Although occasionally used in Roman

Although occasionally used in Roman cameos, the earliest prevalent use of shell for cameo carving was during the Renaissance, in the 15th and 16th centuries. Before that time, cameos were carved from hardstone. The Renaissance cameos are typically white on a grayish background and were carved from the shell of a mussel or cowry, the latter a tropical mollusk.

In the mid 18th century, explorations revealed new shell varieties. Helmet shells (Cassis tuberosa) from the West Indies, and queen conch shells (Eustrombus gigas) from the Bahamas and West Indies, arrived in Europe. This sparked a big increase in the number of cameos that were carved from shells. Conch shells carve very well, but their color fades over time.

After 1850 demand for cameos grew, as they became popular souvenirs of the Grand Tour among the middle class.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าบางครั้งใช้ในโรมัน cameos เร็วที่สุดแพร่หลายใช้เชลล์สำหรับแกะสลักเป็นได้ในช่วงเรเนสซอง ในศตวรรษ 15 และ 16 ก่อนนั้น cameos ถูกแกะสลักจาก hardstone Cameos เรอเนสซองซ์เป็นปกติสีขาวบนพื้นหลังเงิน และถูกแกะสลักจากเปลือกหอยเป็น หรือ cowry หลังเปลือกร้อนในกลางศตวรรษที่ 18 อย่างเปิดเผยพันธุ์เปลือกใหม่ เปลือกหมวก (Cassis tuberosa) จากหมู่เกาะอินเดียตะวันตก และควีนสังข์หอย (Eustrombus gigas) จากบาฮามาสและหมู่เกาะอินเดียตะวันตก มาถึงในยุโรป นี้จุดประกายขึ้นใหญ่หลาย cameos ที่ถูกแกะสลักจากเปลือกหอย แกะหอยสังข์ดี แต่สีของพวกเขาค่อย ๆ ปรากฏช่วงเวลาหลังจากอุปสงค์ 1850 cameos เติบโต เป็นพวกเขากลายเป็นของที่ระลึกยอดนิยมของทัวร์แกรนด์ในหมู่ชนชั้นกลาง [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าจะใช้เป็นครั้งคราวในจี้โรมันการใช้งานที่แพร่หลายที่เก่าแก่ที่สุดของเปลือกสำหรับการแกะสลักจี้เป็นช่วงยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในศตวรรษที่ 15 และ 16 ก่อนที่เวลานั้นจี้ถูกแกะสลักจาก hardstone จี้เรเนซองส์โดยทั่วไปจะมีสีขาวบนพื้นหลังสีเทาและได้รับการแกะสลักจากเปลือกของหอยแมลงภู่หรือเบี้ยหลังหอยเขตร้อน. ในกลางศตวรรษที่ 18 การสำรวจเปิดเผยเปลือกพันธุ์ใหม่ เปลือกหมวกกันน็อค (แคสซิส tuberosa) จากเวสต์อินดีสและเปลือกหอยสังข์ราชินี (Eustrombus gigas) จากประเทศบาฮามาสและหมู่เกาะอินเดียตะวันตกเข้ามาในยุโรป นี้กระตุ้นให้เกิดการเพิ่มขึ้นของขนาดใหญ่ในจำนวนของจี้ที่ถูกแกะสลักจากเปลือกหอย หอยสังข์แกะสลักอย่างดี แต่สีของพวกเขาจางหายไปตามกาลเวลา. หลังจากที่ 1850 ความต้องการสำหรับจี้เพิ่มขึ้นขณะที่พวกเขากลายเป็นที่นิยมของที่ระลึกของแกรนด์ทัวร์ในหมู่ชนชั้นกลาง. [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าบางครั้งใช้ในจี้โรมัน ใช้แพร่หลายแรกสุดของเชลล์สำหรับจี้แกะสลักอยู่ในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาในศตวรรษที่ 15 และ 16 ก่อนหน้านั้นเวลาจี้ถูกแกะสลักจาก hardstone . ยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาจี้มักจะสีขาวบนพื้นหลังสีเทา และถูกแกะสลักจากเปลือกของหอยหรือหอยเบี้ย หลังเป็นหอยเมืองร้อน

ในศตวรรษที่ 18 กลาง