Historical DescriptionA major cultu

Historical Description

A major cultural centre for Sydney and its siting at Bennelong Point had been discussed since the 1940s. In 1956 the New South Wales Government called an open-ended international design competition and appointed an independent jury, rather than commissioning a local firm. The competition brief provided broad specifications to attract the best design talent in the world; it did not specify design parameters or set a cost limit. The main requirement of the competition brief was a design for a dual function building with two performance halls.

The competition generated enormous interest in Australia and overseas. The New South Wales Government’s decision to commission Jørn Utzon as the sole architect was unexpected, bold and visionary. There was scepticism as to whether the structure could be built given Utzon’s limited experience, the rudimentary and unique design concept and the absence of any engineering advice. The competition drawings were largely diagrammatic, the design had not been fully costed and neither Utzon nor the jury had consulted a structural engineer. Utzon’s design concept included unprecedented architectural forms and demanded solutions that required new technologies and materials. The New South Wales Government also faced public pressure to select an Australian architect.

The Sydney Opera House is often thought of as being constructed in three stages and this is useful in understanding the history of the three key elements of its architectural composition: the podium (stage 1: 1958–1961), the vaulted shells (stage 2: 1962–1967) and the glass walls and interiors (stage 3: 1967–1973). Architect Jørn Utzon conceived the overall design and supervised the construction of the podium and the vaulted shells. The glass walls and interiors were designed and their construction supervised by architect Peter Hall supported by Lionel Todd and David Littlemore in conjunction with the then New South Wales Government Architect, Ted Farmer. Peter Hall was in conversation with Utzon on various aspects of the design for at least eighteen months following his departure. Ove Arup & Partners provided the engineering expertise for all three stages of construction.

Design and construction were closely intertwined. Utzon’s unique design together with his radical approach to the construction of the building fostered an exceptional collaborative and innovative environment. His collaborative model marked a break from conventional architectural practice at the time. The design solution and construction of the shell structure took eight years to complete and the development of the special ceramic tiles for the shells took over three years. The Sydney Opera House became a testing laboratory and a vast, open-air pre-casting factory.

The Sydney Opera House took sixteen years to build; this was six years longer than scheduled and ten times more than its original estimated cost. On 20 October 1973 the Sydney Opera House was officially opened by Queen Elizabeth II. After inauguration, new works were undertaken over time. Between 1986 and 1988 the land approach and forecourt were reconstructed and the lower concourse developed under the supervision of the then New South Wales Government Architect, Andrew Andersons, with contributions by Peter Hall.

Between 1998 and 1999 the recording and rehearsal room was converted into two areas: an assembly area for the orchestra and the Studio, a revitalised performance space for the presentation of innovative music and performing arts. In 1998, in accordance with the celebration of the 25th anniversary of inauguration, the Sydney Opera House Trust appointed Sydney architect Richard Johnson to advise on future development of the site and to establish planning principles. Through Johnson, the Sydney Opera House Trust began negotiations to reconcile with Utzon and to re-engage him with the building in an advisory capacity. In 1999 Utzon formally accepted Premier Carr’s invitation to re-engage with the project by setting down design principles that outline his vision for the building and explain the principles behind his design. Over three years he worked with his architect son and business partner, Jan Utzon, and Richard Johnson to draw up his design principles for the Sydney Opera House, including the refurbishment of the reception hall, construction of the western loggia, exploration of options for improving the Concert Hall acoustics, improving services to the forecourt to support performances, modification of the orchestra pit and interior of the Opera Theatre. In 2002 The Sydney Opera House Trust released the Utzon Design Principles. In 2004 refurbishment of the Utzon Room (formerly known as the reception hall) was completed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำอธิบายทางประวัติศาสตร์มีการกล่าวถึงศูนย์วัฒนธรรมสำคัญในซิดนีย์และการกำหนดจุด Bennelong ตั้งแต่ทศวรรษ 1940 โดย ในปี 1956 รัฐบาลเวลส์ใต้ใหม่เรียกว่าการแข่งขันออกแบบเปิดต่างประเทศ และแต่งตั้งเป็นคณะอิสระ แทนที่ทดสอบการเดินระบบภายในบริษัท ย่อแข่งขันมีข้อกำหนดกว้างเพื่อดึงดูดความสามารถออกแบบดีที่สุดในโลก มันไม่ได้ระบุพารามิเตอร์ออกแบบ หรือกำหนดวงเงินทุน ความต้องการหลักของย่อแข่งขันถูกออกแบบสำหรับฟังก์ชันสองอาคาร ด้วยสองประสิทธิภาพหอพักการแข่งขันสร้างดอกเบี้ยมหาศาล ในออสเตรเลีย และต่างประเทศ ตัดสินใจใหม่ใต้เวลส์ของรัฐบาลนาย Jørn Utzon เป็นสถาปนิกแต่เพียงผู้เดียวไม่คาดคิด ตัวหนา และวิสัยทัศน์ มี scepticism เป็นว่าสามารถสร้างโครงสร้างที่ให้ประสบการณ์ที่จำกัดของ Utzon, rudimentary และเฉพาะการออกแบบแนวคิด และของคำแนะนำทางวิศวกรรม วาดแข่งขันได้ diagrammatic ใหญ่ การออกแบบได้ไม่เต็มคิดต้นทุน และไม่ Utzon หรือคณะลูกขุนได้ขอคำปรึกษาวิศวกรโครงสร้าง แนวคิดการออกแบบของ Utzon รวมรูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นประวัติการณ์ และต้องการแก้ไขปัญหาที่ต้องใช้เทคโนโลยีใหม่และวัสดุ รัฐบาลใหม่ใต้เวลส์ยังประสบความดันสาธารณะต้องเป็นสถาปนิกออสเตรเลียซิดนีย์โอเปร่าเฮ้าส์เป็นมักจะคิดว่า เป็นการสร้างในขั้นตอนที่สาม และเป็นประโยชน์ในการเข้าใจประวัติศาสตร์ของทั้งสามองค์ประกอบสำคัญขององค์ประกอบของสถาปัตยกรรม: แท่น (ระยะที่ 1:1958-1961), ที่ vaulted เชลล์ (ระยะที่ 2:1962-1967) และผนังกระจกและตกแต่งภายใน (ระยะที่ 3:1967-1973) สถาปนิก Jørn Utzon รู้สึกแบบรวม และแบบมีผู้สอนการก่อสร้างแท่นและเปลือกหอย vaulted ผนังกระจกและตกแต่งภายในถูกออกแบบ และการก่อสร้างโดยสถาปนิกหอประชุมปีเตอร์ได้รับการสนับสนุน โดยทอดด์ Lionel และ David Littlemore ร่วมกับแล้วใหม่ใต้เวลส์รัฐบาลสถาปนิก Ted ชาวนา หอประชุมปีเตอร์อยู่ในสนทนากับ Utzon ในแง่มุมต่าง ๆ ของการออกแบบอย่างน้อยสิบแปดเดือนต่อห้องของเขา อารัป Ove และพันธมิตรมีความเชี่ยวชาญวิศวกรรมในทั้งหมดสามขั้นตอนการก่อสร้างออกแบบและก่อสร้างได้เจออย่างใกล้ชิด ออกแบบเฉพาะของ Utzon ร่วมกับวิธีการก่อสร้างอาคารของเขารุนแรงเด็ก ๆ สภาพแวดล้อมยอดเยี่ยมร่วมกัน และนวัตกรรม แบบจำลองของเขาร่วมกันทำเครื่องหมายจากปฏิบัติทางสถาปัตยกรรมทั่วไปในเวลา โซลูชั่นการออกแบบและก่อสร้างโครงสร้างเปลือกเอาแปดปีให้เสร็จสมบูรณ์ และพัฒนากระเบื้องพิเศษสำหรับเปลือกหอยใช้เวลากว่า 3 ปี ซิดนีย์โอเปร่าเฮ้าส์เป็น ห้องปฏิบัติการทดสอบและโรงงานใหญ่ กลางหล่อก่อนซิดนีย์โอเปร่าเฮ้าส์ได้สร้าง สิบหกปี นี้ได้นานกว่ากำหนดเวลาหกปีและสิบครั้งมากขึ้นกว่าเดิมประเมินต้นทุน บน 20 1973 ตุลาคม ซิดนีย์โอเปร่าเฮ้าส์เป็นทางเปิด โดยสมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธที่สอง หลังจากนอก ทำงานใหม่ได้ทำเวลา ระหว่าง 1986 และปี 1988 แนวทางที่ดินและ forecourt ถูกเชิด และอาคารเทียบเครื่องบินต่ำกว่าพัฒนาภายใต้การดูแลของแล้วใหม่ใต้เวลส์รัฐบาลสถาปนิก แอนดรู Andersons กับผลงานโดยหอประชุมปีเตอร์ระหว่างปี 1998 และ 1999 ห้องบันทึกและซ้อมถูกแปลงเป็นสองพื้นที่: พื้นที่แอสเซมบลีสำหรับสตูดิโอ สเปซแบบ revitalised สำหรับการนำเสนอนวัตกรรมดนตรีและศิลปะการแสดงและวงดนตรี ในปี 1998 ตามงานฉลองครบรอบ 25 ปีของนอก ไว้วางใจในซิดนีย์โอเปร่าเฮาส์ที่ซิดนีย์ตกแต่งสถาปนิกริชาร์ด Johnson ในอนาคตของเว็บไซต์ และ การสร้างหลักการวางแผน ผ่าน Johnson ซิดนีย์โอเปร่าเฮ้าส์ใจเริ่มเจรจาง้อ Utzon และการต่อสู้เขา ด้วยกำลังการผลิตที่ปรึกษาอาคาร ในปี 1999 Utzon ยอมรับเชิญพรีเมียร์คาร์การต่อสู้อีกครั้งกับโครงการ โดยการวางหลักการออกแบบที่กรอบวิสัยทัศน์ของเขาสำหรับอาคาร และอธิบายหลักการเบื้องหลังของเขาออก อย่างเป็นกิจจะลักษณะ กว่าสามปีเขาทำงานของสถาปนิกธุรกิจและลูกคู่ Jan Utzon และริชาร์ด Johnson วาดขึ้นหลักการออกแบบของเขาสำหรับซิดนีย์โอเปร่าเฮ้าส์ รวมถึงราคาของห้องโถงต้อนรับ ปรับปรุงก่อสร้างทางเดินตะวันตก สำรวจตัวเลือกสำหรับการปรับปรุงสวนศาสตร์คอนเสิร์ต บริการ forecourt เพื่อสนับสนุนการแสดง แก้ไขหลุมวงออร์เคสตราและภายในโรงละครโอเปร่า ในปี 2002 ซิดนีย์โอเปร่าเฮ้าส์ใจออกหลักการออกแบบ Utzon บ้านพัก Utzon (เดิมเรียกว่าหอตลอด) ได้เสร็จสมบูรณ์ในปี 2004

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายประวัติศาสตร์ศูนย์กลางทางวัฒนธรรมที่สำคัญสำหรับซิดนีย์และเมื่อเทียบกับที่ลองจุดได้รับการกล่าวถึงตั้งแต่ปี 1940 ในปี 1956 นิวเซาธ์เวลส์รัฐบาลที่เรียกว่าการแข่งขันการออกแบบระดับนานาชาติที่เปิดกว้างและได้รับการแต่งตั้งคณะลูกขุนอิสระมากกว่าการว่าจ้าง บริษัท ท้องถิ่น สั้น ๆ การแข่งขันให้รายละเอียดในวงกว้างเพื่อดึงดูดพรสวรรค์ในการออกแบบที่ดีที่สุดในโลก; มันก็ไม่ได้ระบุพารามิเตอร์การออกแบบหรือการกำหนดวงเงินค่าใช้จ่าย ความต้องการหลักของการแข่งขันสั้น ๆ ก็คือการออกแบบสำหรับการสร้างฟังก์ชั่นคู่กับสองห้องโถงประสิทธิภาพ. การแข่งขันที่สร้างความสนใจอย่างมากในประเทศออสเตรเลียและต่างประเทศ การตัดสินใจของนิวเซาธ์เวลส์ของรัฐบาลที่จะคณะกรรมการJørn Utzon เป็นสถาปนิก แต่เพียงผู้เดียวเป็นที่ไม่คาดคิดที่เป็นตัวหนาและมีวิสัยทัศน์ มีความสงสัยก็เป็นไปได้ว่าโครงสร้างที่อาจจะสร้างขึ้นได้รับการ จำกัด Utzon ของแนวคิดการออกแบบพื้นฐานและไม่ซ้ำกันและไม่มีคำแนะนำใด ๆ วิศวกรรม ภาพวาดการแข่งขันเป็นแผนภาพส่วนใหญ่ออกแบบไม่ได้รับการ costed อย่างเต็มที่และไม่ Utzon หรือคณะลูกขุนได้ปรึกษาวิศวกรโครงสร้าง แนวคิดการออกแบบ Utzon รวมถึงรูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นประวัติการณ์และการแก้ปัญหาการเรียกร้องที่จำเป็นต้องใช้เทคโนโลยีใหม่และวัสดุ นิวเซาธ์เวลส์รัฐบาลยังต้องเผชิญกับความกดดันของสาธารณชนเพื่อเลือกสถาปนิกออสเตรเลีย. ซิดนีย์โอเปราเฮาส์มักจะคิดว่าเป็นเรื่องที่ถูกสร้างขึ้นในขั้นตอนที่สามและครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ในการทำความเข้าใจประวัติศาสตร์ของสามองค์ประกอบสำคัญขององค์ประกอบสถาปัตยกรรม: แท่น ( ขั้นตอนที่ 1: 1958-1961), หอยโค้ง (ขั้นตอนที่ 2: 1962-1967) และผนังกระจกและการตกแต่งภายใน (ขั้นตอนที่ 3: 1967-1973) สถาปนิกJørn Utzon คิดการออกแบบโดยรวมและดูแลการก่อสร้างของแท่นและเปลือกหอยโค้ง ผนังกระจกและการตกแต่งภายในได้รับการออกแบบและการก่อสร้างของพวกเขาภายใต้การดูแลโดยสถาปนิกปีเตอร์ฮอลล์ได้รับการสนับสนุนโดยไลโอเนลทอดด์และเดวิด Littlemore ร่วมกับแล้วนิวเซาธ์เวลส์สถาปนิกรัฐบาล, เท็ดชาวนา ปีเตอร์ฮอลล์อยู่ในการสนทนากับ Utzon ในด้านต่างๆของการออกแบบเป็นเวลาอย่างน้อยสิบแปดเดือนหลังจากการตายของเขา Ove Arup และพาร์ทเนอร์ให้ความเชี่ยวชาญด้านวิศวกรรมสำหรับทั้งสามขั้นตอนของการก่อสร้าง. ออกแบบและก่อสร้างถูกพันอย่างใกล้ชิด ออกแบบที่เป็นเอกลักษณ์ของ Utzon ร่วมกับวิธีการที่รุนแรงของเขาในการก่อสร้างอาคารส่งเสริมสภาพแวดล้อมการทำงานร่วมกันและนวัตกรรมที่โดดเด่น รูปแบบการทำงานร่วมกันของเขาทำเครื่องหมายหยุดพักจากการปฏิบัติสถาปัตยกรรมเดิมในเวลา แก้ปัญหาการออกแบบและการก่อสร้างโครงสร้างเปลือกเอาแปดปีให้เสร็จสมบูรณ์และการพัฒนาของกระเบื้องเซรามิกพิเศษสำหรับเปลือกหอยเอาไปสามปี ซิดนีย์โอเปราเฮาส์กลายเป็นห้องปฏิบัติการและการทดสอบกว้างใหญ่เปิดโล่งโรงงานก่อนการหล่อ. ซิดนีย์โอเปราเฮาส์เอาสิบหกปีในการสร้าง; นี้คือหกปีนานกว่าที่กำหนดและสิบครั้งกว่าต้นทุนเดิมที่คาดว่า เมื่อวันที่ 20 ตุลาคม 1973 ที่ซิดนีย์โอเปราเฮาส์เปิดอย่างเป็นทางการโดยสมเด็จพระราชินี Elizabeth II หลังจากที่เข้ารับตำแหน่งงานใหม่ที่กำลังดำเนินการอยู่ตลอดเวลา ระหว่างปี 1986 และ 1988 วิธีการที่ดินและตึกที่ถูกสร้างขึ้นใหม่และฝูงชนที่ต่ำกว่าการพัฒนาภายใต้การกำกับดูแลของแล้วนิวเซาธ์เวลส์สถาปนิกรัฐบาล, แอนดรู Andersons มีส่วนร่วมโดยปีเตอร์ฮอลล์. ระหว่างปี 1998 และปี 1999 การบันทึกและห้องซ้อมที่ถูกดัดแปลงเป็นสอง พื้นที่: พื้นที่การชุมนุมสำหรับวงดนตรีและสตูดิโอ, พื้นที่ปฏิบัติงานฟื้นฟูเพื่อนำเสนอนวัตกรรมใหม่ในการฟังเพลงและศิลปะการแสดง ในปี 1998 สอดคล้องกับการเฉลิมฉลองครบรอบปีที่ 25 ของการริเริ่ม, ซิดนีย์โอเปราเฮาส์ได้รับการแต่งตั้ง Trust ซิดนีย์สถาปนิกริชาร์ดจอห์นสันที่จะให้คำแนะนำในการพัฒนาในอนาคตของเว็บไซต์และเพื่อสร้างหลักการวางแผน ผ่านจอห์นสัน, ซิดนีย์โอเปราเฮาส์ Trust เริ่มเจรจาที่จะคืนดีกับ Utzon และหมั้นเขาด้วยอาคารในฐานะที่ปรึกษา ในปี 1999 ได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการ Utzon เชิญพรีเมียร์คาร์อีกครั้งมีส่วนร่วมกับโครงการโดยการตั้งค่าลงหลักการออกแบบที่ร่างวิสัยทัศน์ของเขาสำหรับการสร้างและอธิบายหลักการที่อยู่เบื้องหลังการออกแบบของเขา กว่าสามปีที่เขาทำงานกับลูกชายของสถาปนิกของเขาและหุ้นส่วนทางธุรกิจ, ม.ค. Utzon และริชาร์ดจอห์นสันที่จะวาดขึ้นหลักการออกแบบของเขาสำหรับซิดนีย์โอเปราเฮาส์รวมทั้งการตกแต่งห้องโถงต้อนรับการก่อสร้างระเบียงตะวันตกสำรวจของตัวเลือกสำหรับการปรับปรุง อะคูสติกคอนเสิร์ตฮอลล์, การปรับปรุงการบริการให้กับตึกเพื่อสนับสนุนการแสดงการเปลี่ยนแปลงของหลุมวงออเคสตราและการตกแต่งภายในของโรงละครโอเปร่า ในปี 2002 ที่ซิดนีย์โอเปราเฮาส์ Trust ปล่อยหลักการออกแบบ Utzon ในปี 2004 การตกแต่งห้อง Utzon (เดิมเป็นห้องโถง) เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อธิบายประวัติศาสตร์ ศูนย์วัฒนธรรมที่สำคัญสำหรับการเลือกที่ซิดนีย์และเบนนาลองจุดที่ได้รับการกล่าวถึงตั้งแต่ปี 1940 แล้ว ในปี พ.ศ. 2499 รัฐบาลใหม่ใต้เวลส์ เรียกว่า การแข่งขันออกแบบนานาชาติ ) และได้รับการแต่งตั้งเป็นคณะกรรมการอิสระ มากกว่า บริษัท ท้องถิ่นการว่าจ้าง การแข่งขันสั้น ๆให้ข้อมูลในวงกว้างเพื่อดึงดูดความสามารถพิเศษออกแบบดีที่สุดในโลกมันไม่ได้ระบุพารามิเตอร์การออกแบบหรือกำหนดต้นทุนที่กำหนด ความต้องการหลักของการแข่งขันสั้น ๆคือการออกแบบสำหรับการสร้างฟังก์ชันแบบคู่ด้วยสองประสิทธิภาพหอพัก

การแข่งขันสร้างความสนใจอย่างมากในออสเตรเลียและต่างประเทศ การตัดสินใจของรัฐนิวเซาท์เวลส์ของรัฐบาลคณะกรรมการอินเทล อะตอม เป็นสถาปนิก แต่เพียงผู้เดียวเป็นสิ่งที่ไม่คาดคิด หนา และช่างจินตนาการ .มีความสงสัยว่าอาจจะสร้างให้โครงสร้างของอุตซอน จำกัด ประสบการณ์ พื้นฐานและเฉพาะแนวคิดการออกแบบและการขาดใด ๆวิศวกรรมแนะนำ การแข่งขันวาดส่วนใหญ่เกี่ยวกับแปลน , การออกแบบได้ไม่เต็มที่และไม่ costed อุตซอนหรือคณะลูกขุนมีปรึกษาวิศวกรโครงสร้างแนวคิดการออกแบบอุตซอน ประกอบด้วย รูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นประวัติการณ์และเรียกร้องให้โซลูชั่นที่ใช้เทคโนโลยีใหม่และวัสดุ รัฐบาลใหม่ใต้เวลส์ยังต้องเผชิญความกดดันประชาชนเลือกสถาปนิกชาวออสเตรเลีย .

ซิดนีย์โอเปร่ามักจะคิดเป็นถูกสร้างขึ้นในสามขั้นตอนนี้จะเป็นประโยชน์ในการทำความเข้าใจประวัติศาสตร์ของทั้งสามองค์ประกอบหลักขององค์ประกอบของสถาปัตยกรรม : แท่น ( ระยะที่ 1 : 1958 ( 1961 ) , เปลือกไม้ ( ระยะที่ 2 : 1962 – 2510 ) และผนังกระจกและการตกแต่งภายใน ( ระยะที่ 3 : 2510 – 1973 )สถาปัตยกรรมอินเทล อะตอมนี้ได้รับการออกแบบโดยรวมและควบคุมดูแลการก่อสร้างแท่นและหอยตลอด . ผนังกระจกและการตกแต่งภายในที่ออกแบบและสร้างโดยสถาปนิกปีเตอร์ฮอลล์มีการสนับสนุนโดยไลโอเนล ทอดด์ และเดวิด littlemore ร่วมกับรัฐบาลแล้วนิวเซาธ์เวลส์สถาปนิก เท็ด ฟาร์มเมอร์ปีเตอร์ฮอลล์ในการสนทนากับอุตซอนในด้านต่างๆของการออกแบบอย่างน้อย 18 เดือนต่อไปนี้การเดินทางของเขา โอวี รุป&พันธมิตรให้วิศวกรที่เชี่ยวชาญทั้งสามขั้นตอนของการก่อสร้าง ออกแบบ และก่อสร้าง

เป็นพันอย่างใกล้ชิด .อุตซอนเป็นดีไซน์ที่โดดเด่นด้วยวิธีการที่รุนแรงของเขา เพื่อการก่อสร้างอาคารแบบพิเศษและเสริมสร้างสภาพแวดล้อมที่สร้างสรรค์ รูปแบบความร่วมมือของเขาเครื่องหมายแบ่งจากการปฏิบัติสถาปัตยกรรมปกติในเวลาโดยโซลูชั่นการออกแบบและการก่อสร้างของโครงสร้างเปลือกเอาแปดปีให้เสร็จสมบูรณ์และการพัฒนาพิเศษกระเบื้องเซรามิกสำหรับหอยกว่า 3 ปี Sydney Opera House เป็นห้องปฏิบัติการทดสอบและกว้างใหญ่ ก่อนเปิดโรงงานหล่อ

Sydney Opera House ได้สิบหกปีเพื่อสร้างนี่มันเกินกำหนดและมากกว่าเดิมค่าใช้จ่ายประมาณสิบครั้ง หก ปี วันที่ 20 ตุลาคม 1973 Sydney Opera House เปิดอย่างเป็นทางการโดย Queen Elizabeth II หลังจากรับตำแหน่งงานใหม่มีปัญหาตลอดเวลาระหว่าง 2529 และ 2531 แผ่นดินแบบ ด้านหน้าถูกสร้างขึ้นและลงเครื่องที่พัฒนาภายใต้การดูแลของรัฐบาลแล้วนิวเซาธ์เวลส์สถาปนิก แอนดรูว์แอนเดอร์สันนะ บริจาคโดย ปีเตอร์ ล

ระหว่างปี 1998 และ 1999 อัดเสียงและห้องซ้อมถูกแปลงเป็นสองพื้นที่ : พื้นที่การชุมนุมสำหรับวงและสตูดิโอเป็นชีวิตใหม่แก่การทำงานพื้นที่สำหรับการนำเสนอดนตรีและนวัตกรรมศิลปะการแสดง ในปี 1998 , สอดคล้องกับการเฉลิมฉลองครบรอบ 25 ปีของการไว้วางใจแต่งตั้งซิดนีย์ Sydney Opera House สถาปนิกริชาร์ดจอห์นสันที่จะให้คำแนะนำในการพัฒนาในอนาคตของเว็บไซต์และสร้างหลักการวางแผน โดยจอห์นสันSydney Opera House เชื่อถือได้เริ่มการเจรจาเพื่อปรองดองกับอุตซอนและอีกครั้งมีส่วนร่วมกับเขาด้วยอาคารในฐานะที่ปรึกษา ในปี 1999 อุตซอนเป็นยอมรับ พรีเมียร์ คาร์เชิญอีกครั้ง ประกอบกับโครงการ โดยวางหลักการออกแบบที่ร่างวิสัยทัศน์ของเขาสำหรับอาคารและอธิบายหลักการที่อยู่เบื้องหลังการออกแบบของเขากว่าสามปี เขาเคยทำงานกับลูกชายสถาปนิกและหุ้นส่วนทางธุรกิจ ม.ค. อุตซอน ริชาร์ด จอห์นสัน วาดขึ้น หลักการออกแบบของเขาสำหรับ Sydney Opera House , รวมทั้งการตกแต่งของห้องรับรอง การก่อสร้างของระเบียงตะวันตก การสำรวจของตัวเลือกสำหรับการปรับปรุงคอนเสิร์ตอะคูสติก , การปรับปรุงการบริการไปด้านหน้าเพื่อสนับสนุนการแสดงการปรับเปลี่ยนของวงออร์เคสตราและการตกแต่งภายในของโอเปร่าโรงละคร ในปี 2002 ซิดนีย์โอเปร่า เชื่อปล่อยอุตซอนหลักการออกแบบ . ในปี 2004 การตกแต่งของห้องอุตซอน ( เดิมเรียกว่าโถงต้อนรับ ) แล้วเสร็จ