ฉันรักแปลIt just feels like Russian

ฉันรักแปลIt just feels like Russian has far more play to it: it's more flexible and more expressive.

The main thing people miss coming to English from Russian is controlling word order. Thanks to declension, we can often reorder the words in even a simple phrase in three or four different ways while preserving the meaning. This is a bigger deal than it seems. In English word order is something that rarely matters; in Russian, it's an omnipresent extra layer of communication, a bit like body language. We can craft sentences to shed light on one part or another, or just to have the exact rhythm and cadence we want.

Cadence is something I feel more strongly in Russian. Getting a steady rhythm of stressed and unstressed syllables feels more natural. It's subtle, but it completely changes how sentences sound, which leads me to enjoy listening to Russian more than English.

Another strength of Russian is how synthetic it is, at least compared to English. Given a single Russian noun, we immediately get a dozen variations on it, with, at the least, a few diminutive and augmentative forms. We might not have as many different synonyms for any given word as English, but we can often convey similar shades of meaning by building up different words from the same root.

A visceral illustration of what this means is how the two languages admit nonsense. With Russian, prefixes and suffixes are so systematic that we can follow the meaning of a sentence pretty closely even if all the roots are made up. We don't even need to use too many "structural" words like prepositions since that information is instead conveyed by the endings of words (ie conjugation and declension). With English, we'd need more existing words to act as signposts.

In the end, this doesn't have much of an effect on me. I still mostly write in English. The main difference is that I find Russian poetry a lot more engrossing than English poetry—but how much of it is due to the language and how much just due to a few uniquely brilliant Russian poets (Khlebnikov, Vvedensky, Kharms)? It's a bit of both, really. On the one hand, the Russian avant garde is a movement that fits my sensibilities better than anything I know in English; on the other, I still prefer Russian even with less deep poetry like song lyrics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันรักแปลIt รู้สึกเหมือนรัสเซียมีเล่นมากมัน: ก็แสดงออกมากขึ้น และยืดหยุ่นมากขึ้นนางสาวคนสิ่งสำคัญที่เป็นภาษาอังกฤษมาจากรัสเซียมีการควบคุมคำสั่ง ขอบคุณ declension เราสามารถมักจะเรียงคำแม้แต่คำง่าย ๆ ด้วยวิธีการต่าง ๆ สาม หรือสี่รักษาความหมาย จัดการใหญ่กว่าเหมือนอยู่ ในภาษาอังกฤษคำสั่งเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยสำคัญ ในรัสเซีย มันเป็นเกือบทุกชั้นพิเศษของการสื่อสาร บิตเช่นภาษากาย เราสามารถสร้างประโยค เพื่อแสดงให้ส่วนหนึ่งหรืออีก หรือเพิ่ง จะมีจังหวะที่แน่นอนและจังหวะที่เราต้องการจังหวะคือสิ่งที่ผมรู้สึกแข็งแรงขึ้นในรัสเซีย รับความรู้สึกเครียด และอไม่ลงเสียงหนักพยางค์จังหวะมั่นคงเป็นธรรมชาติ ก็ลึกซึ้ง แต่การเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์วิธีประโยคเสียง ซึ่งทำให้ฉันเพลิดเพลินกับการฟังภาษาอังกฤษรัสเซียมากกว่าอีกจุดแข็งหนึ่งของรัสเซียคือ วิธีสังเคราะห์จะ น้อยเทียบกับภาษาอังกฤษ กำหนดคำนามรัสเซียเดียว เราทันทีรับโหลรูปบนมัน กับ ที่น้อย มีไม่กี่ขนาด และ augmentative แบบ เราอาจไม่มีคำเหมือนที่แตกต่างกันมากคำใด ๆ กำหนดเป็นภาษาอังกฤษ แต่เรามักจะสามารถถ่ายทอดเฉดสีเดียวกันของความหมาย โดยการสร้างคำที่แตกจากรากเดียวกันภาพประกอบที่อวัยวะภายในของสิ่งนี้เป็นวิธีการที่สองภาษายอมรับว่า เรื่องไร้สาระ มีรัสเซีย เลขนำหน้าและส่วนต่อท้ายจะเป็นระบบที่เราสามารถทำตามความหมายของประโยคสวยอย่างใกล้ชิดแม้ว่ารากมี เราไม่ต้องใช้คำ "โครงสร้าง" มากเกินไปเช่นประโยคเนื่องจากตอนจบของคำ (เช่นผันและ declension) แทนสื่อข้อมูล พูดภาษาอังกฤษได้ เราจะต้องมีคำศัพท์ที่มีอยู่เพื่อทำหน้าที่เป็นป้ายบอกทางในสุด นี้ไม่ได้มีผลกับฉัน ส่วนใหญ่ยังเขียนภาษาอังกฤษ ความแตกต่างหลักคือ ว่า ผมหาบทกวีรัสเซียครองหมดมากขึ้นกว่าบทกวีภาษาอังกฤษ — แต่ว่ามากของมัน และเนื่อง จากภาษาเพียงเท่าใดเนื่องจากกวีรัสเซียสดใสโดยเฉพาะกี่ (Khlebnikov, Vvedensky, Kharms) จริง ๆ มันเป็นบิตของทั้งสอง ในด้านหนึ่ง รัสเซียเปรี้ยวจี๊ดคือ การเคลื่อนไหวที่เหมาะกับรสนิยมของฉันดีกว่าอะไรในภาษาอังกฤษ ในอื่น ๆ ฉันยังคงชอบรัสเซียแม้จะ มีบทกวีน้อยลึกเช่นเนื้อเพลง