I'll never forget the day my car br

I'll never forget the day my car broke down.
It really was the middle of the night and we were miles from home. We tried to get it started again but in vain, and there was no traffic on the road at all so we couldn't get a life. So we had to walk all the way. To make matters worse it started to rain and by the time we arrived home about two hours later we were wet through. But worse get to come! I looked at my pocket and jane looked in her but there was no key In the end we realized that one of us (probable me) We had left the front door key in a car. We had on choice but to break the window and climb in. Unfortunately just as we were about to climb through the broken window. The policemen arrived on the scene At first, of course, he wouldn't believe out story. but in the end we convinced him and he let us go in By the time we eventually got to bed it was past 3 o'clock. And we were cold, wet, miserable and absolutely exhausted

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันจะไม่ลืมวันที่รถของฉันยากจนลง
มันเป็นตอนกลางคืน และเราได้ไมล์จากบ้าน เราพยายามที่จะได้เริ่มต้นอีกครั้ง แต่ในความไร้สาระ และมีจราจรไม่บนถนนเลยเพื่อให้เราสับสนกับชีวิต ดังนั้น เราเลยต้องเดินทาง เพื่อให้เรื่อง แย่มันเริ่มฝน และตามเวลาที่เราถึงบ้านประมาณสองชั่วโมงต่อมา เราก็เปียกน้ำผ่าน แต่แย่ ไปมา ผมมองที่กระเป๋าของฉัน และเจนมองเธอ แต่มีคีย์ไม่ในสุด เรารู้ว่าครั้งหนึ่งเรา (น่าเป็นฉัน) เรามีคีย์ประตูหน้าด้านซ้ายรถ เรามีที่ แต่การแบ่งหน้าต่าง และปีนใน เพียงแต่เป็นการปีนผ่านหน้าต่างที่แตก ตำรวจในพื้นที่เข้ามาในฉากแรก แน่นอน เขาจะไม่เชื่อว่าออกเรื่อง แต่ในสุด เราเชื่อเขา และเขาให้เราไปในเวลาเราได้นอนก็เลย 3 โมงในที่สุด และเย็น เปียก อนาถ และเหนื่อยจริง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันจะไม่มีวันลืมวันรถของฉันยากจนลง
จริงๆมันเป็นตอนกลางคืนและเราก็ห่างจากบ้าน เราพยายามที่จะได้รับมันเริ่มต้นอีกครั้ง แต่ก็ไร้ผลและมีการจราจรบนท้องถนนไม่ได้เลยดังนั้นเราจึงไม่สามารถที่จะได้รับชีวิต ดังนั้นเราจึงต้องเดินไปตลอดทาง ที่จะทำให้เรื่องเลวร้ายที่มันจะเริ่มมีฝนตกและตามเวลาที่เรากลับมาถึงบ้านประมาณสองชั่วโมงต่อมาเราก็เปียกผ่าน แต่ที่เลวร้ายได้รับที่จะมา! ผมมองไปที่กระเป๋าของฉันและเจนมองในตัวเธอ แต่ก็มีที่สำคัญในท้ายที่สุดเราตระหนักว่าหนึ่งของเรา (น่าจะเป็นฉัน) เราได้ทิ้งกุญแจประตูด้านหน้าในรถ เรามีทางเลือก แต่ที่จะทำลายหน้าต่างและปีนขึ้นไปใน. แต่เพียงเท่านี้เรากำลังจะปีนขึ้นไปทางหน้าต่างที่แตกสลาย ตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุในตอนแรกแน่นอนเขาจะไม่เชื่อเรื่องราว แต่ในท้ายที่สุดเราเชื่อว่าเขาและเขาให้เราไปในเวลาที่เราในที่สุดก็ไปที่เตียงมันเป็นอดีต 03:00 และเราก็เย็นเปียกอนาถและหมดอย่างแน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมจะไม่ลืมวันรถผมพัง
จริงๆมันคือตอนกลางคืนและเราไมล์จากบ้าน เราพยายามที่จะได้รับมันเริ่มต้นอีกครั้ง แต่ในไร้สาระและไม่มีการจราจรบนถนนเลย ดังนั้นเราไม่สามารถใช้ชีวิต ดังนั้นเราต้องเดินทาง เพื่อให้เรื่องเลวร้ายมันเริ่มตกแล้ว เราถึงบ้านประมาณสองชั่วโมงต่อมาเราเปียก . แต่แย่หน่อย !ผมมองไปที่กระเป๋าและเจนมองดูเธอแต่ไม่มีคีย์ในตอนท้ายที่เราตระหนักว่าเราคนใดคนหนึ่ง ( ที่ฉัน ) เราทิ้งกุญแจหน้าประตูในรถ เรามีทางเลือก แต่ที่จะพังหน้าต่างแล้วปีนเข้าไป แต่เราก็จะปีนขึ้นทางหน้าต่างแตก ตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุที่แรก แน่นอน เขาไม่เชื่อว่าเรื่องราวแต่ในท้ายที่สุด เราเชื่อว่าเขา และเขาให้เราเข้าไปด้วยเวลา ในที่สุดเราต้องนอนมันเป็นอดีตที่ 3 นาฬิกา และเราก็หนาว เปียกและอนาถอย่างเหนื่อย