total phenol values of around 1300e

total phenol values of around 1300e1500 mg GAE/g DW material
(Table 1) and only sample B approached being significantly
different from the others (T-test value ¼ 0.105). However, therewas
substantial variation in the amount of phenolic material that fractionated
into the ethyl fraction (from 52 to 65% of total TPC).
It should be noted that some of the material that contributes to
the TPC value of the original extracts will not be phenolic in nature
as metal ions, sugars and other components are known to interfere
with the redox reaction that underlies the Folin assay (George, Brat,
Alter, & Amiot, 2005). Nevertheless, it seems that fractionation into
ethyl acetate may be a substantial and initial source of variation.
The yield of phenolic material obtained from the shells of this sea
urchinwas similar to previous reports at around 1e2 mg GAE/g dry
weight (Amarowicz, Synowiecki, & Shahidi, 2012). This is not large
compared to the level of phenolics in fruits and vegetables (e.g.
K€ahk€onen et al., 1999) but is considerable as the shells could be
construed as a waste material after removal of the gonads.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่าวางรวมของสถาน 1300e1500 mg GAE/g DW วัสดุ(ตารางที่ 1) และเฉพาะตัวอย่าง B เวลาเป็นอย่างมากแตกต่างจากผู้อื่น (T-ทดสอบค่า¼ 0.105) อย่างไรก็ตาม therewasพบการเปลี่ยนแปลงจำนวนวัสดุฟีนอที่แบ่งเป็นเศษส่วนเอทิล (จาก 52 65% ของสิ่งทอทั้งหมด)ควรสังเกตว่า วัสดุบางอย่างที่สนับสนุนมูลค่าสิ่งทอของสารสกัดจากต้นฉบับจะไม่ฟีนอในธรรมชาติเป็นประจุของโลหะ น้ำตาลและส่วนประกอบอื่น ๆ เป็นที่รู้จักในการแทรกแซงด้วยปฏิกิริยา redox ที่ underlies ทดสอบ Folin (จอร์จ BratAlter และอมิโอต์โอ 2005) อย่างไรก็ตาม เหมือนแยกส่วนที่เป็นเอทิล acetate อาจเป็นแหล่งพบ และการเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงผลตอบแทนของฟีนอวัสดุที่ได้จากเปลือกหอยทะเลนี้แห้งคล้ายกับรายงานก่อนหน้านี้ที่สถาน 1e2 mg GAE/g urchinwasน้ำหนัก (Amarowicz, Synowiecki, & Shahidi, 2012) นี้มีขนาดไม่ใหญ่เมื่อเทียบกับระดับของ phenolics ในผักและผลไม้ (เช่นK€ ahk€ onen et al., 1999) แต่เป็นมากอาจจะเป็นเปลือกหอยบังคับเป็นวัสดุเสียหลังจากเอาต่อมบ่งเพศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าฟีนอลรวมประมาณ 1300e1500 GAE มิลลิกรัม / กรัมวัสดุใบสำคัญแสดงสิทธิอนุพันธ์
(ตารางที่ 1) และมีเพียงตัวอย่าง B ทาบทามเป็นอย่างมีนัยสำคัญ
ที่แตกต่างจากคนอื่น ๆ (ค่า t-test ¼ 0.105) อย่างไรก็ตาม therewas
การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในจำนวนของวัสดุฟีนอลที่ fractionated
เป็นส่วนเอทิล (52-65% ของ TPC ทั้งหมด)
มันควรจะสังเกตว่าบางส่วนของวัสดุที่ก่อให้เกิด
มูลค่า TPC ของสารสกัดจากเดิมจะไม่ ฟีนอลในธรรมชาติ
เป็นไอออนของโลหะ, น้ำตาลและส่วนประกอบอื่น ๆ เป็นที่รู้จักกันเข้าไปยุ่งเกี่ยว
กับปฏิกิริยารีดอกซ์ที่รองรับการทดสอบ Folin (จอร์จ, นัง
แก้ไขและ Amiot, 2005) อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าแยกเป็น
เอทิลอะซิเตทอาจจะเป็นแหล่งที่มาสำคัญและการเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง
ผลผลิตของวัสดุฟีนอลที่ได้จากเปลือกหอยทะเลนี้
urchinwas คล้ายกับรายงานก่อนหน้านี้ที่ประมาณ 1E2 GAE มิลลิกรัม / กรัมแห้ง
น้ำหนัก (Amarowicz, Synowiecki, และ Shahidi, 2012) นี้ไม่ได้มีขนาดใหญ่
เมื่อเทียบกับระดับของฟีนอลในผักและผลไม้ (เช่น
K € Onen AHK € et al., 1999) แต่เป็นอย่างมากในขณะที่เปลือกอาจจะ
ตีความว่าเป็นวัสดุของเสียหลังจากการกำจัดของอวัยวะสืบพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รวมค่าของรอบ 1300e1500 ฟีนอลมิลลิกรัม / กรัมวัสดุเก DW
( ตารางที่ 1 ) และตัวอย่าง B ก็ถูกมาก
แตกต่างจากคนอื่น ๆ ( ค่า t-test ¼ 0.105 ) อย่างไรก็ตาม มีการเปลี่ยนแปลง ในจํานวนมาก

เป็นฟีโนลิก วัสดุที่พบเอทิลเศษส่วน ( จาก 52 ถึง 65% ของ TPC ทั้งหมด ) .
มันควรจะสังเกตว่าบางส่วนของวัสดุที่ก่อให้เกิด
คุณค่าของสารสกัดจากที่ทำการเดิมจะไม่ได้รับสารในธรรมชาติ
เป็นไอออนโลหะ น้ำตาลและส่วนประกอบอื่น ๆจักยุ่ง
กับรีดอกซ์ปฏิกิริยาที่แผ่นอยู่ที่ folin assay ( จอร์จ บ้า
ดัดแปลง & amiot , 2005 ) อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่า การเข้าไป
เอทิลอะซิเตท อาจเป็น อย่างมาก และเป็นแหล่งเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง .
ผลผลิตของฟีโนลิก วัสดุที่ได้จากเปลือกของ
ทะเลนี้ urchinwas คล้ายคลึงกับรายงานก่อนหน้านี้ในรอบ 1e2 มิลลิกรัม / กรัมน้ำหนักแห้งเก
( amarowicz synowiecki & , , shahidi , 2012 ) นี่ขนาดไม่ใหญ่
เมื่อเทียบกับระดับของโพลีฟีนอลในผักและผลไม้ เช่น ด้าน อัก
K ด้าน onen et al . , 1999 ) แต่จะมากเป็นหอยอาจจะตีความว่าเป็นขยะวัสดุ
หลังจากการกำจัดอยู่หมัด .