Another extension of this research

Another extension of this research is based on the fact that the Brehmer et al. (2009) and Bellander et al. (2011) studies included younger persons only. Lindenberger et al. (2008) hypothesized that genetic differences exert increasingly larger effects on cognition as resources recede from high to medium levels of brain function-ing, as is the case in normal aging. This hypothesis rests on the assumption that the function relating brain resources to cognitive performance is nonlinear, so that genetic variability is more likely to result in performance differences when resources move away from close-to-optimal levels (Fig. 10). Initial evidence for this model has been obtained in several studies examining working memory and executive functioning (Nagel et al., 2008), verbal episodic memory (Li et al., 2010, in press), and forgetting of pictures (Papenberget al., in press). All these studies show larger genetic effects on cog-nitive performance in older compared to younger adults. From this perspective, we might expect that effects of specific genes (or a combination of genes) on gains from WM training be magnified inold age.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนขยายอื่นของงานวิจัยนี้เป็นตามในข้อเท็จจริงที่ศึกษา Bellander et al. (2011) และ Brehmer et al. (2009) รวมอายุท่านเท่านั้น Lindenberger et al. (2008) ตั้งสมมติฐานว่าความแตกต่างทางพันธุกรรมที่แรงผลใหญ่มากประชานเป็นทรัพยากรน้ำจากที่สูงระดับปานกลางของฟังก์ชันกำลังสมอง เป็นกรณีในอายุปกติ สมมติฐานนี้อยู่บนสมมุติฐานที่ว่าฟังก์ชั่นที่เกี่ยวกับทรัพยากรสมองรับรู้ประสิทธิภาพคือไม่เชิงเส้น เพื่อว่าความแปรผันทางพันธุกรรมมีแนวโน้มที่จะทำให้ความแตกต่างของประสิทธิภาพเมื่อย้ายทรัพยากรจากระดับปิดไปสูงสุด (Fig. 10) เริ่มต้นหลักฐานสำหรับรุ่นนี้ได้รับในหลายการศึกษาตรวจสอบหน่วยความจำในการทำงานและห้องทำงาน (Nagel et al., 2008), หน่วยความจำ episodic วาจา (Li et al., 2010 ในกด), และลืมภาพ (Papenberget al. ในข่าว) ศึกษาเหล่านี้แสดงผลทางพันธุกรรมขนาดใหญ่ประสิทธิภาพ cog nitive ในเก่าเมื่อเทียบกับวัยผู้ใหญ่ จากมุมมองนี้ เราอาจคาดหวังว่า ผลของยีนหนึ่ง ๆ (หรือชุดของยีน) กำไรจาก WM ฝึกขยายอายุ inold

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยนี้ก็จะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่า Brehmer ตอัล (2009) และ Bellander ตอัล รวมถึงบุคคลที่มีอายุน้อยกว่า (2011) การศึกษาเท่านั้น Lindenberger ตอัล (2008) ตั้งสมมติฐานว่าแตกต่างทางพันธุกรรมออกแรงผลกระทบขนาดใหญ่ขึ้นอยู่กับความรู้เป็นทรัพยากรที่ลดลงจากที่สูงไปสู่​​ระดับกลางของการทำงานของสมองไอเอ็นจี, เช่นในกรณีของการเกิดริ้วรอยปกติ สมมติฐานนี้วางอยู่บนสมมติฐานที่ว่าฟังก์ชั่นที่เกี่ยวข้องกับทรัพยากรของสมองให้มีประสิทธิภาพในการคิดเป็นเชิงเส้นเพื่อให้ความแปรปรวนทางพันธุกรรมมีแนวโน้มที่จะส่งผลให้เกิดความแตกต่างของผลการดำเนินงานเมื่อทรัพยากรย้ายออกไปจากระดับที่ใกล้เคียงกับการที่ดีที่สุด (รูปที่ 10) หลักฐานเริ่มต้นสำหรับรุ่นนี้ได้รับในการศึกษาหลายการตรวจสอบหน่วยความจำที่ทำงานและผู้บริหารทำงาน (แจคกี้และคณะ. 2008), หน่วยความจำหลักการทางวาจา (Li et al,., 2010, ในหนังสือพิมพ์) และลืมภาพ (Papenberget อัล. ในหนังสือพิมพ์) การศึกษาทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นผลกระทบทางพันธุกรรมที่มีขนาดใหญ่ในการทำงานฟันเฟืองใน nitive เก่าเมื่อเทียบกับผู้ใหญ่ที่มีอายุน้อยกว่า จากมุมมองนี้เราอาจจะคาดหวังว่าผลกระทบของยีนที่เฉพาะเจาะจง (หรือการรวมกันของยีน) กำไรจากการฝึกอบรม WM ถูกขยาย inold อายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามสกุลอื่นของงานวิจัยนี้จะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่า brehmer et al . ( 2009 ) และ bellander et al . ( 2011 ) เรียนอยู่น้องคนเดียว lindenberger et al . ( 2008 ) ตั้งสมมติฐานว่า ความแตกต่างทางพันธุกรรมออกแรงมากขึ้นขนาดใหญ่ผลต่อความรู้เป็นทรัพยากรที่ลดลงจากที่สูงถึงระดับกลางของไอเอ็นจี สมอง เป็นกรณีปกติอายุสมมติฐานนี้ อยู่บนสมมติฐานว่าฟังก์ชันที่เกี่ยวข้องกับทรัพยากรสมองเพื่อประสิทธิภาพการรับรู้เป็นเชิงเส้น ดังนั้น การผันแปรทางพันธุกรรมจะส่งผลให้ประสิทธิภาพทรัพยากรความแตกต่างเมื่อย้ายออกจากใกล้ระดับที่เหมาะสม ( ภาพที่ 10 )หลักฐานเบื้องต้นสำหรับรุ่นนี้ได้ในการศึกษาต่าง ๆ การตรวจสอบหน่วยความจำทำงานและการทำงานผู้บริหาร ( นาเกล et al . , 2008 ) , ความจำเชิงเหตุการณ์ทางวาจา ( Li et al . , 2010 , ในข่าว , ลืม ) และรูปภาพ ( papenberget al . , ในข่าว ) การศึกษานี้แสดงผลขนาดใหญ่พันธุกรรมฟันเฟือง nitive งานเก่าเมื่อเทียบกับเด็กผู้ใหญ่ จากมุมมองนี้เราอาจคาดหวังว่า ผลของยีนที่เฉพาะเจาะจง ( หรือการรวมกันของยีน ) ที่กำไรจากการ inold WM จะขยายอายุ