The true level of economic inequali

The true level of economic inequality is much higher that its official measurement and something must be done about it. The next president needs to be aware of this issue.

Economic inequality in Indonesia has been on the rise and recently reached a record high of 41 as measured by the Gini index of household consumption expenditure. Gini ranges between 0 and 100 and 0 refers to perfect equality when everyone has a similar level of income and 100 signifies perfect inequality when all income is accumulated in one person.

The issue of rising inequality is also socially and politically important as it may harm societal stability, especially in a large, diverse and young democracy plagued by widespread poverty and vulnerability amid rising expectations.

Rising inequality in Indonesia echoes global concerns about the issue. French economist Thomas Piketty argued that rising inequality was embedded in the capitalist economic system because capital returns had been increasingly higher than overall economic growth since the middle of last century.

Concerns with overall inequality in Indonesia have so far been driven by the evolution of the Gini coefficient of per capita household expenditure, derived from the national socioeconomic survey (Susenas).

Indonesia’s Gini index reached a record high of 41 in 2011 and 2012, from the record low of 31 in 2004. This means that overall inequality increased by more than 30 percent during President Susilo Bambang Yudhoyono’s presidency. Globally, since 2011, Indonesia could be categorized as a country with low income and high inequality, from being a low income-low inequality country a decade earlier.

Despite current awareness of the already high level of economic inequality, the current official measure of inequality (41 on the Gini index) has been underestimated. The true level of economic inequality in Indonesia is much higher than that.

There are two main reasons for this: conceptual and technical.

First is the conceptual level. The current measure is the Gini index of consumption expenditure and we know that consumption is different from income, let alone wealth or assets. Consumption expenditure is only part of income earned in a typical household. It has a smoothing effect through saving and withdrawal. In the longer term, income will be accumulated in the form of wealth or assets that will grow through capital gains or investment returns.

Therefore, by definition, expenditure inequality will be lower than income inequality and income inequality should be less than wealth inequality. Economic inequality can refer to any of these inequalities, whether consumption, income or wealth.

In a study commissioned by the International Labour Organization (ILO), I calculated the Gini index of labor earning based on the national labor force survey (Sakernas) that reached a record high in 2009, at a staggering level of 46.

The Gini index of labor earning was down to 44 in 2012. Labor earning data in the Sakernas is only available for the employment categories of self-employed, regular wage employment and casual employment, which account for around two thirds of total employment.

During the past decade, the overall Gini earning figure was higher than that of expenditure, on average by 22 percent.

Labor earning is a better proxy for income, but this measure does not include the income of employers. Therefore, the incomes of wealthy businessmen are not covered by Sakernas earning data. If employers’ income is included, the Gini index of earning would be much higher.

Jeffrey Winters of Northwestern University provided a sense of wealth inequality Indonesia. In 2011, although Indonesia’s richest 43,000 citizens represented less than one hundredth of 1 percent of the population, their total wealth accounted for 25 percent of the country’s gross domestic product (GDP); the average wealth of the 40 richest Indonesians is the highest in the region and their combined wealth is equal to 10.2 percent of the country’s GDP.

Second is the technical level. The sampling nature of Susenas has tended to fail in capturing the consumption of very high and very low income groups, as these groups are largely untouchable for different reasons.

Those who drive a Lamborghini or wealthy elite figures are very unlikely to be included in Susenas samples.

Therefore, if Indonesia is concerned with the recent rise in the Gini expenditure figure, surpassing the warning level, one can imagine the true magnitude of economic inequality based on income or wealth measures.

To conclude, the level of inequality is high and rising according to official measurements, but the true level of economic inequality is much higher and something must be done about it.

_____________

The writer is senior lecturer in development studies at the University of Western Sydney, Australia.


Post Your Say

Selected comments will be published in the Readers' Forum page of our print newspaper

1 Comments


Sign in2


Post comment as...
NewestOldestTop Comments

JoJe
Jul 20, 2015
Why is inequality rising in Indonesia?

LikeReply
Read Also

View Point: Medium speed train: An exit strategy to end ‘bullet train’ polemic
1 hour ago
How to build your own country
1 hour ago
Nailing a job with a single click
1 hour ago
Technology and intellectual property in Indonesia
22 hours ago
If only all regional heads were like Mayor Joko
22 hours ago

 - See more at: http://m.thejakartapost.com/news/2014/10/08/income-inequality-high-economic-inequality-higher.html#sthash.PDVLjQ46.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระดับแท้จริงของความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจสูงมากว่า วัดอย่างเป็นทางการและสิ่งที่ต้องทำเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ ประธานต่อไปจำเป็นต้องตระหนักถึงปัญหานี้ เหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจในอินโดนีเซียได้รับเพิ่มขึ้น และเมื่อเร็ว ๆ นี้ ถึงสูงคอร์ดของ 41 วัดจากดัชนี Gini ของใช้ในครัวเรือนรายจ่าย Gini ช่วงระหว่าง 0 และ 100 และ 0 หมายถึงความเสมอภาคที่สมบูรณ์แบบเมื่อคนมีรายได้ในระดับคล้ายคลึงกัน และ 100 หมายถึงอสมการที่สมบูรณ์แบบเมื่อรายได้ทั้งหมดจะสะสมในคน ปัญหาของความไม่เท่าเทียมกันสูงขึ้นก็ยังสังคม และทางการเมืองเท่านั้นอาจเป็นอันตรายต่อความมั่นคงนิยม โดยเฉพาะอย่างยิ่งในขนาดใหญ่ หลากหลาย และเยาวชนประชาธิปไตย plagued โดยความยากจนและความเสี่ยงท่ามกลางความคาดหวังที่เพิ่มขึ้นความไม่เท่าเทียมกันสูงขึ้นในอินโดนีเซีย echoes สากลความกังวลเกี่ยวกับปัญหา นักเศรษฐศาสตร์ฝรั่งเศส Thomas Piketty โต้เถียงว่า ความไม่เท่าเทียมกันสูงขึ้นถูกฝังอยู่ในระบบเศรษฐกิจทุน เพราะคืนทุนได้เพิ่มขึ้นสูงกว่าเศรษฐกิจโดยรวมเติบโตตั้งแต่กลางศตวรรษสุดท้ายความกังวลกับความไม่เท่าเทียมกันโดยรวมอินโดนีเซียได้จนถูกขับเคลื่อน ด้วยวิวัฒนาการของสัมประสิทธิ์ Gini ของรายจ่ายในครัวเรือนต่อ capita จากการสำรวจประชากรแห่งชาติ (Susenas) Indonesia’s Gini index reached a record high of 41 in 2011 and 2012, from the record low of 31 in 2004. This means that overall inequality increased by more than 30 percent during President Susilo Bambang Yudhoyono’s presidency. Globally, since 2011, Indonesia could be categorized as a country with low income and high inequality, from being a low income-low inequality country a decade earlier.Despite current awareness of the already high level of economic inequality, the current official measure of inequality (41 on the Gini index) has been underestimated. The true level of economic inequality in Indonesia is much higher than that. There are two main reasons for this: conceptual and technical.First is the conceptual level. The current measure is the Gini index of consumption expenditure and we know that consumption is different from income, let alone wealth or assets. Consumption expenditure is only part of income earned in a typical household. It has a smoothing effect through saving and withdrawal. In the longer term, income will be accumulated in the form of wealth or assets that will grow through capital gains or investment returns. Therefore, by definition, expenditure inequality will be lower than income inequality and income inequality should be less than wealth inequality. Economic inequality can refer to any of these inequalities, whether consumption, income or wealth.In a study commissioned by the International Labour Organization (ILO), I calculated the Gini index of labor earning based on the national labor force survey (Sakernas) that reached a record high in 2009, at a staggering level of 46. The Gini index of labor earning was down to 44 in 2012. Labor earning data in the Sakernas is only available for the employment categories of self-employed, regular wage employment and casual employment, which account for around two thirds of total employment. During the past decade, the overall Gini earning figure was higher than that of expenditure, on average by 22 percent.Labor earning is a better proxy for income, but this measure does not include the income of employers. Therefore, the incomes of wealthy businessmen are not covered by Sakernas earning data. If employers’ income is included, the Gini index of earning would be much higher. Jeffrey Winters of Northwestern University provided a sense of wealth inequality Indonesia. In 2011, although Indonesia’s richest 43,000 citizens represented less than one hundredth of 1 percent of the population, their total wealth accounted for 25 percent of the country’s gross domestic product (GDP); the average wealth of the 40 richest Indonesians is the highest in the region and their combined wealth is equal to 10.2 percent of the country’s GDP. Second is the technical level. The sampling nature of Susenas has tended to fail in capturing the consumption of very high and very low income groups, as these groups are largely untouchable for different reasons. Those who drive a Lamborghini or wealthy elite figures are very unlikely to be included in Susenas samples. Therefore, if Indonesia is concerned with the recent rise in the Gini expenditure figure, surpassing the warning level, one can imagine the true magnitude of economic inequality based on income or wealth measures.To conclude, the level of inequality is high and rising according to official measurements, but the true level of economic inequality is much higher and something must be done about it._____________The writer is senior lecturer in development studies at the University of Western Sydney, Australia. Post Your SaySelected comments will be published in the Readers' Forum page of our print newspaper1 CommentsSign in2 Post comment as...NewestOldestTop CommentsJoJeJul 20, 2015Why is inequality rising in Indonesia? LikeReplyRead AlsoView Point: Medium speed train: An exit strategy to end ‘bullet train’ polemic1 hour agoHow to build your own country1 hour agoNailing a job with a single click1 hour agoTechnology and intellectual property in Indonesia22 hours agoIf only all regional heads were like Mayor Joko22 hours ago - See more at: http://m.thejakartapost.com/news/2014/10/08/income-inequality-high-economic-inequality-higher.html#sthash.PDVLjQ46.dpuf

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระดับที่แท้จริงของความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจสูงขึ้นมากว่าวัดอย่างเป็นทางการและสิ่งที่ต้องทำเกี่ยวกับมัน ประธานาธิบดีคนต่อไปจะต้องตระหนักถึงปัญหานี้

ความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจในอินโดนีเซียได้รับขึ้นและเมื่อเร็ว ๆนี้สูงถึงบันทึก 41 เป็นวัดโดยดัชนีจีนีของการใช้จ่ายเพื่อการบริโภคของครัวเรือนจินิช่วงระหว่าง 0 และ 100 และ 0 หมายถึงสมบูรณ์แบบ ทุกคนมีความเสมอภาค เมื่อระดับของรายได้ และ 100 หมายถึงความสมบูรณ์แบบเมื่อรายได้ที่สะสมอยู่ในคนๆเดียว

เรื่องของอสมการ rising ยังสังคมและที่สำคัญทางการเมือง เพราะอาจเป็นอันตรายต่อความมั่นคงทางสังคม โดยเฉพาะในขนาดใหญ่หลากหลาย และประชาธิปไตยยัง plagued โดยความยากจนอย่างกว้างขวางและความอ่อนแอท่ามกลางความคาดหวังเพิ่มขึ้น

อสมการ rising ในอินโดนีเซียก้องโลกความกังวลเกี่ยวกับปัญหา นักเศรษฐศาสตร์ชาวฝรั่งเศส โทมัส piketty แย้งว่าอสมการ rising ถูกฝังอยู่ในระบบเศรษฐกิจทุนนิยม เพราะการคืนทุนได้มากขึ้นสูงกว่าเศรษฐกิจโดยรวมของการเจริญเติบโตตั้งแต่กลางศตวรรษล่าสุด

มีความกังวลโดยรวมไม่เท่าเทียมกันในอินโดนีเซียเพื่อให้ห่างไกลได้รับการขับเคลื่อนโดยวิวัฒนาการของจักรวรรดิออสเตรียของครัวเรือนรายจ่ายต่อหัว ซึ่งได้มาจากการสำรวจทางเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ( susenas )

ของอินโดนีเซียดัชนีจีนีสูงถึงบันทึก 41 ในปี 2011 และ 2012 จากการบันทึกต่ำ 31 ในปี 2004นี้หมายความว่าความไม่เท่าเทียมกันโดยรวมเพิ่มขึ้นมากกว่าร้อยละ 30 ในช่วงประธานาธิบดี Susilo Bambang Yudhoyono ประธานาธิบดี ทั่วโลกตั้งแต่ 2011 , อินโดนีเซีย อาจจะจัดเป็นประเทศที่มีรายได้ต่ำและความไม่เท่าเทียมกันสูง จากการเป็นประเทศรายได้ต่ำ ต่ำของทศวรรษก่อนหน้านี้

แม้จะรับรู้ปัจจุบันของระดับสูงอยู่แล้วของความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจวัดอย่างเป็นทางการในปัจจุบันของความไม่เท่าเทียมกัน ( 41 ในดัชนี Gini ) ได้รับการดูถูก จริงระดับของความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจในอินโดนีเซียจะสูงกว่านั้น

มีสองเหตุผลหลักนี้ : แนวคิดและเทคนิค

แรกเป็นแนวคิดระดับ วัดในปัจจุบันเป็นดัชนีจีนีของค่าใช้จ่ายในการบริโภค และเรารู้ว่าการบริโภคที่แตกต่างจากรายได้อย่าว่าแต่ความมั่งคั่งหรือทรัพย์สิน การใช้จ่ายเพื่อการบริโภคเป็นเพียงส่วนหนึ่งของรายได้ในครัวเรือนทั่วไป มันมีอะไรพิเศษผ่านบันทึกและถอน ใน ระยะยาว รายได้จะถูกสะสมในรูปของความมั่งคั่งหรือทรัพย์สินที่จะเติบโตผ่านกำไรหรือผลตอบแทนการลงทุน

ดังนั้นโดยนิยาม