she wrote, "Scribble scribble," and

she wrote, "Scribble scribble," and then posted a picture of her "scribbles." It goes, "I don't even yearn for your gaze. I feel nothing. I have no tears. All the words that came out of your lips were not sincere. They were lies. I don't know why - the time passes - tell me why - I hate the me that's been discarded, too, I hate it."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอ เขียน "ลายเส้น ลายเส้น" แล้ว โพสต์ภาพของเธอ "กลาย" มันไป "ฉันไม่ได้โหยหาสายตาของคุณ ผมรู้สึกว่าไม่มีอะไร น้ำตาไม่ได้ ไม่จริงใจทุกคำซึ่งออกมาจากริมฝีปากของคุณได้ พวกเขามีอยู่ ไม่ทราบทำไม - เวลาผ่าน - บอกทำไม - ฉันเกลียดฉันที่จะถูกยกเลิก เกินไป ฉันเกลียด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอเขียนว่า "เขียนลวก ๆ เขียนลวก ๆ " แล้วโพสต์ภาพของเธอ "การเขียน". ..... มันไป "ฉันไม่ได้โหยหาจ้องมองคุณผมรู้สึกว่าไม่มีอะไรที่ฉันไม่มีน้ำตาทุกคำที่ออกมาจากริมฝีปากของคุณไม่จริงใจพวกเขาโกหกผมไม่ทราบว่าทำไม - เวลาผ่านไป - บอกฉันทำไม - ฉันเกลียดฉันที่ถูกทิ้งเกินไปฉันเกลียดมัน ".

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอเขียนว่า " เขียนลายเส้น " แล้วโพสต์รูปไก่เขี่ยของเธอ " " ไป " ผมไม่ปรารถนาสายตาของคุณ ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย ฉันไม่มีน้ำตา ทุกถ้อยคำที่ออกมาจากปากของคุณไม่จริงใจ พวกเค้าโกหก ไม่รู้ว่าทำไมเวลาผ่านไป - บอกสิ - ฉันเกลียดผมที่ถูกทิ้งเหมือนกัน ฉันเกลียดมัน "