The first few amino acids were disc

The first few amino acids were discovered in the early 19th century. In 1806, French chemists Louis-Nicolas Vauquelin and Pierre Jean Robiquet isolated a compound in asparagus that was subsequently named asparagine, the first amino acid to be discovered.[21][22] Cystine was discovered in 1810,[23] although its monomer, cysteine, remained undiscovered until 1884.[22][24] Glycine and leucine were discovered in 1820.[25] The last of the 20 common amino acids to be discovered was threonine in 1935 by William Cumming Rose, who also determined the essential amino acids and established the minimum daily requirements of all amino acids for optimal growth.[26][27]

Usage of the term amino acid in the English language is from 1898.[28] Proteins were found to yield amino acids after enzymatic digestion or acid hydrolysis. In 1902, Emil Fischer and Franz Hofmeister proposed that proteins are the result of the formation of bonds between the amino group of one amino acid with the carboxyl group of another, in a linear structure that Fischer termed "peptide".[

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรดอะมิโนไม่กี่ครั้งแรกที่ถูกค้นพบในต้นศตวรรษที่ 19 ใน 1806 ฝรั่งเศสนักเคมี Louis Nicolas Vauquelin และ Pierre Jean Robiquet แยกสารประกอบในหน่อไม้ฝรั่งที่ชื่อว่า asparagine กรดอะมิโนตัวแรกที่ค้นพบในเวลาต่อมา [21] [22] 1810 ค้นพบซีสทีน [23] แม้ว่าน้ำยา cysteine ยังคงไม่เคยค้นพบจนถึง 1884 ของ [22] [24] glycine และ leucine ถูกค้นพบใน 1820 [25]จาก 20 กรดอะมิโนทั่วไปการค้นพบล่าสุดนีน 1935 โดยวิลเลียม Cumming กุหลาบ ที่ยังกำหนดกรดอะมิโน และสร้างข้อกำหนดต่ำสุดประจำวันของกรดอะมิโนทั้งหมดสำหรับการเติบโตที่ดีที่สุด [26] [27]การใช้กรดอะมิโนคำในภาษาอังกฤษมีสถานะ [28] พบโปรตีนให้กรดอะมิโนหลังจากย่อยอาหารเอนไซม์หรือกรดไฮโตรไลซ์ ในปี 1902, Emil Fischer และฟรานซ์ Hofmeister เสนอว่า โปรตีนมีผลของการก่อตัวของพันธะระหว่างกลุ่มอะมิโนของกรดอะมิโนหนึ่งกับกลุ่ม carboxyl อีก ในโครงสร้างเชิงเส้น Fischer ที่เรียกว่า "เปปไทด์" [

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรดอะมิโนไม่กี่ครั้งแรกที่ถูกค้นพบในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ในปี 1806 นักเคมีชาวฝรั่งเศสหลุยส์นิโคลัส Vauquelin และปิแอร์ฌอง Robiquet แยกสารประกอบในหน่อไม้ฝรั่งที่ถูกเสนอชื่อต่อมา asparagine, กรดอะมิโนเป็นครั้งแรกที่จะค้นพบ. [21] [22] cystine ถูกค้นพบใน 1810 [23] แม้ว่าโมโนเมอร์ของ cysteine ยังคงยังไม่ได้เปิดจนถึงปี 1884 [22] [24] Glycine และ leucine ถูกค้นพบใน 1820 [25] สุดท้ายของกรดอะมิโนที่พบบ่อย 20 จะได้รับการค้นพบคือรีโอนีนในปี 1935 โดยวิลเลียมคัมมิโรสที่ยังกำหนดให้กรดอะมิโนที่จำเป็นและเป็นที่ยอมรับในความต้องการขั้นต่ำรายวันของกรดอะมิโนทั้งหมดสำหรับการเจริญเติบโตที่ดีที่สุด. [26] [27]

การใช้งานของกรดอะมิโนคำในภาษาอังกฤษจาก 1898 [28] โปรตีนที่พบว่าผลผลิตกรดอะมิโนหลังจากการย่อยของเอนไซม์ย่อยสลายหรือกรด ในปี 1902, เอมิลฟิสเชอร์และฟรานซ์ Hofmeister เสนอว่าโปรตีนเป็นผลมาจากการก่อตัวของพันธบัตรระหว่างกลุ่มอะมิโนกรดอะมิโนเป็นหนึ่งเดียวกับกลุ่ม carboxyl ของผู้อื่นในโครงสร้างเชิงเส้นที่ฟิสเชอร์เรียกว่า "เปปไทด์" ได้. [

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรกไม่กี่กรดอะมิโนถูกค้นพบในศตวรรษที่ 19 ก่อน ใน 1806 ฝรั่งเศสนักเคมีหลุยส์นิโคลัส vauquelin กับปิแอร์ฌอง robiquet แยกสารประกอบในหน่อไม้ฝรั่งที่ต่อมาชื่อ asparagine , แรกกรดอะมิโนที่จะค้นพบ [ 21 ] [ 22 ] ซีสทีนถูกค้นพบใน 1810 [ 23 ] แม้ว่าของโมโนเมอร์ , 8-12 , ยังคงไม่ได้ถูกค้นพบจนกว่า 1884 [ 22 ] [ 24 ] ไกลซีนต่างๆและถูกค้นพบในปี 1820 . [ 25 ] สุดท้ายของ 20 พบกรดอะมิโนจะถูกค้นพบในปี 1935 โดย วิลเลี่ยม ได้ถ่ายทอดวิชาคัมมิ่งกุหลาบที่พบกรดอะมิโนและก่อตั้งขึ้นทุกวัน ความต้องการขั้นต่ำของกรดอะมิโนทั้งหมดสำหรับการเจริญเติบโตที่เหมาะสม . [ 26 ] [ 27 ]ระยะเวลาการใช้งานของกรดอะมิโนในภาษาอังกฤษจาก 1898 . โปรตีน [ 28 ] พบว่าผลผลิตจากการย่อยกรดอะมิโนเอนไซม์หรือกรด . ๓ อีมิลฟิชเชอร์ และ ฟรานซ์ hofmeister เสนอว่าโปรตีนที่เป็นผลของการก่อตัวของพันธะระหว่างกลุ่มอะมิโนของกรดอะมิโนที่มีหมู่คาร์บอกซิล ของอื่นในโครงสร้างเชิงเส้นที่ฟิชเชอร์ termed " เปปไทด์ " .