GREETINGS • To address people forma

GREETINGS
• To address people formally, use Mr. or Ms. or a title plus the first name. There are several titles of respect in Vietnamese, but they aren't used in English.
• "Thua" (meaning please) is added in front of the first name to show respect.
• Women do not shake hands with each other or with men. Physical contact between grown-up relatives or friends (both males and females), or between the same or opposite sexes, is not a common sight.
• Many may greet by bowing slightly to each other, they may join hands. Usually, higher ranking people are greeted first (the family head).

LANGUAGE
Vietnamese is basically a monosyllabic language having six tones, which give the language a sing-song effect. A word can be repeated with any one of six tones to indicate six different meanings. For example, the word ma has six different meanings according to the tone which the word carries: phantom, ghost; cheek; but, which, who; tomb; horse; young rice seedling.

Vietnamese has three basic dialects, all are generally understood by most Vietnamese speakers. It is very different from English; verbs do not change forms, articles are not used, nouns do not have plural endings, there are no prefixes, no suffixes, no definitives and no distinction among pronouns. Its complex vocabulary reflects basic cultural values.

Many refugees of the first wave are bilingual. Older urban people may speak some French, and those who had government jobs in South Vietnam speak some English, or are even fluent.


GENERAL ETIQUETTE

* Note: For the Vietnamese living abroad, the traditional etiquette changes slightly adapting to the western etiquette.
• Vietnamese culture is concerned more with status (obtained with age and education) than with wealth.
• Breaking a promise can be a serious violation of social expectation. It is very difficult to re-establish a lost confidence.
• When inviting a friend on an outing, the bill is paid for by the person offering the invitation.
• Vietnamese may not take appointment times literally, and will often arrive late so as not to appear overly enthusiastic.
• Speaking in a loud tone with excessive gestures is considered rude, especially when done by women.
• Summoning a person with a hand or finger in the upright position is reserved only for animals or inferior people. Between two equal people it is a provocation. To summon a person, the entire hand with the fingers facing down is the only appropriate hand signal.
• The elderly grandparents and parents are taken care of until they die.
• Only a few urban people, influenced by Western customs, celebrate birthdays, since that occasion is not a Vietnamese customs Nor do Vietnamese send Christmas cards. Wedding and funeral ceremonies are important events and are usually performed with solemn and traditional rituals.
• Modesty and humility are emphasized in the culture of the Vietnamese and deeply ingrained into their natural behavior. Therefore, bragging is often criticized and avoided. When be- ing praised for something, a Vietnamese often declines to accept praise by humbly claiming that he does not warrant such esteem. The Vietnamese do not customarily demonstrate their knowledge, skills, or possessions without being asked to do so.
• The majority of Vietnamese women never sip alcohol and usually shy away when alcoholic beverages are offered to them. Drinking women are despised in our society. Drinking problems are rare and practically nonexistent among women.
• While smoking has gained wide acceptance among men, very few Vietnamese women smoke; those who do are generally older women. Women's smoking, in public has been traditionally considered something "unusual."

NAMES, NAMING
Traditionally, Vietnamese people list their family name first, then their middle name, with their first (given) name listed as last. Family members use different given names (first names aren't passed down), and the name reflects some meaning. Most names can be used for either gender. Many in the US have adopted western customs of naming.


DISPLAYS OF RESPECT
• To avoid confrontation or disrespect, many will not vocalize disagreement. Instead of relaying negative communication, people may not answer a question.
• It is disrespectful to touch another person's head. Only an elder can touch the head of a child.
• When getting a praise, people usually smile instead of saying "thank you". A smile is like a silent "thank you". Most people are very modest and deflect praise.
• Insults to elders or ancestors are very serious and often lead to severed social ties.

INTERPERSONAL RELATIONSHIPS
Many customs are rooted in both the Confucian respect for education, family and elders, and the Taoist desire to avoid conflict. Vietnamese tend to be very polite and guarded. Sparing one's feelings is considered more important than factual truth. Many alter these practices in the US, especially when dealing with non-Asian people.



FAMLILY STRUCTURE
The family in Vietnam is an extended one, unlike the typical family in the United States, which normally consists of teh father, mother, and unmarried children. The Vietnamese family is composed of the parents, all children, and their in-laws, the gradparents, the great-grandparents, and also in some circumstances, uncles and aunts and their spouses, cousins, grandchildren, great-grandchildren, and all in-laws. In other words, it might embrace up to six generations, with everybody who is related either by blood or marriage. There is always a strong feeling of attachment between the members of the same family in spite of the generation gap, which can be large or small.

The center for the family is a house which does not necessarily accommodate everybody. The availability of living space determines the size of the family living together. But typically, one finds grandparents, father, mother, children, and grandchildren living under the same roof. Although not all members of the extended family are housed together, they tend to cluster around a certain area such as a village, small town, or places of easy access in large cities.


MARRIAGE
Influenced by Buddhist theology and Confucian philosophy, Vietnamese believed that fate in marriage, as well as wealth and position, were preordained, though choice could play some role in activating a positive or negative fate. Traditionally, children lived with their parents until marriage, then the couple moved to the husband's father's household. The extended family arranged marriage, but individuals were usually consulted on the choice of their mate. The typical engagement lasted six months, with little contact between the bride and groom prior to the marriage. Traditionally the marriage was at one of the couples' homes. Men usually married between 20 and 30 years, and women at 18 to 25 years. Women kept their maiden names legally but used their husband's name formally.

As western influence increased in Vietnam during this century, parents began to take more of an advisory role in the choice of their child's mate, and arranged marriages are starting to decline. In the US, most young Vietnamese date in the same way as American youth. Though rarely given absolute choice, family still bears heavy influence over the decision to marry. There are a variety of different wedding practices, most common in Seattle are Buddhist and Christian ceremonies. Divorce is uncommon, even in the US, and is considered shameful. In Vietnam, a man is responsible for his spouse until death.
written by Pamela LaBorde, MD, from http://www.hslib.washington.edu/clinical/ethnomed/vietnamesecp.html.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทักทาย
•คนที่อยู่อย่างเป็นทางการใช้ mr หรือมิลลิวินาที หรือชื่อบวกชื่อแรก มีหลายชื่อเรื่องของความเคารพอยู่ในเวียดนาม แต่พวกเขาจะไม่ได้ใช้ในภาษาอังกฤษ.
• "Thua" (หมายถึงโปรด) จะถูกเพิ่มเข้ามาในหน้าชื่อคนแรกที่แสดงความเคารพ.
•ผู้หญิงไม่จับมือกับแต่ละอื่น ๆ หรือ กับผู้ชาย การติดต่อทางกายภาพระหว่างญาติผู้ใหญ่หรือเพื่อน (ทั้งหญิงและชาย)หรือระหว่างเพศเดียวกันหรือตรงข้ามไม่ได้เป็นภาพธรรมดา.
•หลายคนอาจทักทายโดยโค้งเล็กน้อยเพื่อให้แต่ละอื่น ๆ ที่พวกเขาอาจจะจับมือ มักจะมีคนจัดอันดับที่สูงขึ้นจะทักทายแรก (หัวครอบครัว)


ภาษาเวียดนามเป็นพื้นภาษาพยางค์เดียวมีหกเสียงที่ให้ภาษามีผลร้องเพลงเพลงคำที่สามารถทำซ้ำกับหนึ่งในหกเสียงใด ๆ ที่จะบ่งบอกถึงความหมายต่างกันหก ตัวอย่างเช่นแม่คำมีความหมายที่แตกต่างกันหกตามเสียงที่คำว่าดำเนินการ: ผี, ผี; แก้ม แต่ที่ใครสุสาน; ม้าต้นกล้าข้าวหนุ่ม

เวียดนามมีสามภาษาขั้นพื้นฐานทั้งหมดโดยทั่วไป. เข้าใจโดยลำโพงเวียดนามมากที่สุด มันเป็นความแตกต่างจากภาษาอังกฤษ;คำกริยาที่ไม่เปลี่ยนรูปแบบบทความที่จะไม่ใช้คำนามที่ไม่ได้มีตอนจบพหูพจน์ไม่มีคำนำหน้าไม่มีคำต่อท้ายไม่มี: Definitives และความแตกต่างระหว่างคำสรรพนามไม่ คำศัพท์ที่ซับซ้อนสะท้อนให้เห็นถึงคุณค่าทางวัฒนธรรมขั้นพื้นฐาน.

ผู้ลี้ภัยจำนวนมากของคลื่นลูกแรกจะมีสองภาษา คนในเมืองเก่าอาจพูดบางฝรั่งเศส, และผู้ที่มีงานของรัฐบาลในเวียดนามใต้บางพูดภาษาอังกฤษหรือมีความชำนาญได้


มารยาททั่วไป

* หมายเหตุ:.. สำหรับการดำรงชีวิตในต่างประเทศเวียดนาม, มารยาทแบบดั้งเดิมเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยปรับตัวเข้ากับมารยาททางตะวันตก
•วัฒนธรรมเวียดนามมีความกังวลมากขึ้นกับสถานะ (ที่ได้รับกับอายุและการศึกษา) กว่าด้วย ความมั่งคั่ง.
•ทำลายสัญญาอาจเป็นการละเมิดที่ร้ายแรงของความคาดหวังของสังคม มันเป็นเรื่องยากมากที่จะสร้างใหม่ความเชื่อมั่นที่หายไป.
•เมื่อเชิญชวนเพื่อนในการออกนอกบ้านบิลที่มีการจ่ายเงินให้กับผู้ที่เสนอคำเชิญ.
•เวียดนามอาจจะได้ใช้เวลาที่ได้รับการแต่งตั้งอย่างแท้จริงและบ่อยครั้งที่จะมาถึงในช่วงปลายเพื่อที่จะไม่ปรากฏความกระตือรือร้นมากเกินไป.
•พูดในที่เสียงดัง เสียงด้วยท่าทางที่มากเกินไปถือว่าหยาบโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทำโดยผู้หญิง.
•เรียกบุคคลด้วยมือหรือนิ้วมืออยู่ในตำแหน่งตรงสงวนไว้สำหรับสัตว์หรือคนที่ด้อยกว่า ระหว่างคนสองคนเท่ากันมันเป็นสิ่งเร้า ที่จะเรียกบุคคลที่มือทั้งนิ้วมือหันลงเป็นสัญญาณมือเดียวที่เหมาะสม.
•ปู่ย่าตายายผู้สูงอายุและผู้ปกครองได้รับการดูแลจนกว่าพวกเขาจะตาย.
•คนในเมืองเพียงไม่กี่ได้รับอิทธิพลจากประเพณีตะวันตกฉลองวันเกิดเนื่องจากโอกาสที่ไม่ศุลกากรเวียดนามและเวียดนามจะส่งการ์ดคริสต์มาส พิธีแต่งงานและงานศพเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญและมักจะดำเนินการกับพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์และแบบดั้งเดิม.
•พอประมาณและความอ่อนน้อมถ่อมตนจะเน้นในวัฒนธรรมของเวียดนามและฝังลึกลงไปในพฤติกรรมตามธรรมชาติของพวกเขา ดังนั้นเป้อเย้อมักจะวิพากษ์วิจารณ์และหลีกเลี่ยงเมื่อจงไอเอ็นจียกย่องสิ่งที่เวียดนามมักจะปฏิเสธที่จะยอมรับการสรรเสริญโดยเจียมอ้างว่าเขาไม่รับประกันความภาคภูมิใจดังกล่าว เวียดนามไม่ปรกติแสดงความรู้ทักษะหรือทรัพย์สินโดยไม่ต้องถูกขอให้ทำเช่นนั้น.
•ส่วนใหญ่ของสตรีเวียดนามไม่เคยนั่งจิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และมักจะอายไปเมื่อเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มีให้กับพวกเขาผู้หญิงที่ดื่มเป็นที่ดูถูกดูหมิ่นในสังคมของเรา ปัญหาการดื่มเป็นของหายากและไม่มีตัวตนจริงในหมู่ผู้หญิง
•ในขณะที่การสูบบุหรี่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในหมู่ผู้ชายผู้หญิงเวียดนามน้อยมากที่สูบบุหรี่. ผู้ที่ทำมักจะเป็นผู้หญิงที่มีอายุมากกว่า การสูบบุหรี่ของผู้หญิงในที่สาธารณะได้รับการพิจารณาแบบดั้งเดิมสิ่งที่ "ผิดปกติ".

ชื่อที่ตั้งชื่อ
ประเพณีคนเวียดนามรายการชื่อครอบครัวของพวกเขาครั้งแรกแล้วชื่อกลางของพวกเขาที่มีชื่อของพวกเขาเป็นครั้งแรก (ให้) ที่ระบุไว้เป็นครั้งสุดท้าย สมาชิกในครอบครัวใช้ชื่อที่ได้รับแตกต่างกัน (ชื่อแรกจะไม่ได้ผ่านการลง) และชื่อสะท้อนให้เห็นถึงความหมายบางอย่าง ชื่อส่วนใหญ่สามารถใช้สำหรับทั้งสองเพศ จำนวนมากในเราได้นำประเพณีตะวันตกของการตั้งชื่อ.


แสดงความเคารพ
•เพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าหรือดูหมิ่นจำนวนมากจะไม่เปล่งเสียงไม่เห็นด้วย แทนการถ่ายทอดการสื่อสารเชิงลบคนอาจจะไม่ตอบคำถาม.
•มันเป็นไม่สุภาพกับสัมผัสหัวของบุคคลอื่น เพียง แต่ผู้สูงอายุสามารถสัมผัสหัวของเด็ก.
•เมื่อได้รับการยกย่องมักจะยิ้มแทนคำพูด "ขอบคุณ" รอยยิ้มเป็นเหมือนเงียบ "ขอบคุณ" คนส่วนใหญ่มีความเจียมเนื้อเจียมตัวมากและหันเหความสนใจการสรรเสริญ
•ด่าให้ผู้ใหญ่หรือบรรพบุรุษมีความร้ายแรงและมักจะนำไปสู่​​การตัดความสัมพันธ์ทางสังคม


ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลหลายศุลกากรจะถูกฝังทั้งในส่วนที่เกี่ยวกับการศึกษาของขงจื้อในครอบครัวและผู้สูงอายุและความต้องการหมายถึงการหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง เวียดนามมีแนวโน้มที่จะมากสุภาพและรักษา ประหยัดความรู้สึกหนึ่งที่ถือว่ามีความสำคัญมากกว่าความจริงจริงหลายเปลี่ยนแปลงแนวทางปฏิบัติเหล่านี้ในตัวเราโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องรับมือกับคนที่ไม่เอเชีย.




โครงสร้าง famlily ครอบครัวในเวียดนามเป็นหนึ่งที่ขยายซึ่งแตกต่างจากครอบครัวโดยทั่วไปในประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งปกติประกอบด้วย Teh พ่อแม่ และเด็กยังไม่ได้แต่งงาน ครอบครัวเวียดนามประกอบด้วยพ่อแม่ของเด็กทุกคนและในกฎหมาย gradparents, ทวดของพวกเขาและในบางกรณีลุงและป้าและคู่สมรสของพวกเขาญาติหลาน, หลานที่ดีและกฎหมายใน ในคำอื่น ๆ ก็อาจจะยอมรับได้ถึงหกรุ่นที่มีทุกคนที่มีความเกี่ยวข้องอย่างใดอย่างหนึ่งโดยเลือดหรือการแต่งงาน ยังมีความรู้สึกที่ดีของสิ่งที่แนบระหว่างสมาชิกของครอบครัวเดียวกันทั้งๆที่มีช่องว่างระหว่างวัยซึ่งอาจมีขนาดใหญ่หรือเล็ก

ศูนย์สำหรับครอบครัวที่บ้านซึ่งไม่จำเป็นต้องรองรับทุกคน ความพร้อมของพื้นที่อยู่อาศัยจะเป็นตัวกำหนดขนาดของครอบครัวที่อาศัยอยู่ด้วยกัน แต่โดยทั่วไปแล้วคนหนึ่งพบปู่ย่าตายายพ่อแม่ของเด็กและลูกหลานที่อาศัยอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกัน แม้ว่าจะไม่สมาชิกทุกคนในครอบครัวขยายที่ตั้งอยู่ด้วยกันพวกเขามีแนวโน้มที่กลุ่มรอบบางพื้นที่เช่นหมู่บ้านเมืองขนาดเล็กหรือสถานที่สะดวกต่อการเดินทางในเมืองใหญ่



แต่งงานได้รับอิทธิพลจากพุทธศาสนาและปรัชญาขงจื้อ, เวียดนามเชื่อว่าชะตากรรมที่ในการแต่งงานเป็นความมั่งคั่งและตำแหน่งที่ได้รับการดลบันดาล แต่เลือกที่จะมีบทบาทสำคัญในการเปิดใช้งานบางส่วนชะตากรรมบวกหรือลบ ประเพณีเด็กที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาจนกว่าจะแต่งงานแล้วทั้งคู่ย้ายไปบ้านพ่อของสามีของ ครอบครัวขยายจัดงานแต่งงาน แต่บุคคลที่มักจะได้รับการให้คำปรึกษาในการเลือกคู่ของพวกเขา การสู้รบทั่วไปนานหกเดือนที่มีการติดต่อระหว่างเจ้าสาวและเจ้าบ่าวก่อนที่จะแต่งงาน ประเพณีการแต่งงานเป็นที่หนึ่งของบ้านคู่ 'ผู้ชายมักจะแต่งงานระหว่าง 20 และ 30 ปีและผู้หญิงที่ 18-25 ปีที่ ผู้หญิงยังคงชื่อเดิมของพวกเขาถูกต้องตามกฎหมาย แต่ใช้ชื่อสามีของพวกเขาอย่างเป็นทางการ

เป็นอิทธิพลจากวัฒนธรรมตะวันตกที่เพิ่มขึ้นในเวียดนามในช่วงศตวรรษนี้พ่อแม่เริ่มที่จะใช้เวลามากกว่าบทบาทที่ปรึกษาในการเลือกคู่ของเด็กและจัดแต่งงานจะเริ่มลดลง ในตัวเราวันที่เวียดนามหนุ่มมากที่สุดในลักษณะเดียวกับเยาวชนอเมริกัน แม้ว่าจะได้รับทางเลือกที่ไม่ค่อยแน่นอนครอบครัวหมียังคงมีอิทธิพลหนักกับการตัดสินใจที่จะแต่งงานกับ มีความหลากหลายของการปฏิบัติงานแต่งงานที่แตกต่างกันที่พบมากที่สุดในซีแอตเติเป็นพิธีพุทธและคริสเตียน การหย่าร้างเป็นเรื่องผิดปกติแม้จะอยู่ในเราและถือว่าเป็นที่น่าอับอาย ในเวียดนามคนที่มีหน้าที่ในการที่คู่สมรสของเขาจนตาย.
เขียนโดย Laborde pamela, MD, จาก http://www.hslib.washington.edu/clinical/ethnomed/vietnamesecp.html.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทักทาย
•คนที่อยู่อย่างเป็นกิจจะลักษณะ ใช้นาย หรือนางสาว หรือชื่อเรื่อง และชื่อ มีหลายชื่อเรื่องของการเคารพในเวียดนาม แต่พวกเขาไม่ใช้ในภาษาอังกฤษ
• "ถั่ว" (หมายถึงกรุณา) เพิ่มหน้าชื่อเพื่อแสดงความเคารพ
•หญิงจับมือกัน หรือผู้ชาย ติดต่อทางกายภาพระหว่าง grown-up ญาติหรือเพื่อน (ทั้งชายและหญิง), หรือ ระหว่างเดียวกัน หรือตรง ข้ามเพศ ไม่ได้มีทั่วไปสายตา
•หลายอาจทักทาย ด้วยการโค้งเล็กน้อยกัน พวกเขาสามารถร่วมมือได้ ปกติ จัดอันดับคนสูงได้รับการต้อนอย่างรับแรก (หัวหน้าครอบครัว)

ภาษา
เวียดนามเป็นพื้นภาษา monosyllabic มีโทน 6 ซึ่งทำให้ภาษาผลเพลงสิงห์ สามารถทำซ้ำคำ มี 6 โทนสีเพื่อบ่งชี้ความหมายหกหนึ่ง ตัวอย่าง ม้าคำมีความหมายแตกต่างกันหกตามเสียงซึ่งคำดำเนิน: ผี ผี แก้ม แต่ ที่ ที่ สุสาน ม้า แหล่งข้าวหนุ่ม

เวียดนามมีสามสำเนียงพื้นฐาน ทั้งหมดโดยทั่วไปมีความเข้าใจจากภาษาเวียดนามส่วนใหญ่ แตกต่างมากจากอังกฤษ คำกริยาไม่เปลี่ยนรูปแบบ ไม่ได้ใช้บทความ คำนามไม่มีรูปพหูพจน์ลงท้าย มีหน้าที่ไม่ ไม่มีส่วนต่อท้าย ไม่ definitives และไม่แบ่งแยกระหว่างสรรพนาม คำศัพท์ซับซ้อนสะท้อนถึงพื้นฐานวัฒนธรรมค่า

ผู้ลี้ภัยจำนวนมากของคลื่นแรกเป็นสองภาษา คนการเมืองรุ่นเก่าจะพูดฝรั่งเศสบาง และผู้ที่มีงานรัฐบาลเวียดนามใต้พูดภาษาอังกฤษ หรือแม้แต่คล่องได้


มารยาททั่วไป

* หมายเหตุ: มารยาทแบบเพิ่มสำหรับที่เวียดนามอาศัยอยู่ต่างประเทศ ที่เปลี่ยนดัดแปลงเล็กน้อยกับแบบตะวันตกมารยาทได้
•วัฒนธรรมเวียดนามเป็นกังวลมากกับสถานะ (รับอายุและการศึกษา) มีให้เลือกมากมาย
•ทำลายสัญญาสามารถละเมิดร้ายแรงของความคาดหวังทางสังคมได้ จึงยากที่จะสร้างความมั่นใจสูญหายใหม่
•เมื่อเชิญเพื่อนในครั้ง รายการจ่ายสำหรับบุคคลที่เสนอให้เชิญ
•เวียดนามอาจไม่ใช้เวลานัดหมายอย่างแท้จริง และจะมักจะมาสายเพื่อไม่ให้แสดงความกระตือรือร้นมากเกินไป.
•พูดในโทนเสียงกับท่าทางที่มากเกินไปจะถือว่าหยาบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทำผู้หญิง
•อัญเชิญบุคคล ด้วยมือหรือนิ้วในตำแหน่งตรงถูกจองสำหรับสัตว์หรือคนน้อย ระหว่างคนสองเท่า ก็เป็น provocation ไปเรียกคน มือทั้งหมด ด้วยมือที่หันหน้าลงเป็นสัญญาณมือที่เหมาะสมเท่านั้น
•ผู้สูงอายุปู่ย่าตายายและพ่อแม่จะดูแลจนกว่าจะตาย.
•เฉพาะบางเมืองคน รับอิทธิพลจากตะวันตกศุลกากร ฉลองวันเกิด เนื่องจากโอกาสที่ไม่ศุลกากรเวียดนาม หรือเวียดนามส่งการ์ดคริสต์มาส พิธีแต่งงาน และ funeral เป็นเหตุการณ์สำคัญ และมักจะดำเนินการกับบุด และดั้งเดิมพิธีกรรม
•โมเดสตี้บทเน้นในวัฒนธรรมที่เวียดนาม และฝังแน่นลึกในลักษณะของธรรมชาติ ดังนั้น bragging มักจะวิพากษ์วิจารณ์ และหลีกเลี่ยง เมื่อกำลังจะยกย่องตัว เวียดนามที่มักปฏิเสธยอมรับสรรเสริญ โดยน้อมอ้างว่า เขาไม่รับประกันเห็นคุณค่าดังกล่าว ที่เวียดนามไม่ customarily สาธิตความรู้ของพวกเขา ทักษะ หรือทรัพย์สินโดยไม่ต้องให้ทำดังนั้น
•ส่วนใหญ่ผู้หญิงเวียดนามจิบแอลกอฮอล์ และมักจะอายไปเมื่อเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่เสนอไปไม่ ผู้หญิงดื่มจะชิงในสังคมของเรา ปัญหาการดื่มหายาก และไม่มีอยู่จริงในหมู่ผู้หญิง
•ขณะสูบบุหรี่ได้รับการยอมรับในหมู่ผู้ชาย ผู้หญิงเวียดนามน้อยมากสูบบุหรี่ คนทำเป็นผู้หญิงโดยทั่วไปเก่า สูบบุหรี่ของผู้หญิง ในที่สาธารณะมีประเพณีถือบางสิ่งบางอย่าง "ปกติ"

ชื่อ ตั้งชื่อ
ประเพณี ญวนรายการครอบครัวชื่อครั้งแรก แล้วชื่อกลาง กับครั้งแรกของพวกเขา (ให้) ชื่อที่แสดงเป็นล่าสุด สมาชิกในครอบครัวใช้แตกต่างกันชื่อ (ชื่อไม่ผ่านลง), และชื่อสะท้อนให้เห็นถึงความหมายบางอย่าง ชื่อส่วนใหญ่สามารถใช้สำหรับทั้งสองเพศ หลายในสหรัฐอเมริกาได้นำประเพณีตะวันตกของชื่อ


แสดงเคารพ
•หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าหรือตุลาการ ไม่มากจะ vocalize กัน แทน relaying ลบสื่อสาร คนอาจไม่ตอบคำถามได้
•เป็นหยาบคายของสัมผัสหัวของบุคคลอื่นได้ เพียงพี่สามารถสัมผัสศีรษะของเด็กเป็นการ
•เมื่อได้รับการสรรเสริญ คนมักยิ้มพูด "ขอบคุณ" แทน รอยยิ้มเป็นเหมือนเงียบ "ขอบคุณ" คนส่วนใหญ่จะเจียมเนื้อเจียมตัวมาก และเบนเข็มสรรเสริญ
•ดูหมิ่นผู้ใหญ่หรือบรรพบุรุษจะรุนแรงมาก และมักจะนำไปสู่ความสัมพันธ์ทางสังคม severed

มนุษยสัมพันธ์
ศุลกากรจำนวนมากมีรากทั้งสองประการ Confucian ครอบครัว และผู้สูงอายุ และลัทธิเต๋าที่ปรารถนาที่จะหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง เวียดนามมีแนวโน้มที่จะมั่น ใจสุภาพมาก Sparing อารมณ์ถือว่าสำคัญกว่าความจริงจริง หลายเปลี่ยนปฏิบัติเหล่านี้ในสหรัฐอเมริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทำงานกับคนเอเชียไม่



FAMLILY โครงสร้าง
ครอบครัวในเวียดนามเป็นการขยาย ไม่เหมือนครอบครัวทั่วไปในสหรัฐอเมริกา ซึ่งโดยปกติประกอบด้วยพ่อ แม่ และเด็กโสด ประกอบด้วยผู้ปกครอง เด็ก ๆ และ in-laws ของพวกเขา การ gradparents ทวด ครอบครัวเวียดนาม และ ในบางกรณี ลุง และ aunts และคู่สมรส ลูกพี่ลูกน้อง หลาน หลานดี และ in-laws ทั้งหมด ในคำอื่น ๆ มันอาจโอบกอดถึงหกรุ่น กับทุกคนที่เกี่ยวข้อง โดยเลือดหรือการแต่งงาน เสมอมีความรู้สึกแข็งแรงแนบระหว่างสมาชิกในครอบครัวเดียวกันแม้ว่าช่องว่างรุ่น ซึ่งจะมีขนาดใหญ่ หรือเล็ก

ศูนย์กลางสำหรับครอบครัวคือ บ้านที่รองรับไม่จำเป็นต้องได้ทุกคน ความพร้อมของพื้นที่กำหนดขนาดของครอบครัวที่อาศัยอยู่ร่วมกัน แต่โดยปกติ หนึ่งค้นหาปู่ย่าตายาย พ่อ แม่ เด็ก และหลานอาศัยอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกัน ถึงแม้ว่าสมาชิกทั้งหมดของครอบครัวขยายห้องพักร่วมกัน พวกเขามีแนวโน้มที่คลัสเตอร์รอบพื้นที่เช่นหมู่บ้าน เมือง หรือสถานพักในเมืองใหญ่


แต่งงาน
รับอิทธิพลจากพุทธศาสนาและปรัชญา Confucian เวียดนามเชื่อว่าชะตากรรมในงานแต่ง งาน รวมทั้งสมบัติ และ ตำแหน่ง ไม่แท้ ว่าต้องสามารถเล่นบางบทบาทในการเรียกใช้เฟทบวก หรือลบ ประเพณี เด็กอาศัยอยู่กับพ่อแม่จนกระทั่งแต่งงาน แล้วคู่ย้ายไปบ้านพ่อของสามี ครอบครัวขยายจัดงานแต่งงาน แต่บุคคลมักจะขอคำปรึกษาในการเลือกคู่ หมั้นปกติกินเวลา 6 เดือน ติดต่อเล็กน้อยระหว่างเจ้าสาวและเจ้าบ่าวก่อนสมรส ประเพณีแต่งงานที่มีที่บ้านของคู่รัก ผู้ชายมักแต่งระหว่าง 20 และ 30 ปี ผู้หญิงที่ 18 ถึง 25 ปี ผู้หญิงเก็บหญิงสาวชื่อกฎหมาย แต่ใช้ชื่อของสามีของพวกเขาอย่างเป็นกิจจะลักษณะ

เป็นอิทธิพลตะวันตกเพิ่มขึ้นในเวียดนามในช่วงศตวรรษนี้ ผู้ปกครองเริ่มใช้ของบทบาทปรึกษาในการเลือกคู่ของลูก และจัดว่าจะเริ่มลดลง ในสหรัฐอเมริกา วันเวียดนามสุดหนุ่มในลักษณะเดียวกับเยาวชนอเมริกัน แต่ไม่ค่อยได้รับเลือกแน่นอน ครอบครัวหมีหนักมีอิทธิพลเหนือการตัดสินใจจะแต่งงานยัง มีความหลากหลายของการปฏิบัติงานแตกต่างกัน ทั่วในซีแอตเทิลมีพิธีพุทธและคริสเตียน หย่าไม่ใช่ แม้แต่ในสหรัฐอเมริกา และพิจารณาว่าถึงแม้ ในเวียดนาม เป็นคนรับผิดชอบสำหรับคู่สมรสของเขาจนตาย.
เขียน โดย Pamela LaBorde, MD จาก http://www.hslib.washington.edu/clinical/ethnomed/vietnamesecp.html.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำทักทาย
•แอดเดรสผู้ใช้อย่างเป็นทางการนายหรือคุณหรือชื่อเรื่องที่รวมถึงชื่อแรก มีชื่อหลายแห่งมีความเคารพในเวียดนามแต่ก็จะไม่ได้นำมาใช้ใน ภาษาอังกฤษ .
•" thua "(ความหมายโปรด)จะถูกเพิ่มลงในทางด้านหน้าของชื่อครั้งแรกที่จะแสดงความเคารพ.
•ผู้หญิงไม่ได้จับมือกันหรือกับคน การติดต่อทาง กายภาพ ระหว่างเพื่อนหรือญาติสนิทขึ้น(ผู้ชายและผู้หญิงทั้งสอง)หรือระหว่างเพศเดียวกันหรืออยู่ทางฝั่งด้านตรงข้ามกับที่ไม่ได้เห็นโดยทั่วไปที่.
•จำนวนมากอาจจะทักทายโดยโค้งเล็กน้อยเพื่อกันและกันพวกเขาอาจร่วมเดินทางไปกับมือทั้งสองข้าง โดยปกติแล้วคนสูงกว่าการจัดอันดับจะได้รับการต้อนรับเป็นครั้งแรก(หัวครอบครัว)

ภาษา
เวียดนามเป็น ภาษา พยางค์เดียวแบบเรียบง่ายที่มี 6 สีเอิร์ธโทนที่ให้ใช้ ภาษา ที่มีผลบังคับใช้สิงห์ - เพลงคำที่สามารถเป็นซ้ำแล้วซ้ำอีกโดยหนึ่งในหกโทนเพื่อแสดงหกความหมายที่ต่างออกไป ตัวอย่างเช่นคำว่าแม่มี 6 ความหมายแตกต่างกันตามเสียงที่มีคำว่า:ผี,ผี;แก้ม;แต่,ซึ่งผู้คนที่;สุสาน;ม้า;ข้าวงอกจากเมล็ด.

เวียดนามมีสามแบบเรียบง่ายรับฟัง ภาษาพื้นเมือง ดั้งเดิม,ทั้งหมดเป็นการทั่วไปโดยทำความเข้าใจโดยเวียดนามลำโพงมากที่สุด. มันมีความแตกต่างอย่างมากจาก ภาษาอังกฤษคำกริยาใน ภาษาอังกฤษ ไม่ได้เปลี่ยนรูปแบบข้อไม่ได้ใช้คำนามที่ไม่มีเจ้าพหูพจน์ไม่มีอักษรนำหน้าไม่มีคำลงท้ายดังกล่าวไม่มี definitives และไม่มีความแตกต่างระหว่างใต้เท้า คำศัพท์ที่ซับซ้อนนี้สะท้อนถึงคุณค่าทางวัฒนธรรมแบบเรียบง่าย.

ผู้ ลี้ภัย จำนวนมากของคลื่นลูกแรกจะมีสอง ภาษา ผู้คนในเมืองเก่าอาจสื่อสารได้เฉพาะ ภาษาฝรั่งเศส บางส่วนและผู้ที่มีงานของรัฐบาลในเวียดนามใต้พูด ภาษาอังกฤษ บางอย่างหรือแม้แต่การเป็นธนบัตร.


ทั่วไปมารยาท

*หมายเหตุ:สำหรับที่เวียดนามชีวิตในต่างประเทศ,แบบดั้งเดิมตามแบบสมบัติผู้ดีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยปรับตัวเข้ากับตะวันตกจรรยา.
•เวียดนามวัฒนธรรมมีความกังวลมากขึ้นด้วยสถานะ(ได้รับพร้อมด้วยอายุและการศึกษา)มากกว่าพร้อมด้วยความมั่งคั่ง.
•การทำลายที่สัญญาว่าจะสามารถได้รับการละเมิดอย่างจริงจังของสังคมการคาดการณ์. เป็นการยากมากอีกครั้งสร้างความเชื่อมั่นหายไป.
•เมื่อเต็มไปด้วยการเชื้อเชิญเพื่อนที่ในการออกไปเที่ยวที่ร่างพระราชบัญญัติที่จะจ่ายเงินให้โดยผู้จัดให้บริการการเชิญ.
•เวียดนามที่อาจไม่ได้รับการแต่งตั้งครั้งได้อย่างแท้จริงและจะเดินทางมาถึงช่วงดึกไม่ให้ปรากฏขึ้นมากเกินไปความกระตือรือร้นมาก.
•พูดด้วยน้ำเสียงดังพร้อมด้วยท่าทางมากเกินไปเป็นการพิจารณาไม่มีมารยาทบ่อยมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อทำได้โดยผู้หญิง.
•เรียกให้บุคคลที่มีนิ้วมือหรือในที่ตั้ง,ติดตั้งแบบตั้งตรงที่มีเฉพาะสำหรับสัตว์หรือคนด้อยกว่า. ระหว่างคนสองคนเท่ากันอยู่ดีๆมันมีที่ ในการเรียกบุคคลที่มือทั้งหมดพร้อมด้วยมือที่หันหน้าเข้าหาลงเป็นเพียงสัญญาณมือที่เหมาะสม.
•พ่อแม่ปู่ย่าตายายและผู้สูงอายุที่มีได้รับการเอาใจใส่จนกว่าจะตาย.
•เพียงไม่กี่คนในเมืองได้รับอิทธิพลจากด่านศุลกากรตามแบบตะวันตกฉลองวันเกิดเนื่องจากโอกาสที่ไม่ด่านศุลกากรของเวียดนามที่เวียดนามและจะไม่ส่งการ์ดคริสต์มาส พิธีการจัดงานแต่งงานและงานศพเป็นเหตุการณ์สำคัญและมีการปฏิญาณตนและเป็นแบบดั้งเดิมพร้อมด้วยพิธี.
•ลือกระฉ่อนโดยปกติแล้วมีความอ่อนน้อมและเน้นย้ำในวัฒนธรรมของชาวเวียดนามและลึกติดตัวไปในลักษณะการทำงานทางธรรมชาติของพวกเขา ดังนั้นโข่งได้ถูกวิพากษ์วิจารณ์และมักหลีกเลี่ยงเมื่อได้รับ - ไอเอ็นจีประกันชีวิตสรรเสริญสำหรับบางสิ่งบางอย่างเวียดนามที่มักปฏิเสธที่จะยอมรับการยกย่องโดยทูนหัวให้การอ้างว่าเขาไม่รับประกันความ ภาคภูมิใจ ว่า เวียดนามจะไม่แวะลงแสดงให้เห็นถึงสมบัติหรือความรู้ทักษะของเขาโดยไม่ถามในการดำเนินการดังกล่าว.
•ส่วนใหญ่ของหญิงดื่มแอลกอฮอล์เวียดนามไม่เคยดื่มและโดยปกติจะไม่ชอบเครื่องดื่มแบบมีแอลกอฮอล์อยู่ห่างออกไปในเมื่อมีการเสนอให้เป็นที่ดูถูกดูหมิ่นผู้หญิงดื่มในสังคมของเรา ปัญหาการดื่มหาได้ยากและไม่มีตัวตนในหมู่ผู้หญิง.
•ในขณะที่แบบปลอดบุหรี่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในหมู่คนผู้หญิงเวียดนามไม่กี่แบบปลอดบุหรี่เป็นอย่างมากสำหรับผู้ที่ยังเป็นการทั่วไปโดยผู้หญิงรุ่นเก่า ห้องพักแบบสูบบุหรี่ของผู้หญิงในที่สาธารณะได้รับบางสิ่งบางอย่างในแบบดั้งเดิมได้รับการพิจารณาว่า"ไม่ธรรมดา"

ชื่อการตั้งชื่อ
ในแบบดั้งเดิมคนเวียดนามชื่อรายการครอบครัวของตนเป็นครั้งแรกแล้วตามด้วยชื่อกลางของพวกเขาพร้อมด้วยเป็นครั้งแรก(ให้)ชื่อของตนอยู่ในรายการเป็นครั้งสุดท้าย สมาชิกในครอบครัวใช้แตกต่างกันให้ชื่อ(ชื่อแรกเป็นไม่ได้ผ่านไปลง)และชื่อที่สะท้อนถึงความหมายบางอย่าง ชื่อมากที่สุดสามารถใช้สำหรับเรื่องเพศอย่างใดอย่างหนึ่ง จำนวนมากในสหรัฐได้รับการตั้งชื่อแบบตะวันตกของด่านศุลกากร.


แสดงมีความเคารพ
•เพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าหรือแสดงความไม่เคารพต่อจำนวนมากจะไม่ออกเสียงสระความไม่ลงรอยกัน แทนที่จะเป็นการติดต่อสื่อสารยังติดลบผู้คนอาจไม่ได้ตอบคำถามที่.
•เป็นดูหมิ่นเพื่อสัมผัสศีรษะของบุคคลอื่น เฉพาะผู้สูงอายุที่สามารถแตะที่หัวของเด็กคนหนึ่ง.
•เมื่อได้รับการยกย่องเป็นบุคคลที่มักมีรอยยิ้มแทนที่จะพูดว่า"ขอบคุณ" รอยยิ้มที่มีลักษณะคล้ายกับไม่มีเสียง"ขอขอบคุณคุณ" คนส่วนมากเป็นแบบเรียบง่ายเป็นอย่างมากและเบี่ยงเบนสรรเสริญ
•เสียงโห่ฮาไล่หลังบรรพบุรุษหรือพวกผู้ใหญ่มีหนักมากและมักจะนำไปสู่ความสัมพันธ์ทางสังคมตัดออก

มนุษยสัมพันธ์ความสัมพันธ์
หลายด่านศุลกากรมีรากติดอยู่ในส่วนที่เกี่ยวกับขงจื้อสำหรับการศึกษาผู้ใหญ่และครอบครัวและความปรารถนา Taoist เพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้งทั้งสองฝ่าย เวียดนามมีแนวโน้มที่จะเป็นอย่างมาก??????และมีพนักงานดูแล การสำรองหนึ่งของความรู้สึกได้รับการพิจารณาให้ความสำคัญมากกว่าความเป็นจริงตามความเป็นจริงหลายคนเปลี่ยนวิธีปฏิบัติเหล่านี้ในสหรัฐอเมริกาโดยเฉพาะเมื่อมีการเกี่ยวข้องกับประชาชนไม่ใช่ - เอเชีย.




famlily โครงสร้างครอบครัวในประเทศเวียดนามเป็นหนึ่งที่ไม่เหมือนกับครอบครัวตามแบบอย่างในประเทศสหรัฐอเมริกาซึ่งตามปกติประกอบด้วยบิดามารดามนุษย์และเด็กยังไม่แต่งงาน ครอบครัวของเวียดนามที่จะประกอบด้วยของพ่อแม่ผู้ปกครองที่เด็กทั้งหมดและในกฎหมายของเขา gradparents ที่ดีเยี่ยม - ปู่ย่าตายายได้และนอกจากนั้นยังอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้และลุงป้าน้าและลูกพี่ลูกน้องของตนคู่สมรสหลานที่ดีเยี่ยม - หลานและทั้งหมดอยู่ในกฎหมายบางอย่าง. ในคำอื่นๆอาจจะถูกโอบล้อมไปด้วยได้ถึง 6 รุ่นด้วยกันทุกคนที่เป็นผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งโดยการแต่งงานหรือเลือด มักมีความรู้สึกของเอกสารแนบระหว่างสมาชิกของครอบครัวเดียวกันที่แม้จะมีช่องว่างระหว่างวัยซึ่งอาจมีขนาดใหญ่หรือขนาดเล็ก

ศูนย์กลางสำหรับครอบครัวที่เป็นบ้านที่ไม่รองรับผู้ใช้บริการทุกคนจำเป็นต้อง ความพร้อมใช้งานของพื้นที่อยู่อาศัยจะเป็นตัวกำหนดขนาดของครอบครัวที่อาศัยอยู่ร่วมกัน แต่โดยปกติแล้วจะเป็นหนึ่งพบว่าปู่ย่าตายายพ่อแม่ลูกและหลานอยู่ ภายใต้ หลังคาเดียวกัน แม้ว่าจะไม่ได้เป็นสมาชิกทุกท่านของครอบครัวแบบขยายที่ตั้งอยู่ด้วยกันก็มีแนวโน้มที่จะเป็นกลุ่มโดยรอบพื้นที่บางอย่างเช่นหมู่บ้านที่เมืองขนาดเล็กหรือในสถานที่ของการเข้าถึงได้อย่างง่ายดายในเมืองใหญ่ เวียดนาม


การแต่งงาน
ได้รับอิทธิพลจากสักนิดและพุทธปรัชญาเกี่ยวกับขงจื้อเชื่อว่าชะตาในการแต่งงานและเป็นตำแหน่งและความมั่งคั่งเป็น preordained แม้ว่าจะเป็นทางเลือกไม่สามารถแสดงบทบาทในการเปิดใช้งานชะตากรรมในเชิงบวกหรือลบ ในแบบดั้งเดิมเด็กอยู่กับพ่อแม่ของตนจนกว่าการแต่งงานแล้วทั้งคู่ย้ายไปในครัวเรือนของบิดาของสามี ในแบบครอบครัวที่จัดให้บริการขยายการแต่งงานแต่ผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายสองไปปรึกษากับทางเลือกของเพื่อนของตนโดยปกติแล้ว การดำเนินไปตามแบบฉบับที่หกเดือนด้วยการติดต่อน้อยระหว่างเจ้าบ่าวและเจ้าสาวได้ก่อนการแต่งงานที่ การแต่งงานในแบบดั้งเดิมที่เป็นที่หนึ่งในบ้านของคู่รักที่โดยปกติแล้วคนแต่งงานแล้วระหว่าง 20 และ 30 ปีและหญิงที่ 18 ถึง 25 ปี ได้รับการดูแลรักษาให้ผู้หญิงชื่อนามสกุลเดิมของพวกเขาได้รับแต่ใช้ชื่อของสามีอย่างเป็นทางการ

เป็นอิทธิพลของตะวันตกเพิ่มมากขึ้นในประเทศเวียดนามในระหว่างช่วงศตวรรษนี้พ่อแม่ก็เริ่มจะมีบทบาทสำคัญต่อให้คำปรึกษามากขึ้นซึ่งในทางเลือกของต้นหนเรือของเขาเป็นเด็กและแต่งงานจัดให้บริการเริ่มที่จะลดลง ในสหรัฐฯหนุ่มเวียดนามมากที่สุดวันที่ในแบบเดียวกับที่หนุ่มอเมริกัน แม้จะไม่เคยได้รับทางเลือกสำหรับครอบครัวอย่างแท้จริงยังมีอิทธิพลต่อหมีหนักมากกว่าการตัดสินใจที่จะแต่งงานกับ มีความหลากหลายของการจัดงานแต่งงานงานแตกต่างกันโดยทั่วไปมากที่สุดใน Seattle มีชาวพุทธและพิธีทางศาสนา การแยกกันอยู่ไม่ใช่เรื่องปกติแม้แต่ในสหรัฐอเมริกาและได้รับการพิจารณาให้เป็นประเจิดประเจ้อ ในประเทศเวียดนามชายคนหนึ่งเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับ ภรรยา ของเขาจนกว่าความตาย.
เขียนโดย pamela laborde MD จาก http://www.hslib.washington.edu/clinical/ethnomed/vietnamesecp.html.