Spatial data infrastructures in dev

Spatial data infrastructures in developing countries.
The availability of spatial information for cities in developing countries is poor or nonexistent. In many cases, the spatial data is in the form of unscaled sketches. Where maps exist they are often out dated or classified as restricted information and access by public departments is very difficult if not impossible. Where current and unclassified maps exist, they are usually of different scales aggravating the problem of sharing information efficiently among various sectors of the city. Digital representation of spatial data iseven rarer due to the lack of appropriate equipmentand trained staff. Few cities are ready to begin generatingdigital spatial databases as the task is seen to betoo large, too costly and too complex both technicallyand administratively. The design and implementationof a workable spatial data infrastructure is often adream for the future, and without a SDI, GIS arenot possible.

Reproduction of maps, where they exist, is oftendone with ammonia printers with the original mapsprepared and up-dated on transparent sheets. Cadastraldata is usually stored in hard copy registers andupdated manually where available. Where a digitaldatabase is being prepared for a city, map productionoften continues to be done manually in parallel. Informationabout state owned land or government propertyis poor. In many cities, there are large militaryland holdings where information is restricted.

Often maps showing land ownership are in theform of sketches which are not to scale. Therefore,the exact demarcation of much of the land is impossibleor very difficult and time consuming. Most informationabout land ownership and utilities are in theexperienced hands of key personnel in separatedepartments. Due to the absence of any other informationsystem they are treated as the primary informationsource. As a result this information can beeasily lost.

Information about the location of underground utilitiesand facilities is often worse than the maps showingabove ground features. Utilities and facilities aremarked on plans but are rarely up-dated. In mostcases the actual location of these service lines is differentfrom the location appearing on those plans.Agencies responsible for the provision of differentinfrastructure maintain their own maps usually showingonly the location of infrastructure under their control.These maps are often only in the form of sketchesthat are interpretable only by the staff of these organizations.For underground utility lines the depth of the lines is seldom or correctly shown on maps. It is oftenthe case for these utilities that some lines run on topof another utility line at a different depth.

These management practices are workable for generalplanning purposes when the size of a city is small,when land prices are low, when the land market isalmost non existent, and the pace and lifestyle is slow.In these conditions, co-ordination between staff ispossible and there is time to share information toovercome the anomalies in the spatial information.But for the large rapidly growing cities of developingcountries today, which are becoming the engines ofeconomic development, these management practicesare woefully inadequate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงสร้างพื้นฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ในประเทศกำลังพัฒนาความพร้อมของข้อมูลเชิงพื้นที่การเมืองในประเทศกำลังพัฒนายากจน หรือไม่มีอยู่ ในหลายกรณี ข้อมูลเชิงพื้นที่อยู่ในรูปสเก็ตช์ unscaled แผนที่มีอยู่ พวกเขามักถือเป็นข้อมูลที่ถูกจำกัด หรือเช็ค และการเข้าถึง โดยหน่วยงานสาธารณะเป็นเรื่องยากมากถ้าไม่ไปไม่ได้ มีอยู่ปัจจุบัน และไม่ได้แยกประเภทแผนที่ โดยปกติจะเป็นเครื่องชั่งน้ำหนักต่าง ๆ aggravating ปัญหาของการแบ่งปันข้อมูลได้อย่างมีประสิทธิภาพระหว่างภาคต่าง ๆ ของเมือง นำเสนอข้อมูลดิจิตอลของข้อมูล spatial iseven ยากเนื่องจากมีความเหมาะสม equipmentand ฝึกอบรมพนักงาน เพียงไม่กี่เมืองก็พร้อมที่จะเริ่ม generatingdigital ฐานข้อมูลเชิงพื้นที่เป็นงานเป็นการ betoo ใหญ่ แพง และซับซ้อนเกินไป technicallyand ทั้งสองเขต การออกแบบและโครงสร้างพื้นฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ที่สามารถทำงานได้ implementationof มักจะเป็น adream สำหรับอนาคต และไม่ มี SDI, arenot GIS เป็นไปได้สำเนาแผนที่ ที่พวกเขามีอยู่ เป็น oftendone เครื่องพิมพ์แอมโมเนียกับ mapsprepared เดิม และ วันขึ้นบนแผ่นโปร่งใส Cadastraldata มักจะอยู่ในเล่มทะเบียน andupdated ด้วยตนเองมี กำลังเตรียมการ digitaldatabase เมือง แผนที่ productionoften ยังคงทำได้ด้วยตนเองควบคู่ไป Informationabout รัฐที่เป็นเจ้าของที่ดินหรือรัฐบาล propertyis ไม่ดี ในเมือง มีโฮลดิ้งส์ militaryland ขนาดใหญ่ที่ข้อมูลจะถูกจำกัดแผนที่มักจะแสดงความเป็นเจ้าของที่ดินอยู่ใน theform สเก็ตช์ซึ่งไม่ใช่ขนาดนั้น ดังนั้น แบ่งเขตที่แน่นอนของที่ดินมากที่สุดเป็น impossibleor ยากมาก และใช้เวลานาน Informationabout กรรมสิทธิ์ในที่ดินและสาธารณูปโภคส่วนใหญ่อยู่ในมือ theexperienced บุคลากรสำคัญใน separatedepartments เนื่องจากขาดของ informationsystem อื่น ๆ ใดๆ พวกเขาจะถือว่าเป็น informationsource หลัก ดัง นี้ beeasily สามารถข้อมูลสูญหายข้อมูลเกี่ยวกับตำแหน่งที่ตั้งของสิ่งอำนวยความสะดวก utilitiesand ใต้ดินมักจะเป็นยิ่งกว่าคุณสมบัติพื้น showingabove ของแผนที่ สาธารณูปโภคและสิ่งอำนวยความสะดวก aremarked ตามแผนแต่จะไม่ค่อยขึ้นลงวันเดือน ใน mostcases ที่ตั้งจริงของบรรทัดการบริการเหล่านี้เป็น differentfrom ตำแหน่งที่ปรากฏบนแผนเหล่านั้น หน่วยงานที่รับผิดชอบสำหรับการจัดหา differentinfrastructure รักษาตนเองแผนที่มักจะ showingonly ที่ตั้งของโครงสร้างพื้นฐานภายใต้การควบคุมของพวกเขา แผนที่เหล่านี้จะมักจะเฉพาะในแบบของ sketchesthat เป็น interpretable โดยพนักงานขององค์กรเหล่านี้เท่านั้น สำหรับสายใต้ดินประโยชน์ ความลึกของเส้นอย่างถูกต้อง หรือไม่แสดงบนแผนที่ กรณี oftenthe สำหรับโปรแกรมอรรถประโยชน์เหล่านี้ว่า บางบรรทัดรันบน topof โปรแกรมอรรถประโยชน์บรรทัดอื่นที่ความลึกแตกต่างกันได้ปฏิบัติการจัดการเหล่านี้จะสามารถทำงานได้ generalplanning ประสงค์เมื่อขนาดของเมืองมีขนาดเล็ก เมื่อที่ดินราคาถูก ที่ดินตลาด isalmost ใช่อยู่ และไลฟ์สไตล์และความรวดเร็วเป็นช้า ใน เงื่อนไขเหล่านี้ ประสานงานระหว่างพนักงาน ispossible และมีเวลาในการแบ่งปันข้อมูล toovercome ความผิดปกติในข้อมูลเชิงพื้นที่ แต่สำหรับเมืองใหญ่เติบโตเร็วของ developingcountries วันนี้ ซึ่งจะกลายเป็นการพัฒนาเครื่องยนต์ ofeconomic, practicesare การจัดการเหล่านี้ไม่เพียงพอ woefully

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงสร้างพื้นฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ในการพัฒนาประเทศ
พร้อมใช้งานของข้อมูลเชิงพื้นที่สำหรับเมืองในประเทศกำลังพัฒนาที่ยากจนหรือไม่มี ในหลายกรณีที่ข้อมูลเชิงพื้นที่ในรูปแบบของภาพวาดไม่ปรับสัดส่วน ที่อยู่แผนที่พวกเขามักจะออกลงวันที่หรือจัดเป็นข้อมูลที่ จำกัด และการเข้าถึงโดยหน่วยงานสาธารณะเป็นเรื่องยากมากถ้าไม่ได้เป็นไปไม่ได้ ที่ไหนแผนที่ในปัจจุบันและไม่เป็นความลับอยู่พวกเขาเป็นเรื่องปกติของเครื่องชั่งน้ำหนักที่แตกต่างกัน ตัวแทนดิจิตอลของข้อมูลเชิงพื้นที่ ไม่กี่เมืองที่มีความพร้อมที่จะเริ่มต้นฐานข้อมูลเชิงพื้นที่ การออกแบบและการ การสืบพันธุ์ของแผนที่ที่พวกเขามีอยู่เป็น Cadastraldata ที่ Informationabout ในหลาย ๆ เมืองที่มีการถือครอง บ่อยครั้งที่แผนที่แสดงกรรมสิทธิ์ที่ดินอยู่ในฟอร์มของสเก็ตช์ที่มีไม่มาก ดังนั้นการแบ่งเขตที่แน่นอนของมากของที่ดินเป็น ส่วนใหญ่เจ้าของที่ดิน เนื่องจากขาดระบบสารสนเทศอื่น ๆ ที่พวกเขาได้รับการปฏิบัติเป็นหลัก เป็นผลให้ข้อมูลเหล่านี้สามารถหาย ข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ตั้งของสิ่งอำนวยความสะดวก สาธารณูปโภคและสิ่งอำนวยความสะดวกเกี่ยวกับแผน ใน เป็นกรณี แนวทางการบริหารจัดการเหล่านี้จะสามารถทำงานได้เพื่อวัตถุประสงค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โครงสร้างพื้นฐานด้านข้อมูลในการพัฒนาประเทศความพร้อมของข้อมูลเชิงพื้นที่ของเมืองในประเทศกำลังพัฒนาที่ยากจน หรือไม่มีเลย ในหลายกรณี ข้อมูลเชิงพื้นที่ในรูปแบบของร่าง unscaled . ที่แผนที่อยู่ พวกเขามักจะออกเดท หรือจัดเป็น จํากัด ข้อมูล และการเข้าถึงโดยหน่วยงานสาธารณะเป็นเรื่องยากหากไม่เป็นไปไม่ได้ ที่ปัจจุบัน และแยกประเภทแผนที่อยู่ พวกเขามักจะมีเครื่องชั่งที่แตกต่างกัน aggravating ปัญหาของการแบ่งปันข้อมูลอย่างมีประสิทธิภาพในภาคต่าง ๆของเมือง แทนดิจิตอลของข้อมูลเชิงพื้นที่ iseven ยากเนื่องจากการขาดความเหมาะสม equipmentand การฝึกอบรมพนักงาน เมืองน้อยพร้อมที่จะเริ่ม generatingdigital ฐานข้อมูลเป็นงานเห็น betoo ขนาดใหญ่เกินไปราคาแพงและซับซ้อนเกินไป ทั้ง technicallyand มี . การออกแบบและพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานด้านข้อมูลซึ่งสามารถใช้งานได้ มักจะเป็นดรีมสำหรับอนาคต และไม่มี SDI , GIS มีที่สุดการสืบพันธุ์ของแผนที่ที่พวกเขาอยู่เป็น oftendone แอมโมเนียกับเครื่องพิมพ์กับ mapsprepared เดิมและลงวันที่บนแผ่นโปร่งใส cadastraldata มักจะเก็บไว้ในสำเนาทะเบียน andupdated ด้วยตนเองที่พร้อมใช้งาน ที่ digitaldatabase ถูกเตรียมไว้สำหรับเมือง , แผนที่ productionoften ยังคงต้องทำด้วยมือในแบบคู่ขนาน เกี่ยวกับรัฐเป็นเจ้าของที่ดิน หรือรัฐบาลเข้าไปตรึงทรัพย์ที่ยากจน ในหลายเมือง มีผู้ถือครอง militaryland ขนาดใหญ่ที่ข้อมูลจะถูกจำกัดมักจะแสดงแผนที่การถือครองที่ดินในรูปแบบของภาพวาดที่ไม่ได้ขนาด ดังนั้น การกำหนดเขตแดนที่แน่นอนของมากของที่ดินเป็น impossibleor ยากมากและเสียเวลา มากที่สุดเกี่ยวกับการถือครองที่ดิน และระบบสาธารณูปโภคใน Theexperienced มือของบุคลากรหลักใน separatedepartments . เนื่องจากการขาดของจังหวัดอื่น ๆ พวกเขาจะถือว่าเป็น informationsource หลัก ผลข้อมูลนี้สามารถ beeasily หายไปข้อมูลเกี่ยวกับที่ตั้งของเครื่อง utilitiesand ใต้ดินมักจะแย่กว่าแผนที่ showingabove พื้นดินคุณลักษณะ สาธารณูปโภคและสิ่งอำนวยความสะดวก aremarked แผนการแต่ไม่ค่อยอัพเดท ใน mostcases สถานที่จริงของสายการบริการเหล่านี้จากสถานที่ที่ปรากฏในแผนนั้น หน่วยงานที่รับผิดชอบในการให้ differentinfrastructure รักษาแผนที่ของตัวเองมักจะ showingonly ที่ตั้งของโครงสร้างพื้นฐานภายใต้การควบคุมของพวกเขา แผนที่เหล่านี้มักจะมีเพียงในรูปแบบของ sketchesthat เป็น interpretable เท่านั้น โดยเจ้าหน้าที่ขององค์กรใต้ดินสายสาธารณูปโภคเหล่านี้ ความลึกของเส้นจะไม่ใคร่หรือถูกแสดงบนแผนที่ มันเป็น oftenthe กรณีต่างๆ เหล่านี้ บางเส้นวิ่งบน topof อรรถประโยชน์บรรทัดอื่นที่ระดับความลึกที่แตกต่างกันวิธีการจัดการเหล่านี้จะสามารถใช้งานได้สำหรับ generalplanning วัตถุประสงค์เมื่อขนาดของเมืองมีขนาดเล็ก เมื่อราคาที่ดินต่ำ เมื่อตลาดที่ดิน isalmost ไม่มีตัวตน และจังหวะช้าและวิถีชีวิต ในเงื่อนไขเหล่านี้ , การประสานงานระหว่างเจ้าหน้าที่ตื้นและมีเวลาที่จะแบ่งปันข้อมูลใหม่ในการแก้ปัญหาความผิดปกติในข้อมูลเชิงพื้นที่ แต่สำหรับ ขนาดใหญ่เติบโตอย่างรวดเร็วของเมืองแต่อย่างใด ซึ่งเป็นเครื่องมือของการพัฒนาเหล่านี้ , การจัดการ practicesare ไม่เพียงพอ .