• Jayavarman must have known that p

• Jayavarman must have known that political chaos and incessant warfare had contributed to the region's weakness, and had brought about his own capture and exile to Java. At the same time, he might have been discouraged by the fact that many small principalities still lay unconquered to the north of the escarpment (that today marks the northern frontier of Cambodia). Unceasing warfare seemed still to surround him. We don't know who got the word first whether it was Jayavarman II or Sivakaivalya, or some other among the young king's advisors. But some among them heard that there was some learned man away off in the extreme northeast. That man was called Hiranadama- literally "Silver Arrow but we might refer to him as "Silver Bullet," after the ordnance used to slay malevolent creatures. "Silver Bullet" was offering such magic at what price we do not know. He offered to teach Jayavarman ll's chaplain some secret magic incantations that would make the king superior to all other kings on earth, including even the rulers of Java. This would have amounted to a break. through, and Jayavarman could hardly resist. A meeting was arranged for the summit of Phnom Kulen, just north of the location of Angkor At the appointed time, Hiranadama arrived, probably alone from Janapada, far away in the northeast. As a later inscription explains, He brought in his head, but not in his hands, four texts, the contents of which he taught for the memorization of Sivakaivalya. We might imagine that he recited these aloud, line by line, until the chaplain had memorized their whole. We might imagine that, at the same time, Sivakaivalya consecrated a small, portable bronze image that was to be the repository of the chants' words. And we are later told that wherever the king and his successors went, there the image (and the chants) went also We are never told that, when all was finished, "Silver Bullet returned to Janapada. Nor are we told that received any gift or payment for his services. We are left to conclude that, when the ceremony was concluding "Silver Bullet" was killed. The manuscripts on which he had based his work disappeared, one of which was discovered by Teun Goudriaan only in the 1970s. The significance of what "Silver Bullet" did is that he seems to have inaugurated the formalities which made a king into a devaraja. And the importance of the devaraja idea is that it augmented a widespread cultural pattern in Southeast Asia which exaggerated the concept of royalty, making it possible to have only one "king" per realm, just as a family could have only one head, and even twins could not be equals and one had to be senior to the other.

The other surprising thing about "Silver Bullet" and Janapada has to do with where this devaraja ceremony took place. Recent research shows not only that the Phnom Kulen mountain top was among other things a Buddhist site which had been consecrated for such rituals as ordinations, but also that the boundary stones implanted to delimit such ceremonies were very similar to such boundary stones (sima) as those known from Muang Fa Det in Kamalasai district of Kalasin province.

WHY MIGHT the Phnom Kulen boundary stones have been like the Muang Fa Det stones? The most logical way of explaining this is to suggest that both were o important overland trading and communications routes. In this case, it might be equally interesting to see whether the concept of the demaraja was moving along these routes as well as the sculpting and statuary of Buddhist boundary stones. As we move in time down to the twelfth and thirteenth centuries, let's look for these. Under ordinary circumstances, we would naturally divide history into "national" units; and the "Silver Bullet" story related above would be considered as a natural part of the f Cambodia- or earlier, as part of the history of the history o when we include the kingdom of Angkor. But what happens Muang Fa Det element? We might suppose that the episode does not become a part of the history of Thailand until the Kamalasai area becomes a part of Thailand, after about 1777 This still is not a very satisfactory solution. There is a better way of thinking about it. We might begin by thinking of the various ways in which different activities defined "zones" into which the landscape might have been divided. We might begin with economic exchanges, moving imported luxuries as well as imported ideas and fashions from the region at the head of the Gulf of Siam in northerly and northeasterly directions, travers- ing the Khorat Plateau and the in region, and converging on the Nakhon Phanom region. Gathering also the ceramics of the Songkhram River basin, traders went from there across the Mekong and up the Ca Dinh River to the Mu Gia Pass over the mountains to the Vinh area of central Vietnam. Salt and dried fish might also have been traded along this route, as also some metals (copper and tin), medicinals, and aromatic woods. It is important imagine this middle Mekong region not as some empty space in between more active and economically rich areas, but as a region rich and important in its own right. After all, though some people might have profited from the car drying trade, moving commodities from one region to another, empty regions were not going to be major importers of religious ideas or builders of important religious monuments, the ruins of which dot the entire region. Once we have in mind a more richly-textured image of the central portions of Indochina, including the Khorat Plateau, we are in a better position to imagine the movement of imported religious ideas, and art, and social organization. All three of these elements are pointed to by the Muang Fa Dat and the Phnom Kulen sculptures. This was not simply a Khmer, or a Thai, or a Lao, zone. There were Vietnamese and Chinese, Mon and Indians, and numerous other ethnic groups present. So long as there were incentives for people to move about, then people-both men and women were moving, and in the process their movement was enriching the life of the region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

•วรมันต้องได้รู้จักกันว่า ความวุ่นวายทางการเมืองและสงคราม incessant มีส่วนจุดอ่อนของภูมิภาค และได้นำเกี่ยวกับตนจับและถูกเนรเทศไป Java ในเวลาเดียวกัน เขาอาจได้รับกำลังใจความจริงที่ว่า ราชรัฐเล็ก ๆ จำนวนมากยังคงวาง unconquered ทางเหนือของ escarpment (ที่ทำเครื่องหมายชายแดนภาคเหนือของประเทศกัมพูชาปัจจุบัน) Unceasing สงครามดูเหมือนยังคงล้อมรอบเขา เราไม่ทราบที่มีคำแรกว่าวรมัน II หรือ Sivakaivalya หรือบางอื่น ๆ ระหว่างปรึกษายุวกษัตริย์ แต่บางคนในพวกเขาได้ยินว่า มีบางคนที่เรียนรู้ไปปิดในภาคอีสานมาก ว่า คนเรียกว่า Hiranadama - อักษร "ศรเงินแต่อาจหมายถึงเขาเป็น"กระสุนซิลเวอร์ หลังจากสรรพาวุธที่ใช้ในการฆ่าสิ่งมีชีวิตซึ่งคิดร้ายได้" เงินย่อย"ถูกนำเสนอมายากลที่เราไม่ทราบว่าราคาดังกล่าว เขาเสนอให้สอนชาววรมันจะบาง incantations วิเศษความลับที่จะทำให้กษัตริย์เหนือกว่ากษัตริย์อื่นทั้งหมดบนโลก รวมถึงแม้แต่ไม้บรรทัดของ Java นี้จะได้มีการหยุดพัก ถึง และวรมันอาจต่อต้านไม่ การประชุมถูกจัดยอด Phnom Kulen รื่นรมย์ที่ตั้งของนครที่เวลาพัก Hiranadama มา คงคนเดียวจาก Janapada ห่างไกลในภาคอีสาน เป็นจารึกหลังอธิบาย เขามา ในหัวของเขา แต่ไม่ได้อยู่ ในมือของเขา 4 ข้อ เนื้อหาที่เขาสอนการสะท้อนของ Sivakaivalya เราอาจจินตนาการว่า เขาอัลเหล่านี้ออกเสียง บรรทัด จนกว่าอนุศาสนาจารย์ที่มีภาพทั้งหมดของพวกเขา เราอาจจินตนาการว่า ในเวลาเดียวกัน Sivakaivalya อุทิศขนาดเล็ก พกพารูปปั้นทองเหลืองรูปที่ต้อง เก็บคำของ chants และเราจะบอกในภายหลังว่า ทุกที่ที่พระมหากษัตริย์และผู้สืบทอดของเขาได้ มีภาพ (และ chants) ไปยังไม่เคยบอกว่า ที่ เมื่อทั้งหมดเสร็จสิ้น "กระสุนเงินกลับไป Janapada ไม่มีเราบอกว่า ที่ได้รับของขวัญหรือสำหรับการชำระเงินใด ๆ เราถูกปล่อยเพื่อสรุปที่ เมื่อพิธีไม่จบ "กระสุนเงิน" ถูกฆ่า เป็นที่ซึ่งเขาได้ตามงานของเขาหายไป หนึ่งซึ่งค้นพบ โดย Teun Goudriaan ในปี 1970 ความสำคัญของ "เงินสัญลักษณ์" ไม่ได้ว่า เขาน่าจะมีแห่งพิธีการซึ่งกษัตริย์เป็น devaraja เป็น และความสำคัญของความคิดของ devaraja คือมันออกเมนต์รูปแบบวัฒนธรรมที่แพร่หลายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งแนวคิดของรอยัลตี้ ทำไปได้เพียง "กษัตริย์" ต่อแดน ครอบครัวอาจมีหัวเดียว ปรับสมดุลของแสง และฝาแฝดแม้ไม่เท่ากับหนึ่งได้เป็นผู้ให้อื่น ๆน่าแปลกใจสิ่งอื่น ๆ เกี่ยวกับ "กระสุนเงิน" และ Janapada ได้ที่นี้พิธี devaraja เอาสถาน การวิจัยล่าสุดแสดงไม่เพียงแต่ที่ยอดเขา Phnom Kulen เป็นต่าง ๆ เว็บไซต์พุทธศาสนาที่มีการอุทิศในพิธีกรรมดังกล่าวเป็น ordinations แต่ว่า หินขอบ implanted เพื่อกำหนดเขตพิธีดังกล่าวได้คล้ายเช่นหินขอบ (สีมา) เป็นที่รู้จักจากเมืองฟ้าเดชจังหวัดอำเภอกาฬสินธุ์กมลาไสยWHY MIGHT the Phnom Kulen boundary stones have been like the Muang Fa Det stones? The most logical way of explaining this is to suggest that both were o important overland trading and communications routes. In this case, it might be equally interesting to see whether the concept of the demaraja was moving along these routes as well as the sculpting and statuary of Buddhist boundary stones. As we move in time down to the twelfth and thirteenth centuries, let's look for these. Under ordinary circumstances, we would naturally divide history into "national" units; and the "Silver Bullet" story related above would be considered as a natural part of the f Cambodia- or earlier, as part of the history of the history o when we include the kingdom of Angkor. But what happens Muang Fa Det element? We might suppose that the episode does not become a part of the history of Thailand until the Kamalasai area becomes a part of Thailand, after about 1777 This still is not a very satisfactory solution. There is a better way of thinking about it. We might begin by thinking of the various ways in which different activities defined "zones" into which the landscape might have been divided. We might begin with economic exchanges, moving imported luxuries as well as imported ideas and fashions from the region at the head of the Gulf of Siam in northerly and northeasterly directions, travers- ing the Khorat Plateau and the in region, and converging on the Nakhon Phanom region. Gathering also the ceramics of the Songkhram River basin, traders went from there across the Mekong and up the Ca Dinh River to the Mu Gia Pass over the mountains to the Vinh area of central Vietnam. Salt and dried fish might also have been traded along this route, as also some metals (copper and tin), medicinals, and aromatic woods. It is important imagine this middle Mekong region not as some empty space in between more active and economically rich areas, but as a region rich and important in its own right. After all, though some people might have profited from the car drying trade, moving commodities from one region to another, empty regions were not going to be major importers of religious ideas or builders of important religious monuments, the ruins of which dot the entire region. Once we have in mind a more richly-textured image of the central portions of Indochina, including the Khorat Plateau, we are in a better position to imagine the movement of imported religious ideas, and art, and social organization. All three of these elements are pointed to by the Muang Fa Dat and the Phnom Kulen sculptures. This was not simply a Khmer, or a Thai, or a Lao, zone. There were Vietnamese and Chinese, Mon and Indians, and numerous other ethnic groups present. So long as there were incentives for people to move about, then people-both men and women were moving, and in the process their movement was enriching the life of the region.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

•พระเจ้าชัยวรมันต้องมีที่รู้จักกันว่าความวุ่นวายทางการเมืองและสงครามต่อเนื่องมีส่วนความอ่อนแอของภูมิภาคและได้นำเกี่ยวกับการจับภาพของตัวเองและถูกเนรเทศชวา ในขณะเดียวกันเขาอาจจะได้รับกำลังใจจากข้อเท็จจริงที่ว่าอาณาเขตขนาดเล็กจำนวนมากยังไม่เคยแพ้ใครวางไปทางเหนือของลาดชัน (ซึ่งในวันนี้นับเป็นชายแดนทางตอนเหนือของประเทศกัมพูชา) สงครามตลอดดูเหมือนยังคงล้อมรอบเขา เราไม่ทราบว่าใครมีคำแรกไม่ว่าจะเป็นพระเจ้าชัยวรมันที่สองหรือ Sivakaivalya หรือบางอื่น ๆ ในกลุ่มที่ปรึกษาของกษัตริย์หนุ่ม แต่บางคนในหมู่พวกเขาได้ยินว่ามีบางคนที่ได้เรียนรู้ไปออกในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมาก คนที่ถูกเรียกว่า Hiranadama- แท้จริง "ลูกศรสีเงิน แต่เราอาจจะหมายถึงว่าเขาเป็น" กระสุนเงิน "หลังจากที่อาวุธยุทโธปกรณ์ที่ใช้ในการฆ่าสิ่งมีชีวิตที่คิดร้าย." กระสุนเงิน "ถูกนำเสนอมายากลเช่นราคาที่เราไม่ทราบ. เขาเสนอที่จะ สอนหลวงพ่อสุนทรชัยวรมันที่บางคาถาเวทมนตร์ลับที่จะทำให้พระมหากษัตริย์เหนือกว่ากษัตริย์อื่น ๆ ในโลกรวมถึงผู้ปกครองของ Java. นี้จะมีจํานวนแบ่ง. ผ่านและพระเจ้าชัยวรมันแทบจะไม่สามารถต้านทาน. การประชุมได้จัดขึ้นสำหรับ ยอดพนมกุเลนเหนือของสถานที่ตั้งของนครเมื่อถึงเวลากำหนดที่ Hiranadama มาถึงอาจจะเป็นคนเดียวจาก Janapada ห่างไกลในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ในฐานะที่เป็นจารึกในภายหลังอธิบายว่าเขานำเข้ามาในหัวของเขา แต่ไม่ได้อยู่ในมือของเขาสี่ ตำราเนื้อหาที่เขาสอนท่องจำของ Sivakaivalya. เราอาจคิดว่าเขาท่องเหล่านี้ออกมาดัง ๆ ทีละบรรทัดจนหลวงพ่อจำของพวกเขาทั้ง. เราอาจจะคิดว่าในเวลาเดียวกัน Sivakaivalya ถวายขนาดเล็ก ภาพสีบรอนซ์แบบพกพาที่จะเป็นพื้นที่เก็บข้อมูลของคำสวดฯ และเราจะต่อมาบอกว่าที่ใดก็ตามกษัตริย์และสืบทอดไปมีภาพ (และสวด) ไปยังเราจะไม่เคยบอกว่าเมื่อทั้งหมดเสร็จ "กระสุนเงินกลับไป Janapada. หรือเราบอกว่าได้รับของขวัญใด ๆ หรือการชำระเงินสำหรับการให้บริการของเขา. เราจะเหลือที่จะสรุปว่าเมื่อพิธีจบ "กระสุนเงิน" ถูกฆ่าตาย. ต้นฉบับที่เขาได้ตามการทำงานของเขาหายไปหนึ่งซึ่งถูกค้นพบโดย Teun Goudriaan เฉพาะในปี 1970. โดย ความสำคัญของสิ่งที่ "กระสุนเงิน" ไม่ได้คือการที่เขาดูเหมือนว่าจะมีการเปิดตัวพิธีการซึ่งทำให้พระมหากษัตริย์เข้า Devaraja. และความสำคัญของความคิด Devaraja ก็คือว่ามันเติมรูปแบบทางวัฒนธรรมที่แพร่หลายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่พูดเกินจริงแนวคิดของพระบรมวงศานุวงศ์ที่ การทำให้มันเป็นไปได้ที่จะมีได้เพียงหนึ่ง "พระมหากษัตริย์" ต่อดินแดนเช่นเดียวกับครอบครัวที่อาจมีเพียงหนึ่งหัวและแม้แต่ฝาแฝดไม่อาจจะเท่าเทียมกันและจะต้องมีอาวุโสที่อื่น ๆ . สิ่งที่น่าแปลกใจอื่น ๆ เกี่ยวกับ "กระสุนเงิน" และ Janapada จะทำอย่างไรกับที่พิธี Devaraja นี้เกิดขึ้น งานวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นว่าไม่เพียง แต่ที่ด้านบนภูเขาพนมกุเลนเป็นหนึ่งในสิ่งอื่น ๆ ที่เว็บไซต์ของชาวพุทธที่ได้รับการถวายสำหรับพิธีกรรมเช่นการแต่งตั้ง แต่ยังว่าขอบหินฝังเพื่อกำหนดเขตพิธีดังกล่าวคล้ายกับขอบหินดังกล่าว (สีมา) เช่น ผู้ที่รู้จักจากเมืองฟ้าเดชอุดมในย่านกมลาไสยจังหวัดกาฬสินธุ์ของ. ทำไมที่อาจพนมเปญ Kulen ขอบหินได้รับเช่นหินเมืองฟ้าเดชอุดม? ทางตรรกะมากที่สุดของการอธิบายนี้คือการแสดงให้เห็นว่าทั้งสอง o การซื้อขายทางบกที่สำคัญและเส้นทางการสื่อสาร ในกรณีนี้มันอาจจะเป็นที่น่าสนใจอย่างเท่าเทียมกันเพื่อดูว่าแนวคิดของ demaraja ที่กำลังจะย้ายไปตามเส้นทางเหล่านี้เช่นเดียวกับการแกะสลักและรูปปั้นหินเขตแดนที่นับถือศาสนาพุทธ ขณะที่เราย้ายในเวลาที่ลงไปศตวรรษที่สิบสองและสิบสามให้ดูเหล่านี้ ภายใต้สถานการณ์ปกติเราจะแบ่งตามธรรมชาติประวัติศาสตร์เป็นหน่วย "ชาติ"; และ "กระสุนสีเงิน" ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องดังกล่าวข้างต้นจะถือได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของกัมพูชาฉหรือก่อนหน้านี้เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของประวัติศาสตร์ o เมื่อเรารวมอาณาจักรของอังกอร์ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นธาตุเมืองฟ้าเดชอุดม? เราอาจจะคิดว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของประเทศไทยจนพื้นที่มลาไสยกลายเป็นส่วนหนึ่งของประเทศไทยหลังจากที่เกี่ยวกับ 1777 นี้ยังคงไม่ได้เป็นที่น่าพอใจมากการแก้ปัญหา มีวิธีที่ดีกว่าของการคิดเกี่ยวกับมัน เราอาจจะเริ่มต้นด้วยการคิดวิธีการต่างๆในการที่กิจกรรมต่างๆที่กำหนดไว้ "โซน" เป็นที่ภูมิทัศน์อาจได้รับการแบ่ง เราอาจเริ่มต้นด้วยการแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจ, การเคลื่อนย้ายสินค้าฟุ่มเฟือยที่นำเข้าเช่นเดียวกับความคิดที่นำเข้าและแฟชั่นจากภูมิภาคที่หัวของอ่าวไทยในทิศทางเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือที่ travers- ไอเอ็นจีที่ราบสูงโคราชและในภูมิภาคและมาบรรจบกันในจังหวัด นครพนมภูมิภาค ยังรวบรวมเซรามิกของลุ่มแม่น้ำสมุทรสงครามพ่อค้าไปจากที่นั่นข้ามแม่น้ำโขงและแม่น้ำ Ca Dinh กับหมู่ Gia ผ่านข้ามภูเขาไปยังพื้นที่ของ Vinh ภาคกลางของเวียดนาม เกลือและปลาแห้งอาจได้รับการซื้อขายตามเส้นทางนี้ยังเป็นโลหะบาง (ทองแดงและดีบุก) Medicinals และไม้หอม มันเป็นสิ่งสำคัญคิดนี้ภูมิภาคลุ่มน้ำโขงตรงกลางไม่ได้เป็นบางพื้นที่ว่างในระหว่างพื้นที่ใช้งานมากขึ้นและอุดมไปด้วยทางเศรษฐกิจ แต่เป็นภูมิภาคที่อุดมไปด้วยและมีความสำคัญในสิทธิของตนเอง หลังจากที่ทุกคนแม้บางคนอาจจะได้ประโยชน์จากการค้าการอบแห้งรถเคลื่อนย้ายสินค้าจากภูมิภาคหนึ่งไปยังอีกพื้นที่ที่ว่างเปล่าไม่ได้ไปจะเป็นผู้นำเข้าที่สำคัญของความคิดทางศาสนาหรือสร้างอนุสรณ์สถานที่สำคัญทางศาสนาซากปรักหักพังของที่จุดทั้งภูมิภาค . เมื่อเรามีในใจมากขึ้นมั่งคั่งภาพพื้นผิวของส่วนกลางของอินโดจีนรวมทั้งที่ราบสูงโคราชเราอยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าที่จะจินตนาการถึงการเคลื่อนไหวของความคิดทางศาสนาที่นำเข้าและศิลปะและองค์กรทางสังคม ทั้งสามขององค์ประกอบเหล่านี้จะชี้ไปตามเมืองฟ้า Dat และประติมากรรมพนมกุเลน นี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่เขมรหรือไทยหรือลาวโซน มีเวียดนามและจีนมอญและชาวอินเดียและหลายกลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ ในปัจจุบัน ตราบใดที่มีแรงจูงใจสำหรับคนที่จะย้ายแล้วผู้ชายคนและผู้หญิงที่ถูกย้ายและในกระบวนการเคลื่อนไหวของพวกเขาได้รับการเพิ่มคุณค่าชีวิตของภูมิภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

- วัตถุอื่นๆต้องรู้ว่าความวุ่นวายทางการเมืองและสงครามต่อเนื่องมีส่วนในการพื้นที่ของความอ่อนแอ และได้นำเรื่องของเขาเอง จับและถูกเนรเทศไปชวา ในเวลาเดียวกัน เขาอาจจะเคยท้อ โดยความจริงที่ว่า principalities ขนาดเล็กหลายยังวางการฉาบผิวทางทิศเหนือของเนินลาดชัน ( ที่วันนี้เครื่องหมายชายแดนภาคเหนือของกัมพูชา )สงครามก็ยังไม่เสื่อมคลาย ล้อมรอบเขา เราไม่รู้ว่าใครมีคำแรกไม่ว่าจะเป็นพระเจ้าชัยวรมันที่ 2 หรือ sivakaivalya หรือบางอื่น ๆของกษัตริย์หนุ่มของอาจารย์ที่ปรึกษา แต่บางคนในหมู่พวกเขาได้ยินว่ามีบางมนุษย์ เรียนไปปิดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือมาก . ชายที่ถูกเรียกว่า hiranadama - อักษร " ลูกศรสีเงิน แต่เราอาจจะเรียกเขาว่า " กระสุนเงิน" หลังจากที่กรมสรรพาวุธ เคยฆ่าสิ่งมีชีวิตที่เป็นอันตราย " กระสุนเงินเสนอ เช่นมายากลราคาในสิ่งที่เราไม่รู้ เขาเสนอที่จะสอนวัตถุอื่นๆจะเป็นนักบวชบางลับร่ายเวทมนต์ที่ทำให้กษัตริย์เหนือกษัตริย์อื่น ๆบนโลก รวมทั้งผู้ปกครองของ Java นี้จะต้องมีพัก ผ่าน , และวัตถุอื่นๆแทบจะไม่สามารถต้านทานประชุมเตรียมการประชุมสุดยอดของพนมกุเลน ทางตอนเหนือของที่ตั้งของนครที่กำหนดเวลา hiranadama มาถึง อาจจะคนเดียวจากจานาปาดา ไกล ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นจารึกอธิบายในภายหลัง เขามาอยู่ในหัว แต่ไม่ใช่ในมือของเขาสี่ข้อความ เนื้อหาที่เขาสอนสำหรับ memorization ของ sivakaivalya . เราอาจจะคิดว่าเขาเป็นพวกดัง ๆบรรทัด จนบาทหลวงต้องจำทั้งหมดของพวกเขา เราอาจจินตนาการที่ ในเวลาเดียวกัน sivakaivalya ถวายขนาดเล็กพกพาบรอนซ์รูปที่เป็นคลังคำบท ' และเราทีหลังว่าทุกที่ที่กษัตริย์และผู้สืบทอดของเขาไป มีภาพ ( และบทสวด ) ไปยัง เราไม่เคยบอกว่า เมื่อทุกอย่างเสร็จ" กระสุนเงินกลับไปจานาปาดา . หรือเราบอกว่าได้รับของขวัญหรือเงินสำหรับการบริการของเขา เราก็เหลือที่จะสรุปได้ว่า เมื่อประกอบพิธีปัจฉิม " กระสุน " เงินถูกฆ่า ต้นฉบับที่เขาจากงานของเขาหายตัวไปหนึ่งซึ่งถูกค้นพบโดยตื่น goudriaan เท่านั้นในปี 1970 .ความสำคัญของสิ่งที่ " กระสุน " เงินไม่ได้คือ เขาดูเหมือนจะเปิดพิธีการที่ทำให้กษัตริย์เป็นเทวราชา . และความสำคัญของแนวคิดเทวราชานั้นเติมรูปแบบวัฒนธรรมที่แพร่หลายในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ซึ่งโอ้อวด แนวคิดของเจ้านายทำให้เป็นไปได้ที่จะมีเพียงหนึ่ง " กษัตริย์ " ต่ออาณาจักร เช่นเดียวกับครอบครัวได้เพียงหนึ่งหัวและแม้แต่ฝาแฝดอาจไม่เท่ากับหนึ่งมีรุ่นพี่ไปอื่น ๆที่น่าแปลกใจ

เรื่อง " กระสุน " เงินและจานาปาดาเกี่ยวอะไรกับที่พิธีเทวราชาเอาสถานที่ งานวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นว่าไม่เพียง แต่ที่ยอดเขาพนมกุเลนคือในหมู่สิ่งอื่น ๆ ) ซึ่งเคยถวายเว็บไซต์สำหรับพิธีกรรมเช่นบวชพระ ,แต่ยังว่า ใบเสมาหินฝังเพื่อคั่นงานพิธีดังกล่าวคล้ายกับเช่นไม้เอก ( สีมา ) เป็นผู้ที่รู้จักจากเมืองฟ้าเดชในอำเภอกมลาไสย จังหวัดกาฬสินธุ์ .

ทำไมอาจพนมกุเลนใบเสมาหินได้เหมือนเมืองฟ้า the หินทางตรรกะมากที่สุดในการอธิบายนี้ เพื่อชี้ให้เห็นว่าทั้งสองเป็นเส้นทางการค้าทางบก O สำคัญ และสื่อสาร ในกรณีนี้ มันอาจจะน่าสนใจเท่า ๆ กัน เพื่อดูว่าแนวคิดของ demaraja เคลื่อนที่ตามเส้นทางเหล่านี้รวมทั้งแกะสลักและรูปปั้นหินขอบเขตของพุทธศาสนา . ขณะที่เราย้ายในเวลาลงถึงสิบสองและสิบสามศตวรรษดูเหล่านี้ภายใต้สถานการณ์ปกติเรามักจะแบ่งเป็น " หน่วยประวัติศาสตร์แห่งชาติ " และ " กระสุนเงิน " เรื่องราวที่เกี่ยวข้องข้างต้น จะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของ F - กัมพูชาหรือก่อนหน้านี้เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของประวัติศาสตร์ O เมื่อเรารวมอาณาจักรอังกอร์ แต่จะเกิดอะไรขึ้น เมืองฟ้า มีองค์ประกอบ ?เราอาจจะคิดว่าตอนที่ไม่ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ในประเทศไทยจนถึงพื้นที่กมลาไสยเป็นส่วนหนึ่งของประเทศไทย หลังจากเรื่องอย่านี้ยังไม่ใช่ทางออกที่น่าพอใจมาก มันเป็นวิธีที่ดีของการคิดเกี่ยวกับมัน เราอาจเริ่มต้นด้วยการคิดวิธีการต่างๆ ซึ่งกิจกรรมต่าง ๆที่กำหนด " เขต " ซึ่งเป็นภูมิทัศน์ที่อาจจะถูกแบ่งเราอาจเริ่มต้นด้วยการแลกเปลี่ยนทางเศรษฐกิจย้ายนำเข้าสินค้าฟุ่มเฟือย รวมทั้งความคิดและแฟชั่นนำเข้าจากภูมิภาคที่หัวของอ่าวไทยในทางเหนือทางตะวันออกเฉียงเหนือและเส้นทางทราเวอร์ส - ing ที่ราบสูงโคราช และในภูมิภาค และบรรจบกับนครพนม เขต การชุมนุมยังเซรามิกของลุ่มน้ำสงคราม ,ผู้ค้าไปจากที่นั่น ข้ามโขงไป CA ดิ่งแม่น้ำกับมูญาผ่านภูเขาไป วินห์ เวียดนามกลาง เกลือ และปลาแห้ง อาจยังมีการซื้อขายตามเส้นทางนี้ ยังเป็นโลหะ ( ทองแดงผสมดีบุก ) medicinals และป่าหอมมันเป็นสิ่งสำคัญที่คิดนี้กลางภูมิภาคลุ่มน้ำโขงไม่ได้เป็นบางพื้นที่ว่างระหว่างพื้นที่ใช้งานมากขึ้น และรวยในทางเศรษฐกิจ แต่เป็นภูมิภาคที่อุดมไปด้วยและที่สำคัญในสิทธิของตนเอง หลังจากทั้งหมด , แม้ว่าบางคนอาจจะได้ประโยชน์จากการค้ารถยนต์แห้ง , ย้ายสินค้าจากภูมิภาคหนึ่งไปยังอีกพื้นที่ว่างไม่ได้จะต้องเข้าหลักของแนวคิดทางศาสนา หรือผู้สร้างของอนุสาวรีย์ทางศาสนาที่สำคัญ โบราณสถาน ซึ่งจุดภูมิภาคทั้งหมด เมื่อเราได้ทราบเพิ่มเติมภาพพื้นผิวมั่งคั่งของส่วนกลางของอินโดจีน ได้แก่ โคราช เราอยู่ในตำแหน่งที่ดีกว่าที่จะจินตนาการการเคลื่อนไหวของนำเข้าทางความคิดและศิลปะ และองค์กรทางสังคมทั้งสามองค์ประกอบเหล่านี้จะชี้จากเมืองฟ้า ไม้ดัด และพนมกุเลนประติมากรรม นี่ไม่ใช่แค่เขมรหรือไทยหรือลาว โซน มีเวียดนามและจีน มอญ และอินเดีย และอีกหลายกลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ ปัจจุบัน ตราบใดที่มีแรงจูงใจสำหรับคนที่จะย้าย แล้วคนทั้งชายและหญิงที่ถูกย้ายและในกระบวนการเคลื่อนไหวของพวกเขาสมบูรณ์ชีวิตของภูมิภาค .