The first movie was the best hands

The first movie was the best hands down. Every movie after it (Chamber of Secrets to a much lesser extent) felt like they were gradually getting more and more rushed for time while they also still cut out gaping sections of entertaining plot. What I mean by "rushed" is that it actually seems like the actors were told to speak their lines quickly and allow no natural gaps in conversation. It's just a weird way to condense a movie.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพยนตร์ครั้งแรกในราคาไม่แพงมือลง ภาพยนตร์ทุกหลังจากมัน (หอการค้าของความลับในระดับมากน้อย) รู้สึกเหมือนพวกเขาได้รับมากวิ่งครั้งในขณะที่พวกเขายังค่อย ๆ ตัดออกอ้าปากค้างส่วนของพล็อตที่สนุกสนาน สิ่งที่ผมหมายถึง "วิ่ง" เป็นที่จริงเหมือนนักแสดงที่บอกพูดบรรทัดรวดเร็ว และทำให้ไม่มีช่องว่างที่ธรรมชาติในการสนทนา มันเป็นเพียงวิธีแปลกข้นภาพยนตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนังเรื่องแรกเป็นมือที่ดีที่สุดลง ภาพยนตร์ทุกคนหลังจากที่มัน (ห้องแห่งความลับในระดับน้อยมาก) รู้สึกเหมือนพวกเขาก็ค่อย ๆ เริ่มขึ้นและรีบวิ่งมากขึ้นสำหรับเวลาในขณะที่พวกเขายังคงตัดออกอ้าปากค้างในส่วนของพล็อตความบันเทิง สิ่งที่ฉันหมายถึงโดย "รีบ" ก็คือว่ามันจริงดูเหมือนว่านักแสดงก็บอกว่าจะพูดสายได้อย่างรวดเร็วและไม่ยอมให้มีช่องว่างที่เป็นธรรมชาติในการสนทนา มันเป็นเพียงวิธีที่แปลกย่อภาพยนตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนังเรื่องแรกคือมือลงที่ดีที่สุด . ภาพยนตร์ทุกเรื่องหลัง ( ห้องแห่งความลับในขอบเขตที่น้อยกว่ามาก ) รู้สึกเหมือนค่อยๆ ยิ่งวิ่งเวลาในขณะที่พวกเขายังตัดออกเว่อ ส่วนพล็อตสนุกค่ะ ผมหมายถึงอะไรโดย " วิ่ง " คือมันจริงดูเหมือนนักแสดงต้องพูดบทของตนได้อย่างรวดเร็วและช่วยให้ไม่มีช่องว่าง ธรรมชาติ ในการสนทนา มันก็แค่แปลก วิธีการย่อภาพยนตร์