ ๆเสนอสิ่งเร้า ความอดทนคือการลดลงทีละน้อยในการตอบสนองของเช่นที่มากกว่าของ สารจำเป็นในการสร้างผลเดียวกัน ( mcsweeney et al . , 2005 ) ทั้งที่คิดว่าจะมีผลต่อประสิทธิภาพเฉียบพลันเสริมผลของยาเสพติดของการละเมิดและเป็นสิ่งสำคัญที่จุดเริ่มต้นของรอบติดเพราะทั้งสามารถเพิ่มการตอบสนอง และการบริโภค ( คูบ และเลอ moal , 2005 ) .



ถอนสัญญาณของการถอนกลายเป็นชัดเจนเมื่อใช้สารไม่สามารถใช้ได้หรือมากกว่าบล็อก เราจะหารือเกี่ยวกับการถอนเงินในแง่ของฝิ่น การถอนเงิน ซึ่งมีการกำหนดไว้อย่างชัดเจนของอาการ ( มาร์ติน et al . , 1963 , et al . , 1969 ) ความวิตกกังวลสามารถ operationally กำหนดและวัดในสัตว์ที่ใช้เขาวงกตพลัส ยกระดับซึ่งสัตว์กังวลจะหลีกเลี่ยงการใช้เวลาในอ้อมแขนของเขาวงกต ( ไฟล์ et al . , 2004 ) การทดสอบนี้ได้รับการตรวจสอบอย่างกว้างขวางทั้งกังวลทั่วไป ( เพโล et al . , 1985 ) และความวิตกกังวลที่เกิดจากการถอนยา ( แฟ้มและแอนดรู , 1991 ) พฤติกรรมซึมเศร้าในสัตว์ยังสามารถ inferred โดยไม่มีการอ้างอิงถึงอารมณ์ ใช้บังคับว่ายน้ำ ทดสอบซึ่งมาตรการว่ายหนีความพยายามกับเรื่อยๆลอย ( porsolt et al . , 1978 ) เมื่อสัญญาณของการถอนฝิ่นจะตกตะกอนกับระบบ มันแสดงให้เห็นว่าเมื่อ opioid receptor คือสาเหตุ เมื่อสัญญาณเดียวกันที่ผลิตเองในการเลิกบุหรี่สามารถสันนิษฐานว่ามันเป็นเนื่องจากการขาดการกระตุ้นของระบบ opioid

อยากกิน

ขั้นตอนที่สามของการติดยาเสพติดความอยาก เกิดขึ้นเมื่อแรงจูงใจเพิ่มขึ้น โดยปกติหลังจากที่เว้นช่วง ( vanderschuren และ everitt , 2005 , ไวส์ , 2005 ) " ความอยาก " ยังคงไม่กำหนดระยะที่มักจะใช้ในการอธิบายความเข้มเพื่อตนเองบริหารยาในมนุษย์ ( ปัญญา , 1988 ) ไม่มีคำพูดที่ดีกว่านี้เราจะใช้คำว่า " ความอยาก " ตามที่กำหนดโดยการเพิ่มความพยายามเพื่อให้ได้สาร การละเมิดหรือสัญญาณที่เกี่ยวข้องเป็นผลของการติดยาเสพติด " ความอยาก " มักจะมีการอ้างอิงถึงแรงจูงใจมากซึ่งสามารถวัดโดยใช้การเรียนรู้กลุ่มพฤติกรรมนิยม . ถ้าการทำให้สัตว์ที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของก้านกด หนึ่งสามารถใช้เวลานี้เป็นสัญญาณของแรงจูงใจเพิ่ม

ด์

นอกจากนี้เกณฑ์วินิจฉัยพบว่า , พฤติกรรมต่างๆบางแง่มุมของยาเสพติด ( vanderschuren และ kalivas , 2000 ) พบพฤติกรรมปกติคือวัดเพิ่มขึ้น การเคลื่อนไหวในการตอบสนองซ้ำการบริหารของยาเสพติด ตัวอย่างเช่นหลัง doses ยาบ้าซ้ำ ตามด้วยการอด ท้าทายโดสซึ่งมีเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีผลในนาไตได้สัตว์ สาเหตุที่มีสมาธิสั้น ( antelman และ caggiula 1996 Glick et al . , 1986 ) สัตว์ชนิดหนึ่ง มักพบสารแสดงข้าม ซึ่งหมายถึงการเพิ่มขึ้น ( การตอบสนองต่อยาต่างๆ หรือสาร ข้ามการเซนยังสามารถปรากฏในพฤติกรรม consummatory ( Piazza et al . , 1989 )สัตว์ชนิดหนึ่งยาอาจแสดงการบริโภคที่เพิ่มขึ้นของยาเสพติดที่แตกต่างกัน ในคำอื่น ๆหนึ่งยาทำหน้าที่เป็น " ประตู " อีก ตัวอย่างเช่นสัตว์ชนิด ใช้แสดงการเร่งการบริโภค ( ferrario โคเคน และ โรบินสัน , 2007 ) , และสัตว์และนิโคตินบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากขึ้นเมื่อเทียบกับที่ไม่ใช่ชนิดสัตว์ ( blomqvist et al . , 1996 )พฤติกรรมนี้อาจเกิดขึ้นเมื่อยาเสพติดที่แตกต่างกันเปิดวงจรประสาทเหมือนกัน และมันคือเหตุผลที่แพทย์หลายคนต้องเจ็บปวดยาเสร็จเป็นเงื่อนไขของการรักษาติดยาเสพติด ( ปัญญา , 1988 ) .

คำถามแรกที่ระบุ โดยรีวิวนี้จะว่าใด ๆเหล่านี้ operationally กำหนดลักษณะพฤติกรรมของการพึ่งพาสารเสพติดสามารถพบได้กับน้ำตาลแบบเข้าถึง คำถามที่ 2 สำรวจระบบประสาทเพื่อค้นพบว่าน้ำตาลอาจจะมีผลเหมือนยาเสพติดของการละเมิด