PSA appears to have an unusually lo

PSA appears to have an unusually low modal abundance of mafic silicates, distinguishing it from known lunar spinel-bearing samples. The interaction between basaltic melts and the lunar crust and/or assimilation of anorthitic plagioclase have been proposed as a possible mechanism for PSA formation
(Gross and Treiman, 2011; Prissel et al., 2012). To test these hypotheses, we have performed laboratory experiments exploring magma–wallrock interactions within the lunar crust. Lunar basaltic melts were reacted with anorthite at 1400◦C and pressures between 0.05–1.05 GPa. Results indicate that PSA spinel compositions are best explained via the interaction between Mg-suite parental melts and anorthositic crust. Mare basalts and picritic lunar glasses produce spinels too rich in Fe and Cr to be consistent with the M3 observations. The experiments suggest that PSA represents a new member of the plutonic Mg-suite. If true, PSA can be used as a proxy for spectrally identifying areas of Mg-suite magmatism on the Moon. Moreover, the presence of PSA on both the lunar nearside and farside (Pieters et al., in press)indicates Mg-suite magmatism may have occurred on a global scale. In turn, this implies that KREEP is not required for Mg-suite petrogenesis (as KREEP is constrained to the nearside of the Moon) and is only necessary to explain the chemical make-up of nearside Mg-suite samples

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พีซ่าดูเหมือนจะ มีต่ำผิดปกติจนมาย mafic silicates แยกความแตกต่างจากตัวอย่าง spinel เรืองดวงจันทร์ชื่อดัง การโต้ตอบระหว่าง basaltic ละลาย และเปลือกดวงจันทร์หรือผสมกลมกลืนของ anorthitic plagioclase ได้รับการเสนอเป็นกลไกเป็นไปได้สำหรับการก่อตัวของ PSA(รวม และ Treiman, 2011 Prissel et al., 2012) การทดสอบสมมุติฐานเหล่านี้ เราได้ทำห้องปฏิบัติการทดลองสำรวจโต้ตอบ wallrock – หินหนืดภายในเปลือกดวงจันทร์ จันทรคติ basaltic ละลายได้ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นกับ anorthite ที่ 1400◦C และความกดดันระหว่าง 0.05 – 1.05 GPa ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า PSA spinel องค์ส่วนอธิบายผ่านการโต้ตอบระหว่างมก.ห้องปกครองละลายและเปลือก anorthositic แมร์ basalts และ picritic ดวงแก้วผลิตรวยเกินไปใน Fe และ Cr จะสอดคล้องกับข้อสังเกต M3 spinels การทดลองแนะนำว่า PSA หมายถึงสมาชิกใหม่ของ plutonic มิลลิกรัมห้อง ถ้าเป็นจริง PSA สามารถใช้เป็นพร็อกซีสำหรับการระบุ spectrally ของ magmatism มิลลิกรัมทบนดวงจันทร์ นอกจากนี้ ของ PSA ในทั้งจันทรคติ nearside และ farside (Pieters et al. ในกด) ระบุ Mg ท magmatism อาจเกิดขึ้นในระดับสากล ใช้ ซึ่งหมายความว่า KREEP เป็นไม่ต้องมิลลิกรัมท petrogenesis (KREEP ถูกจำกัดเพื่อ nearside ของดวงจันทร์) และจะต้องอธิบายเครื่องสำอางเคมีอย่างเอ็มจีท nearside

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

PSA ดูเหมือนจะมีความอุดมสมบูรณ์เป็นกิริยาต่ำผิดปกติของซิลิเกตซิส, ความแตกต่างจากที่รู้จักกันจันทรคติตัวอย่างนิลผึ้ง ปฏิสัมพันธ์ระหว่างละลายทุรกันดารและเปลือกดวงจันทร์และ / หรือการดูดซึมของ anorthitic plagioclase ได้รับการเสนอเป็นกลไกที่เป็นไปได้สำหรับการสร้าง PSA
(ขั้นต้นและ Treiman, 2011;. Prissel, et al, 2012) เพื่อทดสอบสมมติฐานเหล่านี้เราได้ดำเนินการทดลองในห้องปฏิบัติการการสำรวจการมีปฏิสัมพันธ์ magma-wallrock ภายในเปลือกดวงจันทร์ ละลายทุรกันดารจันทรคติถูกปฏิกิริยากับ anorthite ที่1400◦Cและความกดดันระหว่าง 0.05-1.05 GPa ผลการวิจัยพบว่าองค์ประกอบนิล PSA มีการอธิบายที่ดีที่สุดผ่านการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่าง Mg ตัวละลายของผู้ปกครองและเปลือก anorthositic basalts Mare และแว่นตาจันทรคติ picritic ผลิตแร่สปิเนลอุดมไปด้วยเกินไปในเฟและ Cr เพื่อให้สอดคล้องกับการสังเกต M3 การทดลองแสดงให้เห็นว่า PSA หมายถึงสมาชิกใหม่ของ plutonic Mg ตัว ถ้าเป็นจริง PSA สามารถใช้เป็นพร็อกซี่สำหรับผีระบุพื้นที่ของ magmatism Mg ตัวบนดวงจันทร์ นอกจากนี้การปรากฏตัวของ PSA ทั้งทางซ้ายของรถจันทรคติและ farside (Pieters et al., ในหนังสือพิมพ์) ระบุ magmatism Mg ตัวอาจจะเกิดขึ้นในระดับโลก ในทางกลับกันนี้หมายความว่า KREEP ไม่จำเป็นสำหรับ petrogenesis Mg ตัว (เป็น KREEP เป็นข้อ จำกัด ในการทางซ้ายของรถของดวงจันทร์) และเป็นสิ่งที่จำเป็นเท่านั้นที่จะอธิบายเคมีแต่งหน้าของทางซ้ายของรถตัวอย่าง Mg ตัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สดดดูเหมือนจะต่ำผิดปกติการความอุดมสมบูรณ์ของเมฟิกซิลิเกตที่แตกต่างจากที่รู้จักนิลจันทรคติที่มีตัวอย่าง ปฏิสัมพันธ์ระหว่างหินบะซอลต์หลอมเหลวและเปลือกดวงจันทร์และ / หรือการผสมผสานของ anorthitic แพลจิโอเคลสได้รับการเสนอเป็นกลไกที่เป็นไปได้สำหรับ PSA ก่อตัว
( ขั้นต้นและ treiman 2011 ; prissel et al . , 2012 ) เพื่อทดสอบสมมติฐานเหล่านี้เราได้ทำการทดลองในห้องปฏิบัติการสำรวจหิน–วอลร็อคปฏิสัมพันธ์ภายในเปลือกดวงจันทร์ ลูน่าติกละลายและทำปฏิกิริยากับอะนอร์ไทต์ที่ 1400 ◦ C และความดันระหว่าง 0.05 และ 1.05 GPA . ผลการวิจัย พบว่า องค์ประกอบที่มี PSA นิลอธิบายดีที่สุด ผ่านปฏิสัมพันธ์ระหว่างมก. แต่งงานผู้ปกครองละลายและเปลือก anorthositic .หินบะซอลต์ แมร์ picritic จันทรคติและแว่นตาผลิตครอบครัวรวยเกินไปในเหล็กและโครเมียม เพื่อให้สอดคล้องกับระบบสังเกตการณ์ จากการทดลองชี้ให้เห็นว่า PSA เป็นสมาชิกใหม่ของชุดมก. PLUTONIC . ถ้าเป็นจริง , PSA สามารถใช้เป็นตัวแทนสำหรับการระบุพื้นที่ของ Mg มากกว่ magmatism สวีทบนดวงจันทร์ นอกจากนี้ การปรากฏตัวของ PSA ทั้งลูน่าและเกือบถึงขอบฟาร์ไซด์ ( pieters et al . ,ในรูป ) บ่งชี้ว่า มก. แต่งงาน magmatism อาจเกิดขึ้นในระดับโลก ในเทิร์นนี้แสดงถึงว่า ครีปไม่จําเป็นสําหรับมก. แต่งงาน petrogenesis ( ครีปยังสะท้อนให้เกือบถึงขอบของดวงจันทร์ ) และเป็นเพียงที่จำเป็นเพื่ออธิบายเคมีแต่งหน้าตัวอย่างแต่งงาน mg เกือบถึงขอบ