The majority Buddhist and Hindu soc

The majority Buddhist and Hindu societies of South(East) Asia are not traditionally associated with conflict and intolerance. Yet recent years have seen a surge in international reports of religious tensions and violence by Buddhist and Hindu majorities towards Muslim minorities in the region. India’s political leadership since 2014 has long been associated with repressive practices and episodes of violence against Muslim minorities. In Sri Lanka, Muslims have been an often forgotten minority during the conflict, and a rise in hostilities against them has been reported since the defeat of the Tamil Tigers. The government of Myanmar has long repressed the Rohingya minority, but in recent years this hostility has spread to the larger population, with Buddhist monks playing a seemingly significant role in inciting hate speech and violence against Muslims and their perceived supporters. In Southern Thailand, long-standing grievances of the Muslim population have largely remained unaddressed by the central government. In all these cases, religious diversity has been perceived as a source of nationalism and conflict, but also as a starting point for peacebuilding efforts.

While much attention is being paid to transnational networks of radical Islam, anti-Muslim sentiments in the religious and political sphere are also acquiring a transnational character, and international media increasingly report on supposed cross-border alliances between religious extremists from various sides. This seminar will analyse these developments by comparing regional dynamics and local circumstances, and look beyond the simplistic notion of religions that cannot co-exist. Historical patterns and newly emerging trends will be discussed in order to contextualize the rise in hostility towards Muslim minorities in the South(East) Asian region in recent years. What has been the role of governmental and non-governmental forces such as religious leaders and the media in this process? To what extent are these sentiments created by cross-border networking, and how are they linked to specific political transitions or domestic policy imperatives?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนศาสนาพุทธและฮินดูสังคมของทวีปเอเชีย South(East) ประเพณีเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งและแพ้ไม่ได้ แต่ ปีล่าสุดได้เห็นไฟกระชากในรายงานระหว่างประเทศของความตึงเครียดทางศาสนาและความรุนแรงทางศาสนาพุทธและฮินดูปริ้นต่อชนกลุ่มน้อยมุสลิมในภูมิภาค เป็นผู้นำทางการเมืองของอินเดียตั้งแต่ 2014 ได้เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติการปราบปรามและตอนของความรุนแรงต่อชนกลุ่มน้อยมุสลิม ในศรีลังกา มุสลิมได้รับชนกลุ่มน้อยที่มักถูกลืมในระหว่างความขัดแย้ง และมีการรายงานการเพิ่มขึ้นของการสู้รบกับพวกเขาตั้งแต่ความพ่ายแพ้ของเสือทมิฬ รัฐบาลพม่าได้นานอัดอั้นชนกโรฮิงญา แต่ในปีที่มีแพร่กระจายความเกลียดชังนี้ประชากรมีขนาดใหญ่ขึ้น กับพระสงฆ์ มีบทบาทสำคัญเหมือนในการกระทำบางเกลียดคำพูดและความรุนแรงต่อชาวมุสลิมและผู้สนับสนุนของพวกเขารับรู้ ในภาคใต้ ความทุกข์ที่ยาวนานของประชากรมุสลิมมีส่วนใหญ่ยังคง unaddressed โดยรัฐบาลกลาง ในกรณีเหล่านี้ ความหลากหลายทางศาสนาได้ถูกมองว่า เป็นแหล่งของชาตินิยมและความขัดแย้ง แต่ยัง เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับความพยายามของสะพาน ในขณะที่มีการชำระเงินสนใจเครือข่ายข้ามชาติของอิสลามที่รุนแรง ความรู้สึกต่อต้านมุสลิมในวงศาสนา และการเมืองยังรับอักขระข้ามชาติ และสื่อต่างชาติรายงานควรข้ามพันธมิตรระหว่างศาสนาหัวรุนแรงจากฝ่ายต่าง ๆ มากขึ้น สัมมนานี้จะวิเคราะห์พัฒนาเหล่านี้ โดยการเปรียบเทียบภูมิภาค dynamics และสถานการณ์ในท้องถิ่น และ look เรียบความคิดของศาสนาที่ไม่สามารถอยู่ร่วม รูปแบบทางประวัติศาสตร์และแนวโน้มที่เพิ่งเกิดใหม่จะมีหารือเพื่อที่จะ contextualize เพิ่มขึ้นในความเป็นศัตรูต่อชนกลุ่มน้อยมุสลิมในภูมิภาคเอเชีย South(East) ในปี สิ่งที่ได้รับบทบาทของกองกำลังภาครัฐ และเอกชนเช่นผู้นำศาสนาและสื่อในกระบวนการนี้ ขอบเขตความรู้สึกเหล่านี้สร้างขึ้น โดยเครือข่ายข้ามแดน และว่าพวกเขาจะถูกเปลี่ยนทางการเมืองที่เฉพาะเจาะจงหรือ imperatives นโยบายภายในประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธฮินดูและสังคมของภาคใต้ (ภาคอีสาน) เอเชียจะไม่ประเพณีที่เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งและการแพ้ แต่ปีที่ผ่านมาได้เห็นไฟกระชากในรายงานระหว่างประเทศของความตึงเครียดทางศาสนาและความรุนแรงโดยที่นับถือศาสนาพุทธและฮินดูส่วนใหญ่ที่มีต่อชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิมในภูมิภาค ผู้นำทางการเมืองของอินเดียตั้งแต่ปี 2014 ได้รับการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการปราบปรามและตอนความรุนแรงต่อชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิม ในประเทศศรีลังกามุสลิมได้รับชนกลุ่มน้อยมักจะลืมความขัดแย้งระหว่างและเพิ่มขึ้นในการสู้รบกับพวกเขาได้รับรายงานตั้งแต่ความพ่ายแพ้ของทมิฬเสือ รัฐบาลพม่าได้อัดอั้นยาวชนกลุ่มน้อยโรฮิงญา แต่ในปีที่ผ่านมาเป็นปรปักษ์นี้ได้แพร่กระจายไปยังประชากรขนาดใหญ่ที่มีพระสงฆ์มีบทบาทที่สำคัญดูเหมือนจะอยู่ในความเกลียดชังและความรุนแรงเอาตัวรอดกับชาวมุสลิมและผู้สนับสนุนการรับรู้ของพวกเขา ในภาคใต้ของประเทศไทยยาวนานความคับข้องใจของประชากรมุสลิมส่วนใหญ่ยังผู้รับโดยรัฐบาลกลาง ในทุกกรณีเหล่านี้หลากหลายทางศาสนาได้รับการมองว่าเป็นแหล่งที่มาของลัทธิชาตินิยมและความขัดแย้ง แต่ยังเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับความพยายามสร้างสันติภาพ.

ในขณะที่ความสนใจมากจะถูกจ่ายให้กับเครือข่ายข้ามชาติของอิสลามหัวรุนแรง, ความรู้สึกต่อต้านชาวมุสลิมในทางศาสนาและการเมือง ทรงกลมนอกจากนี้ยังมีการซื้อตัวละครข้ามชาติและสื่อต่างประเทศมากขึ้นรายงานเกี่ยวกับพันธมิตรควรข้ามพรมแดนระหว่างศาสนาหัวรุนแรงจากด้านต่างๆ งานสัมมนาครั้งนี้จะวิเคราะห์การพัฒนาเหล่านี้โดยการเปรียบเทียบการเปลี่ยนแปลงในระดับภูมิภาคและท้องถิ่นสถานการณ์และดูเกินความคิดง่าย ๆ ของศาสนาที่ไม่สามารถอยู่ร่วมกัน รูปแบบที่สำคัญทางประวัติศาสตร์และแนวโน้มใหม่ที่เกิดขึ้นใหม่จะมีการหารือเพื่อบริบทการเพิ่มขึ้นของความเกลียดชังที่มีต่อชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิมในภาคใต้ (ภาคอีสาน) ของภูมิภาคเอเชียในปีที่ผ่านมา สิ่งที่ได้รับบทบาทของกองกำลังภาครัฐและเอกชนเช่นผู้นำศาสนาและสื่อในกระบวนการนี้หรือไม่? สิ่งที่ขอบเขตความรู้สึกเหล่านี้จะถูกสร้างขึ้นโดยเครือข่ายข้ามพรมแดนและวิธีการที่พวกเขาจะเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนทางการเมืองที่เฉพาะเจาะจงหรือสนองนโยบายในประเทศ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาจจะเนื่องจากเรือช้า รออีก 4 วันนะครับฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ