As soon as he caught sight of the m

As soon as he caught sight of the mountain ahead of him, Meng Hao’s eyes began to shine. It was clearly beyond the ordinary, and perhaps even contained some Demonic beasts. In any case, he didn’t have much time to think about it. His body flashed as he shot directly toward the mountainous forest which lay at its foot.

Behind him, Shangguan Xiu’s expression changed. His Cultivation base was higher than Meng Hao’s; he had tread the Cultivation world for many years, and had seen many things. He could tell that something was fishy about this mountain. But as he saw Meng Hao charge forward, he put aside his doubts, gritted his teeth, and followed.

Meanwhile on the plateau, white-robed Wu Dingqiu and Eccentric Song sat, seemingly playing Go, but in reality focused on the fighting going on below them. From their vantage point, it was clear that the Violet Fate Sect disciples were stuck in the mountain forest, and after an entire night, could not step foot onto the mountain. One by one, they were rebuffed by the Demonic beasts.

“The Violet Fate Sect disciples truly are beyond ordinary,” said Eccentric Song, laughing. “To be able to stay in the Spirit Beast forest for an entire night is excellent. Wu Dingqiu, you really should be proud.” He looked extremely complacent, and even happier when he saw the dark look on Wu Dingqiu’s face.

Wu Dingqiu’s face sank even deeper as he saw the sorry state of his disciples within the forest. He let out a cold harrumph.

“Wu Dingqiu, you should really proud. Last time the Golden Frost Sect came to me to engage in trial by fire, they were all defeated by my Spirit beasts. Not a single one could make it to my treasure mountain to see the truly powerful Spirit beasts. I felt really sad about that. I really hope that your Violet Fate Sect disciples can make a good showing. This Spirit forest is filled with Spirit beasts that I meticulously selected. For example, that one.” He proudly pointed a finger toward a white-colored ape.

Its entire body, even its eyes, were as white as snow, and its appearance was incredibly fierce. With a single swipe of its claws, it slashed the arm of one of the Violet Fate Sect disciples, sending blood spraying everywhere. It moved with incredible speed, like a white wind. It had already injured about seven or eight surrounding Violet Fate Sect disciples.

“That is a Snow Peak Mutated beast, rarely seen in the world. I got my hands on it about ten years ago. It’s extremely rare. Look at its fur, as pure white as snow and as smooth as silk. I should be able to sell it for a hefty price one day.” Eccentric Song laughed, pleased with himself. White-robed Wu Dingqiu looked even more grim. He’d never imaged that after all these years, Eccentric Song’s treasure mountain would have so many powerful Demonic beasts.

Even as Eccentric Song spoke, a figure appeared near the edge of the forest near the white ape. It was Meng Hao, with Shangguan Xiu hot on his tail. Eccentric Song laughed.

“So, some outsiders have decided to intrude. Wu Dingqiu, please observe what it means to keep one’s promise. I will not prevent any Cultivator of the Qi Condensation stage from entering this area. Anyone can enter. Although they will surely die, I will not block them.”

Wu Dingqiu let out a cold snort, not paying the least bit of attention to Meng Hao and Shangguan Xiu. Instead, he stared at the white ape, which had just encountered another Violet Fate Sect disciple. He appeared to be about seventeen or eighteen years old. His hands flickered in incantation patterns, and suddenly the image of an ancient scroll unfurled behind him. An aura billowed out, pushing down onto the white ape. It shrieked.

“A fine Mutated ape,” said Wu Dingqiu “Eccentric Song, no matter how incredible that beast is, it’s going to become my disciple’s pet! His name is Shi Yan. Upon entering the Sect, he acquired that ancient scroll, which at the seventh level of Qi Condensation, can capture Demonic beasts.” Inside, Wu Dingqiu’s heart pounded, but his expression was cool and indifferent, somewhat proud. Considering his status and Cultivation base, he shouldn’t allow such an expression onto his face. But Eccentric Song made it impossible for him to hold back, especially after the humiliation of the previous night.

However, as soon as the words were out of his mouth, a piteous wail could be heard. Blood showered from Shi Yan’s chest, and his ancient scroll collapsed into pieces. He retreated backwards, fear in his eyes. The white ape’s body began to expand, until it was nearly eighteen meters tall. It beat its chest, seeming to brim with power.

Eccentric Song laughed loudly. Wu Dingqiu stared at the white ape, his face twisted, fighting the impulse to charge forward and crush the thing to death.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เร็วที่สุดเท่าที่เขาจับสายตาของภูเขาข้างหน้าของเขาตาเม้งเฮาเริ่มที่จะส่องแสง มันเห็นได้ชัดว่าเกินธรรมดาและอาจจะมีสัตว์ปีศาจบาง ในกรณีใด ๆ เขาไม่ได้มีเวลามากที่จะคิดเกี่ยวกับมัน ร่างกายของเขาเป็นประกายเขายิงตรงไปป่าภูเขาซึ่งวางอยู่ที่เท้าของมัน. ด้านหลังของเขาแสดงออกชางกวนซิ่วเปลี่ยน ฐานการเพาะปลูกของเขาสูงกว่าเม้งเฮาส์; เขามีการเพาะปลูกเหยียบโลกมานานหลายปีแล้วและได้เห็นหลายสิ่งหลายอย่าง เขาสามารถบอกได้ว่ามีบางอย่างเกี่ยวกับคาวภูเขานี้ แต่ในขณะที่เขาเห็นค่าใช้จ่ายเม้งเฮาไปข้างหน้าเขาใส่กันข้อสงสัยของเขา gritted ฟันของเขาและตาม. ในขณะเดียวกันบนที่ราบสูงสีขาวเสื้อคลุมวู Dingqiu และพิสดารเพลงนั่งดูเหมือนจะเล่นไป แต่ในความเป็นจริงมุ่งเน้นไปที่การต่อสู้ที่เกิดขึ้น ด้านล่างพวกเขา จากจุดชมวิวของพวกเขาก็เป็นที่ชัดเจนว่าสาวกนิกายม่วงชะตากรรมติดอยู่ในป่าบนภูเขาและหลังจากที่ตลอดทั้งคืนไม่สามารถก้าวเท้าไปบนภูเขา หนึ่งโดยหนึ่งพวกเขาถูกหาเรื่องสัตว์ปีศาจ. "สาวกนิกายม่วงชะตากรรมอย่างแท้จริงอยู่นอกเหนือสามัญ" แหกคอกเพลงกล่าวว่าหัวเราะ "เพื่อให้สามารถที่จะอยู่ในวิญญาณป่าสัตว์สำหรับตลอดทั้งคืนเป็นเลิศ วู Dingqiu คุณจริงๆควรจะภาคภูมิใจ. "เขามองอิ่มเอมใจมากและแม้จะมีความสุขเมื่อเขาเห็นรูปลักษณ์ดำบนใบหน้าของวู Dingqiu. ใบหน้าวู Dingqiu จมลึกแม้ในขณะที่เขาเห็นรัฐขอโทษสาวกของพระองค์ที่อยู่ในป่า เขาให้ออก harrumph เย็น. "วู Dingqiu คุณควรภาคภูมิใจจริงๆ ครั้งสุดท้ายที่โกลเด้นฟรอสต์นิกายมาให้ฉันจะมีส่วนร่วมในการพิจารณาคดีด้วยไฟพวกเขาพ่ายแพ้ทั้งหมดของสัตว์วิญญาณของเรา ไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวที่จะทำให้มันไปยังภูเขาสมบัติของฉันเพื่อดูสัตว์วิญญาณประสิทธิภาพอย่างแท้จริง ผมรู้สึกเศร้าเกี่ยวกับว่า ผมหวังว่าเหล่าสาวกนิกายม่วงโชคชะตาของคุณสามารถทำให้การแสดงที่ดี วิญญาณป่านี้เต็มไปด้วยจิตวิญญาณสัตว์ที่ผมเลือกอย่างพิถีพิถัน ยกตัวอย่างเช่นที่หนึ่ง. "เขาภูมิใจชี้นิ้วไปยังลิงสีขาวสี. ทั้งร่างกายแม้ดวงตาของมันเป็นสีขาวเหมือนหิมะและลักษณะของมันคือที่รุนแรงอย่างไม่น่าเชื่อ ด้วยการรูดเดียวของกรงเล็บของมันก็เฉือนแขนของหนึ่งในสาวกนิกายม่วงโชคชะตาส่งเลือดฉีดพ่นทุกที่ มันย้ายไปอยู่กับความเร็วที่น่าทึ่งเช่นลมสีขาว มันได้รับบาดเจ็บแล้วประมาณเจ็ดหรือแปดรอบสาวกสีม่วงโชคชะตานิกาย. "นั่นคือหิมะพีคกลายพันธุ์สัตว์ที่ไม่ค่อยเห็นในโลก ฉันมีมือของฉันที่มันประมาณสิบปีที่ผ่านมา มันหายากมาก ดูที่ขนของมันเป็นสีขาวบริสุทธิ์ดุจหิมะและเรียบเป็นผ้าไหม ฉันควรจะสามารถที่จะขายได้ในราคาที่หนักหนึ่งวัน. "แหกคอกเพลงหัวเราะยินดีกับตัวเอง สีขาวเสื้อคลุมวู Dingqiu มองแม้น่ากลัวมากขึ้น เขาไม่เคยถ่ายภาพว่าหลังจากที่ทุกปีเหล่านี้ภูเขาสมบัตินอกรีตของเพลงจะมีจำนวนมากดังนั้นสัตว์ปีศาจที่มีประสิทธิภาพ. แม้ในขณะที่แหกคอกเพลงพูดตัวเลขปรากฏใกล้กับขอบของป่าใกล้ลิงสีขาว มันเป็นเม้งเฮากับชางกวนซิวร้อนบนหางของเขา แหกคอกเพลงหัวเราะ. "ดังนั้นบุคคลภายนอกบางส่วนได้ตัดสินใจที่จะก้าวก่าย วู Dingqiu โปรดสังเกตสิ่งที่มันหมายถึงการรักษาสัญญาอย่างใดอย่างหนึ่ง ผมจะได้ป้องกันไม่ให้เกษตรกรของขั้นตอนการควบแน่นฉีใด ๆ จากการเข้ามาในพื้นที่นี้ ทุกคนสามารถใส่ ถึงแม้ว่าพวกเขาก็จะตายฉันจะไม่ปิดกั้นพวกเขา. " วู Dingqiu ให้ออก Snort เย็นไม่ได้จ่ายเงินบิตอย่างน้อยให้ความสนใจที่จะเม้ง Hao และชางกวนซิ่ว แต่เขาจ้องมองมาที่ลิงสีขาวซึ่งได้พบเพียงอีกหนึ่งศิษย์ม่วงโชคชะตานิกาย เขาดูเหมือนจะเป็นอายุประมาณเจ็ดหรือสิบแปดปี มือของเขาในรูปแบบที่ flickered คาถาและก็ภาพของเลื่อนโบราณคลี่อยู่ข้างหลังเขา billowed ออร่าออกมาผลักดันลงบนลิงสีขาว มันร้อง. "เป็นลิงกลายพันธุ์ดี" กล่าวว่าวู Dingqiu "แหกคอกเพลงไม่ว่าไม่น่าเชื่อว่าสัตว์คือมันจะกลายเป็นสัตว์เลี้ยงศิษย์ของฉัน! ชื่อของเขาคือชิยัน เมื่อเข้าสู่นิกายเขาได้มาที่เลื่อนโบราณซึ่งอยู่ในระดับที่เจ็ดของฉีควบแน่นสามารถจับสัตว์ปีศาจ. "ภายในหัวใจของวู Dingqiu โขลก แต่การแสดงออกของเขาเป็นที่เย็นและไม่แยแสค่อนข้างมีความภาคภูมิใจ พิจารณาสถานะและฐานการเพาะปลูกของเขาเขาไม่ควรอนุญาตให้เช่นการแสดงออกบนใบหน้าของเขา แต่แหกคอกเพลงทำให้มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะถือกลับโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ความอัปยศอดสูของคืนที่ผ่านมา. อย่างไรก็ตามทันทีที่คำที่ออกจากปากของเขาครวญครางน่าสังเวชอาจจะได้ยิน เลือดอาบน้ำออกมาจากหน้าอกชิยันและเลื่อนโบราณของเขาทรุดตัวลงเป็นชิ้น เขาถอยไปข้างหลังกลัวในสายตาของเขา ร่างกายลิงขาวเริ่มที่จะขยายตัวจนกระทั่งมันสูงเกือบแปดเมตร ก็ตีอกดูเหมือนเปี่ยมด้วยพลัง. นอกรีตเพลงหัวเราะเสียงดัง วู Dingqiu จ้องที่ลิงสีขาวใบหน้าของเขาบิดต่อสู้แรงกระตุ้นที่จะเรียกเก็บค่าบริการไปข้างหน้าและสนใจสิ่งที่ต้องตาย