cassical approach to crimeThe class

cassical approach to crime

The classical approach to crime originated in the Enlightenment and is evident in the writings of Thomas Hobbes, John Locke, Jean Jaques Rousseau, and others. According to this perspective, intelligence and rational thought are fundamental characteristics of people and the principal basis for their behavior. In other words, people have free will, make choices and pursue their own interests. In the late 1700s, philosophers Cesare Beccaria and Jeremy Bentham applied these ideas to crime, arguing that people freely chose to offend. According to Beccaria and Bentham, people's decisions to offend are guided by calculations that weigh the pleasure they hope to obtain from criminal acts against the potential pain they would receive if they were caught and punished for their crimes. This perspective, known as the classical school of criminology, maintains that people's calculations involve their knowledge of the law and their perceptions of the likelihood of punishment (based on their experiences and knowledge of the experiences of others). It proposes that crime can be most effectively deterred by punishments that are certain, swift, and proportional to the harm caused. Punishments that met these criteria would discourage offenders from re-offending and would encourage others to be law-abiding. This "deterrence" philosophy was the preeminent explanation of crime for over a hundred years; yet, by the start of the twentieth century its popularity was eclipsed by positivist explanations arguing that offenders differ from nonoffenders in important ways (e.g., socialization).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

cassical วิธีการอาชญากรรมวิธีคลาสสิกให้อาชญากรรมมาในการตรัสรู้ และได้ชัดเจนในงานเขียนของ Thomas Hobbes จอห์นล็อก Jean Jaques Rousseau และอื่น ๆ ตามมุมมองนี้ สติปัญญาและความคิดที่มีเหตุผลมีลักษณะพื้นฐานของบุคคลและพื้นฐานหลักสำหรับลักษณะการทำงานของพวกเขา ในคำอื่น ๆ คนมีความ ให้เลือก และแสวงหาผลประโยชน์ของตน ในปลายศตวรรษที่ 18 นักปรัชญา Cesare Beccaria และเจเรมีเบนแธมใช้แนวคิดเหล่านี้ให้อาชญากรรม โต้เถียงว่า คนอิสระเลือกบาด ตาม Beccaria และเบนแธม การตัดสินใจของผู้บาดถูกนำทาง โดยการคำนวณที่มีน้ำหนักความสุขที่พวกเขาหวังว่าจะได้รับจากอาชญากรรมกับความเจ็บปวดอาจจะได้รับหากพวกเขาถูกจับ และลงโทษอาชญากรรมของพวกเขา มุมมองนี้ เรียกว่าโรงเรียนคลาสสิกของอาชญาวิทยา รักษาที่ การคำนวณของผู้เกี่ยวข้องกับความรู้ของกฎหมายและการรับรู้ของความเป็นไปได้ของการลงโทษ (ตามประสบการณ์และความรู้ในประสบการณ์ของคนอื่นของพวกเขา) มันเสนอว่า อาชญากรรมสามารถบุคคลเหล่าได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุด โดยการลงโทษที่แน่นอน สอบ และสัดส่วนกับอันตรายเกิดจาก จะกีดกันผู้กระทำผิดจากการ offending การลงโทษที่ตรงตามเกณฑ์เหล่านี้ และจะสนับสนุนให้ผู้คนจะปฏิบัติตามกฎหมาย ปรัชญา "ผ่าน" นี้เป็นคำอธิบายที่โดดเด่นของอาชญากรรมร้อยปี ยัง โดยการเริ่มต้นของศตวรรษยี่สิบ เป็นถูกได้ โดยอธิบาย positivist โต้เถียงว่า กระทำผิดแตกต่างจาก nonoffenders ในสิ่งสำคัญ (เช่น ขัดเกลาทางสังคม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธี cassical กับอาชญากรรมวิธีคลาสสิกกับอาชญากรรมที่เกิดขึ้นในการตรัสรู้และเห็นได้ชัดในงานเขียนของโทมัสฮอบส์, จอห์นล็อคฌอง Jaques รูสโซส์และคนอื่น ๆ ตามที่มุมมองนี้สติปัญญาและความคิดที่มีเหตุผลมีลักษณะพื้นฐานของผู้คนและพื้นฐานหลักสำหรับพฤติกรรมของพวกเขา ในคำอื่น ๆ คนมีอิสระที่จะให้ทางเลือกและไล่ตามความสนใจของตัวเอง ในช่วงปลายยุค 1700 นักปรัชญา Cesare Beccaria และเจเรมีแทมมาประยุกต์ใช้ความคิดเหล่านี้กับอาชญากรรมเถียงว่าคนอย่างอิสระเลือกที่จะรุกราน ตามที่ Beccaria และแทมในการตัดสินใจของผู้คนที่จะรุกรานถูกชี้นำโดยการคำนวณที่มีน้ำหนักความสุขที่พวกเขาหวังว่าจะได้รับจากการกระทำผิดทางอาญากับความเจ็บปวดที่มีศักยภาพที่พวกเขาจะได้รับหากพวกเขาถูกจับและถูกลงโทษในข้อหาก่ออาชญากรรมของพวกเขา มุมมองนี้รู้จักกันในนามโรงเรียนคลาสสิกของอาชญวิทยายืนยันว่าการคำนวณของผู้คนที่เกี่ยวข้องกับความรู้ของกฎหมายและการรับรู้ของพวกเขาจากความน่าจะเป็นของการลงโทษ (ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และความรู้จากประสบการณ์ของผู้อื่น) มันแนะว่าอาชญากรรมสามารถขัดขวางได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดโดยการลงโทษที่มีบางอย่างรวดเร็วและได้สัดส่วนกับอันตรายที่เกิด การลงโทษที่ตรงกับเกณฑ์เหล่านี้จะกีดกันผู้กระทำผิดจากการกระทำผิดอีกครั้งและจะสนับสนุนให้คนอื่น ๆ ที่จะปฏิบัติตามกฎหมาย นี้ "ยับยั้ง" ปรัชญาเป็นคำอธิบายที่โดดเด่นของการก่ออาชญากรรมมานานกว่าร้อยปี แต่จากจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ยี่สิบความนิยมของมันถูกบดบังโดยคำอธิบาย positivist เถียงว่าผู้กระทำผิดที่แตกต่างจาก nonoffenders ในรูปแบบที่สำคัญ (เช่นการขัดเกลาทางสังคม)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการ cassical อาชญากรรมคลาสสิกแนวอาชญากรรมมาจากการตรัสรู้และที่เห็นได้ชัดในงานเขียนของโทมัส ฮอบส์ , จอห์น ล็อค , ฌอง ฌาคส์ รุซโซ่ และอื่น ๆ ตามมุมมองนี้ ปัญญา และความคิดที่มีเหตุผล เป็นลักษณะพื้นฐานของคน และพื้นฐานสำคัญสำหรับพฤติกรรมของพวกเขา ในคำอื่น ๆที่ผู้คนจะฟรีให้เลือกตามความสนใจของตนเอง ใน 1700s ล่าช้า นักปรัชญา และ เจเรมี่ เบนแธมซีซาร์เบ็คคาเรียใช้ความคิดเหล่านี้เพื่ออาชญากรรม เถียงว่าผู้คนได้อย่างอิสระเลือกละลาบละล้วง ตามร ์เบ็คคาเรีย และ เบนแธม ที่ผู้คนตัดสินใจที่จะขัดใจ เป็นแนวทางในการคำนวณที่ชั่งสุขที่พวกเขาหวังว่าจะได้รับจากการกระทำอาชญากรรมต่อความเจ็บปวดที่อาจเกิดขึ้นพวกเขาจะได้รับหากพวกเขาถูกจับ และถูกลงโทษสำหรับอาชญากรรมที่พวกเขาก่อ มุมมองนี้ , ที่รู้จักกันเป็นโรงเรียนคลาสสิกของอาชญาวิทยา การรักษาที่เกี่ยวข้องกับการคำนวณของคนความรู้ของกฎหมายและการ รับรู้ของความน่าจะเป็นของการลงโทษ ( ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และความรู้จากประสบการณ์ของผู้อื่น ) มันเสนอว่า อาชญากรรมดังกล่าวได้อย่างมีประสิทธิภาพมากที่สุดโดยการทำให้เป็นบางอย่างรวดเร็วและสัดส่วนกับอันตรายที่เกิดจาก การลงโทษที่พบเกณฑ์เหล่านี้จะกีดกันผู้รุกรานจากอีกครั้ง และจะส่งเสริมให้ผู้อื่นตามกฏหมาย " เพคะ " ปรัชญาคือ preeminent คำอธิบายของอาชญากรรมเป็นเวลาร้อยกว่าปี แต่โดยจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ยี่สิบความนิยมของมันถูกบดบังด้วย positivist คำอธิบายเถียงว่าผู้กระทำผิดแตกต่างจาก nonoffenders ในวิธีที่สำคัญ เช่น สังคม )