“Niichan, let's hurry up and get ou

“Niichan, let's hurry up and get out of here!”

“Hayato, use the grenade on your rifle to blow a hole in the fence up ahead!”

“Leave it to me!”

Hayato readied his rifle and fired at the fence.

Along with a light recoil and some spewed out fire, the underslung grenade launcher fired.

The grenade hit the fence where Hayato had aimed and blew open a large hole. The three sprinted straight towards the hole. It was their only escape path.

“Hayato, you go first! Kotarou, goes next!”

“Understood!”

“What about you, Niichan?!”

“I'll go last! Just in― hah?!”

Kenichi's precaution of going last while watching their backs paid off as he barely managed to prevent the surprise attack from an assailant not making any sound.

“I won't go down that easily!!”

Kenichi swung the single handed sword in his right hand and repeatedly fired the handgun in his left at the assailant. But the assailant elegantly jumped backwards and dodged the bullets.

“W-What's with this guy?!”

The assailant had a mechanical appearance, overall it had a humanoid shape. It was about as tall as an average grown man. However, looking at it closely, the limbs were too thin, as if they were just bones. On top of that, the hands and feet were equipped with large claws, making it look quite inhuman. Thanks to the metallic sheen one could tell it was a machine, but it was quite different from the humanoid robots that Japanese corporations made.

“The underground people's killer robot huh... damn it”

Kenichi frowned and held his side with his left hand. There was a large wound there; the assailant, the underground people's mechanical soldier, had cut him up as it jumped away. Despite its bony appearance, it was strong and quick. Kenichi believed he had prevented the attack, but the mechanical soldier was one step ahead. If it wasn't for his combat suit, the wound would have been fatal, though the wound was still deep and he spilled a lot of blood.

Not good... I can't escape like this... I'll have to–

Kenichi jumped back and stood with his back facing the hole in the fence,

“Kenichi, what are you doing?! Hurry up!”

“Hayato, Kotarou, you two go! I'll buy you time!”

Kenichi figured that at this rate they would be wiped out. Even if the three of them fought together, it would take time to defeat the mechanical soldier. During that time, the underground people would arrive. That said, he didn't want to endure attacks from the enemy giving chase and have them target the five as they grouped up. In order to prevent that, somebody needed to stay behind and slow down the mechanical soldier. Kenichi believed that since he had been injured, he was the most suitable for the job.

“You can't, Kenichi-niichan!”

“If I don't, nobody will return! Quit your yappering and go! Return to base with as much information as possible!”

As Kenichi said that, the mechanical soldier attacked. While Kenichi did his best with his sword and gun, he was clearly at a disadvantage. Kenichi's was repeatedly wounded from the mechanical soldier's claws.

“Kotarou!”

“Yeah!”

Hayato and Kotarou began running, however, it wasn't because they were obeying Kenichi's orders. Instead they were running towards Kenichi. They passed through the hole in the fence and entered the factory site once more.

“You idiots, what are you doing?!”

“I won't let you hog all the spotlight, Kenichi! Being cool is my job!”

“Daisaku-niichan and Megumi-neechan will bring the information back”

“Do you understand what you're doing?!”

“We know. We just can't leave you behind!”

“Niichan, we all came this far together. Let's stay together until the end”

“You guys...”

However, regardless of how much of an advantage they gained against the mechanical soldier, it was just a win on the surface. Before they could defeat it, they would be surrounded by the underground people.

“... Guess it can't be helped. In that case, let's give it our all. Depending on our efforts, the incoming fight will become easier”

“That's good. That's more like Red Shine”

“I wish Baron-san would have heard Niichan's lines. He definitely would have praised you”

At this point, the three knew that there was no turning back. They desperately steeled themselves, ready to take as many enemies as possible with them. That was their duty. They were soldiers who protected the peace. They were completely different from what they had been in the past. They took pride in their job.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"Niichan ขอรีบขึ้นและได้รับการออกจากที่นี่!" "ฮายาโตะใช้ระเบิดมือปืนไรเฟิลของคุณที่จะระเบิดหลุมในรั้วขึ้นข้างหน้า!" "ปล่อยให้ฉัน!" ฮายาโตะพร้อมปืนไรเฟิลของเขาและยิงที่รั้วพร้อมกับการหดตัวเบาและบางพ่นไฟที่ยิงลูกระเบิดยิง underslung. ระเบิดมือตีรั้วที่ฮายาโตะได้มีวัตถุประสงค์และพัดเปิดหลุมขนาดใหญ่ ทั้งสามวิ่งตรงไปยังหลุม มันเป็นเส้นทางหลบหนีของพวกเขาเท่านั้น. "ฮายาโตะคุณไปที่แรก! Kotarou ไปต่อไป! " " เข้าใจ " " สิ่งที่เกี่ยวกับคุณ Niichan ?! " " ฉันจะไปล่าสุด! เพียงแค่มาห ?! " ระมัดระวัง Kenichi ของไปที่ผ่านมาในขณะที่ดูหลังของพวกเขาจ่ายเงินออกในขณะที่เขาแทบจะไม่ได้รับการจัดการเพื่อป้องกันการจู่โจมจากคนร้ายไม่ได้ทำให้เสียงใด ๆ . " ผมจะไม่ลงไปได้อย่างง่ายดาย !! " Kenichi เหวี่ยง ดาบมือเดียวในมือขวาของเขาซ้ำแล้วซ้ำอีกยิงปืนในที่ของเขาทิ้งคนร้ายที่ แต่คนร้ายอย่างหรูหรากระโดดไปข้างหลังและหลบกระสุน. "W-มีอะไรกับผู้ชายคนนี้ ?!" คนร้ายมีลักษณะกลโดยรวมก็มีรูปร่างรูปทรง มันเป็นเรื่องของความสูงเท่าคนโตเฉลี่ย อย่างไรก็ตามมองมันอย่างใกล้ชิดแขนขาเป็นบางเกินไปราวกับว่าพวกเขาเพียงแค่กระดูก ด้านบนของที่, มือและเท้าถูกติดตั้งด้วยกรงเล็บขนาดใหญ่ทำให้มันดูค่อนข้างทารุณ ขอขอบคุณที่เป็นโลหะเงาใครสามารถบอกได้ว่ามันเป็นเครื่อง แต่มันก็ค่อนข้างแตกต่างจากหุ่นยนต์ที่ว่า บริษัท ญี่ปุ่นทำ. "คนใต้ดินของหุ่นยนต์นักฆ่าฮะ ... ด่ามันว่า" Kenichi ขมวดคิ้วและถือด้านข้างของเขาด้วยมือข้างซ้ายของเขา . มีแผลขนาดใหญ่ที่มี; คนร้ายใต้ดินทหารกลของผู้คนได้ตัดเขาขึ้นมาในขณะที่มันกระโดดออกไป แม้จะมีการปรากฏตัวของกระดูกของมันก็คงมีความแข็งแกร่งและรวดเร็ว Kenichi เชื่อว่าเขาได้ป้องกันไม่ให้เกิดการโจมตี แต่ทหารกลเป็นหนึ่งในขั้นตอนก่อน ถ้ามันไม่ได้สำหรับชุดการต่อสู้ของเขาแผลจะได้รับอันตรายถึงชีวิต แต่แผลยังคงลึกและเขาหกรั่วไหลเลือดมาก. ไม่ดี ... ฉันไม่สามารถหลบหนีออกมาเช่นนี้ ... ฉันจะมี ประKenichi กระโดดกลับมาและยืนอยู่กับหลังของเขาหันหน้าไปทางหลุมในรั้ว"Kenichi สิ่งที่คุณกำลังทำ ?! รีบขึ้น! " " ฮายาโตะ, Kotarou คุณทั้งสองไป! ฉันจะซื้อเวลาของคุณ! " Kenichi คิดว่าในอัตรานี้พวกเขาจะถูกลบออกไป แม้ว่าสามของพวกเขาต่อสู้กันก็จะใช้เวลาในการเอาชนะทหารกล ในช่วงเวลาที่คนใต้ดินจะมาถึง ที่กล่าวว่าเขาไม่ต้องการที่จะทนการโจมตีจากศัตรูให้การไล่ล่าและพวกเขามีเป้าหมายห้าขณะที่พวกเขาจัดกลุ่มขึ้น เพื่อที่จะป้องกันไม่ให้ใครบางคนที่จำเป็นในการอยู่ข้างหลังและชะลอการทหารกล Kenichi เชื่อว่านับตั้งแต่ที่เขาได้รับบาดเจ็บเขาเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับงาน. "คุณไม่สามารถ Kenichi-niichan!" "ถ้าฉันทำไม่ได้ไม่มีใครจะกลับมา! ออกจาก yappering ของคุณและไป! กลับไปยังฐานที่มีข้อมูลมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้! " ในฐานะที่เป็น Kenichi บอกว่าทหารกลโจมตี ในขณะที่ Kenichi ทำดีที่สุดของเขาด้วยดาบและปืนของเขาเขาได้อย่างชัดเจนที่เสียเปรียบ Kenichi ของได้รับบาดเจ็บซ้ำ ๆ จากกรงเล็บของทหารกล. "Kotarou!" "ใช่!" ฮายาโตะและ Kotarou เริ่มวิ่ง แต่มันก็ไม่ได้เพราะพวกเขาเชื่อฟังคำสั่งของ Kenichi แต่พวกเขากำลังทำงานต่อ Kenichi พวกเขาเดินผ่านหลุมในรั้วและเข้าไปในโรงงานอีกครั้ง. "คุณโง่คุณกำลังทำอะไร ?!" "ผมจะไม่ยอมให้คุณหมูทุกปอตไลท์, Kenichi! เป็นเย็นเป็นงานของฉัน! " " Daisaku-niichan และ Megumi-neechan จะนำข้อมูลกลับไป " " คุณเข้าใจสิ่งที่คุณกำลังทำ ?! " " เรารู้ว่า เราก็ไม่สามารถทำให้คุณอยู่เบื้องหลัง! " " Niichan เราทุกคนมาไกลขนาดนี้ด้วยกัน ลองมาอยู่ด้วยกันจนจบ " " พวกคุณ ... " แต่ไม่คำนึงถึงวิธีการมากของพวกเขาได้รับประโยชน์กับทหารกลมันเป็นเพียงแค่การชนะบนพื้นผิว ก่อนที่พวกเขาจะพ่ายแพ้ก็พวกเขาจะถูกล้อมรอบด้วยคนใต้ดิน. " ... คิดว่ามันช่วยไม่ได้ ในกรณีที่ขอให้มันทั้งหมดของเรา ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับความพยายามของเราในการต่อสู้เข้ามาจะกลายเป็นเรื่องง่าย " " นั่นเป็นสิ่งที่ดี ที่มากขึ้นเช่น Shine สีแดง " " ฉันต้องการบารอนซังจะต้องได้ยินเสียงสาย Niichan ของ แน่นอนเขาจะได้รับการยกย่องคุณ " ณ จุดนี้ทั้งสามรู้ว่าไม่มีการหันหลังกลับ พวกเขาหมดท่า steeled ตัวเองพร้อมที่จะใช้เป็นศัตรูมากเท่าที่เป็นไปได้กับพวกเขา นั่นคือหน้าที่ของพวกเขา พวกเขาเป็นทหารที่ได้รับการป้องกันความสงบสุข พวกเขามีความแตกต่างจากสิ่งที่พวกเขาได้รับในอดีตที่ผ่านมา พวกเขาเอาความภาคภูมิใจในงานของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" พี่ครับ รีบ ๆ และออกไปจากที่นี่ "" ฮายาโตะ ใช้ระเบิดมือในปืนยาวของคุณพัดหลุมในรั้วข้างหน้า "" ให้ฉัน "ฮายาโตะ readied ปืนของเขาและยิงไปที่รั้วพร้อมกับการสะท้อนแสงและการพ่นไฟได้ , แขวนจากเบื้องบนเครื่องยิงลูกระเบิดยิงระเบิดชนรั้วที่ฮายาโตะเคยมีก็เปิดเป็นรูขนาดใหญ่ ทั้งสามวิ่งหนีจุกตูดตรงไปที่หลุม มันคือเส้นทางหนีของพวกเขาเท่านั้น" ฮายาโตะ คุณไปก่อนเถอะ โคทาโร่ วิ่งต่อไป ! "" ครับ ! ! ! "" แล้วคุณพี่ครับ ? ! "" เดี๋ยวฉันไปสุดท้าย พอดีผมอยากหา ? ! "เคนอิจิก็ไว้ไปช่วงขณะดูหลังของพวกเขาจ่ายออก เขาแทบจะจัดการเพื่อป้องกันการจู่โจมจากคนร้ายที่ไม่ทำให้เสียงใด ๆ" ผมจะไม่ไปง่ายๆหรอก ! "เคนเหวี่ยงมือเดียวดาบในมือขวาของเขาและซ้ำ ๆยิงปืนในมือซ้ายของเขาที่คนร้าย แต่คนร้ายก็กระโดดถอยหลังอย่างหรูหราและหลบกระสุน" มีอะไรกับผู้ชายคนนี้ ? ! "คนร้ายมีลักษณะเชิงกล โดยรวมมันมีรูปร่างมนุษย์ . มันเกี่ยวกับเฉลี่ย สูงเท่าผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม มองใกล้ๆ แขนขาผอมไป ราวกับว่าพวกเขาเป็นเพียงกระดูก ด้านบนของที่ , มือและเท้าถูกติดตั้งด้วยกรงเล็บขนาดใหญ่ ทำให้มันดูโหดร้าย ขอบคุณกับเงาโลหะหนึ่งสามารถบอกได้ว่ามันเป็นเครื่อง แต่มันค่อนข้างแตกต่างจากหุ่นยนต์ฮิวแมนนอยด์ที่ญี่ปุ่น บริษัท ทำ" หุ่นยนต์นักฆ่าใต้ดินของคนเหรอ . . . . . . . ให้ตายเถอะ "เคนขมวดคิ้วและจัดขึ้นด้านข้างของเขาด้วยมือซ้ายของเขา มีแผลขนาดใหญ่ มี คนร้าย , ใต้ดินคนเครื่องจักรกล ทหาร ก็ตัดเขาขึ้นขณะที่มันกระโดดหนี แม้จะมีลักษณะที่คล้ายกระดูกของมัน มันแรงและเร็ว เคนอิจิ เชื่อว่าเขาไม่ได้โจมตี แต่ทหารจักรกลอยู่หนึ่งขั้นล่วงหน้า ถ้ามันไม่เหมาะกับการต่อสู้ของเขา แผลอาจถึงตายได้ แต่แผลก็ลึกและเขาหยดเลือดมากไม่เก่ง . . . . . . . ฉันไม่สามารถหนีแบบนี้ . . . . . . . ผมจะต้องจำกัดเคนกระโดดกลับไปยืนหันหลังหันหลุมในรั้ว" เคนอิจิ คุณจะทำอะไร ? ! เร็วเข้า ! "" ฮายาโตะ โคทาโร่ คุณสองคนไป ผมจะซื้อแล้ว "เคนคิดว่าตอนนี้พวกเขาจะถูกเช็ดออก แม้ว่าพวกเขาทั้งสามคนต่อสู้กัน , ก็จะใช้เวลาที่จะเอาชนะทหารกล ระหว่างนั้น พวกใต้ดิน จะมาถึง ที่กล่าวว่า เขาไม่อยากทนการโจมตีจากศัตรูให้ไล่ และมีเป้าหมายห้าพวกเขาจัดกลุ่มขึ้น เพื่อป้องกันว่า มีคนต้องการอยู่ช้าๆ ทหาร กล เคนอิจิ เชื่อ ว่า ตั้งแต่ที่เขาได้รับบาดเจ็บ เขาเหมาะสมที่สุดกับงาน" คุณไม่สามารถ เคนอิจิ พี่ครับ ! "" ถ้าผมไม่ จะไม่มีใครกลับมา เลิก yappering ของคุณและไป ! กลับไปที่ฐาน มีข้อมูลมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ! "ขณะที่เคนอิจิกล่าวว่า , เครื่องกลทหารโจมตี ขณะที่เคนอิจิทำดีที่สุดกับดาบและปืน เขาพบว่าเสียเปรียบ เคนอิจิเป็นซ้ำๆ บาดเจ็บจากกรงเล็บ เครื่องจักรกล ทหารของ" โคทาโร่ ! "" เย้ ! ! ! ! ! "ฮายาโตะกับโคทาโร่เริ่มวิ่ง แต่มันไม่ได้เพราะพวกเขาเชื่อฟังคำสั่ง เคนอิจิ ) แทนพวกเขาวิ่งหนีต่อ เคนอิจิ พวกเขาผ่านหลุมในรั้ว และเข้าเว็บไซต์โรงงานอีกครั้ง" คุณมันบ้า คุณกำลังทำอะไร ? ! "" ผมจะไม่ปล่อยให้คุณหมูทั้งหมด สปอตไลท์ เคนอิจิ ! ที่เย็นคืองานของฉัน "" หลังจาก . พี่จะนำข้อมูล และเมกุมิ "" คุณเข้าใจสิ่งที่คุณกำลังทำอะไร ? ! "" เรารู้ . เราก็จะไม่ทิ้งคุณไว้ข้างหลัง "" พี่ครับ พวกเรามาไกลขนาดนี้กัน เราอยู่ด้วยกันจนจบ "" พวกเธอ . . . . . . . "อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเท่าใดของประโยชน์ที่พวกเขาได้รับกับทหารจักรกล แค่ชนะบนพื้นผิว ก่อนที่พวกเขาจะสามารถเอาชนะมันได้ พวกเขาจะถูกล้อมรอบไปด้วยคนใต้ดิน" . . . . . . . ก็คงช่วยอะไรไม่ได้ งั้นให้เราทั้งหมด ขึ้นอยู่กับความพยายามของเรา การต่อสู้ที่เข้ามาจะกลายเป็นง่ายขึ้น "" ดีจัง มันเหมือนท้าแดง”" ผมหวังว่า บารอน ซาน จะได้ยินเป็นสาย . . แน่นอนเขาจะชมคุณณจุดนี้ ทั้งสามรู้ว่าไม่มีการหันกลับ พวกเขาหมดท่า steeled ตัวเองพร้อมที่จะจัดการศัตรูให้มากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้กับพวกเขา นั่นเป็นหน้าที่ของพวกเขา พวกเขาเป็นทหารที่ปกป้องสันติภาพ มันเป็นสมบูรณ์แตกต่างจากสิ่งที่พวกเขาได้ในอดีต พวกเขานำความภาคภูมิใจในงานของพวกเขา