kind. What can interest you in thei

kind. What can interest you in their miserable
deaths?'
'It is an extraordinary case, Watson,' Holmes cried. 'I
have been studying it. I knew the police would need
my help. Shall I tell you the facts?'
'Please do!' I said. Was this going to be one of
Sherlock Holmes's great cases? I hoped that at last
he had found something to interest him.
'The women who died were poor, and neither young
nor beautiful,' he told me. 'So they were not killed for
money or for love. Why were they killed? That is one
mystery. There is another. Each woman was killed
with a knife. The word "killed", Watson, cannot
describe the violent and terrible ways in which they
were murdered. They were cut up like meat. The
stomach of one was opened, the head of another
almost cut from her body. But this is not the worst.
There are things that even the newspapers will not
describe.'
He showed me a doctor's report on one of the
bodies. As I read it, a sick feeling carne over me.
'What man could do this?' I asked. 'What possible
reason could he have to do this to a woman? Why,
Holmes, why?' He smiled coolly at me.
'Why indeed? That is the real interest of this case. In
themselves, these deaths are not important. Women
like that are murdered every week. But why does this
killer cut them up? Why rip the bodies to pieces with
a knife? That is the question which makes this case so
exciting!,
If anyone can stop these terrible murders, Holmes is
that man, I thought. This case could become his
greatest success.
At that moment somebody knocked at the door.
'Ah, come in, Inspector,' Holmes said. 'I understand
you have finally decided to ask me to help you
catch this Whitechapel murderer.'
Inspector Lestrade did not look very pleased. 'Not at
all, Mr Holmes,' he said. 'I was just passing Baker
Street, and I know you find these cases interesting.'
'How kind!' Holmes said. 'Please tell us. When did you
arrest the killer? I am a little sad, I must say, to find
that you have done it all without me.'
'We haven't arrested anyone yet,' Lestrade said, 'but I
am very hopeful, Mr Holmes. You see, I have in my
pocket a letter from the killer himself.'
The smile left Holmes's face. He was suddenly serious.
'May I see the letter?' he asked.
It was written in red, and the name at the bottom
was 'Jack the Ripper'. I still remember something of
what it said:
I love my work. My knife is nice and ready for the next
job. I can't wait to rip again.
Holmes turned to Lestrade. 'What are you doing to
stop this murderer?' he asked. 'It is clear that he will
kill again very soon.'
'Every extra policeman that we have will be in
Whitechapel at night,' Lestrade said. 'And we have a
little surprise for Jack the Ripper.' He looked at us
importantly. 'Some of our best and bravest
policemen will be dressed in women's clothes,' he
said. 'We will stop at nothing to catch this criminal.'
There was a moment's silence. Then Holmes and I
looked at one another and we both began to laugh.
We could not stop.
Lestrade turned very red. 'I see you are amused by
murder,' he said. 'You do not wish to work with us.
Well, I am a busy man. I must leave you. Goodbye,
Mr Holmes. Goodbye, doctor.'
Holmes stopped laughing immediately.
'Inspector,' he said, 'I want very much to work with
you. Let us meet this afternoon to discuss our plans.'
This made Lestrade much happier.
When he had left, I said to Holmes, 'You have
laughed at the police, but what ideas do you have
about these crimes? Who do you think the murderer
is?'
'I do not know who he is, Watson,' he told me, 'but I
believe I know what kind of man he is. He is far too
intelligent, too extraordinary a killer for our good
friend Lestrade and his policemen in dresses to
catch. No, he shall be mine. He is the criminal that I
have waited for. To destroy him will be the greatest
success of my life. I dream of it, Watson! I must
destroy him! I cannot fail!'
He was shaking with excitement. I had never seen
him like this before.
That afternoon he went to Scotland Yard. When he
came home, he was very quiet. Next day he
appeared dressed in old, dirty clothes.
'I am going to Whitechapel,' he told me. 'As you
know, I have rooms in several parts of London. For
the next three days I shall live among the poor
people of White chapel. Nobody will know who I am.
I shall talk to them and listen to everything that they
tell me.'
'May I come with you?' I asked, but he said, 'No,
Watson, you may not. If there is a murder, I shall send
for you. I shall need your help, old fellow, have no
fear of that!'
I spent a lonely evening in Baker Street. I was asleep
when, at half past two in the morning, a cab arrived
to take me to Whitechapel. Another woman had
met a violent death.
As I travelled through the dark, empty streets, London
seemed a strange and ghostly place - it lay there like
the body of a great animal, not sleeping but dead.
The driver took me east, towards th

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิด อะไรสามารถสนใจในความสุขของพวกเขา ตาย?' 'มันเป็นกรณีพิเศษ วัตสัน โฮลมส์ร้องไห้ ' ฉัน มีการศึกษามัน ผมรู้ว่า ตำรวจจะต้อง ความช่วยเหลือของฉัน จะฉันบอกข้อเท็จจริงหรือไม่ ' 'กรุณาทำ' ฉันเคยพูด ได้นี้จะเป็นหนึ่ง เชอร์ล็อกโฮลมส์ดีกรณี หวังที่ในที่สุด เขาได้พบสิ่งที่เขาสนใจ ' ผู้หญิงที่เสียชีวิตยากไร้ และหนุ่มไม่ ไม่ สวย เขาบอก ' ดังนั้นพวกเขาไม่ถูกฆ่าสำหรับ เงิน หรือความรัก พวกเขาถูกฆ่าทำไม ที่เป็นหนึ่ง ปริศนา ไม่มีอีก ผู้หญิงแต่ละคนถูกฆ่าตาย มีด ไม่ใช้คำว่า "ฆ่า" วัตสัน อธิบายวิธีการรุนแรง และน่ากลัวที่พวกเขา ถูกฆาตกรรม พวกเขาถูกตัดขึ้นเช่นเนื้อสัตว์ การ กระเพาะอาหารอย่างใดอย่างหนึ่งเปิด หัวอีก เกือบตัดจากร่างกายของเธอ แต่ไม่ร้าย มีสิ่งที่แม้แต่หนังสือพิมพ์จะไม่ อธิบาย ' เขาแสดงให้ฉันเห็นรายงานของแพทย์ในการ ร่างกาย ฉันอ่านมัน carne รู้สึกป่วยข้า 'สิ่งที่มนุษย์สามารถได้หรือไม่' ถาม ' ไปได้อะไร เหตุผลที่เขาอาจทำให้ผู้หญิง ทำไม โฮล์มส์ ทำไม?' เขายิ้มเฉยที่ผม ' ทำไมจริงหรือไม่ ที่มีความสนใจที่แท้จริงของกรณีนี้ ใน ตัวเอง เสียชีวิตเหล่านี้ไม่ได้สำคัญ ผู้หญิง ต้องการที่จะฆาตกรรมทุกสัปดาห์ แต่เหตุใดนี้ นักฆ่าตัดค่า ทำไมฉีกร่างให้ชิ้นส่วน มีด ที่เป็นคำถามซึ่งทำให้กรณีนี้ดังนั้น ตื่นเต้น!, ถ้าทุกคนสามารถหยุดการฆาตกรรมที่น่ากลัวเหล่านี้ เป็นโฮล์มส์ that man, I thought. This case could become his greatest success. At that moment somebody knocked at the door. 'Ah, come in, Inspector,' Holmes said. 'I understand you have finally decided to ask me to help you catch this Whitechapel murderer.' Inspector Lestrade did not look very pleased. 'Not at all, Mr Holmes,' he said. 'I was just passing Baker Street, and I know you find these cases interesting.' 'How kind!' Holmes said. 'Please tell us. When did you arrest the killer? I am a little sad, I must say, to find that you have done it all without me.' 'We haven't arrested anyone yet,' Lestrade said, 'but I am very hopeful, Mr Holmes. You see, I have in my pocket a letter from the killer himself.' The smile left Holmes's face. He was suddenly serious. 'May I see the letter?' he asked. It was written in red, and the name at the bottom was 'Jack the Ripper'. I still remember something of what it said: I love my work. My knife is nice and ready for the next job. I can't wait to rip again. Holmes turned to Lestrade. 'What are you doing to stop this murderer?' he asked. 'It is clear that he will kill again very soon.' 'Every extra policeman that we have will be in Whitechapel at night,' Lestrade said. 'And we have a little surprise for Jack the Ripper.' He looked at us importantly. 'Some of our best and bravest policemen will be dressed in women's clothes,' he said. 'We will stop at nothing to catch this criminal.' There was a moment's silence. Then Holmes and I
looked at one another and we both began to laugh.
We could not stop.
Lestrade turned very red. 'I see you are amused by
murder,' he said. 'You do not wish to work with us.
Well, I am a busy man. I must leave you. Goodbye,
Mr Holmes. Goodbye, doctor.'
Holmes stopped laughing immediately.
'Inspector,' he said, 'I want very much to work with
you. Let us meet this afternoon to discuss our plans.'
This made Lestrade much happier.
When he had left, I said to Holmes, 'You have
laughed at the police, but what ideas do you have
about these crimes? Who do you think the murderer
is?'
'I do not know who he is, Watson,' he told me, 'but I
believe I know what kind of man he is. He is far too
intelligent, too extraordinary a killer for our good
friend Lestrade and his policemen in dresses to
catch. No, he shall be mine. He is the criminal that I
have waited for. To destroy him will be the greatest
success of my life. I dream of it, Watson! I must
destroy him! I cannot fail!'
He was shaking with excitement. I had never seen
him like this before.
That afternoon he went to Scotland Yard. When he
came home, he was very quiet. Next day he
appeared dressed in old, dirty clothes.
'I am going to Whitechapel,' he told me. 'As you
know, I have rooms in several parts of London. For
the next three days I shall live among the poor
people of White chapel. Nobody will know who I am.
I shall talk to them and listen to everything that they
tell me.'
'May I come with you?' I asked, but he said, 'No,
Watson, you may not. If there is a murder, I shall send
for you. I shall need your help, old fellow, have no
fear of that!'
I spent a lonely evening in Baker Street. I was asleep
when, at half past two in the morning, a cab arrived
to take me to Whitechapel. Another woman had
met a violent death.
As I travelled through the dark, empty streets, London
seemed a strange and ghostly place - it lay there like
the body of a great animal, not sleeping but dead.
The driver took me east, towards th

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชนิด. สิ่งที่สามารถคุณสนใจในความสุขของพวกเขา
เสียชีวิต? '
' มันเป็นกรณีพิเศษวัตสัน 'โฮล์มส์ร้อง "ผม
ได้รับการศึกษามัน ผมรู้ว่าตำรวจจะต้อง
ช่วยข้า เราก็จะบอกคุณข้อเท็จจริง? '
' กรุณาทำ! ฉันพูดว่า. ได้รับนี้จะเป็นหนึ่งใน
กรณีที่ดี Sherlock Holmes หรือไม่? ฉันหวังว่าที่สุดท้ายที่
เขาได้พบบางสิ่งบางอย่างที่จะสนใจเขา.
'ผู้หญิงที่เสียชีวิตที่น่าสงสารและไม่หนุ่ม
มิได้สวยงาม "เขาบอกผมว่า ดังนั้นพวกเขาไม่ได้ฆ่าเพื่อ
เงินหรือความรัก ทำไมพวกเขาถูกฆ่าตาย? นั่นคือหนึ่งใน
ความลึกลับ มีอีก ผู้หญิงแต่ละคนถูกฆ่าตาย
ด้วยมีด คำว่า "ฆ่า" วัตสันไม่สามารถ
อธิบายวิธีการใช้ความรุนแรงและน่ากลัวในการที่พวกเขา
ถูกฆ่าตาย พวกเขาถูกตัดขึ้นเช่นเนื้อสัตว์
ท้องของหนึ่งถูกเปิดหัวของอีก
เกือบตัดออกมาจากร่างกายของเธอ แต่นี้ไม่ได้เลวร้ายที่สุด.
มีสิ่งที่แม้กระทั่งหนังสือพิมพ์จะไม่เป็น
อธิบาย. '
เขาแสดงให้ฉันเห็นรายงานของแพทย์ที่หนึ่งของ
ร่างกาย ขณะที่ผมอ่านมันเป็นความรู้สึกที่ขลุกขลิกป่วยมากกว่าฉัน.
'สิ่งที่มนุษย์สามารถทำเช่นนี้? ฉันถาม. 'สิ่งที่เป็นไปได้
ด้วยเหตุผลที่เขาจะต้องทำเช่นนี้กับผู้หญิงคนหนึ่ง? ทำไม
โฮล์มส์ทำไม? ' เขายิ้มเฉยที่ผม.
'ทำไมแน่นอน? นั่นคือดอกเบี้ยที่แท้จริงของคดีนี้ ใน
ตัวเองเสียชีวิตเหล่านี้จะไม่สำคัญ ผู้หญิง
ที่ต้องการที่จะฆ่าทุกสัปดาห์ แต่ทำไมไม่นี้
นักฆ่าตัดพวกเขาได้หรือไม่ ฉีกร่างทำไมต้องเป็นชิ้น ๆ ด้วย
มีดหรือไม่? นั่นคือคำถามที่ทำให้กรณีนี้จึง
น่าตื่นเต้น !,
ถ้าใครสามารถหยุดการฆาตกรรมที่น่ากลัวเหล่านี้โฮล์มส์เป็น
คนที่ผมคิดว่า กรณีนี้อาจจะกลายเป็นของเขา
ประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุด.
ในขณะที่ใครบางคนเคาะที่ประตู.
'อามาในสารวัตร' โฮล์มส์กล่าวว่า 'ผมเข้าใจ
คุณได้ตัดสินใจในที่สุดที่จะถามฉันจะช่วยให้คุณ
จับนี้ฆาตกร Whitechapel.
สารวัตรเลสเตรดไม่ได้มองความยินดีมาก 'ไม่ได้
ทั้งหมดนายโฮล์มส์' เขากล่าวว่า 'ผมก็แค่ผ่าน Baker
Street และฉันรู้ว่าคุณพบกรณีเหล่านี้ที่น่าสนใจ.'
'วิธีชนิด! โฮล์มส์กล่าวว่า 'กรุณาบอกให้เรา เมื่อไหร่ที่คุณ
จับกุมฆาตกร? ผมเสียใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ต้องบอกว่าจะหา
ว่าคุณได้ทำมันทั้งหมดโดยไม่ต้องฉัน. '
' เรายังไม่ได้จับกุมใครเลย 'เลสเตรดพูดว่า' แต่ฉัน
รู้สึกมีความหวังมากนายโฮล์มส์ คุณเห็นฉันมีในของฉัน
กระเป๋าจดหมายจากฆาตกรตัวเอง. '
รอยยิ้มซ้ายใบหน้าของโฮล์มส์ เขาเป็นเรื่องร้ายแรงอย่างกระทันหัน.
'ขอดูตัวอักษร? เขาถาม.
มันถูกเขียนด้วยสีแดงและชื่อที่ด้านล่าง
เป็นของแจ็คเดอะริปเปอร์ ' ผมยังจำได้บางสิ่งบางอย่างของ
สิ่งที่มันกล่าวว่า:
ฉันรักการทำงานของฉัน มีดของฉันเป็นสิ่งที่ดีและพร้อมสำหรับการต่อไป
งาน ฉันไม่สามารถรอที่จะตัดอีกครั้ง.
โฮล์มส์หันไปเลสเตรด 'คุณกำลังทำอะไรเพื่อ
หยุดฆาตกรนี้หรือไม่?' เขาถาม. "มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาจะ
ฆ่าอีกครั้งเร็ว ๆ นี้. '
' ตำรวจทุกคนพิเศษที่เรามีจะอยู่ใน
Whitechapel ในเวลากลางคืน 'เลสเตรดกล่าวว่า 'และเรามี
ความประหลาดใจเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับแจ็คเดอะริปเปอร์. เขามองมาที่พวกเรา
ที่สำคัญ 'บางส่วนของที่ดีที่สุดและกล้าหาญของเรา
ตำรวจจะสวมเสื้อผ้าของผู้หญิง "เขา
กล่าวว่า 'เราจะไม่หยุดยั้งที่จะจับความผิดทางอาญานี้.
มีความเงียบขณะเป็น จากนั้นโฮล์มส์และฉัน
มองไปที่อีกคนหนึ่งและเราทั้งสองเริ่มที่จะหัวเราะ.
เราไม่สามารถหยุด.
เลสเตรดเปลี่ยนเป็นสีแดงมาก 'ฉันเห็นคุณจะสนุกกับ
การฆาตกรรม "เขากล่าวว่า 'คุณไม่ต้องการที่จะทำงานร่วมกับเรา.
ดีฉันเป็นคนไม่ว่าง ผมต้องปล่อยให้คุณ Goodbye,
นายโฮล์มส์ Goodbye, แพทย์.
โฮล์มส์หยุดหัวเราะทันที.
'ตรวจสอบ' เขากล่าวว่า 'ฉันต้องการอย่างมากที่จะทำงานกับ
คุณ ให้เราไปพบช่วงบ่ายวันนี้เพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการของเรา.
นี้ทำให้มีความสุขมากเลสเตรด.
เมื่อเขาทิ้งผมพูดกับโฮล์มส์ 'คุณได้
หัวเราะเยาะตำรวจ แต่สิ่งที่คุณคิดมี
เกี่ยวกับการก่ออาชญากรรมเหล่านี้หรือไม่ คุณคิดว่าใครเป็นฆาตกร
คืออะไร? '
' ผมไม่ทราบว่าเขาเป็นใครวัตสัน "เขาบอกผมว่า ' แต่ฉัน
เชื่อว่าฉันรู้ว่าสิ่งที่ชนิดของคนที่เขาเป็น เขาอยู่ไกลเกินไป
ฉลาด, ไม่ธรรมดาเกินไปสำหรับนักฆ่าที่ดีของเรา
เพื่อนเลสเตรดและตำรวจของเขาในชุดที่จะ
จับ ไม่มีเขาจะเป็นของเรา เขาเป็นความผิดทางอาญาที่ฉัน
ได้รอคอย ที่จะทำลายเขาจะเป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตของฉัน ฉันฝันของมันวัตสัน! ผมต้อง
ทำลายเขา! ฉันไม่สามารถล้มเหลว! '
เขาก็สั่นด้วยความตื่นเต้น ผมไม่เคยเห็น
เขาเช่นนี้มาก่อน.
บ่ายวันนั้นเขาไปสกอตแลนด์ยาร์ด เมื่อเขา
กลับมาถึงบ้านเขาก็เงียบสงบมาก วันรุ่งขึ้นเขา
ปรากฏตัวในชุดเก่าเสื้อผ้าที่สกปรก.
'ฉันจะ Whitechapel "เขาบอกผมว่า 'ในขณะที่คุณ
รู้ว่าฉันมีห้องในหลายส่วนของกรุงลอนดอน สำหรับ
สามวันถัดไปผมจะมีชีวิตอยู่ในหมู่คนยากจน
ผู้คนในโบสถ์สีขาว ไม่มีใครจะรู้ว่าผมเป็นใคร.
ฉันจะพูดคุยกับพวกเขาและฟังทุกอย่างที่พวกเขา
บอกฉัน. '
' ฉันอาจมาพร้อมกับคุณ? ผมถาม แต่เขาบอกว่า 'ไม่
วัตสันคุณอาจไม่ได้ หากมีการฆาตกรรมผมจะส่ง
ให้คุณ ฉันจะต้องการความช่วยเหลือของคุณเพื่อนเก่าไม่มี
ความกลัวของที่! '
ผมใช้เวลาช่วงเย็นเหงาในถนนเบเกอร์ ผมก็หลับไป
เมื่อเวลา 02:30 ในตอนเช้ารถแท็กซี่มาถึง
พาฉันไป Whitechapel ผู้หญิงอีกคนหนึ่งได้
. พบกับความตายความรุนแรง
ขณะที่ผมเดินทางผ่านความมืดถนนที่ว่างเปล่า, ลอนดอน
ดูเหมือนสถานที่แปลกและน่ากลัว - มันวางมีเช่น
ร่างกายของสัตว์ที่ดีไม่ได้นอน แต่ตาย.
คนขับรถพาฉันไปทางทิศตะวันออกไปทาง TH

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนิด สิ่งที่คุณสนใจในทุกข์ความตาย ?" มันเป็นกรณี พิเศษ วัตสัน โฮล์มส์ " " ร้อง ฉันได้ศึกษามัน ฉันรู้ว่าตำรวจจะต้องให้ฉันช่วย ผมจะบอกคุณความจริง ?" " กรุณา ! ฉันพูด เรื่องนี้จะเป็นหนึ่งในคือ เชอร์ล็อค โฮล์มส์ กรณีที่ดี ? ฉันหวังว่าในที่สุดเขาได้พบสิ่งที่เขาสนใจ" ผู้หญิงที่เสียชีวิตยากจนและไม่หนุ่มหรือสวยงาม " เขาบอกว่า " ดังนั้นพวกเขาไม่ได้ฆ่าเงิน หรือ ความรัก ทำไมพวกเขาถึงถูกฆ่า ที่เป็นหนึ่งลึกลับ มีอีก ผู้หญิงแต่ละคน ถูกฆ่าตายด้วยมีด คำว่า " ฆ่า " , วัตสัน , ไม่สามารถอธิบายถึงวิธีที่รุนแรงและน่ากลัว ซึ่งพวกเขาถูกฆาตกรรม พวกเขาถูกตัดเหมือนเนื้อ ที่กระเพาะอาหารของคนเปิด หัวอีกตัดเกือบจากร่างกายของเธอ แต่นี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดมีหลายเรื่องที่แม้หนังสือพิมพ์จะไม่อธิบาย . . .เขาให้ผมเป็นหมอ รายงานหนึ่งในศพ เมื่อผมอ่านมัน ป่วย รู้สึกเนื้อมากกว่าฉัน" ผู้ชายอะไรทำแบบนี้ ? ผมถาม . . . อะไรที่เป็นไปได้เหตุผลที่เขาต้องทำแบบนี้กับผู้หญิง ทำไมโฮล์มส์ ทำไมเหรอ ? เขายิ้มอย่างใจเย็น มองที่ฉัน" ทำไมเหรอ ? นั่นคือประโยชน์ที่แท้จริงของคดีนี้ ในตัวเองตายเหล่านี้ไม่ได้เป็นสำคัญ ผู้หญิงเหมือนกับที่ฆ่าทุกสัปดาห์ แต่ทำไมไม่นี้ฆาตกรตัดพวกเขาขึ้น ทำไมต้องฉีกร่างเป็นชิ้นมีด ? นั่นคือคำถามซึ่งทำให้คดีนี้แล้วที่น่าตื่นเต้น ! ,ถ้าใครสามารถหยุดฆาตกรร้ายเหล่านี้ โฮล์มส์คือผู้ชายที่ฉันคิดว่า กรณีนี้อาจจะกลายเป็นของเขาเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุด .ในช่วงเวลาที่ใครบางคนเคาะที่ประตู" อ่า เข้ามาตรวจสอบ โฮล์มส์ " " กล่าว ผมเข้าใจคุณได้ตัดสินใจในที่สุดที่จะถามฉันเพื่อช่วยให้คุณจับฆาตกรฆาตกร’สารวัตรเลสเตรดดูไม่พอใจมาก . . . ไม่ที่ทั้งหมด , โฮมส์ , " " เขากล่าวว่า ผมก็แค่ผ่านมา เบเกอร์ถนน , และฉันรู้ว่าคุณเจอกรณีนี้น่าสนใจ . . ." ไหน " โฮล์มส์กล่าวว่า . กรุณาบอกเราด้วย เมื่อคุณทำจับนักฆ่า ? ผมเศร้าๆ ผมต้องบอกว่า หาที่คุณทำมันทั้งหมดโดยไม่ต้องฉัน" เรายังไม่ได้จับใคร " เลสตราดกล่าวว่า " แต่ฉันฉันหวังว่า คุณโฮมส์ เห็นมั้ย ฉันมีกระเป๋าจดหมายจากฆาตกรเอง’รอยยิ้มจากใบหน้า โฮล์มส์ . เขาซีเรียสทันที" ผมเห็นจดหมาย ? เขาถามมันถูกเขียนด้วยสีแดง และชื่อที่ด้านล่างคือ " แจ็ค เดอะ ริปเปอร์ " ผมยังจำบางอย่างสิ่งที่มันพูดว่า :ฉันรักงานของฉัน มีดของฉันดีและพร้อมสำหรับการถัดไปงาน ฉันไม่สามารถรอที่จะฉีกอีกโฮล์มส์กลายเป็นเลสเตรด’ คุณทำอะไรกับหยุดฆาตกร ? " เขาถาม มันเป็นที่ชัดเจนว่าเขาจะฆ่าอีกในไม่ช้า . . .ทุกพิเศษตำรวจ ที่ เรา ได้ จะอยู่ในฆาตกรในเวลากลางคืน , " " เลสเตรด กล่าว และ เรา มีแปลกใจเล็ก ๆน้อย ๆสำหรับแจ็ค เดอะ ริปเปอร์ เขามองดูเราที่สำคัญ . . . บางส่วนของที่ดีที่สุดและกล้าหาญที่สุดตำรวจจะแต่งตัวในเสื้อผ้าสตรี , " เขากล่าวว่า” เราจะหยุดที่ไม่มีอะไรให้จับคนร้าย . . .มีช่วงเวลาของความเงียบ แล้วโฮล์มส์และฉันมองอีกแบบหนึ่ง และเราสองคนก็เริ่มหัวเราะเราไม่สามารถหยุดเลสเตรดกลายเป็นสีแดงมาก . ผมเห็นคุณกำลังสนุกฆาตกรรม , " " เขากล่าวว่า คุณไม่ต้องการที่จะทำงานกับเราฉันยุ่งมากแค่ไหน ฉันต้องทิ้งคุณไป ลาก่อนคุณโฮมส์ ลาก่อนหมอ’โฮมส์หยุดหัวเราะทันที" สารวัตร " เขากล่าวว่า " ฉันต้องการมากที่จะทำงานกับคุณ เจอกันบ่ายนี้ เพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการของเรา .นี้ทำให้เลสตราดมาก happier .เมื่อเขาจากไป ฉันว่า " คุณโฮล์มส์หัวเราะตำรวจ แต่แล้วความคิดที่คุณมีเกี่ยวกับการก่ออาชญากรรมเหล่านี้ คุณคิดว่าใครเป็นฆาตกรคือ ?" ข้าไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร , วัตสัน , " เขาบอกว่า " แต่ฉันเชื่อ ผมรู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหน เขาอยู่ไกลเกินไปฉลาดด้วยวิสามัญฆาตกรที่ดีของเราเพื่อนตำรวจของเขาในชุดกับเลสเตรดจับ ไม่ เขาจะเป็นของเรา เขาเป็นอาชญากรที่ฉันต้องรอ เพื่อทำลายเขาจะยิ่งใหญ่ที่สุดความสำเร็จของชีวิต ฉันฝันถึงมัน วัตสัน ! ฉันต้องทำลายเขา ! ผมจะไม่พลาด !เขากำลังตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น ผมยังไม่เคยเห็นเขาแบบนี้มาก่อนบ่ายวันนั้น เขาไปสก็อตแลนด์ ยาร์ด เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน เขาเงียบมาก วันต่อมา เขาปรากฏตัวขึ้นในชุดเสื้อผ้าเก่า สกปรก" ข้าจะฆาตกร " เขาบอกฉัน . . . ตามที่คุณรู้มั้ย ผมมีห้องในส่วนต่าง ๆของลอนดอน สำหรับอีก 3 วันผมจะอยู่ในหมู่คนจนผู้คนในโบสถ์สีขาว ไม่มีใครรู้หรอกว่าฉันเป็นใครผมจะพูดกับพวกเขาและฟังทุกสิ่งที่พวกเขาบอกฉันสิ . . ." ผมมาอยู่กับคุณ ? ฉันถาม แต่เขากล่าวว่า " ไม่วัตสัน , คุณอาจไม่ได้ ถ้ามันเป็นการฆาตกรรม ผมจะส่งสำหรับคุณ ผมจะต้องให้คุณช่วย เพื่อนเก่าเพื่อนแก่ ไม่มีความกลัวของ !ผมใช้เวลาช่วงเย็นเหงาในถนนเบเกอร์ ฉันกำลังหลับเมื่อ ครึ่งรอบสองในช่วงเช้า รถมาถึงพาฉันไปหาไวท์ชาเพล . ผู้หญิงอื่นได้พบการตายอย่างโหดร้ายผมเดินทางไปถึงมืด ถนนว่างเปล่า ลอนดอนดูสถานที่แปลก และน่ากลัว มันนอนที่นั่น เช่นร่างกายของสัตว์ที่ดี ไม่นอน แต่ที่ตายแล้วคนขับรถพาไปต่อ th ตะวันออก