Ji Wu Jiu got a soldier that speaks

Ji Wu Jiu got a soldier that speaks Mongolian to act as a translator to interrogate the solider that they managed to capture. The captured soldier was quite determined to remain quiet and even stopped eating.

“Even if you don’t tell me, I know where you are from”

The soldier had no reaction still.

“You are from the Wu Lan tribe. The head of the Mongolian Wu Lan tribe, is Bo RI Tie Chi Na also known as the Cockroach from the Desert”

The soldier started to react, and he subconsciously shivered.

“Originally I thought when he surrendered to the Nu Zhen tribe, he was reluctant, but seems like he is very willing to join them now”

The soldier looked at JI Wu Jiu, and asked if he tells him, will he let him live

“It’s too late”, Ji Wu Jiu replied, with a calm face, “What you know, I also know now”

He left the room, and went to look for Xu Xi Ming and Ye Zhen Zhen.


Xu Xi Ming was standing in front of a map, discussing something with Ye Zhen Zhen in a low voice. Seeing Ji Wu Jiu walked in, he immediately kneeled down “Greetings to your majesty!”

Ji Wu Jiu immediately pulled him up, ‘General Xu, there is no need for such formalities”

Ye Zhen Zhen asks “Did you get anything from him?”

Ji Wu Jiu walked towards the map and answered “The group of soldiers we met were sent to gather information, and seems like the Mongols are planning to be involved this time”

Wu Lan Tribe is a Northern Mongolian tribe, few years ago they were seized by the Nu Zhen tribe, Bo Ri Tie Chi Na leaded his groups to surrender to the Nu Zhen tribe. This time, Ji Wu Jiu thought that Bo Ri Tie Chi Na was unhappy with Nu Zhen tribe so that was why there were no news regarding them earlier on, but it looks like the case isn’t so.

Ye Zhen Zhen suddenly understood “This person most probably has teamed up with Nu Zhen, when the war starts, he will bring a group of army to attack Ji Zhou, when that time comes even if he were to bring armies here, Liao Dong’s side will suffer, but if we don’t help Ji Zhou, the Capital will be placed in a very dangerous situation, is what I said correct?” She looked at Ji Wu Jiu with a face waiting for praising.

JI Wu Jiu flicked her forehead “Such a good student”

“Then should we play the entrapment game” She suggested

Ji Wu Jiu shook her head “Nope, we do not have the extra power to attack and defense at the same time. Ji Zhou is a fortress; they will only need to pay attention to defending. “

Xu Xi Ming said “Your Majesty, do not worry, as long as I am here, not even a Mongolian fly can come into this city!”

“If so, then I will have to ask General Xu to take care of Ji Zhou”

Xu Xi Ming kneeled on the floor again “I accept!”

After pulling him up, Ji Wu Jiu added “I have already commanded to transfer thirty thousand soldiers from Shan Dong to help Ji Zhou. Bo Ri Tie Chi Na’s army although is strong, but they are to help Nu Zhen, and not really clever, the moment we make Nu Zhen retreat, they will retreat as well. It is just that, General Xu have the responsibility of guarding this city, I am just afraid that some ill hearted people will harm you”

“Why would I be afraid of them!”

“General Xu, you are not afraid, but I am worried. How about this, I will leave 6 elite guards with you, you will not leave their sight, and to make sure you are well protected”

Xu Xi Ming was so touched that his eyes begins to turn red, and wanted to reject this offer, but Ye Zhen Zhen added “General Xu, your life now does not belong to you only, but to the whole nation, so there is no need for you to push it away”

Hearing her saying so, Xu Xi Ming kneeled again and thanks the emperor.

Going out from the army camp, Ye Zhen Zhen took the initiative to hold Ji Wu Jiu’s hand “I think that you are getting even more capable”.

JI Wu Jiu returned her hold and asked “If compared with your cousin brother?”

“Although your martial arts skill is not as skillful as him, but you are more intelligent” Ye Zhen Zhen gave a very honest critic.

“if so, do you like it?”

Ye Zhen Zhen nodded

Looking at her expression, JI Wu Jiu knew that she did not understand his question truly. He also did not explain further and gently played with her palm, smiling like a perv, “If so, give me a kiss, will that be alright?”

There were many people on the streets, although Ye Zhen Zhen is thick skinned, but it was not till this level “We will talk about it when we go back”

When they returned to their residing place, Ye Zhen Zhen has long forgotten about that sentence, but Ji Wu Jiu remembered it well, he closed their room door and kissed her ferociously, and while kissing the both of them have already rolled on to the bed.

Ye Zhen Zhen was laying on his chest, breathing hard she asks “We are heading to Liao Dong right?”

Ji Wu Jiu was patting her head, he answered “I can go, but you cannot”

“I want to go, I want to follow you”

Ji Wu Jiu helped her sit up “Promise me one condition”

“What condition?”

“Undress”

“……….”

Seeing that she is stunned, Ji Wu Jiu knew that she was think too much. He removed his own clothing, removed the Silk Shirt, and threw it on her head “Wear this, then you can follow me”

Ye Zhen Zhen knew what that was, and immediately threw it back to him “I will accept other conditions, this one, I cannot”

Ji Wu Jiu pulled her cloths “Do you want to wear it yourself, or do you want me to help you? Or do you want to obediently return to the capital?”

Ye Zhen Zhen suddenly looked at him questioningly “Why are you treating me so well?”

Why did I treat you so well? I treat you so well, but you still don’t know why I treat you so well? Ji Wu Jiu opened his mouth, wanting to speak thousands of words but somehow his throat did not even let one out. After a while he finally spoke “If you die, then I will be a widower”

“Makes sense” Ye Zhen Zhen nodded hearing him say that, “You also cannot die, if you die, I will become a widow”

Outside, Wang You Cai was preparing to knock on the door, so he accidently heard their conversation. Wang You Cai cannot help but to be amaze by this two person’s way of sweet talking. Other people’s sweet talk can melt bones, but theirs was like hitting someone on the back.

Ye Zhen Zhen in the end did not win over Ji Wu Jiu and wore the Silk Shirt. She found out towards a certain type of decisions Ji Wu Jiu will be very stubborn on them.

Before leaving Ji Zhou, Ye Zhen Zhen went to bid farewell to Li You. Towards Li You, Ji Wu Jiu’s attitude towards him is a little weird, not like how he would treat an enemy, but also not friendly, and his gaze towards him was like he was investigating something…

Ye Zhen Zhen somehow felt something is wrong, and when she and Ji Wu Jiu was on route to Liao Dong, she found something else was wrong too.

“You have 18 elite guards, you gave General Xu 8, so there should be 10 let, why is there only 6 now? Where did the other 4 went?” Ye Zhen Zhen asked.

“Threw them away” Ji Wu Jiu answered.

This type of answer made Ye Zhen Zhen rolled her eyes. But no matter what, if he does not want to tell her, she won’t ask further.

They continued on to Liao Dong with speed, and when they reach Liao Dong, Ye Lei Ting was there already. Because of various reasons, Ji Wu Jiu did not reveal his identity, and still used the name Wu Chu. Just that, even if he did not say it, a lot of people know that his background is not simple: At such young age, the moment he arrived he became the Deputy General, who knew which rich or noble family from the capital is he from, that was sent here to train. A young person like him, most probably he is here to deter others.

With this thought in mind, many people in the camp looks at Ji Wu Jiu with disdain, this type of look however, was in the end ended in a martial arts competition.

Ever since then, small general Wu Chu gained another nickname “Jade Faced Hades”

That day during the martial arts competition, Lu Li was there as well, but he did not compete. Lu Li is a sensible person, he saw whenever Ji Wu Jiu wins, his gaze will turn towards Ye Zhen Zhen, and when Ye Zhen Zhen praises him, his energy will be tenfolded…. Therefore, Lu Li made the decision to act sick, and would not go create problem.

Ji Wu Jiu knew how this group of people discusses about him, so he decided to punish them using this opportunity. Also he did something that was rather not courteous: In the army camp, everyone is brothers, not good if too much strength is used, and that is why…. He only hit their face.

Therefore, this competition was deemed to be very interesting because of the effects it produced.

Ye Zhen Zhen saw that he was sweating, so she took out a handkerchief and passed it to him.

But he did not take it, but pushed his face towards her to let her wipe them off.

Ye Zhen Zhen couldn’t help it, but to use the handkerchief to help him wipe of the sweats on his face. The both of them did not think it was anything, but the people around them felt that something was amidst: To men, both also handsome and young, one was smiling with a gentle gaze, another was focusing on helping the other wipe the sweats off, no matter how you look at it, it should not be something that is normally done by men. And thinking back on the interaction between the two of them, it truly was a little intimate. Thinking even in more detail, the both of them is staying in the same tent. Not to mention, the way they call one another, Brother Zhen is still ok, he would normally call out the other person’s name, but what did Wu Chu call him? Zhen Zhen! Although towards brother Zhen, this type of pretty boy, it was hard to call him “Wei Meng”, but everyone else also calls him brother Zhen, only Wu Chu, he will call him Zhen Zhen… without any signs of shyness.

The army camp is only filled with men, it is not like they have not seen men that prefer men, but they both of them were very open, which w

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จีวูจิวดูได้ทหารที่พูดมองโกเลียเป็นแปลซักยเป็น ที่พวกเขาจัดการเพื่อจับภาพ ทหารจับค่อนข้างกำหนดยังคงเงียบสงบ และได้หยุดรับประทานอาหาร"ถ้าคุณไม่บอกฉัน ฉันรู้ว่าที่คุณได้จาก"ทหารปฏิกิริยายังไม่ได้"คุณได้จากเผ่าแลนวู หัวหน้าเผ่ามองโกเลียวู Lan เป็น Bo RI ผูกชีนาหรือที่เรียกว่าแมลงสาบจากทะเลทราย"ทหารเริ่มการตอบสนอง และ subconsciously shivered"ตอนแรก ฉันคิดว่า เมื่อเขา surrendered เพื่อเผ่าเจิน Nu เขาถูกต่อต้าน แต่ดูเหมือนว่าเขาเป็นมากเข้าร่วมตอนนี้"ทหารมอง Jiu วูจิ และถามถ้าเขาบอก จะเขาให้เขาอยู่"ก็สายเกินไป" จิวูจิวดูตอบกลับ ด้วยใบหน้าสงบ "สิ่งที่คุณทราบ ฉันยังรู้ว่าตอนนี้"เขาทิ้งห้องไว้ แล้วไปหาเขาสิหมิและเย่เจินเจินหมิงสิเขายืนหน้าแผนที่ สนทนาอะไรกับเย่เจินเจินในเสียงต่ำ เห็นจิวูคอมเมอเชี่ยนเดินใน เขาทันที kneeled ลง "ทักทายมหาบพิตร"จีวูคอมเมอเชี่ยนทันทีดึงเขาขึ้น, ' สีทั่วไป ไม่จำเป็นสำหรับพิธีการดังกล่าว "เจินเจินเยถาม "คุณได้รับอะไรจากเขาหรือไม่"จิวจิววูจิเดินเข้าไปหาแผนที่ และตอบ "กลุ่มทหารที่เราได้ไปรวบรวมข้อมูล และเหมือนชาวมองโกลมีการวางแผนการมีส่วนร่วมครั้งนี้"อู่ลานเผ่าคือ เผ่ามองโกเลียเหนือ ไม่กี่ปีที่ผ่านมาพวกเขาถูกยึด โดยเผ่าเจิน Nu, Bo Ri เสมอจิมินา leaded เขากลุ่มศิโรราบเผ่าเจิน Nu เวลานี้ Jiu วูจิคิดว่า Bo Ri เสมอจิมินาเคยเศร้ากับเผ่า Nu เจินที่ถูกเหตุผลในก่อนหน้านี้มีข่าวเกี่ยวกับพวกเขา แต่ดูเหมือนกรณีไม่ได้เย่เจินเจินก็เข้าใจ "คนนี้มากที่สุดอาจมี teamed ขึ้นกับ Nu เจิน เมื่อสงครามเริ่ม จะนำกลุ่มของกองทัพเพื่อโจมตีจิโจว เมื่อเวลานั้นมาแม้ว่าเขาได้นำกองทัพที่นี่ ด้านเหลียวตงจะประสบ แต่ถ้าเราไม่ช่วยจิโจว เมืองหลวงจะถูกวางในสถานการณ์ที่อันตรายมาก โดนแก้ไข? " เธอมองที่จีวูจิวจิวหน้าที่รอสรรเสริญจิวจิววูจิ flicked หน้าผากเธอ "เช่นนักเรียนที่ดี"เธอ "แล้วควรเราเล่น entrapment เกม" แนะนำจีวูจิวดูจับเธอใหญ่ "Nope เราไม่ได้เพิ่มพลังโจมตีและป้องกันในเวลาเดียวกัน จิโจวเป็นป้อมปราการ พวกเขาจะต้องใส่ป้องกัน “หมิงสิเขากล่าวว่า "มหาบพิตร กังวล ตราบใดที่ฉันเป็นนี่ ไม่ได้บินมองโกเลียสามารถมานี่! ""ถ้าเช่นนั้น แล้วฉันจะถามเขาทั่วไปดูแลจิโจว"เขาสิหมิ kneeled บนชั้นอีก "ฉันยอมรับ"หลังจากดึงเขาขึ้น จิวูจิวดูเพิ่ม "แล้วรบโอนทหารสามสิบพันจาก Shan Dong เพื่อช่วยจิโจว Bo Ri เสมอจิมินาของกองทัพแม้ว่าแข็งแรง แต่พวกเขาจะช่วยให้นูเจิน ไม่จริง ๆ ฉลาด ขณะนี้เราทำนูเจินหนี พวกเขาจะหนีเช่นการ มันเป็นเพียงสีที่ ทั่วไปมีหน้าที่รักษาเมืองนี้ ฉันกลัวว่า บางคน hearted ร้ายจะทำร้ายคุณ ""ทำไมฉันจะกลัวพวกเขา""สีทั่วไป คุณจะไม่กลัว แต่ฉันกังวล นี้ ฉันจะทำให้ป้อมยาม 6 กับคุณ คุณจะไม่ทำให้สายตาของพวกเขา และให้แน่ใจว่า คุณมีดีป้องกัน"หมิงสิเขามีสัมผัสเพื่อให้ตาของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง และอยากปฏิเสธข้อเสนอนี้ แต่เย่เจินเจินเพิ่ม "สีทั่วไป ชีวิตของคุณตอนนี้ไม่ได้เป็นของคุณเท่านั้น แต่ทั้งประเทศ ดังนั้นไม่จำเป็นสำหรับคุณที่จะผลักไส"ได้ยินเธอพูดดังนั้น เขาซีหมิ kneeled อีกครั้ง และขอบคุณจักรพรรดิจะออกจากค่ายทหาร เจินเจินเยเอาริกุมมือ Jiu จิวู "คิดว่า คุณจะได้รับมีความสามารถมาก"จีวูจิวดูกลับค้างเธอ และถาม "ถ้าเปรียบเทียบกับพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของคุณ""แต่ไม่เป็นฝีมือเขาเป็นทักษะศิลปะการต่อสู้ของคุณ คุณจะไป" เย่เจินเจินให้วิจารณ์ซื่อ ๆ"ถ้าเช่นนั้น คุณชอบมันหรือไม่"เจินเจินเยพยักหน้ามองที่นิพจน์ของเธอ Jiu วูจิรู้ว่า เธอไม่เข้าใจคำถามของเขาอย่างแท้จริง เขายังได้อธิบายเพิ่มเติม และค่อย ๆ เล่นกับเธอปาล์ม ยิ้มเหมือนเป็น perv "ถ้าเป็นเช่นนั้น ให้ฉันจูบ ที่จะครับ"มีหลายคนบนท้องถนน แต่เย่เจินเจินเป็นหนาแม้ว่า แต่ยังไม่ถึงระดับนี้ "เราจะพูดถึงมันเมื่อเรากลับไป"เมื่อพวกเขากลับไปฤดู นานลืมเยเจินเจินเกี่ยวกับประโยคนั้น แต่จิวูจิวดูจำมันดี เขาปิดประตูห้องของพวกเขา และรั้งเธอ ferociously และขณะจูบ ทั้งของพวกเขาได้แล้วรีดบนที่นอนเย่เจินเจินถูกวางบนหน้าอกของเขา หายใจยากเธอถาม "เรากำลังมุ่งหน้าสู่ดงเลี้ยวขวาหรือไม่"จีวูจิวดูถูก patting หัวของเธอ เขาตอบ "ฉันจะไป แต่คุณไม่สามารถ""อยากไป ต้องการทำตามคุณ"จิวจิววูจิช่วยเธอนั่ง "สัญญาฉันหนึ่งเงื่อนไข""อะไรเงื่อนไข""ถอดเสื้อ"“……….”เห็นว่าเธอจะตกตะลึงไป Jiu วูจิรู้ว่า เธอคิดมากเกินไป เขาเอาเสื้อผ้าของเขาเอง ออกแบบเสื้อผ้าไหม และโยนมันบนหัวของเธอ "สวมนี้ แล้วคุณสามารถทำตาม"เย่เจินเจินรู้ว่าอะไรที่ถูก และทันทีโยนมันกลับเขา "ฉันยอมรับเงื่อนไขอื่น ๆ นี้ ฉันไม่สามารถ"จิวจิววูจิดึงเสื้อของเธอ "คุณต้องการสวมใส่ด้วยตัวเอง หรือคุณต้องการจะช่วยให้คุณ หรือคุณต้องการทรงกลับไปเมืองหลวง"เย่เจินเจินก็มองเขา questioningly "ทำไมมีคุณรักษาฉันดี"ทำไมไม่ได้ผมถือว่าคุณดีหรือไม่ ผมถือว่าคุณดี แต่คุณยังไม่รู้ว่าทำไมฉันรักษาคุณดี จิวจิววูจิเปิดปาก อยากพูดพันคำ แต่อย่างใด คอของเขาไม่ได้ปล่อยให้หนึ่งออก หลังเขาก็พูด "ถ้าคุณตาย แล้วจะเป็น widower""เหมาะสม" เย่เจินเจินพยักหน้าได้ยินเขาบอกว่า, "คุณยังไม่ตาย ถ้าคุณตาย ฉันจะเป็นแม่หม้าย"ภายนอก วังคุณไกกำลังเตรียมเคาะประตู ดังนั้นเขาไม่ได้ตั้งใจได้ยินการสนทนาของพวกเขา วังคุณไกไม่ได้แต่จะให้แก่ลูกค้าโดยวิธีนี้ 2 ท่านพูดหวาน คำหวานของคนอื่นสามารถละลายกระดูก แต่ตนเช่นตีคนด้านหลังเย่เจินเจินในท้ายที่สุดไม่สามารถชนะจิวูจิวดู และสวมเสื้อผ้าไหม เธอพบต่อตัดสินใจจีวูจิวดูจะดิ้นรนนั้นบางชนิดก่อนออกจากจิโจว เย่เจินเจินไปร่ำลาคุณลี่ ต่อหลี่คุณ จิวู Jiu ทัศนคติต่อเขาเป็นเล็กน้อยแปลก ไม่เหมือนว่าเขาจะจัดการ ศัตรู แต่ยังไม่เป็นมิตร และสายตาของเขาไปยังเขาได้เช่นเขาถูกตรวจสอบบางสิ่งบางอย่าง...เย่เจินเจินรู้สึกว่า บางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้อง และเมื่อเธอและจิวูจิวดูให้เหลียวตง เธอพบสิ่งผิดเกินไป"คุณมี 18 ป้อมยาม ให้ 8 สีทั่วไป ดังนั้นควรมีเหตุผลให้ 10 มี 6 เท่าขณะนี้ ที่ได้ที่ 4 ไป" เจินเจินเยถาม"โยนให้ไป" จิวูจิวดูตอบชนิดของคำตอบเยเจินเจินสะสมตาของเธอได้ แต่ไม่ว่าอะไร ถ้าไม่อยากบอกเธอ เธอจะถามเพิ่มเติมพวกเขาต่อไปเหลียวตง ด้วยความเร็ว และเมื่อพวกเขามาถึงเหลียวตง เย Lei ทิงมีแล้ว เนื่องจากสาเหตุต่าง ๆ จิวูจิวดูไม่เปิดเผยตัวตนของเขา และยังคง ใช้ชื่อวูชู เพียงว่า แม้ว่าเขาไม่ได้พูดว่า ผู้คนจำนวนมากรู้ว่า เบื้องหลังของเขาไม่ได้: เช่นเด็ก ช่วงเวลาที่เขามาถึงกลายเป็นรองโดยทั่วไป ผู้รู้ที่อุดมไปด้วย หรือครอบครัวโนเบิลจากเมืองหลวงคือจาก ที่ถูกส่งนี่ไปฝึก คนหนุ่มสาวเช่นเขา ที่เขาอยู่ขัดขวางผู้อื่นพร้อมนี้คิดในใจ หลายคนในค่ายดูที่จิวูจิวดูปะปน ชนิดนี้มองเป็นอย่างไรก็ตาม ในสุดสิ้นสุดในการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่ทั่วไปแล้ว เล็กชูวูได้รับอีกชื่อเรียก "หยกกับฮาเดส"วันที่ในระหว่างการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ Lu Li มีด้วย แต่ไม่ได้แข่งขัน ลูลิเป็นคนสมเหตุสมผล เห็นเขาเมื่อชนะจิวูจิวจิว สายตาของเขาจะเลี้ยว ไปทางเย่เจินเจิน เมื่อเย่เจินเจินสรรเสริญเขา พลังงานของเขาจะ tenfolded ... ดังนั้น ลูลี่ตัดสินใจทำป่วย แล้วจะไปสร้างปัญหาจิวจิววูจิรู้ว่าคนกลุ่มนี้อธิบายเกี่ยวกับ เขาเพื่อให้เขาตัดสินใจที่จะลงโทษพวกเขาใช้โอกาสนี้ นอกจากนี้ เขาได้สิ่งที่ค่อนข้างไม่สุภาพ: ในค่ายทหาร ทุกคนเป็นพี่น้อง ใช้แรงไม่ดีถ้ามากเกินไป และที่ว่าทำไม... เขาเพียงตีใบหน้าของพวกเขาดังนั้น การแข่งขันนี้ได้ถือว่าจะน่าสนใจมาก เพราะผลผลิตมันเย่เจินเจินเห็นว่า เขามีตากระตุก ดังนั้นเธอจึงออกมาเป็นผ้าเช็ดหน้า และผ่านเขาแต่เขาไม่ได้ใช้มัน แต่ดันใบหน้าของเขาต่อเธอให้เธอให้ปัดเย่เจินเจินไม่ได้ แต่การผ้าเช็ดหน้าจะช่วยให้เขาเช็ดเหงื่อออกที่หน้า ทั้งสองของพวกเขาไม่ได้คิดว่า มันเป็นอะไร แต่คนทั่วไปรู้สึกว่า มีอะไรท่ามกลาง: ชาย ทั้งยังหล่อ และ หนุ่ม ไม่ยิ้ม ด้วยสายตาอ่อนโยน อีกเน้นช่วยกันเช็ดเหงื่อออกปิด ไม่ว่าวิธีการที่คุณดูได้ มันควรเป็นสิ่งที่โดยปกติจะทำ โดยคน และคิดกลับในการโต้ตอบระหว่างเขาทั้งสอง อย่างแท้จริงเป็นอย่างน้อย คิดในรายละเอียดเพิ่มเติม ทั้งสองของพวกเขาเข้ามาในเต็นท์เดียวกัน การพูด วิธีพวกเขาเรียกกัน พี่เจินมียังคง เขาจะปกติเรียกชื่อของบุคคลอื่น แต่อะไรไม่ชูวูโทรหาเขา เจินเจิน แม้ว่าต่อพี่เจิน เด็กสวยชนิดนี้ มันยากที่จะเรียก "เมงเว่ย" แต่คนอื่น ๆ ยังเรียกเขาพี่เจิน เฉพาะวูชู เขาจะเรียกเจินเจิน...ไม่ มีสัญญาณใด ๆ ของความอายค่ายทหารเท่านั้นเต็มไป ด้วยผู้ชาย มันไม่เหมือนพวกเขาไม่ได้เห็นผู้ชายที่ชอบผู้ชาย แต่ทั้งสองของพวกเขาพวกเขาเปิดมาก w ที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จีวู Jiu มีทหารที่พูดมองโกเลียเพื่อทำหน้าที่เป็นล่ามสอบถามทหารที่พวกเขามีการจัดการที่จะจับได้ ทหารที่ถูกจับเป็นความมุ่งมั่นที่จะยังคงค่อนข้างเงียบสงบและแม้กระทั่งหยุดกิน. "แม้ว่าคุณไม่บอกฉันฉันรู้ว่าคุณจะอยู่ที่ไหนจาก" ทหารมีปฏิกิริยายังคงไม่มี. "คุณมาจากชนเผ่าวูลาน หัวของชนเผ่ามองโกเลียวูลานเป็นบ่อ RI ไทจินาที่เรียกว่าเป็นแมลงสาบจากทะเลทราย "ทหารเริ่มที่จะตอบสนองและเขาไม่รู้ตัวสั่น." แต่เดิมผมคิดว่าเมื่อเขายอมจำนนต่อชนเผ่า Zhen Nu เขาเป็น ไม่เต็มใจ แต่ดูเหมือนว่าเขาเป็นความยินดีที่จะร่วมกับพวกเขาตอนนี้ "ทหารมองที่JI วู Jiu และถามว่าเขาบอกเขาว่าเขาจะปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่" มันจะสายเกินไป "จีวู Jiu ตอบด้วยใบหน้าสงบ "สิ่งที่คุณรู้ว่าฉันก็รู้ว่าตอนนี้" เขาออกจากห้องและไปหาเสี่ยวจินหมิงและเจ้า Zhen Zhen. เสี่ยวหมิงจินกำลังยืนอยู่ในด้านหน้าของแผนที่คุยอะไรกับเจ้า Zhen Zhen ในเสียงต่ำ เห็นจีวู Jiu เดินในทันทีที่เขาคุกเข่าลง "ทักทายพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ!" จีวู Jiu ทันทีดึงเขาขึ้น 'เสี่ยวทั่วไป, มีความจำเป็นสำหรับพิธีการดังกล่าว "เจ้าZhen Zhen ถาม" คุณได้รับอะไรจากเขา? "จีวูJiu เดินไปแผนที่และตอบว่า" กลุ่มของทหารเราได้พบถูกส่งไปยังรวบรวมข้อมูลและดูเหมือนว่ามองโกลมีการวางแผนที่จะมีส่วนร่วมในครั้งนี้ "วูลานเผ่าคือเผ่ามองโกเลียเหนือไม่กี่ปีที่ผ่านมาพวกเขายึดโดยชนเผ่า Zhen Nu บ่อรีไทจินานำกลุ่มของเขาที่จะยอมให้ชนเผ่า Zhen Nu เวลานี้จีวู Jiu คิดว่าบ่อรีไทจินาไม่มีความสุขกับเผ่านู Zhen เพื่อให้เป็นเหตุผลที่มีข่าวเกี่ยวกับพวกเขาไม่ได้ก่อนหน้านี้ แต่ดูเหมือนว่ากรณีที่ไม่เป็นเช่นนั้น. เจ้า Zhen Zhen จู่ ๆ ก็เข้าใจ "นี่ คนส่วนใหญ่อาจจะได้ร่วมกับนูเชนเมื่อสงครามเริ่มต้นเขาจะนำกลุ่มของกองทัพที่จะโจมตีจีโจวเมื่อเวลานั้นมาถึงแม้ว่าเขาจะนำกองทัพที่นี่ด้านเหลียวดงจะต้องทนทุกข์ทรมาน แต่ถ้าเราสวม 'ทีช่วยให้จีโจวเมืองหลวงจะถูกวางอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมากคือสิ่งที่ผมกล่าวว่าถูกต้องหรือไม่ "เธอมองไปที่จีวู Jiu ที่มีใบหน้ารอยกย่อง. JI วู Jiu สะบัดหน้าผากของเธอ" ดังกล่าวเป็นนักเรียนที่ดี"" แล้วเราควรจะเล่นเกมกับดัก "ที่เธอแนะนำจีวูJiu ส่ายหัวของเธอ" Nope, เราไม่ได้มีอำนาจพิเศษในการโจมตีและการป้องกันในเวลาเดียวกัน จีโจวเป็นป้อมปราการ; พวกเขาจะต้องให้ความสนใจที่จะปกป้อง "เสี่ยวจินหมิงกล่าวว่า" พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณไม่ต้องกังวลตราบใดที่ฉันอยู่ที่นี่ไม่ได้บินมองโกเลียสามารถเข้ามาในเมืองนี้ "" ถ้าเป็นเช่นนั้นก็จะมีการขอให้เสี่ยวทั่วไปในการดูแลของจีโจว "เสี่ยวหมิงจินคุกเข่าบนพื้นอีกครั้ง" ฉันยอมรับ "หลังจากที่ดึงเขาขึ้นจีวูJiu เพิ่ม" ผมได้รับคำสั่งแล้วในการถ่ายโอนสามหมื่นทหารจาก Shan Dong ที่จะช่วยให้จีโจว กองทัพบ่อรีไทจินาแม้ว่าจะมีความแข็งแรง แต่พวกเขาจะช่วยให้ Nu Zhen และไม่ฉลาดจริงๆช่วงเวลาที่เราทำถอย Nu Zhen พวกเขาจะหนีเป็นอย่างดี มันเป็นเพียงที่นายพลซูมีความรับผิดชอบในการปกป้องเมืองนี้, ผมเป็นเพียงแค่กลัวว่าบางคนใจไม่ดีจะเป็นอันตรายต่อคุณ "" ทำไมฉันจะต้องกลัวของพวกเขา! "" เสี่ยวทั่วไป, คุณไม่กลัว แต่ฉัน กังวล วิธีการเกี่ยวกับเรื่องนี้ผมจะออกจาก 6 ยามที่ยอดเยี่ยมกับคุณคุณจะไม่ปล่อยให้สายตาของพวกเขาและให้แน่ใจว่าคุณได้รับการคุ้มครองอย่างดี "เสี่ยวจินหมิงได้สัมผัสเพื่อให้ดวงตาของเขาเริ่มที่จะเปลี่ยนเป็นสีแดงและต้องการที่จะปฏิเสธข้อเสนอนี้แต่เจ้า Zhen Zhen เสริม "เสี่ยวทั่วไป, ชีวิตของคุณตอนนี้ไม่ได้อยู่กับคุณเพียง แต่ทั้งชาติจึงมีความจำเป็นสำหรับคุณที่จะผลักดันมันออกไป" ได้ยินเธอพูดเช่นนั้นเสี่ยวจินหมิงคุกเข่าอีกครั้งและขอบคุณ จักรพรรดิ. จะออกจากค่ายทหารว่าเจ้า Zhen Zhen เอาความคิดริเริ่มที่จะจับมือจีวู Jiu ของ "ผมคิดว่าคุณจะได้รับมากยิ่งขึ้นความสามารถ". JI วู Jiu กลับถือของเธอและถามว่า "ถ้าเทียบกับพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของคุณ?" "แม้ว่าทักษะศิลปะการต่อสู้ของคุณไม่ชำนาญเท่าเขา แต่คุณมีความฉลาดมากขึ้น" เจ้า Zhen Zhen ให้นักวิจารณ์ซื่อสัตย์มาก. "ถ้าเป็นเช่นนั้นคุณชอบหรือไม่" เจ้า Zhen Zhen พยักหน้ามองไปที่การแสดงออกของเธอJI วู Jiu รู้ว่าเธอไม่เข้าใจคำถามของเขาอย่างแท้จริง นอกจากนี้เขายังไม่ได้อธิบายต่อไปและเล่นเบา ๆ ด้วยฝ่ามือของเธอยิ้มเหมือนร์รี perv ว่า "ถ้าเป็นเช่นนั้นให้ฉันจูบที่จะเป็นไร?" มีคนจำนวนมากบนท้องถนนได้แม้ว่าเจ้า Zhen Zhen หนาผิว แต่ มันก็ไม่ได้จนถึงระดับนี้ "เราจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเรากลับไป" เมื่อพวกเขากลับไปยังสถานที่พำนักของพวกเขาเจ้า Zhen Zhen ได้ลืมยาวเกี่ยวกับประโยคที่ว่า แต่จีวู Jiu จำมันได้ดีเขาปิดประตูห้องพักของพวกเขาและจูบ ของเธออย่างรุนแรงและในขณะที่จูบทั้งสองของพวกเขาได้กลิ้งอยู่บนเตียง. เจ้า Zhen Zhen ถูกวางอยู่บนหน้าอกของเขาหายใจยากที่เธอถาม "เรากำลังมุ่งหน้าไปยังเหลียวดงใช่มั้ย?" จีวู Jiu ถูกตบหัวของเธอเขา ตอบว่า "ฉันจะไป แต่คุณไม่สามารถ" "ผมต้องการที่จะไปผมต้องการที่จะทำตามที่คุณ" จีวู Jiu ช่วยให้เธอลุกขึ้นนั่ง "ผมสัญญาเงื่อนไขหนึ่ง" "สิ่งที่สภาพ?" "เปลื้องผ้า" "......... ." เห็น ว่าเธอตะลึงจีวู Jiu รู้ว่าเธอคิดว่ามากเกินไป เขาถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเสื้อผ้าไหมและโยนมันบนศีรษะของเธอ "สวมนี้แล้วคุณสามารถปฏิบัติตามฉัน" เจ้า Zhen Zhen รู้ว่าสิ่งที่ได้รับและทันทีที่โยนมันกลับไปที่เขาว่า "ผมจะยอมรับเงื่อนไขอื่น ๆ นี้ หนึ่งที่ผมไม่สามารถ "จีวูJiu ดึงผ้าของเธอ" คุณต้องการที่จะสวมใส่มันด้วยตัวเองหรือไม่หรือคุณต้องการให้ผมช่วยคุณได้อย่างไร หรือคุณต้องการที่จะเชื่อฟังคำสั่งกลับไปยังเมืองหลวงได้หรือไม่ "เจ้าZhen Zhen จู่ ๆ ก็มองไปที่เขาอย่างสงสัย" ทำไมคุณจะรักษาผมให้ดี? "ทำไมฉันปฏิบัติต่อคุณเป็นอย่างดี? ผมปฏิบัติต่อคุณเป็นอย่างดี แต่คุณยังไม่ทราบเหตุผลที่ผมปฏิบัติต่อคุณเป็นอย่างดี? จีวู Jiu เปิดปากของเขาต้องการที่จะพูดพันคำ แต่อย่างใดลำคอของเขาไม่ได้ให้หนึ่งออก หลังจากที่ในขณะที่เขาก็พูดว่า "ถ้าคุณตายแล้วฉันจะเป็นพ่อม่าย" "ทำให้รู้สึก" เจ้า Zhen Zhen พยักหน้าได้ยินเขาบอกว่า "คุณยังไม่ตายถ้าคุณตายผมจะกลายเป็นม่าย" นอกวัง คุณ Cai กำลังเตรียมจะเคาะประตูเพื่อให้เขาได้ยินบังเอิญสนทนาของพวกเขา วัง Cai คุณไม่สามารถช่วย แต่จะต้องประหลาดใจนี้สองทางของคนพูดหวาน พูดคุยหวานของคนอื่น ๆ สามารถละลายกระดูก แต่พวกเขาเป็นเหมือนคนตีที่ด้านหลัง. เจ้า Zhen Zhen ในท้ายที่สุดไม่ชนะจีวู Jiu และสวมเสื้อไหม เธอก็พบว่าออกไปทางบางประเภทของการตัดสินใจของจีวู Jiu จะปากแข็งมากเกี่ยวกับพวกเขา. ก่อนออกจากจีโจวเจ้า Zhen Zhen ไปกล่าวคำอำลากับคุณหลี่ ต่อหลี่คุณทัศนคติจีวู Jiu ที่มีต่อเขาเป็นเพียงเล็กน้อยที่แปลกไม่ชอบวิธีการที่เขาจะรักษาศัตรู แต่ยังไม่เป็นมิตรและการจ้องมองของเขาต่อเขาเป็นเหมือนเขาได้รับการตรวจสอบบางสิ่งบางอย่าง ... เจ้า Zhen Zhen อย่างใดรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง และเมื่อเธอและจีวู Jiu อยู่บนเส้นทางที่จะไปเหลียวดงเธอก็พบว่าบางสิ่งบางอย่างที่ผิดเกินไป. "คุณมี 18 ยามยอดคุณให้เสี่ยวทั่วไป 8 ดังนั้นควรจะมีการปล่อยให้ 10 ทำไมมีเพียง 6 ตอนนี้หรือไม่ ที่ไหนอีก 4 ไป? "เจ้า Zhen Zhen ถาม." โยนพวกเขาออกไป "จีวู Jiu ตอบ. ประเภทของคำตอบนี้ทำให้เจ้า Zhen Zhen รีดตาของเธอ แต่ไม่ว่าอะไรถ้าเขาไม่ต้องการที่จะบอกเธอเธอจะไม่ขอต่อไป. พวกเขาต่อไปเหลียวดงที่มีความเร็วและเมื่อพวกเขามาถึงเหลียวดงเจ้า Lei ติ่งอยู่ที่นั่นอยู่แล้ว เพราะด้วยเหตุผลต่างๆจีวู Jiu ไม่ได้เปิดเผยตัวตนของเขาและยังคงใช้ชื่อวูชู เพียงแค่ว่าแม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดมันคนจำนวนมากรู้ว่าภูมิหลังของเขาไม่ได้เป็นที่เรียบง่าย: ในวัยหนุ่มสาวดังกล่าวขณะที่เขามาถึงเขาก็กลายเป็นรองผู้อำนวยการทั่วไปที่รู้ว่าครอบครัวที่ร่ำรวยหรือขุนนางจากเมืองหลวงเขา จากที่ถูกส่งมาที่นี่ในการฝึกอบรม คนหนุ่มสาวที่ชอบเขามากที่สุดอาจเขาอยู่ที่นี่เพื่อป้องกันคนอื่น ๆ . ด้วยความคิดนี้ในใจหลาย ๆ คนในค่ายมีลักษณะที่จีวู Jiu ด้วยความรังเกียจประเภทของการมอง แต่นี้เป็นในที่สุดจบลงด้วยการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ . นับตั้งแต่นั้นทั่วไปขนาดเล็กอู๋จือได้รับฉายาอื่น "หยกประสบนรก" วันนั้นในระหว่างการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ลูลี่ก็มีเช่นกัน แต่เขาไม่สามารถแข่งขันได้ ลูลี่เป็นคนที่เหมาะสมที่เขาเห็นเมื่อใดก็ตามที่จีวู Jiu ชนะสายตาของเขาจะหันไปทางเจ้า Zhen Zhen และเมื่อเจ้า Zhen Zhen สรรเสริญเขาพลังงานของเขาจะได้รับการ tenfolded ... ดังนั้นลูลี่ได้ตัดสินใจที่จะทำหน้าที่ป่วยและจะไม่ไปสร้างปัญหา. จีวู Jiu รู้ว่ากลุ่มคนที่กล่าวถึงนี้เกี่ยวกับเขาดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะลงโทษพวกเขาโดยใช้โอกาสนี้ นอกจากนี้เขาทำอะไรบางอย่างที่ค่อนข้างไม่สุภาพ: ในค่ายทหารที่ทุกคนเป็นพี่น้องไม่ดีถ้ามีความแข็งแรงมากเกินไปจะนำมาใช้และนั่นคือเหตุผลที่ ... เขาตีใบหน้าของพวกเขา. ดังนั้นการแข่งขันครั้งนี้ก็จะถือว่าเป็นที่น่าสนใจมากเพราะผลกระทบมันผลิต. เจ้า Zhen Zhen เห็นว่าเขากำลังทำงานหนักเพื่อให้เธอเอาผ้าเช็ดหน้าและผ่านมันไปให้เขา. แต่เขาไม่ได้ใช้มัน แต่ผลักใบหน้าของเขาที่มีต่อเธอจะปล่อยให้เธอเช็ดพวกเขาออก. เจ้า Zhen Zhen ไม่สามารถช่วย แต่จะใช้ผ้าเช็ดหน้าที่จะช่วยเขาเช็ดเหงื่อออกของบนใบหน้าของเขา ทั้งสองของพวกเขาไม่คิดว่ามันเป็นอะไร แต่คนรอบตัวพวกเขารู้สึกว่ามีบางอย่างอยู่ท่ามกลาง: เพื่อคนทั้งยังหล่อและหนุ่มตัวหนึ่งยิ้มด้วยสายตาอ่อนโยนอีกมุ่งเน้นไปที่การให้ความช่วยเหลืออื่น ๆ เช็ดเหงื่อออก ไม่ว่าคุณมองไปที่มันไม่ควรจะเป็นสิ่งที่จะทำตามปกติโดยคน และการคิดย้อนกลับไปในการทำงานร่วมกันระหว่างทั้งสองของพวกเขามันอย่างแท้จริงเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ใกล้ชิด คิดแม้ในรายละเอียดมากขึ้นทั้งของพวกเขาจะอยู่ในเต็นท์เดียวกัน ไม่พูดถึงวิธีที่พวกเขาเรียกอีกคนหนึ่งที่บราเดอร์เชนยังคงตกลงเขามักจะเรียกชื่อคนอื่น ๆ แต่สิ่งที่วูชูเรียกเขา? Zhen Zhen! แม้ว่าจะมีต่อพี่ชาย Zhen ประเภทของผู้ชายที่น่านี้มันเป็นเรื่องยากที่จะเรียกเขาว่า "เว่ยเม้ง" แต่คนอื่น ๆ ยังเรียกเขาว่าพี่ชายของ Zhen เพียงวูชูเขาจะเรียกเขา Zhen Zhen ... โดยไม่ต้องสัญญาณใด ๆ ของความประหม่า. กองทัพ ค่ายเต็มไปเฉพาะกับคนที่มันไม่ได้เป็นเช่นที่พวกเขาไม่เคยเห็นผู้ชายที่ชอบผู้ชาย แต่พวกเขาทั้งสองของพวกเขาเปิดมากซึ่งกว้าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จี วู ยู มีทหารที่พูดเลียเพื่อทำหน้าที่เป็นล่ามไปถามทหารว่า พวกเขาจัดการเพื่อจับภาพ จับทหารค่อนข้างมุ่งมั่นที่จะยังคงเงียบและหยุดกิน

" ถ้าคุณไม่บอก ผมก็รู้มาจากไหน "

ทหารไม่มีปฏิกิริยายัง

" คุณมาจากโอคแลนเผ่า หัวหน้าของเผ่ามองโกเลีย Wu lan ,โบริไท Chi na เรียกว่าแมลงสาบจากทะเลทราย "

ทหารเริ่มตอบสนอง เขาตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว

" ตอนแรกฉันคิดว่าเมื่อเขายอมจำนนต่อนู๋เจินเผ่า เขาลังเล แต่ดูเหมือนเขาจะยินดีที่จะเข้าร่วมพวกเขาแล้ว "

ทหารดู ที่จีวู จิ่ว และถามว่าเขาบอกเขา เขาจะยอมให้อยู่

" มันสายเกินไป " จีอู๋จิ่ว ตอบว่าด้วยใบหน้าที่สงบ , " สิ่งที่คุณรู้ ฉันรู้แล้ว "

เขาออกจากห้อง และไปดูซู ซี หมิงและเจ้าเจินเจิน


ซู ซี หมิง ยืนอยู่หน้าแผนที่ คุยอะไรกับท่าน เจิน เจิน ในเสียงต่ำ เจอ จี วู ยู เดินเข้ามา เขารีบคุกเข่าลงทำความเคารพฝ่าบาท "

จีอู๋จิ่วทันทีดึงเขาขึ้น ' ทั่วไป Xu ,ไม่ต้องมีพิธีการ เช่น "

" เจินเจินถาม " คุณได้อะไรจากเขา "

จีวูจินเดินตามแผนที่ และตอบว่า " กลุ่มทหาร กลุ่มเราเจอถูกส่งมาเพื่อรวบรวมข้อมูล และดูเหมือนว่า Mongols วางแผนที่จะมีส่วนร่วมในครั้งนี้ "

Wu Lan เผ่าคือภาคเหนือ มองโกเลีย ตระกูลไม่กี่ปีที่ผ่านมา พวกเขาถูกจับโดยนู๋เจินตระกูลโบริไท Chi na ) ของเขากลุ่มที่จะยอมแพ้นู๋เจินเผ่า เวลา นี้ จี วู ยู คิดว่าโบริผูกนาจิไม่มีความสุขกับนู๋เจินเผ่าถึงไม่มีข่าวเกี่ยวกับพวกเขาก่อนหน้านี้ แต่ดูเหมือนว่าในกรณีนี้ไม่ใช่เช่นนั้น เจิน เจิน

ท่านก็เข้าใจ " คนส่วนใหญ่อาจมี teamed กับนู๋เจิน เมื่อสงคราม เริ่มเขาจะนำทัพไปโจมตีกลุ่มของจีโจว เมื่อเวลานั้นมาถึง ถ้าเขานำกองทัพมา ด้าน เลียวดองจะเป็นทุกข์ แต่ถ้าเราไม่ช่วยจีโจว ทุนจะอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายมาก สิ่งที่ผมพูดถูกต้องหรือไม่ " เธอมองจีวูจินด้วยใบหน้ารอชื่นชม

จีอู๋จิ่วดีดหน้าผากของเธอ " เป็นนักเรียนที่ดี "

" งั้นเรามาเล่นเกม " กับดักเธอแนะนำ

จีอู๋จิ่วสั่นหัวของเธอ " ไม่ เราไม่ได้มีอำนาจพิเศษเพื่อโจมตีและป้องกันในเวลาเดียวกัน จีโจวเป็นป้อมปราการ ; พวกเขาจะต้องใส่ใจกับการปกป้อง "

ซู ซี หมิง กล่าวว่า " ฝ่าบาท ไม่ต้องเป็นกังวล ตราบใดที่ผมอยู่ที่นี่ แม้แต่เลียสามารถบินเข้ามาในเมืองนี้ "

" ถ้าเป็นเช่นนั้นงั้นผมจะถามทั่วไป Xu จะดูแลจีโจว "

ซู ซี หมิง คุกเข่าบนพื้นอีกครั้ง " ผมยอมรับ "

หลังจากที่ดึงเขาขึ้นมา จี วู ยู กล่าว " ผมได้สั่งย้ายทหาร 30 , 000 จาก Shan Dong ช่วย จีซู โบริไทจินากองทัพแม้ว่าจะแข็งแรง แต่พวกเขาจะช่วยนู๋เจิน และไม่ค่อยฉลาด ขณะนี้เราให้นู๋เจิน ถอยพวกเขาจะถอยเช่นกัน มันเป็นเพียงที่ทั่วไป Xu ต้องรับผิดชอบปกป้องเมืองนี้ ฉันก็กลัวว่าคนที่จิตใจบางคนป่วยจะทำร้ายคุณ "

" ทำไมฉันต้องกลัวพวกเขา "

" ทั่วไป Xu , คุณจะไม่กลัว แต่ผมเป็นห่วง เอาอย่างนี้ ผมจะปล่อย 6 ยามยอดกับคุณ , คุณจะไม่ปล่อยให้สายตาของพวกเขาและเพื่อให้แน่ใจว่าคุณมีการป้องกันอย่างดี "

ซู ซี หมิงก็แตะที่ตาของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดง และต้องการที่จะปฏิเสธข้อเสนอนี้ แต่เจ้าเจินเจินเพิ่ม " Xu ทั่วไป , ชีวิตของคุณตอนนี้ไม่ได้เป็นของคุณเท่านั้น แต่ประชาชนทั้งประเทศ ดังนั้นก็ไม่ต้องผลักมันออกไป "

ได้ยินเธอพูดแล้ว ซู ซี หมิง คุกเข่าอีกครั้ง และขอบคุณจักรพรรดิ

จะออกจากค่ายทหารเจ้าจินจินเริ่มจับจีวูจิ่วมือ " ฉันคิดว่าคุณจะได้รับความสามารถเพิ่มเติม "

จีอู๋จิ่วกลับมากอดเธอและถามว่า " ถ้าเทียบกับพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของคุณ "

" แต่ฝีมือการต่อสู้ของท่าน ไม่เก่งเท่าเขา แต่คุณจะฉลาดมากขึ้น " เจ้าเจินเจินให้นักวิจารณ์เที่ยงตรงมาก

" ถ้าเป็นเช่นนั้น คุณชอบมันไหม ? "

" เจินเจินพยักหน้า

ดูจากสีหน้าของเธอ จี วู ยู รู้ว่าเธอไม่เข้าใจคำถามของเขาอย่างแท้จริง เขายังไม่ได้อธิบายเพิ่มเติม และค่อย ๆ เล่นกับปาล์ม เธอยิ้มอย่างโรคจิต " ถ้าเป็นเช่นนั้น ให้ฉันจูบ จะไม่เป็นไรเหรอคะ "

มีคนมากมายบนท้องถนน ถึงแม้ว่าเจ้าเจินเจิน ไร้ยางอาย แต่มันไม่ได้จนกว่าระดับนี้ " เราจะพูดคุยเกี่ยวกับมันเมื่อเรากลับไป "

เมื่อพวกเขากลับไปยังสถานที่ที่พวกเขาอาศัยอยู่ ท่านจินจินได้นานลืมประโยคแบบนั้น แต่จีวูจินจำมันได้ดี เขาปิดประตูห้องของตน และจูบเธออย่างดุร้าย และในขณะที่จูบทั้งคู่ก็กลิ้งบนเตียง

เจ้าเจินเจินนอนบนหน้าอก หายใจยาก เธอถามว่า " เรากำลังจะเลียวดงใช่ไหม ? "

จีอู๋จิ่วถูกตบหัว ,เขาตอบ " ฉันไป แต่คุณไม่สามารถ "

" ฉันต้องการไป ฉันไม่ต้องการที่จะปฏิบัติตามคุณ "

จีอู๋จิ่วช่วยเธอลุกขึ้นนั่ง " สัญญากับฉันอย่างหนึ่ง "

" แล้วภาพ ? "

" แก้ผ้า "

" . . . "

เห็นว่าเธอตะลึง จี วู ยู รู้ว่าเธอน่ะคิดมาก เขาปลดเสื้อผ้าของตัวเองออกไหมเสื้อ แล้วโยนมันลงบนหัว " เธอใส่ชุดนี้ แล้วคุณจะตามผมมา "

เจ้าจินจินรู้ดีว่านั่นคือทันทีและโยนมันคืนให้เขา " ผมจะรับเงื่อนไขอื่น ๆ นี้ผมไม่สามารถ "

จีอู๋จิ่วดึงเธอผ้า " ที่คุณต้องการจะใส่เอง หรือ คุณต้องการให้ฉันช่วย หรือคุณต้องการที่จะกลับมาที่เมืองหลวง "

" เจินเจินก็มองเขาอย่างน่าสงสัย " ทำไมคุณถึงดีกับฉันนักล่ะคะ "

ทำไมฉันทำกับเธอยังไง