2.3.2. Assessment of organic matter

2.3.2. Assessment of organic matter stabilisation
The biodegradabilities of the feedstock, initial mixture and composts
were assessed through the measurement of organic C mineralisation
during incubation of soil-organic substrate mixtures
under controlled laboratory conditions as described in the French
standard XPU44-163 (AFNOR, 2009). This made it possible to compare
the biodegradability and stability of all organic substrates in
conditions considered optimal for micro-flora and in a reference
soil. The incubations were performed in four replicates in hermetically
closed jars placed at 28 ± 1 C in the dark. The incubated mixtures
were made with the equivalent of 25 g of dry soil. The soil
came from a field experiment located in Feucherolles (Parisian Basin,
France). The soil was a Glossic Luvisol (WRB-FAO classification)
with silt loam texture (% dry matter): 76 silt, 17 clay and 0.9 organic
C. All organic samples, dried at 40 C and 1-mm ground, were
added based on the same amount of organic C (equivalent to
50 mg of TOC added). Mineral N was added at the beginning of
the incubations to prevent limitation of organic matter decomposition
by low mineral N availability. Using Milli-Q water, the water
content of the mixtures was adjusted to 240 g kg1 DM, the soil
water content equivalent to field capacity, and this level was maintained
during the incubation period by adding water when necessary.
The mineralised CO2 was trapped in 10 ml of 0.5 M NaOH
replaced after 1, 3, 7, 14, 21, 28, 49, 70 and 91 days of incubation.
The trapped C–CO2 was analysed by continuous flow colorimetric
analyses (Continuous flow Skalar Analyzer, the Netherlands). The
kinetics of total mineralised C was calculated by summing the C–
CO2 respired between two sampling dates. Control incubations of
soil without organic sample input were conducted to determine
native soil organic C mineralisation. Consequently, the mineralisation
of the organic substrates was calculated as the difference between
C–CO2 produced in soil with and without the organic
substrate input.
2.3.3. Assessment of composting reproducibility
The reproducibility of composting was evaluated calculating the
mean, the standard deviation (mean ± SD) and the coefficient of
variation (CV, in %) for the six composting replicates of composting
parameters and analytical characteristics of the initial mixture, and
the composts sampled after 13, 41 and 83 days of composting. The
composting parameters included the following: the highest temperature
reached by self-heating, the evolution of moisture content,
the losses in dry matter, the total organic C (TOC) and the
total organic matter (TOM). The analytical characteristics assessed
for variability were as follows: the organic matter, N and C contents,
the biochemical fractions and the amount of CO2 mineralised
during 91-day soil incubation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.3.2 การประเมินของอินทรีย์ stabilisation
biodegradabilities วัตถุดิบ ส่วนผสมเริ่มต้น และ composts
ถูกประเมินผ่านวัดอินทรีย์ C mineralisation
ในระหว่างการฟักตัวของพื้นผิวดินอินทรีย์น้ำยาผสม
ภายใต้สภาพห้องปฏิบัติการควบคุมตามที่อธิบายไว้ในฝรั่งเศส
มาตรฐาน XPU44-163 (AFNOR, 2009) นี้ทำการเปรียบเทียบ
biodegradability และเสถียรภาพของพื้นผิวอินทรีย์ทั้งหมดใน
สภาพถือว่าดีที่สุด สำหรับไมโครฟลอรา และ ในการอ้างอิง
ดิน Incubations ที่ได้ดำเนินการใน 4 เหมือนกับในระบบ
ปิดขวดวางไว้ที่ 28 ± 1 C ในมืด ส่วนผสม incubated
ที่ทำกับเทียบเท่ากับ 25 กรัมของดินแห้ง ดิน
มาจากทดลองฟิลด์แห่ง Feucherolles (เดอะปะริเซียนอ่าง,
ฝรั่งเศส) ดิน Luvisol Glossic (จัดประเภท WRB FAO)
กับ silt loam เนื้อ (%เรื่องแห้ง): ตะกอน 76, 17 ดินเหนียว และอินทรีย์ 0.9
C มีทั้งหมดอินทรีย์ตัวอย่าง แห้งที่ 40 C และพื้นดิน 1 มม.
เพิ่มขึ้นตามจำนวน C อินทรีย์เดียว (เท่ากับ
50 มก.เพิ่มสารบัญ) เพิ่มแร่ธาตุ N ที่จุดเริ่มต้นของ
incubations เพื่อป้องกันไม่ให้ข้อจำกัดของการแยกส่วนประกอบอินทรีย์
โดยแร่ต่ำ N พร้อมใช้งาน ใช้ Q น้ำ น้ำ
เนื้อหาของส่วนผสมได้ปรับปรุง 240 g กก. 1 DM ดิน
ปริมาณน้ำเท่ากับฟิลด์กำลังการผลิต และระดับนี้ถูกรักษา
ช่วงบ่มโดยการเพิ่มน้ำเมื่อจำ
mineralised CO2 ติดอยู่ใน 10 ml ของ 0.5 M NaOH
แทนที่หลัง 1, 3, 7, 14, 21, 28, 49, 70 และ 91 วันบ่ม
C – CO2 ติดอยู่ที่ analysed โดยต่อเนื่องเหมือน
วิเคราะห์ (ไหลอย่างต่อเนื่องวิเคราะห์ Skalar เนเธอร์แลนด์) ใน
จลนพลศาสตร์ของ mineralised C รวมคำนวณ โดยรวม C –
CO2 respired ระหว่างสองวันที่สุ่ม ควบคุม incubations ของ
ดินโดยไม่ต้องป้อนข้อมูลตัวอย่างอินทรีย์ได้ดำเนินการเพื่อกำหนด
เป็นดินอินทรีย์ C mineralisation ดังนั้น mineralisation
ของวัสดุอินทรีย์ถูกคำนวณเป็นส่วนต่างระหว่าง
C – CO2 ผลิตในดินที่มี และไม่ มีการอินทรีย์
เข้าพื้นผิว.
2.3.3 ประเมิน reproducibility หมัก
reproducibility ของหมักถูกประเมินการคำนวณการ
หมายถึง ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (เฉลี่ย± SD) และค่าสัมประสิทธิ์ของ
ความแปรผัน (CV, %) สำหรับหมักหกเหมือนกับของหมัก
พารามิเตอร์และการวิเคราะห์ลักษณะของส่วนผสมเริ่มต้น และ
composts ความหลังวันที่ 13, 41 และ 83 ของการหมัก
หมักพารามิเตอร์รวมต่อไปนี้: อุณหภูมิสูงสุด
ถึง โดยตนเองทำความร้อน วิวัฒนาการของชื้น,
ขาดทุนในเรื่องแห้ง รวมอินทรีย์ C (TOC) และ
รวมอินทรีย์ (ทอม) ลักษณะวิเคราะห์ประเมิน
สำหรับสำหรับความผันผวนได้เป็นดังนี้: อินทรีย์ N และ C เนื้อหา,
เศษชีวเคมีและจำนวน CO2 mineralised
ระหว่างบ่มดิน 91 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.3.2 การประเมินผลการรักษาเสถียรภาพอินทรียวัตถุ
biodegradabilities วัตถุดิบส่วนผสมเริ่มต้นและปุ๋ยหมักที่
ได้รับการประเมินผ่านการวัด C แร่อินทรีย์
ในระหว่างการบ่มเพาะของดินอินทรีย์ผสมสาร
ควบคุมในห้องปฏิบัติการที่อธิบายไว้ในฝรั่งเศส
XPU44-163 มาตรฐาน (AFNOR 2009) . นี่เองที่ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะเปรียบเทียบ
ย่อยสลายทางชีวภาพและความมั่นคงของพื้นผิวอินทรีย์ทั้งหมดใน
การพิจารณาเงื่อนไขที่เหมาะสมสำหรับการขนาดเล็กและพืชในการอ้างอิง
ของดิน ฟักตัวของเชื้อที่ได้รับการดำเนินการในสี่ซ้ำในสนิท
ขวดที่ปิดอยู่ที่ 28 ± 1 องศาเซลเซียสในที่มืด ผสมบ่ม
ถูกสร้างขึ้นมาเทียบเท่ากับ 25 กรัมของดินแห้ง ดิน
มาจากการทดลองภาคสนามที่ตั้งอยู่ใน Feucherolles (ปารีสลุ่มน้ำ
ฝรั่งเศส) ดินเป็น Glossic Luvisol (จำแนก WRB-FAO)
กับพื้นผิวตะกอนดิน (% น้ำหนักแห้ง): 76 ตะกอนดินเหนียวและ 17 0.9 อินทรีย์
ซี ทั้งหมดตัวอย่างอินทรีย์แห้งที่ 40 องศาเซลเซียสและ 1 มมพื้นดินได้รับการ
เพิ่มขึ้นอยู่กับจำนวนเงินเดียวกันของอินทรีย์คาร์บอน (เทียบเท่ากับ
50 มิลลิกรัมของ TOC เพิ่ม) แร่ธาตุที่ไม่มีถูกเพิ่มเข้ามาที่จุดเริ่มต้นของการ
ฟักตัวของเชื้อเพื่อป้องกันไม่ให้ข้อ จำกัด ของการย่อยสลายสารอินทรีย์
โดยแร่ธาตุที่ยังไม่มีความพร้อมในระดับต่ำ ใช้น้ำพัน-Q น้ำ
เนื้อหาของผสมมีการปรับถึง 240 กรัมต่อกิโลกรัม 1 DM, ดิน
เทียบเท่าปริมาณน้ำถึงความจุของสนามและระดับนี้ก็ยังคงอยู่
ในช่วงระยะเวลาการบ่มโดยการเพิ่มน้ำเมื่อมีความจำเป็น
CO2 mineralized เป็น ติดอยู่ใน 10 ml 0.5 M NaOH
แทนที่หลังวันที่ 1, 3, 7, 14, 21, 28, 49, 70 และ 91 วันของการบ่ม
ติด C-CO2 ได้รับการวิเคราะห์โดยสีไหลอย่างต่อเนื่อง
การวิเคราะห์ (การไหลอย่างต่อเนื่อง Skalar วิเคราะห์ เนเธอร์แลนด์)
จลนศาสตร์จากทั้งหมด mineralized C ที่คำนวณได้จากข้อสรุป C-
respired CO2 ระหว่างสองวันสุ่มตัวอย่าง ควบคุมการฟักตัวของเชื้อของ
ดินโดยไม่ต้องป้อนข้อมูลตัวอย่างอินทรีย์ได้ดำเนินการตรวจสอบ
ดินพื้นเมืองอินทรีย์แร่ ดังนั้นแร่
ของพื้นผิวอินทรีย์ที่คำนวณได้เป็นความแตกต่างระหว่าง
C-CO2 ที่ผลิตในดินที่มีและไม่มีอินทรีย์
ใส่พื้นผิว
2.3.3 การประเมินผลของปุ๋ยหมักซ้ำ
ซ้ำของการหมักที่ได้รับการประเมินผลการคำนวณ
ค่าเฉลี่ยส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (mean ± SD) และค่าสัมประสิทธิ์ของ
ความแปรปรวน (CV ใน%) สำหรับหกหมกหมกซ้ำของ
พารามิเตอร์และลักษณะการวิเคราะห์ของส่วนผสมเริ่มต้นและ
ปุ๋ยหมักตัวอย่างหลังจากที่ 13, 41 และ 83 วันของการหมัก
พารามิเตอร์การหมักรวมถึงต่อไปนี้: อุณหภูมิสูงสุด
ถึงด้วยตนเองร้อนวิวัฒนาการของความชื้น,
การสูญเสียในเรื่องแล้ง C ทั้งหมดอินทรีย์ (TOC) และ
สารอินทรีย์ทั้งหมด (TOM) ลักษณะการวิเคราะห์การประเมิน
สำหรับความแปรปรวนมีดังนี้สารอินทรีย์, N และ C เนื้อหา
เศษส่วนทางชีวเคมีและปริมาณของแร่ธาตุ CO2
ในระหว่างการบ่มดิน 91 วัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3.2 . การประเมินอินทรีย์ Stabilisation
biodegradabilities ของวัตถุดิบเริ่มต้นผสมปุ๋ยหมัก
ครั้ง ผ่านวัดชั้นเอก mineralisation
ในระหว่างการบ่มอินทรีย์ผสมสารควบคุมห้องปฏิบัติการ
ภายใต้เงื่อนไขตามที่อธิบายไว้ในภาษาฝรั่งเศส
มาตรฐาน xpu44-163 ( afnor , 2009 ) นี้ทำให้มันเป็นไปได้ที่จะเปรียบเทียบ
ที่ย่อยสลายทางชีวภาพและความมั่นคงของวัสดุอินทรีย์ทั้งหมดในเงื่อนไขการพิจารณาที่เหมาะสมสำหรับไมโครฟลอร่า

อ้างอิง และในดิน การ incubations จำนวน 4 ซ้ำในภาชนะปิดฝากระปุกอยู่ที่ 28 ±
1  องศาเซลเซียสในที่มืด ที่บ่มส่วนผสม
ได้เทียบเท่ากับ 25 กรัมของดินแห้ง ดิน
มาจากการทดลองอยู่ใน feucherolles ( ปารีส
อ่างฝรั่งเศส ) ดินเป็น luvisol glossic ( หมวดหมู่ wrb-fao )
กับตะกอนร่วนเนื้อ ( ร้อยละน้ำหนักแห้ง ) : 76 ตะกอนดินและ 0.9
C 17 อินทรีย์อินทรีย์ตัวอย่าง อบที่อุณหภูมิ 40 องศาเซลเซียส และ 1-mm  พื้นดินถูก
เพิ่มตามปริมาณที่เท่ากันของชั้นเอก ( เทียบเท่า
50 มก. ของ TOC เพิ่ม ) แร่ N เพิ่มที่จุดเริ่มต้นของ incubations เพื่อป้องกันข้อ

สลายอินทรียวัตถุโดยแร่ต่ำ n มี การใช้ milli-q น้ํา
เนื้อหาของการปรับ 240 กรัมต่อกิโลกรัม  1 DM , ดิน
ปริมาณน้ำเท่ากับความจุสนาม และระดับนี้เป็นรักษา
ช่วงระยะฟักตัว โดยการเพิ่มน้ำเมื่อจำเป็น .
mineralised CO2 อยู่ใน 10 ml 0.5 M NaOH
แทนหลังจาก 1 3 , 7 , 14 , 21 , 28 , 49 , 70 และ 91 วัน
ของการบ่มติด C – CO2 ? โดยต่อเนื่อง 7.4
วิเคราะห์ ( ต่อเนื่อง skalar Analyzer , เนเธอร์แลนด์ )
จลนพลศาสตร์ของ mineralised C ทั้งหมดถูกคำนวณโดยการรวม C )
2 respired ระหว่างสองวันคน ควบคุม incubations ของ
ดินโดยไม่ต้องป้อนข้อมูลตัวอย่างอินทรีย์ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา
พื้นเมืองอินทรีย์ C mineralisation . ดังนั้น mineralisation
ของพื้นผิวอินทรีย์คือคำนวณเป็นความแตกต่างระหว่าง
C – CO2 ที่ผลิตในดินโดยไม่ต้องป้อนข้อมูลและพื้นผิวอินทรีย์
.
2.3.3 . การประเมินตรวจสอบและประเมินยา

หมายถึงการทำปุ๋ยหมัก , ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( SD ± ) และค่าสัมประสิทธิ์การกระจาย ( CV ,
% ) สำหรับทำปุ๋ยหมักปุ๋ยหมัก
6 ซ้ำการวิเคราะห์พารามิเตอร์และลักษณะของส่วนผสมที่เริ่มต้นและ
ตัวอย่างปุ๋ยหมักหลัง 13 , 41 และ 83 วันของการทำปุ๋ยหมัก .
รวมใช้พารามิเตอร์ต่อไปนี้ : อุณหภูมิสูงสุด
ถึงวิวัฒนาการของตนเองโดยความร้อน , ความชื้น ,
ขาดทุนในเรื่องบริการ รวมอินทรีย์ C ( TOC ) และ
สารอินทรีย์ทั้งหมด ( ทอม ) ลักษณะวิเคราะห์ประเมิน
สำหรับตัวแปรดังนี้อินทรียวัตถุ ไนโตรเจน และ ซี เนื้อหา
เศษส่วนเชิงชีวเคมีและปริมาณของ CO2 ใน mineralised

91 วันดินการบ่ม