Nasogastric Enteral Feeding In one

Nasogastric Enteral Feeding
In one study of seven patients with hyperemesis, the placement of a Dobhoff tube improved symptoms of nausea and vomiting in 24 hours, and symptoms continued to improve with enteral feedings. The mean hospitalization after feedings began was 4.6 days, with the longest being 8 days. On discharge, one woman did not require enteral feedings, and the other six continued feedings in the outpatient setting. The average duration of feedings was 43 days, ranging from 5 to 174 days. One patient was content with the enteral feedings and continued them for 174 days; however, the second longest duration was only 49 days.
This treatment has potential complications, such as pneumothorax aspiration, infection, venous thrombosis, intrahepatic cholestasis, and fatty infiltration of the placenta. In order to minimize the possibility of aspiration, the feeding tube was placed past the pylorus. This technique, however, exposes the patient to radiation to check the position of the tube. Despite its expense, it is considerably cheaper compared with total parenteral nutrition (TPN). This type of feeding is most useful in patients whose nausea and vomiting are associated with the consumption of food

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

nasogastric ให้สารอาหาร
ในการศึกษาหนึ่งของผู้ป่วยที่เจ็ดกับ hyperemesis ตำแหน่งของหลอด Dobhoff ดีขึ้นอาการคลื่นไส้และอาเจียนใน 24 ชั่วโมงและอาการต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงด้วยการให้อาหารทางสายให้อาหาร รักษาในโรงพยาบาลเฉลี่ยหลังจากให้นมเริ่มเป็น 4.6 วันกับที่ยาวที่สุดเป็น 8 วัน ในการปล่อยผู้หญิงคนหนึ่งไม่จำเป็นต้องให้อาหารทางสายให้อาหารและอื่น ๆ ที่หกให้นมอย่างต่อเนื่องในการตั้งค่าผู้ป่วยนอก ระยะเวลาเฉลี่ยของการให้นมเป็น 43 วันตั้งแต่ 5-174 วัน ผู้ป่วยรายหนึ่งเป็นเนื้อหาที่มีการให้อาหารทางสายให้อาหารและยังคงพวกเขาสำหรับการ 174 วัน แต่ระยะเวลาที่ยาวเป็นอันดับสองเป็นเพียง 49 วัน.
การรักษานี้มีภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นเช่นการสำลักปอดติดเชื้อเกิดลิ่มเลือดในหลอดเลือดดำ cholestasis intrahepatic และไขมันแทรกซึมของรก เพื่อลดความเป็นไปได้ของความทะเยอทะยาน, ท่ออาหารถูกวางไว้ที่ผ่านมาไพโลเรอ เทคนิคนี้ แต่หมายความว่าผู้ป่วยที่จะรังสีเพื่อตรวจสอบตำแหน่งของท่อ แม้จะมีค่าใช้จ่ายของมันก็มีราคาถูกมากเมื่อเทียบกับสารอาหารทางหลอดเลือดรวม (TPN) ประเภทของการให้อาหารนี้จะเป็นประโยชน์มากที่สุดในผู้ป่วยที่มีอาการคลื่นไส้อาเจียนมีความเกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สูตรอาหารโรงเรียนในการศึกษาหนึ่งในเจ็ดผู้ป่วยเหี้ยดอก การจัดวางของ dobhoff หลอดขึ้น อาการคลื่นไส้และอาเจียนใน 24 ชั่วโมงรึเปล่า และอาการอย่างต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงด้วยสูตรกิน . หมายถึงโรงพยาบาลหลังจากกินเริ่มเป็นเมื่อวัน ที่มีความยาวได้ 8 วัน เมื่อปล่อยผู้หญิงหนึ่งไม่ได้ต้องการอาหารกิน และอีกหกยังคง feedings ในผู้ป่วยนอก การตั้งค่า ระยะเวลาเฉลี่ยเท่ากับ 43 วัน กินตั้งแต่ 5 174 วัน ผู้ป่วยที่เป็นเนื้อหากับกินอาหาร และยังคงให้ 174 วัน อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาที่ยาวที่สุดที่สองเพียง 49 วันการรักษานี้มีภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้ เช่น ปอดทะลุ ความทะเยอทะยาน , การติดเชื้อ , เส้นเลือดตีบ intrahepatic , ภาวะน้ำดีคั่ง และการซึมไขมันของรก เพื่อที่จะลดความเป็นไปได้ของความทะเยอทะยาน , ท่อให้อาหารที่ถูกวางผ่านสู่รู้ . เทคนิคนี้ , อย่างไรก็ตาม , exposes ผู้ป่วยรังสีเพื่อตรวจสอบตำแหน่งของท่อ แม้ค่าใช้จ่ายของ มันถูกกว่ามากเมื่อเทียบกับสารอาหารทั้งหมดทางหลอดเลือดดำ ( ภาษาไทย ) ในการให้อาหารประเภทนี้มีประโยชน์มากที่สุดในผู้ป่วยที่มีอาการคลื่นไส้และอาเจียนที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหาร