3.2. Effect of inoculum size in hem

3.2. Effect of inoculum size in hemicellulosic hydrolyzate supplemented with molasses “B”

The effect of inoculum size on ethanol production from 50% hemicellulosic hydrolyzates supplemented with molasses B (8%) by S. cerevisiae ITV-01 is shown in Table 2. When the initial yeast concentration increased gradually from 0.2 to 10 gL−1, ethanol yield slightly decreased, while the maximum ethanol concentration exhibited remained unchanged, although ethanol productivity (Qp) increased significantly. These results showed a faster conversion of sugars present in the medium (glucose and fructose) to ethanol corresponding to a higher cell density, although the xylose present converted to xylitol reached maximum concentration of 6.11 gL−1 using 10% w/w inoculum (data not shown). Complete glucose and fructose consumption was achieved for all the different inocula sizes evaluated. Even though S. cerevisiae cannot utilize xylose, it possesses a gene for xylose reductase (XR) activity [29] and [30], albeit with very low activity. A gene similar to xylitol dehydrogenase (XDH) of S. stipitis was also found in S. cerevisiae [30] but xylitol was not converted to xylulose, which explains the accumulation of xylitol in the medium. Additionally, high- and low-affinity transport systems for glucose have been found in S. cerevisiae [31] and [32], and apparently both are used in xylose uptake [32] and [33]. However, the affinities of these systems for xylose are considerably lower than those for glucose, indicating that glucose is the primary substrate [32]. Additionally, xylose was consumed in part by the end of fermentation and converted into xylitol.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. ผลของขนาด inoculum ใน hydrolyzate hemicellulosic เสริม ด้วยกากน้ำตาล "B"ผลของขนาด inoculum ผลิตเอทานอลจาก hydrolyzates hemicellulosic 50% เสริม ด้วยกากน้ำตาล B (8%) โดย S. cerevisiae ไอทีวี-01 จะแสดงในตารางที่ 2 เมื่อความเข้มข้นยีสต์เริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จาก 0.2 10 gL−1 ผลผลิตเอทานอลเล็กน้อยลดลง ในขณะที่ความเข้มข้นของเอทานอลสูงสุดจัดแสดงยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ถึงแม้ว่าผลผลิตเอทานอล (Qp) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ผลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าแปลงเร็วอยู่ในระดับปานกลาง (กลูโคสและฟรักโทส) น้ำตาลเป็นเอทานอลจะมีสูงกว่าเซลล์หนาแน่น แม้ว่า xylose ปัจจุบันที่แปลงเป็นไซลิทอถึงเข้มข้นสูงสุดของ 6.11 gL−1 ที่ใช้ 10% w/w inoculum (ข้อมูลไม่แสดง) ปริมาณการใช้น้ำตาลกลูโคสและฟรักโทสที่ทำสำเร็จใน inocula ที่แตกต่างกันทั้งหมดขนาดที่ประเมิน แม้ว่า S. cerevisiae ไม่ใช้ xylose มันมียีนสำหรับ xylose reductase (XR) กิจกรรม [29] [30], แม้ว่าอยู่กับกิจกรรมที่ต่ำมาก นอกจากนี้ยังพบยีนที่คล้ายกับ dehydrogenase ไซลิทอล (XDH) ของ S. stipitis ใน S. cerevisiae [30] แต่ไซลิทอลไม่ถูกแปลงเป็น xylulose สะสมของไซลิทอลในการอธิบาย นอกจากนี้ ระบบการขนส่งสูง - และต่ำความสัมพันธ์สำหรับกลูโคสพบใน S. cerevisiae [31] [32], และเห็นได้ชัดว่าทั้งสองจะใช้ในการดูดซับ xylose [32] [33] อย่างไรก็ตาม affinities ของระบบเหล่านี้สำหรับ xylose ได้มากกว่าที่สำหรับกลูโคส แสดงว่า น้ำตาลในพื้นผิวหลัก [32] นอกจากนี้ xylose ถูกใช้ในส่วนท้ายของหมักดอง และแปลงเป็นไซลิทอล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 ผลของขนาดหัวเชื้อในการไฮโดรไล hemicellulosic เสริมด้วยกากน้ำตาล "B" ผลของขนาดหัวเชื้อในการผลิตเอทานอล 50% จาก hydrolyzates hemicellulosic เสริมด้วยกากน้ำตาล B (8%) โดยเอสไอทีวี cerevisiae-01 จะแสดงในตารางที่ 2 เมื่อเริ่มต้น ความเข้มข้นของยีสต์ค่อยๆเพิ่มขึ้น 0.2-10 GL-1, ผลผลิตเอทานอลลดลงเล็กน้อยในขณะที่ความเข้มข้นของเอทานอลสูงสุดแสดงยังคงไม่เปลี่ยนแปลงแม้ว่าการผลิตเอทานอล (Qp) เพิ่มขึ้นอย่างมาก ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการแปลงที่เร็วขึ้นของน้ำตาลอยู่ในกลาง (กลูโคสและฟรุกโตส) เอทานอลที่สอดคล้องกับความหนาแน่นของเซลล์ที่สูงขึ้นแม้ว่าไซโลปัจจุบันแปลงไซลิทอลถึงความเข้มข้นสูงสุดของ 6.11 GL-1 ใช้ 10% w / w การเชื้อ (ข้อมูล ไม่แสดง) สมบูรณ์กลูโคสฟรุกโตสและการบริโภคก็ประสบความสำเร็จสำหรับทุกขนาดที่แตกต่างกัน inocula ประเมิน แม้ว่าเอส cerevisiae ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากไซโลสก็มียีนสำหรับ reductase ไซโลส (XR) กิจกรรม [29] และ [30] แม้จะมีกิจกรรมที่ต่ำมาก ยีนคล้ายกับ dehydrogenase ไซลิทอล (XDH) ของเอส stipitis ยังพบว่าใน S. cerevisiae [30] แต่ไซลิทอลไม่ได้แปลงเป็น xylulose ซึ่งจะอธิบายการสะสมของไซลิทอลในกลาง นอกจากนี้ระบบการขนส่งสูงและต่ำความใกล้ชิดกับกลูโคสได้ถูกพบใน S. cerevisiae [31] และ [32] และเห็นได้ชัดว่าทั้งสองจะถูกนำมาใช้ในการดูดซึมไซโลส [32] และ [33] แต่ความพอใจของระบบเหล่านี้สำหรับไซโลสเป็นอย่างมากต่ำกว่ากลูโคสแสดงให้เห็นว่าน้ำตาลกลูโคสเป็นสารตั้งต้นหลัก [32] นอกจากนี้ไซโลถูกบริโภคในส่วนท้ายของการหมักและเปลี่ยนเป็นไซลิทอล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . ผลของเชื้อใน hemicellulosic ขนาด hydrolyzate เสริมด้วยกากน้ำตาล " B "

ผลของขนาดปริมาณการผลิตเอทานอลจาก 50% hemicellulosic hydrolyzates เสริมด้วยกากน้ำตาล B ( 8% ) โดย S . cerevisiae itv-01 แสดงดังตารางที่ 2 เมื่อปริมาณยีสต์เริ่มต้นค่อยๆเพิ่มขึ้นจาก 0.2 GL − 1 10 ผลผลิตเอทานอลลดลงเล็กน้อย ,ในขณะที่เอทานอลสูงสุดมียังคงไม่เปลี่ยนแปลง แม้ว่าผลผลิตเอทานอล ( qp ) เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงการแปลงได้เร็วขึ้นของน้ำตาลที่มีอยู่ในอาหาร ( กลูโคสและฟรักโทส ) เอทานอลตามความหนาแน่นเซลล์สูงขึ้น แม้ว่า ไซโลส ปัจจุบันแปลงเป็นปริมาณถึงความเข้มข้นสูงสุด 6 .11 GL − 1 โดยใช้ 10% w / w 3 ( ข้อมูลไม่แสดง ) กลูโคสและฟรักโทสการบริโภคมีความสมบูรณ์ ทั้งหมดที่แตกต่างกัน inocula ขนาดประเมิน แม้ว่า S . cerevisiae ไม่สามารถใช้ประโยชน์จากน้ำตาลไซโลส มันมียีนสำหรับไซโลส รีดักเทส ( 9000 ) กิจกรรม [ 29 ] และ [ 30 ] , แม้ว่า กับกิจกรรมต่ำมาก ยีนที่คล้ายคลึงกับไซลิทอล dehydrogenase ( xdh ) S . stipitis พบใน S .โดย [ 30 ] แต่ไซลิทอลไม่แปลงเป็นไซลูโลส ซึ่งอธิบายถึงการสะสมของไซลิทอลในระดับปานกลาง นอกจากนี้ สูง - ต่ำ และระบบการขนส่งโดยใช้กลูโคสถูกพบใน S . cerevisiae [ 31 ] และ [ 32 ] , และเห็นได้ชัดว่าทั้งสองจะใช้ในการย่อยการดูดซึม [ 32 ] [ 33 ] อย่างไรก็ตาม affinities ของระบบเหล่านี้ทั้งสองจะต่ำกว่าพวกกลูโคสแสดงว่ากลูโคสเป็นวัสดุหลัก [ 32 ] นอกจากนี้ ไซโลส คือใช้ในส่วนหนึ่งโดยการสิ้นสุดของการหมักและแปลงเป็นไซลิทอล .