Ascorbic (AA) and dehydroascorbic (

Ascorbic (AA) and dehydroascorbic (DHAA) acids exhibit biological activity of vitamin C. One of the most important biological functions of AA which results from its reduction properties is ability to stop the chain reaction of free radicals. Vitamin C also takes part in the synthesis of collagen (Catani, Saviani, Rossi, Melino, & Avigliano, 2005), gastrointestinal absorption of iron (Hunt, Mullen, Lykken, Gallagher, & Nielsen, 1990), reduction of cholesterol level in blood and enhancement of the human immune system (Naidu, 2003). As the human body is not able to synthesize vitamin C, its only source is a diet, especially plant products. AA and DHAA can be found in all plants but their content varies among species and cultivars (Davey et al., 2000). Concentration of vitamin C in food is affected by many factors such as genetic variability, maturity, climate, methods of cultivation, harvesting and storage (Lee & Kader, 2000). Fruits and vegetables usually contain small amounts of DHAA but its content increases during storage (Mazurek and Pankiewicz, 2012 and Wills et al., 1984).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอสคอร์บิค (AA) และกรด dehydroascorbic (DHAA) แสดงกิจกรรมชีวภาพของวิตามินซี หนึ่งฟังก์ชันชีวภาพสำคัญของเอเอซึ่งเป็นผลมาจากคุณสมบัติการลดความสามารถในการหยุดปฏิกิริยาลูกโซ่ของอนุมูลอิสระได้ วิตามินซียังใช้เวลาส่วนหนึ่งในการสร้างคอลลาเจน (Catani, Saviani, Rossi, Melino, & Avigliano, 2005), ระบบดูดซึมของเหล็ก (ล่า Mullen, Lykken, Gallagher และ นีล 1990), ลดระดับไขมันในเลือดและเพิ่มประสิทธิภาพของระบบภูมิคุ้มกันมนุษย์ (Naidu, 2003) ร่างกายมนุษย์ไม่สามารถสังเคราะห์วิตามินซี แหล่งเดียวเป็นอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรงงานผลิตภัณฑ์ AA และ DHAA สามารถพบได้ในพืชทั้งหมด แต่เนื้อหาแตกต่างกันไปในชนิดและพันธุ์ (ซีโร่ดาเวย์และ al., 2000) ความเข้มข้นของวิตามินซีในอาหารเป็นผลจากหลายปัจจัยเช่นความแปรผันทางพันธุกรรม วันครบกำหนด สภาพอากาศ วิธีการเพาะปลูก การเก็บเกี่ยว และการจัดเก็บ (ลีและ Kader, 2000) ผักและผลไม้มักจะประกอบด้วยเงิน DHAA แต่เพิ่มเนื้อหาระหว่างการเก็บรักษา (Mazurek และ Pankiewicz, 2012 และ Wills et al., 1984)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิตามินซี (AA) และ dehydroascorbic (DHAA) กรดแสดงฤทธิ์ทางชีวภาพของวิตามินซีหนึ่งในการทำงานทางชีวภาพที่สำคัญที่สุดของ AA ซึ่งเป็นผลมาจากการลดลงของคุณสมบัติของมันคือความสามารถในการหยุดปฏิกิริยาลูกโซ่ของอนุมูลอิสระ วิตามินซียังใช้เวลาส่วนหนึ่งในการสังเคราะห์คอลลาเจน (Catani, Saviani รอสซี, Melino และ Avigliano, 2005) การดูดซึมในทางเดินอาหารของธาตุเหล็ก (ล่ามูลเล็น Lykken, กัลลาเกอร์และนีลเซ่น, 1990) การลดลงของระดับคอเลสเตอรอลในเลือด และการเพิ่มประสิทธิภาพของระบบภูมิคุ้มกันของมนุษย์ (ไน, 2003) ในฐานะที่เป็นร่างกายมนุษย์ไม่สามารถสังเคราะห์วิตามิน C, แหล่งเดียวของมันคือการรับประทานอาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งผลิตภัณฑ์จากพืช AA และ DHAA สามารถพบได้ในพืชทั้งหมด แต่เนื้อหาของพวกเขาแตกต่างกันระหว่างสายพันธุ์และสายพันธุ์ (ดาวี่ et al., 2000) ความเข้มข้นของวิตามินซีในอาหารที่ได้รับผลกระทบจากหลายปัจจัยเช่นความแปรปรวนทางพันธุกรรมครบกำหนดสภาพภูมิอากาศวิธีการเพาะปลูกเก็บเกี่ยวและการเก็บรักษา (Lee & Kader, 2000) ผักและผลไม้มักจะมีขนาดเล็กจำนวน DHAA แต่การเพิ่มขึ้นของเนื้อหาระหว่างการเก็บรักษา (Mazurek และ Pankiewicz 2012 และพินัยกรรม et al., 1984)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิตามินซี ( AA ) และ dehydroascorbic ( dhaa ) กรดมีฤทธิ์ทางชีวภาพของวิตามิน ซี หนึ่งในหน้าที่ที่สำคัญที่สุดของชีวภาพ ซึ่งผลจากการลด AA คุณสมบัติคือความสามารถในการหยุดปฏิกิริยาลูกโซ่ของอนุมูลอิสระ วิตามิน ซี ยังใช้เวลาส่วนหนึ่งในการสังเคราะห์คอลลาเจน ( catani saviani , รอสซี่ melino & avigliano , 2005 ) , ระบบทางเดินอาหารการดูดซึมเหล็ก ( ล่าMullen , กัลลาเกอร์ ลิกเคน , , & ( 1990 ) , การลดระดับคอเลสเตอรอลในเลือด และเพิ่มประสิทธิภาพของระบบภูมิคุ้มกันของมนุษย์ ( naidu , 2003 ) ที่ร่างกายมนุษย์ไม่สามารถสังเคราะห์วิตามินซีเพียงแหล่งที่มาของอาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลิตภัณฑ์พืช dhaa AA และสามารถพบได้ในพืชทั้งหมด แต่เนื้อหาจะแตกต่างกันไปตามชนิดและพันธุ์ ( เดวี่ et al . , 2000 )ความเข้มข้นของวิตามินซีในอาหารจะได้รับผลกระทบจากหลายปัจจัย เช่น พันธุกรรม ความแปรปรวน วุฒิภาวะ ภูมิอากาศ วิธีการปลูก การเก็บเกี่ยวและการเก็บรักษา ( ลี & kader , 2000 ) ผักและผลไม้มักจะมีจํานวนน้อย dhaa แต่เนื้อหาเพิ่มขึ้นในระหว่างการเก็บรักษา ( และ mazurek pankiewicz 2012 และพินัยกรรม et al . , 1984 )