on Trier links his hungry woman to

on Trier links his hungry woman to philosophical ideas, mathematics, digressions of all sorts. Sex, it turns out, is meaningless without interpretation. The character has only one way of experiencing her life; the director has many ways of telling it. He gives us a catalogue of male members belonging to Joe’s lovers, and, in medical-textbook mode, drawings and photographs of female genitalia. However profane, “Nymphomaniac” is a modern variant of illustrated seventeenth-century books of miscellaneous erudition, like “Angler” or Robert Burton’s “Anatomy of Melancholy,” and of such eighteenth-century libertine texts as the Marquis d’Argens’s “Thérèse Philosophe”—a volume in which the sexual “education” of the heroine gets interrupted by discourses on the truth of philosophical materialism and the falsity of religion. But, though the movie is marvellously intriguing when it’s bookish and artificial, it becomes weak when it attempts sincerity. The repeated scene of Joe walking in the woods with her adored father (Christian Slater) is poetic in a flossy, boring way. Uma Thurman, playing the wife of a man sleeping with Joe, shows up with her three young sons at Joe’s apartment and rages magnificently, but she seems to be in a different movie—one in which real people have real feelings. This is a work of pornography, in which fantasy, and the contemplation of it, is the only thing that’s real. Like most porn, even art porn, “Nymphomaniac” falls apart at the end. Von Trier even seems to be pranking the audience. But the director has at last created a genuine scandal—a provocation worth talking about. ♦

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเทรียร์เชื่อมโยงผู้หญิงเขาหิวความคิดปรัชญา คณิตศาสตร์ digressions ทุกประเภท เพศ มันเปิดออก ตนเองโดยไม่ต้องตีความ อักขระมีวิธีเดียวประสบชีวิต ผู้อำนวยมีหลายวิธีของมัน เขาทำให้เรามีแคตตาล็อกของสมาชิกชายของคนรักโจ และ ในโหมดหนังสือแพทย์ ภาพวาด และภาพถ่ายของอวัยวะเพศหญิง หยาบคายอย่างไรก็ตาม "Nymphomaniac" เป็นตัวแปรที่ทันสมัยของคู่มือหนังสือศตวรรษ seventeenth erudition เบ็ดเตล็ด เช่นโรเบิร์ตเบอร์ตัน "กายวิภาคศาสตร์ของความเศร้าโศก หรือ"แวะ" และข้อความดังกล่าว libertine ราชเป็นมาร์ควิส d'Argens "Thérèse Philosophe" — ไดรฟ์ข้อมูลซึ่งทางเพศ"ศึกษา"ของนางเอกถูกขัดจังหวะ โดยประการความจริงของปรัชญานิยมวิภาษและ falsity ของศาสนา ได้ แม้ว่าภาพยนตร์จะน่า marvellously bookish และประดิษฐ์ มันจะอ่อนแอเมื่อมันพยายามอย่างหนัก ฉากซ้ำ ๆ ของโจเดินในป่ากับพ่อของเธอ adored (คริสเตียนสเลเทอร์) เป็นบทกวีในแบบเจ้าสัว น่าเบื่อ อูมาเธอร์แมน ภรรยาของชายคนหนึ่งนอนกับโจ เล่นแสดงกับสามหนุ่มบุตรชายของโจอพาร์ทเมนท์ และ rages อย่างงดงาม แต่เธอน่าจะเป็นในภาพยนตร์ต่าง ๆ — หนึ่งที่ผู้คนมีความรู้สึกที่แท้จริง นี้เป็นงานของสื่อลามก ซึ่งฉากแฟนตาซี และสื่อของมัน เป็นสิ่งเดียวที่เป็นจริง เช่นสื่อลามกส่วนใหญ่ ศิลปะแม้พร "Nymphomaniac" ตกกันจบ ฟอนเทรียร์แม้ดูเหมือนว่า จะ pranking ผู้ชม แต่กรรมการที่ล่าสุดสร้างสแกนดัลแท้ — provocation น่าพูด ♦

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทดสอบการเชื่อมโยงผู้หญิงหิวของเขากับความคิดปรัชญาคณิตศาสตร์ digressions ของทุกชนิด เพศก็จะเปิดออกมาเป็นความหมายโดยไม่ต้องตีความ ตัวละครที่มีเพียงวิธีหนึ่งในการเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตของเธอ ผู้อำนวยการมีหลายวิธีในการบอก เขาทำให้เรามีแคตตาล็อกของสมาชิกชายที่เป็นคนรักของโจและในโหมดการแพทย์ตำราภาพวาดและรูปถ่ายของอวัยวะเพศหญิง ดูหมิ่นอย่างไรก็ตาม "Nymphomaniac" เป็นตัวแปรที่ทันสมัย​​ของภาพประกอบหนังสือศตวรรษที่สิบเจ็ดของความรู้อื่น ๆ เช่น "ปลา" หรือโรเบิร์ตเบอร์ตัน "กายวิภาคของความเศร้าโศก" และตำราศตวรรษที่สิบแปดศีลธรรมเช่นมาร์ควิส d'Argens ของ "Thérèse Philosophe "ปริมาณ -a ซึ่งทางเพศ" การศึกษา "ของนางเอกที่ได้รับการขัดจังหวะด้วยวาทกรรมเกี่ยวกับความจริงของวัตถุนิยมปรัชญาและความผิดพลาดในการนับถือศาสนา แต่แม้ว่าหนังเรื่องนี้เป็นที่รักอย่างเหลือเชื่อเมื่อมันเป็นหนอนหนังสือและประดิษฐ์มันจะกลายเป็นอ่อนแอเมื่อพยายามความจริงใจ ที่เกิดเหตุซ้ำของโจเดิ​​นอยู่ในป่ากับพ่อรักเธอ (คริสเตียนสเลเตอร์) เป็นกวีใน Flossy วิธีที่น่าเบื่อ อูม่าเธอร์แมนเล่นภรรยาของชายคนหนึ่งนอนหลับอยู่กับโจปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับบุตรชายทั้งสามหนุ่มของเธอที่อพาร์ทเม้นโจและ rages งดงาม แต่เธอน่าจะเป็นในหนังเรื่องหนึ่งที่แตกต่างกันในการที่คนจริงมีความรู้สึกที่แท้จริง นี่คือการทำงานของสื่อลามกซึ่งในจินตนาการและสมาธิของมันเป็นสิ่งเดียวที่เป็นจริง เช่นเดียวกับหนังโป๊ส่วนใหญ่แม้โป๊ศิลปะ "Nymphomaniac" สลายในตอนท้าย ฟอนเทรียร์แม้ดูเหมือนว่าจะ pranking ผู้ชม แต่กรรมการได้ที่สุดท้ายที่สร้างความอื้อฉาวของแท้มูลค่าการยั่วยุพูดคุยเกี่ยวกับ ♦

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเชื่อมโยงใน Trier ผู้หญิงหิวของเขาความคิดทางปรัชญา digressions ทุกประเภท เพศ ปรากฏว่า มันไม่มีความหมาย ถ้าปราศจากการตีความ ตัวละครมีเพียงวิธีหนึ่งของประสบการณ์ชีวิตของเธอ กรรมการมีหลายวิธีที่บอกมัน เขาให้เราแคตตาล็อกของชาย สมาชิกของ โจ คนรัก และในโหมดตำราทางการแพทย์ , ภาพวาดและภาพถ่ายของอวัยวะสืบพันธุ์หญิงอย่างไรก็ตาม ดูหมิ่น " Nymphomaniac " เป็นตัวแปรของศตวรรษที่ทันสมัยภาพประกอบหนังสือความรู้เบ็ดเตล็ด เช่น " ปลา " หรือ " โรเบิร์ตเบอร์ตันกายวิภาคของความเศร้าโศก ," และของศตวรรษที่สิบแปดต้นสักข้อความที่ Marquis d'argens " th é r è se นักปรัชญา " - Volume ซึ่งในทางเพศ " การศึกษา " ของนางเอกถูกขัดจังหวะโดยวาทกรรมความจริงของปรัชญาวัตถุนิยม และการดำเนินงานของศาสนา แต่ แม้ว่าหนังยอดเยี่ยมที่น่าสนใจเมื่อมันชอบอ่านหนังสือและเทียม มันก็จะอ่อนแอ เมื่อมันพยายาม จริงใจซ้ำฉากของ โจ เดินในป่ากับแม่รักพ่อ ( คริสเตียน สเลเตอร์ ) เป็นกวีในฟลอสซี่ น่าเบื่อนะ อูมา เธอร์แมนเล่นภรรยาของผู้ชายนอนกับโจ แสดงกับลูกชายของเธอหนุ่มสามที่โจอพาร์ทเม้นท์ และโหมกระหน่ำอย่างสง่างาม แต่ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นหนึ่งในหนังที่แตกต่างกันซึ่งผู้คนมีความรู้สึกที่แท้จริง งานนี้เป็นภาพอนาจารในที่จินตนาการและพิจารณา มันเป็นสิ่งเดียวที่เป็นของจริง ชอบหนังมากที่สุด แม้ว่าศิลปะสื่อลามก " Nymphomaniac " พังในที่สุด ฟอนเทรียร์แม้ดูเหมือนว่าจะประกอบฉาก ผู้ชม แต่ผู้กำกับที่สร้างล่าสุดแท้ scandal-a สิ่งเร้าที่น่าพูดถึง ♦