Chapter 13“Put my bag in the front

Chapter 13
“Put my bag in the front bedroom, Calpurnia,” was the first thing Aunt Alexandra
said. “Jean Louise, stop scratching your head,” was the second thing she said.
Calpurnia picked up Aunty’s heavy suitcase and opened the door. “I’ll take it,”
said Jem, and took it. I heard the suitcase hit the bedroom floor with a thump. The
sound had a dull permanence about it. “Have you come for a visit, Aunty?” I
asked. Aunt Alexandra’s visits from the Landing were rare, and she traveled in
state. She owned a bright green square Buick and a black chauffeur, both kept in
an unhealthy state of tidiness, but today they were nowhere to be seen.
“Didn’t your father tell you?” she asked.
Jem and I shook our heads.
“Probably he forgot. He’s not in yet, is he?”
“Nome, he doesn’t usually get back till late afternoon,” said Jem.
“Well, your father and I decided it was time I came to stay with you for a while.”
“For a while” in Maycomb meant anything from three days to thirty years. Jem
and I exchanged glances.
“Jem’s growing up now and you are too,” she said to me. “We decided that it
would be best for you to have some feminine influence. It won’t be many years,
Jean Louise, before you become interested in clothes and boys—”
I could have made several answers to this: Cal’s a girl, it would be many years
before I would be interested in boys, I would never be interested in clothes… but
I kept quiet.
“What about Uncle Jimmy?” asked Jem. “Is he comin‘, too?”
“Oh no, he’s staying at the Landing. He’ll keep the place going.”
The moment I said, “Won’t you miss him?” I realized that this was not a tactful
question. Uncle Jimmy present or Uncle Jimmy absent made not much difference,
he never said anything. Aunt Alexandra ignored my question.
I could think of nothing else to say to her. In fact I could never think of anything
to say to her, and I sat thinking of past painful conversations between us: How are
you, Jean Louise? Fine, thank you ma’am, how are you? Very well, thank you,
what have you been doing with yourself? Nothin‘. Don’t you do anything? Nome.
Certainly you have friends? Yessum. Well what do you all do? Nothin’.
It was plain that Aunty thought me dull in the extreme, because I once heard her
tell Atticus that I was sluggish.
There was a story behind all this, but I had no desire to extract it from her then.
Today was Sunday, and Aunt Alexandra was positively irritable on the Lord’s
Day. I guess it was her Sunday corset. She was not fat, but solid, and she chose
protective garments that drew up her bosom to giddy heights, pinched in her
waist, flared out her rear, and managed to suggest that Aunt Alexandra’s was once
an hour-glass figure. From any angle, it was formidable.
The remainder of the afternoon went by in the gentle gloom that descends when
relatives appear, but was dispelled when we heard a car turn in the driveway. It
was Atticus, home from Montgomery. Jem, forgetting his dignity, ran with me to
meet him. Jem seized his briefcase and bag, I jumped into his arms, felt his vague
dry kiss and said, “‘d you bring me a book? ’d you know Aunty’s here?”
Atticus answered both questions in the affirmative. “How’d you like for her to
come live with us?”
I said I would like it very much, which was a lie, but one must lie under certain
circumstances and at all times when one can’t do anything about them.
“We felt it was time you children needed—well, it’s like this, Scout,” Atticus
said. “Your aunt’s doing me a favor as well as you all. I can’t stay here all day
with you, and the summer’s going to be a hot one.”
“Yes sir,” I said, not understanding a word he said. I had an idea, however, that
Aunt Alexandra’s appearance on the scene was not so much Atticus’s doing as
hers. Aunty had a way of declaring What Is Best For The Family, and I suppose
her coming to live with us was in that category.
Maycomb welcomed her. Miss Maudie Atkinson baked a Lane cake so loaded
with shinny it made me tight; Miss Stephanie Crawford had long visits with Aunt
Alexandra, consisting mostly of Miss Stephanie shaking her head and saying,
“Uh, uh, uh.” Miss Rachel next door had Aunty over for coffee in the afternoons,
and Mr. Nathan Radley went so far as to come up in the front yard and say he was
glad to see her.
When she settled in with us and life resumed its daily pace, Aunt Alexandra
seemed as if she had always lived with us. Her Missionary Society refreshments
added to her reputation as a hostess (she did not permit Calpurnia to make the
delicacies required to sustain the Society through long reports on Rice Christians);
she joined and became Secretary of the Maycomb Amanuensis Club. To all
parties present and participating in the life of the county, Aunt Alexandra was one
of the last of her kind: she had river-boat, boarding-school manners; let any moral
come along and she would uphold it; she was born in the objective case; she was
an incurable gossip. When Aunt Alexandra went to school, self-doubt could not
be found in any textbook, s

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 13"ใส่ถุงในห้องนอนด้านหน้า Calpurnia เป็นสิ่งแรกที่ป้าอเล็กซานดร้ากล่าวว่า "Jean Louise หยุดเกาหัวของคุณ เป็นสิ่งที่สองที่เธอกล่าวว่าCalpurnia หยิบกระเป๋าหนักของป้า และเปิดประตู "ฉันจะใช้มันกล่าวว่า Jem และเอามัน ผมได้ยินกระเป๋าตีชั้นนอนกับ thump การเสียงมีความยั่งยืนมั่นคงเบื่อมัน "คุณมาสำหรับการเยี่ยมชม ป้า" ผมถาม เข้าชมป้าอเล็กซานดร้าที่ลงได้ยาก และเธอเดินทางในสถานะ เธอเป็นเจ้าของ Buick สี่เหลี่ยมสีเขียวสดใสและขับรถสีดำ ทั้งสองเก็บไว้ในสถานะไม่แข็งแรงของกลาง แต่วันนี้ พวกเขาก็ไม่ได้"ไม่ได้คุณพ่อของคุณบอกคุณ" เธอถามJem และส่ายหัวของเรา"คงเขาลืม เขาไม่ได้อยู่ยัง เขา""โนม เขาไม่มักจะกลับมาจนบ่าย Jem กล่าว"ดี คุณพ่อและตัดสินใจเวลาที่ผมมาพักกับคุณในขณะนี้""ในขณะ" ใน Maycomb หมายถึง อะไรจากสามวันสามสิบปี Jemและผมเปลี่ยนสายตาแปลก"Jem ของถึงตอนนี้ การจะเกินไป เธอกล่าวว่า ฉัน "เราตัดสินใจจะดีที่สุดสำหรับคุณที่จะมีอิทธิพลต่อผู้หญิงบาง ไม่หลายปีJean Louise ก่อนมาสนใจเด็กชายและเสื้อผ้า — "เราอาจได้คำตอบมากมายที่นี้: Cal ของผู้หญิง มันจะเป็นเวลาหลายปีก่อนที่ฉันจะสนใจในเด็กผู้ชาย ฉันไม่เคยจะสนใจในเสื้อผ้า... แต่ผมเก็บเงียบ"คืออะไรลุง Jimmy" ถาม Jem "คือเขา comin' เกินไป""โอ้ ไม่ เขาจะอยู่ที่การลง เขาจะให้ไป"ขณะที่ผมบอก "ไม่คุณ พลาดเขา" ฉันรู้ว่า เรื่องนี้ไม่มี tactfulคำถามที่ ปัจจุบันลุง Jimmy หรือลุง Jimmy ขาดทำไม่แตกต่างกันเขาไม่เคยว่า อะไร อเล็กซานดร้าป้าละเว้นคำถามของฉันฉันมีอะไรที่จะพูดกับเธอ ในความเป็นจริงไม่ฉันอะไรจะพูดกับ เธอ และฉันนั่งคิดมาเจ็บสนทนาระหว่างเรา: วิธีกำลังคุณ Jean Louise ดี ขอบคุณ ma'am คุณเป็นอย่างไร ดี ขอบคุณสิ่งที่ได้คุณทำกับตัวเอง นัททินอ คุณไม่ทำอะไร โนมแน่นอนคุณมีเพื่อนหรือไม่ Yessum ดีทุกอย่างไร นัททินอมันเป็นธรรมดาที่ป้าคิดว่า ฉันน่าเบื่อที่สุด เนื่องจากผมเคยได้ยินเธอบอก Atticus ที่ ผมซบเซามีเรื่องราวเบื้องหลังทั้งหมด แต่ผมไม่อยากแยกจากเธอแล้ววันนี้อาทิตย์ และอเล็กซานดร้าป้าแปรปรวนบวกบนของพระเจ้าวัน ผมคิดว่า มันเป็นของเธอรัดวันอาทิตย์ เธอไม่อ้วน แต่แข็ง และเธอเลือกเสื้อผ้าป้องกันที่ดึงขึ้นคู่หูของเธอจะหวิวสูง บีบในเธอเอว บานออกด้านหลังของเธอ และจัดการแนะนำว่า ป้าอเล็กซานดร้าเคยรูปแก้วชั่วโมง จากมุมใด ๆ มันก็น่ากลัวส่วนที่เหลือของตอนบ่ายไปโดยในหม่นหมองลงเบา ๆ ที่ต่ำลงเมื่อญาติปรากฏ แต่ถูกยกเลิกผลได้เมื่อเราได้ยินรถในถนน มันถูก Atticus บ้านจากโรง Jem ลืมศักดิ์ศรีของเขา วิ่งกับผมพบกับเขา Jem ยึดกระเป๋าเอกสารและกระเป๋าของเขา ฉันไปเป็นแขนของเขา ความรู้สึกของเขาคลุมเครือจูบแห้ง และกล่าว ว่า, "จะคุณมาหนังสือ? ' d ที่คุณรู้ว่าป้าของที่นี่"Atticus ตอบคำในยืนยัน "อยากให้เธอไปมาอยู่กับเรา"ว่า ต้องการมาก ซึ่งเป็นการโกหก แต่หนึ่งต้องอยู่ในบางสถานการณ์ และตลอดเวลาเมื่อหนึ่งไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับพวกเขา"เรารู้สึกว่า มันเป็นเวลาที่เด็กจำเป็น — ดี มันเป็นเช่นนี้ ลูกเสือ, " Atticusกล่าวว่า "ของคุณป้าของทำฉันโปรดปรานเป็นคุณทั้งหมด ฉันไม่สามารถเข้าพักที่นี่ทุกวันกับคุณ และในฤดูร้อนจะเป็นร้อน""ใช่ครับ ว่า ไม่เข้าใจคำเขากล่าวว่า ผมมีความคิด อย่างไรก็ตาม ที่ป้าอเล็กซานดร้าปรากฏบนฉากไม่ Atticus มากของทำเป็นเธอ ป้ามีวิธีการประกาศสิ่งดีที่สุดสำหรับการครอบครัว และฉันคิดว่าเธอมาอยู่กับเราได้ในประเภทMaycomb ต้อนรับเธอ นางสาว Maudie Atkinson อบอยู่ในเลนเค้กโหลดดังนั้นมี shinny มันทำให้ผมแน่น นางสาวสเตฟานีครอว์ฟอร์ดได้ยาวเข้ากับป้าอเล็กซานดร้า ส่วนใหญ่ประกอบด้วยนางสาวสเตฟานีสั่นเธอหัวและพูดว่า"Uh, uh, uh" นางสาว Rachel ประตูถัดไปมีป้าผ่านกาแฟในช่วงบ่ายนาย Nathan Radley ไปจนถึงในลานด้านหน้า และพูดว่าเขาเป็นดีใจที่เห็นเธอเมื่อเธอตัดสิน ด้วยเราและชีวิตดำเนินก้าวของทุกวัน ป้าอเล็กซานดร้าดูเหมือน ว่า เธอได้อาศัยอยู่กับเรา เธอดื่มสังคมศาสนาเพิ่มชื่อเสียงของเธอเป็น (เธอไม่อนุญาต Calpurnia ให้การอาหารจำเป็นในการรักษาสังคมคริสเตียนข้าวยาวรายงาน);เธอได้เข้าร่วม และเป็น เลขานุการสโมสร Amanuensis Maycomb ทั้งหมดบุคคลที่เข้าร่วม กิจกรรมในชีวิตของเขต อเล็กซานดร้าป้าเป็นหนึ่งสุดท้ายของชนิดของเธอ: เธอมีเรือแม่น้ำ โรงเรียนประจำมารยาท ให้มีคุณธรรมมาพร้อม และเธอจะรักษามัน เธอเกิดในกรณีวัตถุประสงค์ เธอยยามไม่สามารถรักษาได้ เมื่อป้าอเล็กซานดร้าไปโรงเรียน สงสัยในตนเองไม่พบได้ในตำราใด ๆ s

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 13
"ใส่กระเป๋าของฉันในห้องนอนด้านหน้า Calpurnia" เป็นสิ่งแรกที่ป้าเล็กซาน
กล่าวว่า "ฌองหลุยส์หยุดเกาหัวของคุณ" เป็นสิ่งที่สองที่เธอบอกว่า.
Calpurnia หยิบกระเป๋าเดินทางหนักป้าและเปิดประตู "ฉันจะเอามัน"
เจ็มกล่าวและเอามัน ผมได้ยินกระเป๋าเดินทางกระแทกพื้นห้องนอนกับโป้ง
เสียงมีความคงทนที่น่าเบื่อเกี่ยวกับเรื่องนี้ "คุณมาสำหรับการเยี่ยมชมป้า?" ฉัน
ถาม ผู้เข้าชมป้าอเล็กซานดจากเชื่อมโยงไปถึงเป็นสัตว์หายากและเธอเดินทางใน
รัฐ เธอเป็นเจ้าของสี่เหลี่ยมสีเขียวสดใสบูอิคและคนขับรถสีดำทั้งเก็บไว้ใน
รัฐที่ไม่แข็งแรงของความเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่วันนี้พวกเขาอยู่ที่ไหนเลยที่จะเห็น.
"ไม่ได้คุณพ่อของคุณบอกคุณ?" เธอถาม.
Jem และผมสั่นหัวของเรา
"อาจจะเป็นเขาลืม เขาไม่ได้อยู่ในยังเป็นเขา? "
" Nome เขามักจะไม่ได้รับกลับมาจนถึงช่วงบ่าย "เจ็มกล่าวว่า.
" ดีคุณพ่อของคุณและฉันตัดสินใจว่ามันเป็นเวลาที่ผมมาอยู่กับคุณในขณะที่. "
" ในขณะที่ "เมย์โคมบ์ในความหมายอะไรจากสามวันถึงสามสิบปี Jem
และฉันสบตา.
"เจ็มของการเติบโตขึ้นมาในขณะนี้และคุณมีมากเกินไป" เธอบอกกับผมว่า "เราตัดสินใจว่ามัน
จะดีที่สุดสำหรับคุณที่จะมีบางส่วนที่มีอิทธิพลต่อผู้หญิง มันจะไม่เป็นเวลาหลายปี
ฌองหลุยส์ก่อนที่คุณจะกลายเป็นที่สนใจในเสื้อผ้าและ boys- "
ฉันจะได้ทำหลายคำตอบนี้: แคลของหญิงสาวคนหนึ่งก็จะเป็นเวลาหลายปี
ก่อนที่ผมจะมีความสนใจในเด็กผู้ชายผมจะไม่เคย มีความสนใจในเสื้อผ้า ... แต่
ผมเก็บไว้เงียบ ๆ .
"สิ่งที่เกี่ยวกับลุงจิมมี่?" ถาม Jem "คือเขาบังอาจเกินไป?"
"โอ้ไม่เขาก็เข้าพักที่เชื่อมโยงไปถึง เขาจะให้สถานที่ที่ไป. "
ขณะที่ผมพูดว่า" คุณไม่อยากจะคิดถึงเขา? "ฉันตระหนักว่านี่ไม่ได้เป็นไหวพริบ
คำถาม ลุงจิมมี่ปัจจุบันหรือลุงจิมมี่ขาดสร้างความแตกต่างไม่มาก
เขาไม่เคยพูดอะไร ป้าเล็กซานละเว้นคำถามของฉัน.
ฉันจะคิดอะไรอย่างอื่นที่จะพูดกับเธอ ในความเป็นจริงผมไม่เคยคิดอะไร
จะพูดกับเธอและฉันนั่งคิดของการสนทนาที่เจ็บปวดที่ผ่านมาระหว่างเรา: วิธีการที่
คุณฌองหลุยส์? ดีขอขอบคุณคุณแหม่ม, คุณเป็นอย่างไรบ้าง ได้เป็นอย่างดีขอขอบคุณ
สิ่งที่คุณได้ทำกับตัวเอง? Nothin ' ไม่คุณจะทำอะไร? Nome.
แน่นอนคุณมีเพื่อน? Yessum ดีทุกท่านจะทำอย่างไร Nothin '.
มันเป็นธรรมดาที่ป้าคิดว่าฉันน่าเบื่อในสุดขีดเพราะผมเคยได้ยินเธอ
บอก Atticus ว่าผมเป็นซบเซา.
มีเรื่องราวที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้เป็น แต่ฉันมีความปรารถนาที่จะดึงมันมาจากเธอแล้วไม่มี.
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ และป้าเล็กซานดราเป็นหงุดหงิดในพระเจ้าบวก
วัน ฉันคิดว่ามันเป็นรัดตัววันอาทิตย์ เธอไม่ได้เป็นไขมัน แต่เป็นของแข็งและเธอเลือก
เสื้อผ้าป้องกันที่ดึงขึ้นอกของเธอให้สูงหวิว pinched ในตัวเธอ
เอวบานออกด้านหลังของเธอและการจัดการที่จะชี้ให้เห็นว่าป้าอเล็กซานดครั้งหนึ่งเคยเป็น
ตัวเลขชั่วโมงกระจก จากมุมใดมันก็น่ากลัว.
ส่วนที่เหลือของช่วงบ่ายไปโดยในความเศร้าโศกที่อ่อนโยนลงมาเมื่อ
ญาติปรากฏ แต่ถูกยกเลิกเมื่อเราได้ยินเลี้ยวรถในถนน มัน
เป็น Atticus, บ้านจากกอเมอรี Jem ลืมศักดิ์ศรีของเขาวิ่งกับฉันไป
พบเขา Jem คว้ากระเป๋าถือและกระเป๋าของเขาฉันกระโดดลงไปในอ้อมแขนของเขารู้สึกว่าเขาคลุมเครือ
จูบแห้งและกล่าวว่า "วันที่คุณนำมาให้ฉันหนังสือหรือไม่ 'วันที่คุณรู้ว่าป้านี่? "
แอทติคัตอบคำถามทั้งในยืนยัน "How'd คุณต้องการสำหรับเธอที่จะ
มาอยู่กับเรา?"
ผมบอกว่าผมจะชอบมันมากซึ่งเป็นเรื่องโกหก แต่ต้องอยู่ภายใต้บาง
สถานการณ์และทุกครั้งเมื่อคนหนึ่งไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับพวกเขา
"เรารู้สึกว่ามันเป็นเวลาที่คุณจำเป็นเด็กดีก็เช่นนี้ลูกเสือ" แอทติคั
กล่าวว่า "ป้าของคุณทำฉันหน่อยได้เช่นเดียวกับทุกท่าน ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ตลอดทั้งวัน
กับคุณและฤดูร้อนจะเป็นหนึ่งร้อน. "
" ใช่ครับ "ผมพูดว่าไม่เข้าใจคำที่เขากล่าวว่า ฉันมีความคิดอย่างไรที่
ลักษณะป้าอเล็กซานดในที่เกิดเหตุเป็นไม่มาก Atticus ของการทำตามที่
เธอ น้ามีวิธีการประกาศสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับครอบครัวและฉันคิดว่า
เธอมาอยู่กับเราอยู่ในหมวดหมู่ที่.
เมย์โคมบ์ยินดีของเธอ มิส Maudie แอตกินสันอบเค้กเลนเพื่อให้โหลด
ที่มีผิวมันเมล็ดมันทำให้ฉันแน่น; นางสาวสเตฟานีครอว์ฟมีผู้เข้าชมยาวกับป้า
อเล็กซานดส่วนใหญ่ประกอบด้วยนางสาวสเตฟานีสั่นหัวของเธอและพูดว่า
"เอ่อเอ่อเอ่อ." นางสาวราเชลประตูถัดไปมีน้ามากกว่าสำหรับกาแฟในช่วงบ่าย
และนายนาธาน Radley ไปไกล เป็นที่จะเกิดขึ้นในสนามหน้าบ้านและบอกว่าเขาเป็น
ดีใจที่ได้เห็นเธอ.
เมื่อเธอตั้งรกรากอยู่ในกับเราและชีวิตกลับมาก้าวในชีวิตประจำวันของป้าเล็กซานดรา
ดูราวกับว่าเธอยังมีชีวิตอยู่กับเราเสมอ เธอดื่มศาสนาสังคม
เพิ่มให้กับชื่อเสียงของเธอเป็นปฏิคม (เธอไม่อนุญาตให้ Calpurnia ที่จะทำให้
อาหารที่จำเป็นในการรักษาสังคมผ่านรายงานยาวบนคริสเตียนข้าว);
เธอเข้าร่วมและกลายเป็นเลขานุการของเมย์โคมบ์เลขานุการคลับ ทุก
ฝ่ายในปัจจุบันและมีส่วนร่วมในชีวิตของมณฑลป้าเล็กซานดราเป็นหนึ่ง
ของสุดท้ายของชนิดของเธอ: เธอมีแม่น้ำเรือมารยาทกินนอนโรงเรียน ให้ทางศีลธรรมใด ๆ
มาพร้อมและเธอจะรักษามัน เธอเกิดในกรณีที่วัตถุประสงค์; เธอเป็น
นินทาที่รักษาไม่หาย เมื่อป้าอเล็กซานดไปโรงเรียนตนเองสงสัยไม่สามารถ
พบได้ในตำราใด ๆ , s

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 13" เอากระเป๋าไว้ในห้องนอน หน้า Calpurnia " เป็นสิ่งแรกที่ป้าอเล็กซานดรากล่าวว่า " ฌอง หลุยส์ หยุดเกาหัว " เป็นสองสิ่ง ที่เธอพูดCalpurnia รับป้ากระเป๋าเดินทางหนักและเปิดประตู " ฉันจะทำมัน "บอกว่า เจม แล้วเอาไป ฉันได้ยินว่ากระเป๋าตีพื้น ห้องนอน กับ ปั้ม ที่เสียงมีความทนทาน น่าเบื่อกับมัน " คุณมาเยี่ยมชม คุณป้า ? " ฉันถาม ป้าอะเล็กซานดราเข้าชมจากเชื่อมโยงไปถึงยาก และเธอเดินทางในรัฐ เธอได้เป็นเจ้าของ Buick สี่เหลี่ยมสีเขียวสดใส และคนขับรถสีดำทั้ง เก็บ ในสภาพที่ไม่แข็งแรงของความเป็นระเบียบ แต่ในวันนี้พวกเขาไหนเลยที่จะเห็น" พ่อไม่ได้บอกคุณเหรอ " เธอถามเจม ผมส่ายศีรษะของเรา" บางทีเขาอาจจะลืม เขาไม่อยู่นี่ "" ชื่อ เขาไม่ค่อยกลับมาจนถึงบ่าย " บอกว่า เจม" อืม พ่อและผมตัดสินใจว่ามันเป็นเวลาที่ฉันมาอยู่กับคุณสักพัก "" ในขณะที่ " Maycomb หมายถึงอะไรจากสามวันถึงสามสิบปี เจมและฉันสบตากัน ." เจม เติบโตขึ้นในขณะนี้และคุณจะเกินไป " เธอพูดกับฉัน " เราตัดสินใจว่าจะดีที่สุดสำหรับคุณที่จะมีผู้หญิงที่มีอิทธิพลต่อ มันไม่ได้เป็นหลายปีฌอง หลุยส์ ก่อนที่คุณจะกลายเป็นหนุ่มในเสื้อผ้าและสนใจ "ฉันก็จะได้คำตอบหลายนี้ : แคลเป็นผู้หญิงมันต้องใช้เวลาหลายปีก่อนที่ผมจะสนใจผู้ชาย ผมไม่เคยสนใจในเสื้อผ้า . . . . . . . แต่ผมเก็บเงียบไว้" แล้วลุงจิมมี่ " ถามเจม " เขามาด้วยเหรอ "" โอ้ ไม่ เขาอยู่ที่ลานจอดรถ เขาจะให้สถานที่ที่ไป .ตอนที่ฉันพูดว่า " คุณจะไม่คิดถึงเขา " ผมรู้ว่ามันไม่ฉลาดคำถาม ลุงจิมมี่ปัจจุบันหรือลุงจิมมี่ขาดทำให้ไม่แตกต่างกันมากนักเขาไม่เคยพูดอะไรเลย อเล็กซานดราน้าไม่สนใจคำถามของฉันฉันคิดว่าไม่มีอะไรจะพูดกับเธอ ในความเป็นจริงผมไม่เคยคิดอะไรจะพูดกับเธอ ผมนั่งคิดถึงอดีตที่เจ็บปวด การสนทนาระหว่างเรา : เป็น อย่างไรนายฌอง หลุยส์ สบายดีค่ะ ขอบคุณ คุณแหม่ม คุณเป็นยังไงบ้าง ? ดีมาก ขอบคุณคุณทำอะไรกับตัวเอง ไม่มีอะไร ' ไม่ทำอะไรเลย โนมแน่นอน คุณมีเพื่อนมั้ย ครับผม . แล้วคุณทำอะไร ? ไม่มีอะไร 'มันก็ธรรมดาที่ป้าคิดว่าฉันโง่อยู่มาก เพราะผมเคยได้ยินว่าเธอบอก Atticus ว่าซบเซามีเบื้องหลังทั้งหมดนี้ แต่ผมไม่อยากจะแยกจากเธอแล้ววันนี้เป็นวันอาทิตย์ และป้าอะเล็กซานดราทางโรคในของพระเจ้าวัน ผมเดาว่า มันรัดตัว วันอาทิตย์ เธอ เธอไม่ได้อ้วน แต่แข็ง และที่เธอเลือกป้องกันเสื้อผ้าที่วาดขึ้นในอก เธอเวียนหัวความสูงหยิกของเธอเอว , ก้นบานออก และได้แนะนำให้ป้าอเล็กซานดรา เคยชั่วโมงแก้วรูป จากมุมใด ๆ มันน่ากลัวจริงๆส่วนที่เหลือของช่วงบ่ายไปโดยในความเศร้าโศกที่ลงมาเมื่ออ่อนโยนญาติมา แต่ก็หาย เมื่อเราได้ยินเสียงรถเลี้ยวเข้ามาจอด มันคือแอตติคัส บ้าน จาก มอนโกเมอรี่ เจม ลืมศักดิ์ศรีของเขา รันกับผมพบเขา - ยึดของเขากระเป๋าและกระเป๋า ฉันกระโดดเข้าไปในแขนของเขา รู้สึกว่าคลุมเครือจูบ แห้งและกล่าวว่า " คุณจะเอาหนังสือ ' รู้มั้ยน้า ? "แอตติคัสตอบทั้งสองคำถามในการยืนยัน " นายชอบเธอมาอยู่กับเรา "ฉันบอกว่าฉันต้องการมันมาก ซึ่งเป็นการโกหก แต่ต้องอยู่ภายใต้บางสถานการณ์และตลอดเวลา เมื่อไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับมัน" เรารู้สึกว่ามันคือเวลาที่คุณลูกต้องการมันเป็นอย่างนี้ , ลูกเสือ , " แอตติคัสกล่าวว่า " ป้าก็ช่วยฉันเช่นเดียวกับคุณ ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ตลอดทั้งวันกับคุณ และฤดูร้อนจะร้อน”" ครับ " ผมพูดไม่เข้าใจคำที่เขากล่าวว่า ผมมีความคิด อย่างไรก็ตามป้าอะเล็กซานดราที่ปรากฏบนฉากได้ไม่มาก Atticus ทำเป็นเธอ วิธีประกาศ ป้ามีอะไรที่ดีที่สุดสำหรับครอบครัว และฉันคิดว่าเธอมาอยู่กับเรา อยู่ในประเภทที่Maycomb ต้อนรับเธอ นางสาว maudie Atkinson อบเค้กให้เลนโหลดกับมันมันทำให้ฉันแน่น ; คุณสเตฟานี่ ครอฟอร์ดได้เยี่ยมชมกับป้าอเล็กซานดร้า ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของมิสสเตฟานี่สั่นศีรษะของเธอ และบอกว่า" เอ่อ . . . เอ่อ . . . " คุณเรเชล ข้างๆ มีป้ามาขายกาแฟในช่วงบ่ายนายเนธานที่นั่นมาตั้งไกล เพื่อมาขึ้นหน้าบ้าน และบอกว่าเขาคือดีใจที่ได้เจอเธอเมื่อเธอจัดการกับเราและชีวิตกลับมาทันทุกวัน ของ ป้า อเล็กซานดราดูเหมือนว่าเธอจะอยู่กับเรา สังคมศาสนาเครื่องดื่มของเธอเพิ่มชื่อเสียงของเธอเป็นปฏิคม ( เธอไม่อนุญาต Calpurnia เพื่อให้อาหารต้องจรรโลงสังคม ผ่านรายงานยาวข้าวคริสเตียน )เธอได้เข้าร่วมและเป็นเลขาของ Maycomb เลขานุการชมรม ทั้งหมดพรรคการเมืองปัจจุบัน และการมีส่วนร่วมในชีวิตของมณฑล ป้าอะเล็กซานดรา เป็นหนึ่งครั้งสุดท้ายของเธอ : เธอมีแม่น้ำเรือกินนอนมารยาทในโรงเรียน ให้มีคุณธรรม จริยธรรมมาเธอจะรักษามัน