A sad and shril cry came out from L

A sad and shril cry came out from Li Long’s mouth. He wanted to reach out his right hand to push the opponent away but his whole body did not listen to his mind. He could not move it at all. The bone-piercing pain coming from his left arm almost made him pass out.

With a cold snort, Hong Yin gave the opponent’s fingers a stroke using his left hand. The black ring on the middle finger of Li Long’s left hand was immediately taken by him.

Then, he casually made a throw, sending Li Long flying several meters away. After falling to the floor, Li Long seemed to finally regain his ability to move and he held his left wrist while wailing nonstop.

Not even bothering giving him a look, Hong Yin put the ring on his left hand and walked up to the side of that thunderwolf. Grief once again showing up in his eyes, he gently stroked its back. That huge wolf then disappeared into thin air, having been sucked into the interspatial ring.

After regaining his composure, he stared at Li Long, who was struggling up from the floor, with an ice-cold expression, saying coldly: “Get lost! Tell your so-called junior uncle that I’ll be waiting for him in this Cuiliu City!”

Enduring the acute pain in his left arm with effort, Li Long looked at the ring on the opponent’s hand and said in shock: “You…”

“Get lost!”

When Li Long’s eyes came into contact with Hong Yin’s eyes, which seemed to contain a killing intent he was doing his utmost to suppress, his whole body trembled. Not daring to say anything again either, he staggered downstairs then disappeared.

Bai Yunfei looked at Hong Yin, who was staring at the ring on his finger in a seemingly somewhat preoccupied manner, his eyes flashing a bit. He then moved backwards slowly and, at the same time, put his left hand behind his back and waved to the two girls, motioning for them to get ready to leave.

However, when he had just taken three steps, Hong Yin, who was pondering with his head lowered, straightened up and looked at him. There was unexpectedly a friendly smile on his face. He nodded slightly to him and said: “You don’t have to be so cautious, little brother. I’ve got no bad intentions…”

Bai Yunfei stopped. Holding the Fire-tipped Spear tightly in his hand, he adopted a defensive posture and stared at the opponent for several seconds, saying in a deep voice: “You must have come here for Li Long. But he’s already left and we are merely tourists who just now had some conflict with him. Speaking of which, we still have to thank you very much for getting into action to help us. Today we’ve still got something to do so we’ll take our leave now.”

After saying so, he put away the Fire-tipped Spear directly then gave the two girls a hint with his eyes, ready to turn around and leave.

“Wait a minute, little brother. I’ve got some words to tell you.”

Bai Yunfei halted his steps and turned around, asking doubtfully: “You know me?”

“Ha ha, we don’t know each other at all. But I know some things related to you. Are you willing to have a brief chat with me?” Hong Yin still said smilingly.

Bai Yunfei was somewhat hesitant. This man was too powerful for him to deal with but he was talking with him so politely. This was already enough to show his sincerity and, moreover, he could not see any malice in his eyes. It seemed he was really interested in being friends with him.

After considering for a while, Bai Yunfei nodded slightly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้องไห้เศร้าและ shril ออกมาจากปากยาว Li เขาอยากจะเอื้อมมือขวาผลักฝ่ายตรงข้ามไป แต่ร่างกายของเขาไม่ได้ฟังจิตใจของเขา เขาไม่สามารถย้ายมันเลย เจาะกระดูกอาการปวดมาจากแขนซ้ายของเขาเกือบทำให้เขาผ่านออกกับ snort เย็น ฮ่องกงหยินให้นิ้วมือของฝ่ายตรงข้ามจังหวะใช้มือซ้ายของเขา วงแหวนสีดำบนนิ้วกลางของมือซ้ายหลี่ยาวถ่ายทันที โดยเขาแล้ว เขาลวกได้โยน ส่ง Li ยาวบินหลายเมตร หลังจากที่ล้มกับพื้น Li ยาวดูเหมือนจะ ฟื้นในที่สุด ความสามารถของเขาไป และเขาจัดข้อมือซ้ายของเขาขณะ wailing nonstopไม่ได้รบกวนให้เขาดู หยินฮ่องกงใส่แหวนมือซ้ายของเขา และเดินขึ้นไปด้านข้างของ thunderwolf ที่ ความเศร้าโศกอีกครั้งปรากฏในดวงตาของเขา เขาเบา ๆ stroked หลังของมัน หมาป่าที่ใหญ่แล้วหายไปในอากาศบาง มีถูกดูดเข้าไปในวงแหวน interspatialหลังจากฟื้นความสงบของเขา เขาจ้องที่ Li ยาว ที่ดิ้นรนขึ้นจากพื้น กับนิพจน์ฉ่ำ ว่า จ้างงาน: "ได้หายไป บอกคุณลุงจูเนียร์เรียกว่า ฉันจะรอให้เขาในเมือง Cuiliu นี้"อาการปวดเฉียบพลันในแขนซ้ายของเขามีความพยายามที่ยาวนาน Li ยาวมองไปที่แหวนบนมือของฝ่ายตรงข้าม และกล่าวในช็อต: "คุณ...""ได้หายไป"เมื่อตาหลี่ลองเข้ามาสัมผัสกับตาฮ่องกงหยิน ซึ่งดูเหมือนจะประกอบด้วยเจตนาฆ่าที่เขาทำของเขาอย่างเต็มที่เพื่อระงับ ร่างกายของเขา trembled เขาไม่กล้าพูดอะไรใหม่อย่างใดอย่างหนึ่ง ชั้นล่างแปรผัน แล้วหายไปไบ Yunfei มองที่ฮ่องกงหยิน ที่ถูกจ้องแหวนบนนิ้วของเขาในลักษณะดูเหมือนค่อนข้างหวั่น ตากระพริบบิต เขาย้ายไปข้างหลังช้า ๆ และ ในเวลาเดียวกัน ใส่มือซ้ายหลังของเขา แล้วโบกไปสองสาว motioning สำหรับพวกเขาได้รับไปอย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเพียงได้นำขั้นตอนที่สาม ฮ่องกงหยิน ที่ถูกขบคิดกับหัวของเขาลดลง ยืดให้ตรงขึ้น แล้วมองไปที่เขา โดยไม่คาดคิดก็เป็นมิตรยิ้ม เขาเลยต้องให้เขาเล็กน้อย และกล่าวว่า: "คุณไม่จำเป็นต้องระมัดระวังมาก น้อยพี่ ผมมีความตั้งใจดีไม่..."ไบ Yunfei หยุดทำงาน ถือหอกไฟก้นแน่นในมือของเขา เขานำเชิงรับ และจ้องไปที่ฝ่ายตรงข้ามหลายวินาที พูดเสียงลึก: "คุณต้องมาที่นี่นานหลี่ แต่เขาอยู่ และเราเป็นเพียงนักท่องเที่ยวที่มีความขัดแย้งบางอย่างกับเขาตอนนี้ พูดที่ เรายังต้องขอบคุณมากสำหรับการเดินทางไปสู่การปฏิบัติเพื่อช่วยให้เรา วันนี้เรายังคงมีสิ่งที่จะทำดังนั้นเราจะปล่อยให้เราอยู่ "หลังจากพูดนั้น เขาย้ายไฟปลายหอกโดยตรงแล้วให้สองสาวใบ้กับดวงตาของเขา พร้อมที่จะเปิดรอบ และออกจาก"รอสักครู่ น้องชาย ผมเคยมีคำบางคำจะบอกคุณ"ไบ Yunfei หยุดขั้นตอนของเขา และหันไปรอบ ๆ ถามหวาดระแวง: "คุณรู้ฉัน""ฮา ฮา เราไม่รู้กันเลย แต่ฉันรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับคุณ ท่านยินดีที่มีการสนทนาโดยย่อกับฉัน" ฮ่องกงหยินยังว่า ครั้งกล่าวไบ Yunfei แก้ไขค่อนข้างลังเลใจ คนนี้คือพลังมากเกินไปสำหรับการจัดการกับเขา แต่เขาพูดกับเขาดังนั้นสุภาพ นี้ได้แล้วเพียงพอที่จะแสดงความจริงใจของเขา และ นอกจากนี้ เขาจะไม่ได้เห็นแกล้งใด ๆ ในดวงตาของเขา ดูเหมือนเขาก็สนใจจริง ๆ ในการเป็นเพื่อนกับเขาหลังจากพิจารณาในขณะ ไบ Yunfei เลยต้องเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศร้าและ Shril ร้องไห้ออกมาจากปากของหลี่ยาว เขาต้องการที่จะยื่นมือออกมือขวาของเขาที่จะผลักดันฝ่ายตรงข้ามออกไป แต่ร่างกายของเขาไม่ได้ฟังความคิดของเขา เขาไม่สามารถย้ายได้เลย อาการปวดกระดูกเจาะมาจากแขนซ้ายของเขาเกือบทำให้เขาผ่านออก. ด้วย Snort เย็น, ฮ่องกงหยินให้นิ้วมือของฝ่ายตรงข้ามจังหวะโดยใช้มือซ้ายของเขา แหวนสีดำบนนิ้วกลางของมือซ้าย Li ยาวถูกนำทันทีโดยเขา. จากนั้นเขาตั้งใจทำโยนส่ง Li ยาวบินหลายเมตร หลังจากที่ล้มไปกองกับพื้นหลี่ยาวดูเหมือนไปจนฟื้นความสามารถของเขาที่จะย้ายและเขาถือข้อมือซ้ายของเขาในขณะร่ำไห้ดุ๊กดิ๊ก. ไม่ได้รบกวนให้เขาดู, ฮ่องกงหยินใส่แหวนในมือซ้ายของเขาและเดินขึ้นไปยังด้านข้างของ thunderwolf ว่า ความเศร้าโศกอีกครั้งปรากฏขึ้นในสายตาของเขาเบา ๆ ลูบหลังของมัน ว่าหมาป่าใหญ่แล้วก็หายไปในอากาศบางได้รับการดูดเข้าไปในแหวน interspatial. หลังจากฟื้นความสงบของเขาเขาจ้องมองมาที่หลี่ยาวที่กำลังดิ้นรนขึ้นมาจากชั้นที่มีการแสดงออกเย็นพูดอย่างเย็นชา "ได้หายไป! ! บอกเรียกว่าลุงจูเนียร์ของคุณว่าฉันจะรอให้เขาในเรื่องนี้ Cuiliu เมือง " Enduring อาการปวดเฉียบพลันที่แขนซ้ายของเขามีความพยายามหลี่ลองมองไปที่แหวนในมือของฝ่ายตรงข้ามและกล่าวว่าในช็อต:" คุณ ... " " ได้หายไป! " เมื่อตาลี่นานเข้ามาติดต่อกับดวงตาฮ่องกงหยินซึ่งดูเหมือนจะมีความตั้งใจที่จะฆ่าเขาทำของเขาอย่างเต็มที่เพื่อให้การปราบปรามทั้งตัวของเขาสั่นสะท้าน ไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีกทั้งเขาได้ถูกย้ายลงมาชั้นล่างแล้วก็หายไป. ตากใบ Yunfei มองที่ฮ่องกงหยินที่ถูกจ้องมองที่แหวนบนนิ้วของเขาในลักษณะที่ดูเหมือนจะค่อนข้างหมกมุ่นดวงตาของเขากระพริบบิต จากนั้นเขาก็ย้ายไปข้างหลังอย่างช้าๆและในเวลาเดียวกันใส่มือซ้ายของเขาอยู่ข้างหลังเขาและโบกมือให้ทั้งสองสาว motioning สำหรับพวกเขาที่จะได้รับพร้อมที่จะออก. แต่เมื่อเขาได้รับเพียงสามขั้นตอน, ฮ่องกงหยินซึ่งเป็น ขบคิดกับศีรษะของเขาลดลงยืดขึ้นและมองไปที่เขา โดยไม่คาดคิดมีรอยยิ้มที่เป็นมิตรบนใบหน้าของเขา เขาพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อให้เขาและกล่าวว่า "คุณไม่จำเป็นต้องใช้ความระมัดระวังเช่นนั้นน้องชายคนเล็ก ฉันมีความตั้งใจดีไม่มี ... " Bai Yunfei หยุด โฮลดิ้งไฟปลายหอกแน่นในมือของเขาเขาเป็นลูกบุญธรรมท่าป้องกันและจ้องมองมาที่ฝ่ายตรงข้ามมาเป็นเวลาหลายวินาทีพูดในเสียงลึก: "คุณจะต้องได้มาที่นี่เพื่อ Li ยาว แต่เขาเหลืออยู่แล้วและเรามีเพียงนักท่องเที่ยวที่เพียงแค่ตอนนี้มีความขัดแย้งบางอย่างกับเขา การพูดที่เรายังคงต้องขอบคุณมากสำหรับการเดินทางไปสู่การปฏิบัติเพื่อช่วยให้เรา วันนี้เรายังคงมีสิ่งที่ต้องทำเพื่อให้เราจะใช้เวลาการลาของเราขณะนี้. " หลังจากที่พูดเช่นนั้นเขานำไปไฟปลายหอกโดยตรงแล้วให้สองสาวใบ้ด้วยดวงตาของเขาพร้อมที่จะหันไปรอบ ๆ และปล่อย"รอนาที, น้องชายคนเล็ก ฉันมีคำบางคำที่จะบอกคุณ ". ตากใบ Yunfei หยุดขั้นตอนของเขาและหันไปรอบ ๆ ขอให้หวาดระแวง:" คุณจะรู้ว่าฉัน " " ฮ่าเราไม่ทราบว่าแต่ละอื่น ๆ ที่ทุกคน แต่ฉันรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับคุณ คุณยินดีที่จะมีการสนทนาสั้น ๆ กับผมได้ไหม "หยินฮ่องกงยังคงกล่าวว่าอมยิ้ม. ตากใบ Yunfei ค่อนข้างลังเล ผู้ชายคนนี้เป็นคนมีพลังมากเกินไปสำหรับเขาที่จะจัดการกับ แต่เขาก็พูดคุยกับเขาเพื่อสุภาพ นี้อยู่แล้วพอที่จะแสดงความจริงใจของเขาและยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่สามารถมองเห็นความมุ่งร้ายใด ๆ ในสายตาของเขา มันดูเหมือนเขาเป็นที่สนใจจริงๆในการเป็นเพื่อนกับเขา. หลังจากพิจารณาในขณะที่ตากใบ Yunfei พยักหน้าเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเศร้า และ shril ร้องออกมาจากปากอียาว เขาต้องการที่จะเข้าถึงมือขวาผลักฝ่ายตรงข้ามออกไป แต่ร่างกายของเขาไม่ฟังความคิดของเขา เขาจะไม่ขยับเลย ปวดกระดูก เจาะออกมาจากแขนซ้ายของเขาจนทำให้เขาหมดสติไปกับ Snort เย็น ฮง ยินให้นิ้วมือของฝ่ายตรงข้ามเป็นจังหวะโดยใช้มือซ้าย แหวนสีดำบนนิ้วกลางของมือซ้ายของหลี่ยาวทันที ถ่ายโดยเขาแล้วเขาก็ตัดสินใจโยนส่งลีบินยาวหลายเมตร หลังจากที่ล้มกับพื้น หลี่ยาวดูเหมือนในที่สุดก็ฟื้นความสามารถของเขาที่จะย้ายและเขาจับข้อมือซ้ายของเขาในขณะที่ร้องไห้ไม่หยุดเลยไม่ได้รบกวนให้เขาดู ฮงฮยอนใส่แหวนในมือซ้ายของเขา และเดินขึ้นข้างที่ thunderwolf . ความเศร้าโศกอีกครั้งปรากฏขึ้นในดวงตาของเขาค่อยๆลูบหลังของ ว่า หมาป่าตัวใหญ่ก็หายไปในอากาศ ถูกดูดเข้าไปในแหวน interspatial .หลังจากฟื้นความสงบของเขา เขาจ้องมองลี้ยาวผู้ดิ้นรนขึ้นจากพื้นด้วยสีหน้าเย็นๆ พูดอย่างเย็นชา " ไสหัวไป ! บอกลุงต้นที่เรียกว่าของคุณจะอยู่รอเขาอยู่ในนี้ cuiliu เมือง ! "ทนความเจ็บปวดเฉียบพลันในแขนซ้ายของเขาด้วยความตั้งใจ ลี้ยาวมองแหวนบนมือของฝ่ายตรงข้ามและบอกว่าตกใจ : " คุณ . . . . . . . "" ไปให้พ้น ! "เมื่อหลี่ตา ยาวเข้ามาติดต่อกับฮงอินตา ที่ดูจะมีเจตนาฆ่าเขาทำสุดความสามารถเพื่อปราบปราม ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน ไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาเซลงไปแล้วก็หายไปใบ yunfei มองหงหยินที่จ้องมองแหวนบนนิ้วของเขาในลักษณะที่ดูเหมือนค่อนข้างหวั่นใจ ดวงตากระพริบเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ย้ายไปข้างหลังอย่างช้าๆ และในเวลาเดียวกัน เอามือซ้ายไพล่หลัง และโบกมือให้กับสองสาว motioning สำหรับพวกเขาที่จะได้รับพร้อมที่จะไปอย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้ออกไปสามก้าว ฮงฮยอน ใครขบคิดกับหัวของเขาลง ลุกขึ้น และมองไปที่เขา มันก็เป็นรอยยิ้มที่เป็นมิตรบนใบหน้าของเขา เขาพยักหน้าเล็กน้อยให้เขา และกล่าวว่า : " คุณไม่ต้องจะระมัดระวังเพื่อให้น้องชาย ผมไม่มีเจตนาไม่ดี " . . . . . . .ใบ yunfei หยุด ถือไฟปลายหอกไว้แน่นในมือ เขาใช้ท่าป้องกันและจ้องมองฝ่ายตรงข้ามหลายวินาที แล้วพูดด้วยเสียงที่ลึก : " คุณต้องมาที่นี่ ลี ยาว แต่เขาออกไปแล้ว และเราเป็นแค่นักท่องเที่ยว ที่ตอนนี้ มีความขัดแย้งบางอย่างกับเขา ซึ่งเราก็ต้องขอขอบคุณคุณมากที่ได้รับในการกระทำที่จะช่วยให้เรา วันนี้เราก็มีอะไรต้องทำงั้นพวกเราขอตัวก่อนนะคะ "หลังจากพูด เขาเก็บไฟปลายหอกโดยตรง แล้วให้สองสาวใบ้ด้วยตาของเขาพร้อมที่จะหันไปรอบ ๆและปล่อยให้" เดี๋ยวก่อนนะ น้องชาย ฉันมีบางอย่างจะบอกคุณ . "ใบ yunfei หยุดขั้นตอนของเขาและหันไปถามอย่างสงสัย " คุณรู้จักฉันเหรอ "" ฮ่า ฮ่า เราไม่รู้จักกันเลย แต่ผมรู้ว่าบางสิ่งที่เกี่ยวกับคุณ คุณยินดีที่จะมีการสนทนาสั้นๆ กับผม " ฮงฮยอนยังคงพูดอมยิ้ม .ใบ yunfei ค่อนข้างลังเล ชายผู้นี้กำลังแรงเกินไปสำหรับเขาที่จะจัดการกับ แต่เขาพูดกับเขาอย่างสุภาพ นี่ก็เพียงพอที่จะแสดงความจริงใจของเขา และนอกจากนี้ เขาอาจไม่เห็นความเคียดแค้นในดวงตาของเขา ดูเหมือนเขาสนใจที่จะเป็นเพื่อนกับเขาหลังจากพิจารณาสักพัก ใบ yunfei พยักหน้าเล็กน้อย