One of my favorite kinds of books a

One of my favorite kinds of books are books about holocausts, especially stories of Jews and other ethnic and religious groups of people who were planned to be eradicated in World War II. I have read many fictions and non-fiction books about this specific event, and loved every single of them—it shows the victims' effort to retain their faith, to overcome their hardships, and most importantly, to stay alive. In both fictions and non-fiction books I always feel like I am the victim, like I am the main character struggling.

My favorite book of all the holocaust books that I've read—which I all like—is a book called Ann Frank and Me by Cherie Bonnett and Jeff Gottesfeld. I read this 282-page, 40-chapter book in just three days—I just couldn't stop reading! It's a fiction book about a girl, Nicole Burns, in the modern world going back in time to the 1940's and meeting Ann Frank face-to-face, and going back yet again to the modern world. This whole journey of the main character, while I was reading very intently, was just like a film inside my head. It sketched the problems of her—relationships between her and her family and friends, her and her family in need of food and water, and many more.

From this not-famous but inspiring book, I not only learned but felt that I am lucky to be in the 21st century—to be treated equal. Being Jewish, the main character and her family are certainly not treated equally--they are forbidden to go anywhere at anytime or do anything at all. Even if their actions are legal, they are abused and forced, by the Nazis, to go back to their house. Many of their friends are captured and deported for no particular reason, and all this just because they are Jewish. As I read this book, I imagined how I would fell if I was mistreated severely just because of my nationality or religion, or if my friends were. Through this, I understood the characters' feelings more thoroughly. Also, I learned to be thankful for what I have.

Of the many things that I learned from this book, one of them is the importance of family and friends, and how they can help incredibly. In this book, Jacque and Mimi, friends of the main character, bring food to the main character and her family very frequently. They risk their lives to come to the main character's hiding place, and give food. Also, Mimi left messages from the main character all over Paris, messages encouraging people like herself to wait and retain hope. If it weren't the main character's friends, the main character and her family would have starved to death.

This profound book also made me understood again the fact that even if might not be as beneficial, the right thing has to be done in every situation. In this book, the main character's father works in a secret group which is against Nazis, and makes bombs and other weapons. His wife, the main character's mother, tries to convince him out of this as soon as she found out—yes, the father did not tell her—but he, risking his and his family's lives, continue to be in the secret organization.

One of the many unique things about this exhilarating book is that the authors try to prove that Ann Frank and her diary is not a forgery by letting the main character meet Ann Frank herself face-to-face. Even if the book is a fiction, it clearly shows the authors' anger towards the people who are proposing that Ann Frank's diary, Diary of a Young Girl, is a fake and a made-up. I think that one of the many reasons that this particular book is my favorite book is the fact that I cannot agree more with the authors regarding the idea that the diary of Ann Frank is not real.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งในชนิดที่ชื่นชอบของหนังสือมีหนังสือเกี่ยวกับบูชาโดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของชาวยิวและกลุ่มชาติพันธุ์และศาสนาอื่น ๆ ของคนที่กำลังวางแผนที่จะกำจัดให้หมดไปในสงครามโลกครั้งที่สอง ฉันได้อ่านวรรณกรรมจำนวนมากและหนังสือที่ไม่ใช่นิยายเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้และรักเดียวของพวกเขาทุกคนก็แสดงให้เห็นถึงความพยายามของเหยื่อที่จะรักษาความเชื่อของพวกเขาที่จะเอาชนะความยากลำบากของพวกเขาและที่สำคัญที่สุดคือการมีชีวิตอยู่ ทั้งในวรรณกรรมและหนังสือที่ไม่ใช่นิยายฉันมักจะรู้สึกเหมือนฉันเหยื่อเหมือนฉันเป็นตัวละครหลักดิ้นรน. หนังสือที่ชื่นชอบของหนังสือทุกเล่มหายนะที่ผมเคยอ่านที่ผมทั้งหมดที่มีเป็นหนังสือที่เรียกว่าแอนแฟรงก์ และฉันโดย Cherie Bonnett และเจฟฟ์ Gottesfeld ผมอ่าน 282 หน้าหนังสือเล่ม 40 บทในเวลาเพียงสามวันฉันก็ไม่สามารถหยุดการอ่าน! มันเป็นหนังสือนิยายเกี่ยวกับผู้หญิงคนหนึ่งที่นิโคลเบิร์นส์ในโลกสมัยใหม่จะย้อนเวลากลับไปปี 1940 และการประชุมแอนแฟรงก์ใบหน้าเพื่อใบหน้าและจะกลับมาอีกครั้งเพื่อโลกสมัยใหม่ การเดินทางทั้งของตัวละครหลักในขณะที่ผมอ่านมากอย่างตั้งใจก็เหมือนกับภาพยนตร์ที่อยู่ในหัวของฉัน มันร่างปัญหาของความสัมพันธ์ของเธอระหว่างเธอกับครอบครัวและเพื่อน ๆ ของเธอและครอบครัวของเธอในความต้องการของอาหารและน้ำและอื่น ๆ อีกมากมาย. จากหนังสือเล่มนี้ไม่ได้มีชื่อเสียง แต่สร้างแรงบันดาลใจผมไม่ได้เรียนรู้เพียง แต่รู้สึกว่าผมโชคดี ที่จะอยู่ในศตวรรษที่ 21 ได้รับการปฏิบัติที่เท่าเทียมกัน ชาวยิวเป็นตัวละครหลักและครอบครัวของเธออย่างแน่นอนไม่ได้ปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน - พวกเขาเป็นสิ่งต้องห้ามที่จะไปทุกที่ทุกเวลาหรือทำอะไรเลย แม้ว่าการกระทำของตนถูกต้องตามกฎหมายที่พวกเขาจะถูกทำร้ายและถูกบังคับโดยพวกนาซีที่จะไปกลับไปที่บ้านของพวกเขา หลายเพื่อนของพวกเขาจะถูกจับและถูกเนรเทศออกด้วยเหตุผลใดไม่มีและทั้งหมดนี้เพียงเพราะเขาเป็นชาวยิว ขณะที่ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ฉันคิดว่าฉันจะลดลงถ้าผมทำร้ายอย่างรุนแรงเพียงเพราะสัญชาติหรือศาสนาของฉันหรือถ้าเพื่อนของฉันได้ ผ่านช่องทางนี้ผมเข้าใจความรู้สึกของตัวละครอย่างละเอียดเพิ่มเติม นอกจากนี้ผมได้เรียนรู้ที่จะขอบคุณสำหรับสิ่งที่ฉันมี. ของหลายสิ่งหลายอย่างที่ผมได้เรียนรู้จากหนังสือเล่มนี้หนึ่งของพวกเขาคือความสำคัญของครอบครัวและเพื่อน ๆ และวิธีการที่พวกเขาสามารถช่วยอย่างไม่น่าเชื่อ ในหนังสือเล่มนี้ Jacque มี่และเพื่อน ๆ ของตัวละครหลักนำอาหารที่จะเป็นตัวละครหลักและครอบครัวของเธอบ่อยมาก พวกเขาเสี่ยงชีวิตของพวกเขาที่จะมาถึงสถานที่หลบซ่อนของตัวละครหลักและให้อาหาร นอกจากนี้ยังมีมี่ซ้ายข้อความจากตัวละครหลักทั่วปารีสข้อความให้กำลังใจคนชอบตัวเองที่จะรอและรักษาความหวัง ถ้ามันไม่ได้เป็นเพื่อนของตัวละครหลักตัวละครหลักและครอบครัวของเธอจะได้อดอาหารจนตาย. หนังสือเล่มนี้อย่างลึกซึ้งยังทำให้ฉันเข้าใจอีกครั้งความจริงที่ว่าแม้ว่าอาจจะไม่เป็นประโยชน์สิ่งที่ถูกต้องจะต้องมีการดำเนินการในทุก สถานการณ์ ในหนังสือเล่มนี้พ่อของตัวละครหลักทำงานอยู่ในกลุ่มที่เป็นความลับซึ่งเป็นกับพวกนาซีและทำให้ระเบิดและอาวุธอื่น ๆ ภรรยาของเขาแม่ของตัวละครหลักพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขาออกไปจากนี้ทันทีที่เธอพบว่าใช่พ่อไม่ได้บอกเธอ แต่เขาเสี่ยงของเขาและชีวิตครอบครัวของเขายังคงอยู่ในองค์กรลับ. หนึ่ง ในสิ่งที่ไม่ซ้ำกันจำนวนมากเกี่ยวกับหนังสือที่ทำให้ดีอกดีใจนี้คือการที่ผู้เขียนพยายามที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่าแอนแฟรงก์และไดอารี่ของเธอไม่ได้ปลอมโดยการให้ตัวละครหลักพบแอนแฟรงก์ตัวเองต้องเผชิญเพื่อใบหน้า แม้ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นนิยายก็แสดงให้เห็นชัดเจนความโกรธของผู้เขียนที่มีต่อผู้คนที่ได้รับการเสนอว่าไดอารี่แอนแฟรงก์, ไดอารี่ของเด็กสาวเป็นของปลอมและทำขึ้น ผมคิดว่าหนึ่งในหลายเหตุผลที่ว่าหนังสือเล่มนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นหนังสือที่ชื่นชอบคือความจริงที่ว่าฉันไม่สามารถตกลงเพิ่มเติมกับผู้เขียนเกี่ยวกับความคิดที่ว่าไดอารี่ของแอนแฟรงค์ไม่ได้เป็นจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งในชนิดที่ชื่นชอบของหนังสือที่เป็นหนังสือเกี่ยวกับ holocausts โดยเฉพาะเรื่องราวของชาวยิวและกลุ่มเชื้อชาติและศาสนาของผู้ที่กำลังวางแผนที่จะกำจัดในสงครามโลกครั้งที่สอง ผมได้อ่านนวนิยายและหนังสือสารคดีเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้โดยเฉพาะ และรักทุกเดียวของพวกเขาก็แสดงให้เห็นถึงความพยายามที่จะรักษาศรัทธาของเหยื่อของพวกเขาที่จะเอาชนะความยากลำบากของพวกเขาและที่สำคัญที่สุดการมีชีวิตอยู่ ทั้งนวนิยายและหนังสือสารคดี ฉันมักจะรู้สึกเหมือนฉันเป็นเหยื่อ ผมเหมือนตัวละครหลัก ดิ้นรน

หนังสือเล่มโปรดของฉันของหนังสือทั้งหมดที่เคยอ่านความหายนะซึ่งผมชอบคือ หนังสือชื่อ แอน แฟรงค์ และ ฉัน โดย เชอรี่ บอนนิตและเจฟฟ์ gottesfeld . ฉันอ่าน 282 หน้า 40 บทหนังสือในเวลาเพียงสาม days-i ก็ไม่สามารถหยุดอ่านมันเป็นหนังสือนิยายเรื่องสาว นิโคล เบิร์น ในโลกสมัยใหม่จะย้อนเวลากลับไปใน 1940 ของแอน แฟรงค์ และการประชุมแบบตัวต่อตัว และจะกลับไปอีกครั้งกับโลกสมัยใหม่ ของตัวละครหลักในการเดินทางทั้งหมดนี้ ในขณะที่ผมกำลังอ่านอย่างตั้งใจ ก็เหมือนกับฟิล์มอยู่ในหัวของฉัน มันเขียน ปัญหาความสัมพันธ์ระหว่างเธอและครอบครัวของเธอและเพื่อนๆเธอและครอบครัวของเธอต้องการอาหารและน้ำ และอีกมากมาย

จากนี้ไม่ดังแต่มองหนังสือผมไม่เพียง แต่เรียนรู้ แต่รู้สึกว่าผมโชคดีที่จะอยู่ในศตวรรษที่ 21 ต้องปฏิบัติเท่ากัน เป็นยิว , ตัวละครหลัก และครอบครัวของเธอก็ไม่ได้ปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกัน -- พวกเขาจะต้องห้ามไปทุกที่ทุกเวลา หรืออะไรทั้งนั้น แม้ว่าการกระทำของตนตามกฎหมายพวกเขาถูกข่มเหงและถูกบังคับโดยนาซี เพื่อกลับไปที่บ้านของพวกเขา เพื่อนของพวกเขามากมายถูกจับและส่งตัวอย่างไม่มีเหตุผล และทั้งหมดนี้เพียงเพราะพวกเขาเป็นชาวยิว ผมอ่านหนังสือเล่มนี้ ผมคิดไว้ว่าผมจะล้มถ้าผมทำผิดอย่างรุนแรง เพียงเพราะฉัน สัญชาติ หรือศาสนา หรือถ้าเพื่อนๆมี ผ่านนี้ผมเข้าใจความรู้สึกของตัวละครให้มากกว่านี้ ยัง ฉันเรียนรู้ที่จะขอบคุณสำหรับสิ่งที่ฉันได้

ของหลายอย่างที่ฉันได้เรียนรู้จากหนังสือเล่มนี้ หนึ่งในนั้นคือ ความสำคัญของครอบครัวและเพื่อน ๆ และวิธีที่พวกเขาสามารถช่วยให้มาก ๆ ในหนังสือเล่มนี้ และ ชาร์ก มีมี่ เพื่อนของตัวละครหลัก นำอาหารไปให้ตัวละครหลักและครอบครัวของเธอบ่อยมากพวกเขาเสี่ยงชีวิตเพื่อมาของตัวละครหลักที่ซ่อนและให้อาหาร นอกจากนี้ มีมี่ส่งข้อความจากตัวละครหลักทั่วปารีส ข้อความให้กำลังใจคนที่ชอบตัวเองที่จะรอ และรักษาความหวัง ถ้าไม่ใช่ตัวละครหลักๆ , ตัวละครหลัก และครอบครัวเธอต้องอดตายแน่ๆ .

หนังสือเล่มนี้ยังทำให้ผมเข้าใจลึกซึ้งอีกความจริงที่แม้ว่าอาจจะไม่เป็นประโยชน์ สิ่งที่ต้องทำในทุกสถานการณ์ ในหนังสือเล่มนี้ พ่อของตัวละครหลักทำงานในองค์กรลับที่ต่อต้านนาซี และ ทำให้ ระเบิด และอาวุธอื่น ๆ ภรรยาของเขา แม่ของตัวละครหลัก พยายามโน้มน้าวให้เขาออกไปจากที่นี่ทันทีที่เธอพบครับพ่อไม่ได้บอกเธอแต่เขาเสี่ยงชีวิตของเขาและครอบครัวของเขา ยังคงเป็นในองค์กรเป็นความลับ

หนึ่งมากมายเฉพาะเรื่องหนังสือเร้าใจนี้คือ ผู้เขียนพยายามที่จะพิสูจน์ว่า แอนน์ แฟรงค์ และไดอารี่ของเธอไม่ปลอม โดยให้ตัวละครหลักเจอ แอน แฟรงค์เองตัวต่อตัว . แม้ว่าหนังสือเล่มนี้เป็นนิยายมันแสดงให้เห็นชัดเจนว่าผู้เขียน ' ความโกรธต่อผู้ที่เสนอว่า ไดอารี่ของแอนน์ แฟรงค์ ไดอารี่ของเด็กสาว เป็นปลอมที่ทำขึ้น ฉันคิดว่าหนึ่งในหลายเหตุผลที่หนังสือเล่มนี้โดยเฉพาะ เป็นหนังสือเล่มโปรดของฉันคือความจริงที่ว่าผมไม่สามารถตกลงเพิ่มเติมกับผู้เขียนเกี่ยวกับความคิดที่ไดอารี่ของแอนน์ แฟรงค์ ไม่ใช่เรื่องจริง