On December 25, 2013, Posted by a g

On December 25, 2013, Posted by a giraffe , In True Star, By novels,truestar,wanmiezhishang , With 4 Comments
The result of that one sentence was something that Tang Feng quickly regretted. Ge Chen and Lu Tian Chen clearly got together secretly and there probably weren’t many people that knew the two were having a secret affair. Though now, in his brief slip up when he was trying to make a comeback at Ge Chen, he blurted it out. If Ge Chen told Lu Tian Chen, would President Lu put him on the blacklist or get rid of him to cover it up?

When he returned to the party, Ge Chen and Su Qi Cheng were just getting ready to leave. The popular star had already changed into a different outfit, though why was it still white? As Su Qi Cheng looked at Tang Feng, his gaze contained some reproach. The two left without saying goodbye to Tang Feng.

Tang Feng sighed inwardly; Lu Tian Chen was already walking towards him with an icy expression.

“Come here,” His words were brief, his tone cold and scathing.

Only gracing Tang Feng with those two words, the great President Lu elegantly turned and walked upstairs. Tang Feng’s only choice was to follow; who in the world allowed Lu Tian Chen to be his boss? He had asked Xiao Yu to look it up. The contract “Tang Feng” signed with Lu Tian Chen was for eight years and only five had passed. He would rather not be refrigerated and kept away by Lu Tian Chen for the remaining three years.

It was time to have a talk with the president.

“Close the door,” Lu Tian Chen icily gave the command as they walked into a spacious resting room.

As Tang Feng stepped into the room, he closed the door after himself. At the same time, he turned on the room’s lights. Lu Tian Chen was already sitting on the couch looking at him with a slightly scrutinizing gaze.

“Other people’s domestic issues have nothing to do with me. You don’t have to worry; I won’t reveal any of your personal matters to others.” Tang Feng spoke first.

“Oh? And what do you know of my personal matters; why don’t you tell me?” Lu Tian Chen smiled faintly. However, not even a trace of the smile can be seen in the man’s eyes.

“I don’t know anything at all. I was just saying.” Tang Feng shrugged and smiled as he sat opposite of Lu Tian Chen. “There might have been some misunderstandings between us before and since there’s rarely a chance to be with President Lu alone, it’s better to talk now.”

“Oh? What do you want to say?” Clasping his hands in front of his chest, Lu Tian Chen crossed his legs and leaned back against the couch. The chilly smile was still on his lips.

“Having an over-obsessive pursuer by one’s side is truly an uncomfortable thing. But regarding this, President Lu doesn’t have to worry anymore. I was immature back then and may have gone overboard with some things. But I won’t now, and I won’t ever.” In his whole life, Tang Feng was always the one being pursued, never once had he chased someone.

There was no expression on Lu Tian Chen’s face, so Tang Feng continued to speak, “I won’t bring personal feelings into work, no matter what happened in the past. Right now, I don’t even remember anything. Surely, someone important like President Lu wouldn’t continue to argue with someone as insignificant as me right? We should let bygones be bygones, is that fine?”

Tang Feng earnestly held out a hand; his act should count as showing a meek attitude. In any case, he didn’t expect someone like Lu Tian Chen who was overly shrewd and observant to reply to him. However, almost all of the things he should have said and done had already being done. Lu Tian Chen should more or less understand.

Lu Tian Chen merely looked at Tang Feng, the latter continued to hold his soft and polite smile. He could not lower the hand that he was holding out in midair, even if it was becoming sore. Tang Feng silently cursed Lu Tian Chen in his heart. Was the man deliberately messing with him? Please, quickly say something.

“It’s hard to believe that those words are coming out of your mouth,” Lu Tian Chen’s gaze fell to Tang Feng’s outstretched hand. He leaned forward and seized the other man’s hand with a powerful grasp.

With his face almost touching Tang Feng’s, Tang Feng could feel Lu Tian Chen’s warm breath along with the words he spit out. The man was asking for a beating, “Tang Feng, you had better turn smart. The things that should not be heard, should not be talked about, and should not be done, it’s best that you understand them.”

“Many thanks to President Lu for giving me this opportunity,” Tang Feng quietly let out a breath he was holding. Even for someone experienced like him, when facing Lu Tian Chen, he could feel the oppressive atmosphere the other brought.

Smiling faintly, Lu Tian Chen suddenly withdrew his hand and grabbed Tang Feng’s jaw, “Don’t try to scheme your way out of this. Also, don’t think just because you’ve climbed into Charles’ bed you’ve climbed to superiority. Stay within your limits; apart from this face and t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน 25 ธันวาคม 2013 โพสต์ โดยยีราฟ ดาวจริง นิยาย truestar, wanmiezhishang มีความคิดเห็น 4ผลของประโยคที่หนึ่งคือที่ถังฮเสียใจอย่างรวดเร็ว Ge Chen และ Lu Tian Chen อย่างชัดเจนมีด้วยกันแอบ และหลายคนที่รู้ว่า ทั้งสองมีเรื่องลับที่ไม่อาจจะมี แต่ ตอนนี้ ในบันทึกย่อของเขาขึ้นเมื่อเขาพยายามทำให้กลับมาที่ Ge Chen เขาก็โพล่งออกมา ถ้า Ge เฉินบอกว่า Lu Tian Chen จะประธาน Lu ใส่เขาในบัญชีดำ หรือกำจัดเขาจะครอบคลุมถึงเมื่อเขากลับไปงานเลี้ยง Ge Chen และ Su Qi Cheng กำลังเดินไป ดาวนิยมแล้วเปลี่ยนเป็นเครื่องแต่งกายที่แตกต่างกัน แต่ทำไมไม่ขาวยัง เป็น Su Qi Cheng มองถังฮ จ้องมองเขาอยู่บางประณาม สองโดยไม่บอกลาฮถังออกถังฮ sighed อย่างภายใน Lu Tian Chen ได้แล้วเดินต่อเขา ด้วยการแสดงน้ำแข็ง"มานี่ คำพูดของเขาถูกย่อ เขาโทนเย็น และ scathingเพียง พระคุณเฟิงทังสองคำ Lu ประธานดีหรูหราเปิด และเดินชั้นบน ทางเลือกเดียวที่ Tang ฮก็ตาม Tian Chen Lu เป็น เจ้านายของเขาได้ที่ในโลก เขาได้ถาม Xiao Yu เพื่อค้นหา สัญญา "ถังเฟิง" ลงนามกับ Lu Tian Chen เป็นปีที่แปด และห้าเลย เขาจะค่อนข้างไม่เป็นตู้เย็น และเก็บไว้ห่างกัน โดย Lu Tian Chen สามปีIt was time to have a talk with the president.“Close the door,” Lu Tian Chen icily gave the command as they walked into a spacious resting room.As Tang Feng stepped into the room, he closed the door after himself. At the same time, he turned on the room’s lights. Lu Tian Chen was already sitting on the couch looking at him with a slightly scrutinizing gaze.“Other people’s domestic issues have nothing to do with me. You don’t have to worry; I won’t reveal any of your personal matters to others.” Tang Feng spoke first.“Oh? And what do you know of my personal matters; why don’t you tell me?” Lu Tian Chen smiled faintly. However, not even a trace of the smile can be seen in the man’s eyes.“I don’t know anything at all. I was just saying.” Tang Feng shrugged and smiled as he sat opposite of Lu Tian Chen. “There might have been some misunderstandings between us before and since there’s rarely a chance to be with President Lu alone, it’s better to talk now.”“Oh? What do you want to say?” Clasping his hands in front of his chest, Lu Tian Chen crossed his legs and leaned back against the couch. The chilly smile was still on his lips.“Having an over-obsessive pursuer by one’s side is truly an uncomfortable thing. But regarding this, President Lu doesn’t have to worry anymore. I was immature back then and may have gone overboard with some things. But I won’t now, and I won’t ever.” In his whole life, Tang Feng was always the one being pursued, never once had he chased someone.There was no expression on Lu Tian Chen’s face, so Tang Feng continued to speak, “I won’t bring personal feelings into work, no matter what happened in the past. Right now, I don’t even remember anything. Surely, someone important like President Lu wouldn’t continue to argue with someone as insignificant as me right? We should let bygones be bygones, is that fine?”Tang Feng earnestly held out a hand; his act should count as showing a meek attitude. In any case, he didn’t expect someone like Lu Tian Chen who was overly shrewd and observant to reply to him. However, almost all of the things he should have said and done had already being done. Lu Tian Chen should more or less understand.Lu Tian Chen merely looked at Tang Feng, the latter continued to hold his soft and polite smile. He could not lower the hand that he was holding out in midair, even if it was becoming sore. Tang Feng silently cursed Lu Tian Chen in his heart. Was the man deliberately messing with him? Please, quickly say something.“It’s hard to believe that those words are coming out of your mouth,” Lu Tian Chen’s gaze fell to Tang Feng’s outstretched hand. He leaned forward and seized the other man’s hand with a powerful grasp.With his face almost touching Tang Feng’s, Tang Feng could feel Lu Tian Chen’s warm breath along with the words he spit out. The man was asking for a beating, “Tang Feng, you had better turn smart. The things that should not be heard, should not be talked about, and should not be done, it’s best that you understand them.”
“Many thanks to President Lu for giving me this opportunity,” Tang Feng quietly let out a breath he was holding. Even for someone experienced like him, when facing Lu Tian Chen, he could feel the oppressive atmosphere the other brought.

Smiling faintly, Lu Tian Chen suddenly withdrew his hand and grabbed Tang Feng’s jaw, “Don’t try to scheme your way out of this. Also, don’t think just because you’ve climbed into Charles’ bed you’ve climbed to superiority. Stay within your limits; apart from this face and t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2013, โพสต์โดยยีราฟในทรูสตาร์โดยนวนิยาย Truestar, wanmiezhishang ด้วย 4 ความเห็น
ผลจากการที่ประโยคเดียวเป็นสิ่งที่ Tang ฮเสียใจได้อย่างรวดเร็ว จีอีเฉินและลูเทียนเฉินได้ร่วมกันอย่างชัดเจนและแอบมีอาจไม่ได้คนจำนวนมากที่รู้ว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์ลับ แม้ว่าขณะนี้ในใบสั้น ๆ ของเขาเมื่อเขาพยายามที่จะทำให้การกลับมาของจีอีเฉินเขาโพล่งออกมา หากจีอีเฉินบอกลูเทียนเฉินประธาน Lu จะทำให้เขาอยู่ในบัญชีดำหรือกำจัดเขาเพื่อให้ครอบคลุมขึ้น? เมื่อเขากลับไปพรรคจีอีเฉินและซูฉีเฉิงเป็นเพียงแค่การได้รับพร้อมที่จะออก ดาวยอดนิยมที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่แล้วในเครื่องแต่งกายที่แตกต่างกัน แต่มันเป็นเหตุผลที่ยังคงสีขาว? ในฐานะที่เป็นซูฉีเฉิงมองไปที่ถังฮจ้องมองของเขาที่มีการประณามบาง ทั้งสองทิ้งโดยไม่ต้องกล่าวคำอำลากับถังฮ. Tang ฮถอนหายใจในใจ; ลูเทียนเฉินได้แล้วเดินไปทางเขาด้วยการแสดงออกน้ำแข็ง. "มาที่นี่" คำพูดของเขาถูกสั้น ๆ เสียงของเขาที่หนาวเย็นและในบัดดล. เท่านั้น gracing Tang ฮกับทั้งสองคำผู้ยิ่งใหญ่ประธาน Lu หันอย่างหรูหราและเดินขึ้นไปชั้นบน Tang ฮเลือกเดียวคือการปฏิบัติตาม; ที่ในโลกที่ได้รับอนุญาตลูเทียนเฉินที่จะเป็นเจ้านายของเขา? เขาถาม Xiao Yu ที่จะมองมันได้ สัญญา "Tang ฮ" เซ็นสัญญากับลูเทียนเฉินเป็นเวลาแปดปีและมีเพียงห้าที่ผ่านมา เขาจะค่อนข้างไม่แช่เย็นและเก็บไว้ออกไปโดยลูเทียนเฉินที่เหลืออีกสามปี. มันเป็นช่วงเวลาที่จะมีการพูดคุยกับประธานได้. "ปิดประตู" ลูเทียนเฉินไม่ไยดีให้คำสั่งตามที่พวกเขาเดินเข้าไปพักผ่อนที่กว้างขวาง ห้องพัก. ในฐานะที่เป็นถังฮก้าวเข้ามาในห้องเขาปิดประตูหลังจากที่ตัวเอง ในเวลาเดียวกันเขาเปิดไฟในห้องได้ ลูเทียนเฉินได้แล้วนั่งอยู่บนโซฟามองเขาด้วยสายตา scrutinizing เล็กน้อย. "คนอื่น ๆ ในประเทศมีปัญหาอะไรจะทำอย่างไรกับฉัน คุณไม่ต้องกังวล; ฉันจะไม่เปิดเผยใด ๆ ของเรื่องส่วนตัวของคุณกับคนอื่น ๆ . "Tang ฮพูดครั้งแรก. " โอ้? และสิ่งที่คุณรู้เรื่องส่วนตัวของฉัน ทำไมคุณไม่บอกฉัน? "ลูเทียนเฉินยิ้มอย่างแผ่วเบา แต่ไม่แม้แต่ร่องรอยของรอยยิ้มที่สามารถมองเห็นได้ในสายตาของชายคนนั้น. "ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่ทุก ผมก็แค่บอกว่า. "Tang ฮยักไหล่และยิ้มขณะที่เขานั่งตรงข้ามของลูเทียนเฉิน "อาจจะมีความเข้าใจผิดบางอย่างระหว่างเราก่อนและตั้งแต่มีไม่ค่อยมีโอกาสที่จะได้อยู่กับประธาน Lu เพียงอย่างเดียวจะดีกว่าที่จะพูดคุยขณะนี้." "โอ้? สิ่งที่คุณต้องการที่จะพูด? "กุมมือของเขาในด้านหน้าของหน้าอกของเขาลูเทียนเฉินข้ามขาของเขาและโน้มตัวกลับกับที่นอน รอยยิ้มที่อากาศหนาวเย็นยังคงอยู่บนริมฝีปากของเขา. "การมีผู้ติดตามมากกว่าครอบงำโดยด้านหนึ่งเป็นจริงเป็นสิ่งที่ไม่สบายใจ แต่เกี่ยวกับเรื่องนี้ประธาน Lu ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป ฉันยังไม่สมบูรณ์กลับมาแล้วและอาจจะได้ไปลงน้ำกับบางสิ่งบางอย่าง แต่ฉันจะไม่ได้ตอนนี้และผมจะไม่เคย. "ในชีวิตทั้งชีวิตของเขาถังฮเสมอหนึ่งถูกไล่ไม่เคยไล่เขาคน. มีการแสดงออกบนใบหน้าไม่มีลูเทียนเฉินเป็นดังนั้น Tang ฮอย่างต่อเนื่อง ที่จะพูดว่า "ผมจะไม่นำความรู้สึกส่วนตัวในการทำงานไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต ตอนนี้ผมจำไม่ได้ว่าอะไร แน่นอนคนที่สำคัญเช่นประธานาธิบดีลูจะไม่ดำเนินการต่อไปเถียงกับคนที่ไม่มีนัยสำคัญกับฉันใช่มั้ย? เราควรแล้วก็แล้วกันไปเป็นดีที่ "? Tang ฮยื่นออกมาเป็นเรื่องเป็นราวมือ; การกระทำของเขาควรจะนับเป็นการแสดงทัศนคติที่อ่อนโยน ในกรณีใด ๆ เขาไม่ได้คาดหวังว่าคนที่ชอบลูเทียนเฉินซึ่งเป็นสุดเหวี่ยงที่ชาญฉลาดและช่างสังเกตจะตอบกลับไปให้เขา แต่เกือบทุกสิ่งที่เขาควรจะได้พูดและทำแล้วได้ถูกดำเนินการ ลูเทียนเฉินควรจะมากหรือน้อยเข้าใจ. ลูเทียนเฉินเพียงมองไปที่ถังฮหลังยังคงยึดรอยยิ้มอ่อนและสุภาพของเขา เขาไม่สามารถลดมือที่เขาถือออกมาในอากาศถึงแม้ว่ามันจะกลายเป็นเจ็บ Tang ฮเงียบสาปแช่งลูเทียนเฉินในหัวใจของเขา เป็นคนที่จงใจล้อเล่นกับเขา? โปรดได้อย่างรวดเร็วพูดอะไรบางอย่าง. "มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าคำพูดเหล่านี้จะออกมาจากปากของคุณมา" จ้องมองลูเทียนเฉินลดลงถึงมือยื่นออก Tang ฮ เขาโน้มตัวไปข้างหน้าและคว้ามือคนอื่น ๆ ที่มีความเข้าใจที่มีประสิทธิภาพ. ด้วยใบหน้าของเขาเกือบจะสัมผัสรสฮรสฮสามารถรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นลูเทียนเฉินพร้อมกับคำพูดที่เขาคายออก ชายคนนั้นขอเต้น "Tang ฮคุณได้ดีกว่าเปิดสมาร์ท สิ่งที่ไม่ควรจะได้ยินไม่ควรที่จะพูดคุยเกี่ยวกับและไม่ควรทำก็จะดีที่สุดที่คุณเข้าใจพวกเขา. " " ขอบคุณมากที่ประธานาธิบดีลูให้ฉันโอกาสนี้ "Tang ฮเงียบให้ออกลมหายใจของเขาเป็น โฮลดิ้ง แม้สำหรับคนที่มีประสบการณ์เหมือนเขาเมื่อหันหน้าไปลูเทียนเฉินเขาอาจจะรู้สึกถึงบรรยากาศที่กดขี่อื่น ๆ นำ. ยิ้มรางลูเทียนเฉินจู่ ๆ ก็ถอนตัวออกมือของเขาและคว้าขากรรไกร Tang ฮ "อย่าพยายามที่จะรูปแบบวิธีการของคุณออกจาก นี้. นอกจากนี้ยังไม่คิดว่าเพียงเพราะคุณได้ปีนเข้าไปในห้องนอนชาร์ลส์ที่คุณได้ปีนขึ้นไปเหนือกว่า อยู่ในขีด จำกัด ของคุณ; นอกเหนือจากนี้ใบหน้าและ T