Therefore, the sustainable growth o

Therefore, the sustainable growth of the aquaculture industry is dependent on the availability of alternative sources of
protein and lipid. A wide range of ingredients derived from land animals
and plants have been tested as alternatives to FM and FO in aquafeeds,
and contemporary formulations contain considerably more terrestrialorigin ingredients than those used 10–20 years ago (Tacon et al.,
2011). Among these alternatives, soy products have been thoroughly
tested as alternative sources of protein, and to a lesser extent, lipid. Despite known limitations related to antinutritional factors that can induce
intestinal irritation and damage in some species, soy proteins are widely
used in aquafeeds due to their nutritional quality, availability and costeffectiveness (Gatlin et al., 2007). In contrast, little is known about the
value of algal products in formulated diets for carnivorous fish. Defatted
or whole cell meals from various species of microalgae, including
Spirulina platensis (Nandeesha et al., 1998), Spirulina maxima (OlveraNovoa et al., 1998), Nannochloropsis sp. and Isochrysis sp. (Walker and
Berlinsky, 2011), Tetraselmis sp. (Kiron et al., 2012), Navicula sp.
(Patterson and Gatlin, 2013), Desmochloris sp. and Nannofrustulum sp.
(García-Ortega et al., 2015) have proven viable protein sources in
diets for fish. Other algal products, such as meals from the DHA-rich
marine heterotroph Schizochytrium limacinum, have been tested as
lipid sources and proven effective in feeds for gilthead seabream
(Atalah et al., 2007), cobia (Trushenski et al., 2012), and giant grouper
(García-Ortega et al., 2016). Despite these studies, there is a lack of information available regarding the compatibility of terrestrial-origin
feedstuffs and algal products used in conjunction to spare FM.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเจริญเติบโตอย่างยั่งยืนของอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำดังนั้นจึงขึ้นอยู่กับความพร้อมของแหล่งทางเลือกโปรตีนและไขมัน ความหลากหลายของส่วนผสมที่มาจากสัตว์บกและพืชได้รับการทดสอบเป็น FM และสำหรับใน aquafeedsและสูตรร่วมสมัยประกอบด้วยส่วนผสม terrestrialorigin มากมากขึ้นกว่าที่ใช้ 10-20 ปีที่ผ่านมา (Tacon et al.,2011) ขึ้นในหมู่อื่น ผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองได้อย่างละเอียดทดสอบเป็นแหล่งสำรองโปรตีน และใน ระดับน้อย ไขมัน แม้ มีข้อจำกัดที่ทราบที่เกี่ยวข้องกับปัจจัย antinutritional ที่สามารถก่อให้เกิดระคายเคืองลำไส้และความเสียหายในบางชนิด โปรตีนถั่วเหลืองเป็นอย่างกว้างขวางใช้ใน aquafeeds เนื่องจากทางโภชนาการ ความพร้อม และ costeffectiveness (Gatlin et al. 2007) คมชัด น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับการมูลค่าของผลิตภัณฑ์สาหร่ายในสูตรอาหารสำหรับปลากิน Defattedหรือเซลล์ทั้งอาหารจากสาหร่าย พันธุ์ต่าง ๆ รวมทั้งSpirulina platensis (Nandeesha et al. 1998), สาหร่ายเกลียวทองแมก (OlveraNovoa et al. 1998), Nannochloropsis เอสพีและเอสพี Isochrysis (Walker และBerlinsky, 2011) Tetraselmis เอสพี (Kiron ร้อยเอ็ด 2012), Navicula sp(แพตเตอร์สันและ Gatlin, 2013), Desmochloris เอสพีและ Nannofrustulum sp(García Ortega et al. 2015) ได้พิสูจน์แหล่งโปรตีนได้ในอาหารสำหรับปลา อื่น ๆ ผลิตภัณฑ์สาหร่าย เช่นอาหารจากอุดมไปด้วย DHAทะเล heterotroph Schizochytrium limacinum ได้รับการทดสอบเป็นแหล่งไขมันและพิสูจน์ประสิทธิภาพในตัวดึงข้อมูลสำหรับ gilthead seabream(Atalah et al. 2007), ปลาช่อนทะเล (Trushenski et al. 2012), และปลาหมอทะเล(García Ortega ร้อยเอ็ด 2016) แม้ มีการศึกษาเหล่านี้ มีการขาดข้อมูลเกี่ยวกับความเข้ากันได้ของต้นกำเนิดภาคพื้นดินfeedstuffs และสาหร่ายผลิตภัณฑ์ใช้ร่วมกับ FM อะไหล่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นการเติบโตอย่างยั่งยืนของอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำจะขึ้นอยู่กับความพร้อมของแหล่งทางเลือกของ
โปรตีนและไขมัน หลากหลายของส่วนผสมที่ได้มาจากสัตว์บก
และพืชได้รับการทดสอบเป็นทางเลือกใน FM และ FO ใน aquafeeds,
และสูตรร่วมสมัยมีส่วนผสม terrestrialorigin มากขึ้นกว่าที่ใช้ 10-20 ปีที่ผ่านมา (Tacon et al.,
2011) ในบรรดาทางเลือกเหล่านี้ผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองที่ได้รับอย่างทั่วถึง
ทดสอบเป็นแหล่งทางเลือกของโปรตีนและระดับที่น้อยกว่าไขมัน แม้จะมีข้อ จำกัด ที่รู้จักกันเกี่ยวข้องกับปัจจัย antinutritional ที่สามารถก่อให้เกิด
การระคายเคืองของลำไส้และความเสียหายในบางชนิดโปรตีนเกษตรอย่างกว้างขวาง
ใช้ใน aquafeeds เนื่องจากคุณภาพทางโภชนาการของพวกเขาพร้อมและ Costeffectiveness (Gatlin et al., 2007) ในทางตรงกันข้ามน้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับ
มูลค่าของผลิตภัณฑ์สาหร่ายในอาหารสูตรสำหรับปลากินเนื้อเป็นอาหาร สกัด
อาหารหรือทั้งเซลล์จากสายพันธุ์ต่างๆของสาหร่ายทะเลขนาดเล็กรวมทั้ง
สาหร่ายเกลียวทองสาหร่าย (Nandeesha et al., 1998), สาหร่ายเกลียวทอง Maxima (OlveraNovoa et al., 1998) Nannochloropsis SP และ Isochrysis SP (วอล์คเกอร์และ
Berlinsky 2011), Tetraselmis SP (Kiron et al., 2012), Navicula Sp.
(แพตเตอร์สันและ Gatlin 2013) Desmochloris SP และ Nannofrustulum Sp.
(การ์เซียกาซา et al., 2015) ได้รับการพิสูจน์แหล่งโปรตีนที่ทำงานได้ใน
อาหารสำหรับปลา ผลิตภัณฑ์สาหร่ายอื่น ๆ เช่นอาหารจากดีเอชเอที่อุดมไปด้วย
ทะเล limacinum เฮเทโรทรอพ Schizochytrium ได้รับการทดสอบเป็น
แหล่งไขมันและพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพในการฟีดสำหรับ gilthead Seabream
(Atalah et al., 2007) ปลาช่อนทะเล (Trushenski et al., 2012) และปลาหมอทะเล
(การ์เซียกาซา et al., 2016) แม้จะมีการศึกษาเหล่านี้มีการขาดของข้อมูลที่มีเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันของบก-กำเนิด
สัตว์และผลิตภัณฑ์สาหร่ายใช้ร่วมเพื่อสำรอง FM