Dipper quivered at the press of Bil

Dipper quivered at the press of Bill's lips to his cheek, squirmed at the thought of being controlled. That's what this was: control. He couldn't forget that. He couldn't let himself forget that that's what the demon was truly after, no matter how he phrased it. He was trying to phrase this like Dipper had a choice, like he had at least some ability to change his mind in the matter. Honestly he was starting to grow frightened of saying no to the demon.



But his touch was so warm, and the need to know what knowledge he possessed was so tempting . . . .



Dipper closed his eyes as Bill's tongue skated over the shell of his ear, the demon practically panting as he watched Dipper begin to cower at his offer. Would it be so hard? To submit? To be enslaved? From what Bill described, it should be easy. Dipper could continue as he typically did, he could solve all the mysteries and be the hero of the town. That was all he'd ever wanted. He had just never imagined Bill would be the one providing him with the knowledge that would give him that kind of power. He never imagined he'd even consider an arrangement like this. He had also never imagined enjoying the way Bill's hands could tease him, work him open, make him beg and plead . . . .



It wasn't fair. It simply wasn't fair how easily Bill had sneaked back into the forefront of his mind without the courtesy of letting him know that his dreams hadn't been dreams at all, but real and just . . . he was afraid. He was excited and afraid, and he didn't know what to do in this situation. Every fiber of his being was screaming no, but the memory of Bill's touch told him to accept this offer. Not fair, he continued to think. He hated how easily he was giving in to this . . . seduction.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวย quivered กดริมฝีปากบิลกับแก้มของเขา squirmed ในความคิดของการควบคุม ที่มีนี้คืออะไร: ตัวควบคุม เขาไม่ลืมที่ เขาไม่ปล่อยให้ตัวเองลืมว่า เป็นปีศาจคืออะไรอย่างแท้จริงหลัง ไม่ว่าวิธีที่เขาแสดง เขาได้พยายามวลีนี้เช่นกระบวยมีทางเลือก เช่นเขามีบางอย่างสามารถเปลี่ยนแปลงจิตใจของเขาในเรื่อง สุจริตเขาก็เริ่มที่จะเติบโตกลัวของไม่มีการสาง แต่สัมผัสของเขาเพื่อให้อบอุ่น และจำเป็นต้องรู้รู้ว่าเขาบ้าเพื่อดึงดูด.... กระบวยปิดดวงตาของเขาเป็นลิ้นบิล skated ผ่านเปลือกของหู ปีศาจจริง panting เป็นเขาดูกระบวยเริ่มยธุลีที่ข้อเสนอของเขา มันจะยาก ส่ง การจะถูกกดขี่หรือไม่ จากอะไรเงินอธิบาย มันควรจะง่าย กระบวยสามารถทำเป็นเขา จะไม่ได้ เขาสามารถแก้ความลึกลับ และฮีโร่ของเมือง นั่นคือทั้งหมดที่เขาเคยอยาก นอกจากนี้เขาก็ไม่เคยที่คิดเงินจะเป็นคนให้เขา มีความรู้ที่จะทำให้เขาของพลังงาน เขาไม่เคยคิดแม้แต่เขาจะพิจารณาการจัดเรียงเช่นนี้ นอกจากนี้เขายังไม่เคยที่คิดเพลิดเพลินทางบิลมืออาจแซวเขาทำงานเขาเปิด ให้เขาขอ และวิงวอน... มันไม่ยุติธรรม เพียงแค่ไม่ยุติธรรมวิธีได้เงินมี sneaked กลับเข้าไปในของจิตใจโดยไม่เอื้อเฟื้อการให้เขารู้ว่า ความฝันของเขาไม่ได้ฝันทั้งหมด แต่จริง และเพียง...เขากลัว เขาตื่นเต้น และกลัว และเขาไม่รู้ว่าจะทำในสถานการณ์นี้ ทุกเส้นใยของเขากำลังถูกจุดไม่มี แต่หน่วยความจำจากการสัมผัสของตั๋วบอกเขาเพื่อยอมรับข้อเสนอนี้ ไม่ยุติธรรม เขายังคงคิดว่า เขาเกลียดความง่ายเขาถูกให้ในนี้...ล่อลวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวยสั่นที่กดริมฝีปากของบิลแก้มของเขาดิ้นที่คิดว่าถูกควบคุม นั่นคือสิ่งที่นี้คือการควบคุม เขาไม่สามารถลืมว่า เขาไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองลืมว่านั่นคือสิ่งที่ปีศาจเป็นจริงหลังจากที่ไม่ว่าวิธีการที่เขาพูดแบบมัน เขาพยายามที่จะวลีนี้เช่นกระบวยมีทางเลือกเหมือนอย่างที่เขามีความสามารถอย่างน้อยบางส่วนจะเปลี่ยนความคิดของเขาในเรื่องนี้ ตรงไปตรงมาเขาก็เริ่มที่จะเติบโตกลัวบอกว่าไม่มีปีศาจ. แต่สัมผัสของเขาคือความอบอุ่นมากและจำเป็นที่จะต้องรู้ว่าสิ่งที่เขามีความรู้ก็เพื่อดึงดูด . . . กระบวยปิดตาของเขาเป็นภาษาของบิลเล่นสเก็ตมากกว่าเปลือกของหูของเขาปีศาจจริงหอบขณะที่เขาดูกระบวยเริ่มต้นที่จะตกใจที่ข้อเสนอของเขา มันจะยากเพื่อ? ที่จะส่ง? จะได้รับการกดขี่? จากสิ่งที่บิลอธิบายก็ควรจะง่าย กระบวยสามารถดำเนินการต่อในขณะที่เขามักจะทำเขาจะแก้ปริศนาทั้งหมดและจะเป็นวีรบุรุษของเมือง นั่นคือทั้งหมดที่เขาเคยต้องการ เขาได้เพียงแค่ไม่เคยคิดบิลจะเป็นหนึ่งให้เขามีความรู้ที่จะทำให้เขามีชนิดของพลังงานที่ เขาไม่เคยคิดว่าเขายังต้องการพิจารณาจัดเช่นนี้ เขาก็ไม่เคยคิดที่เพลิดเพลินกับวิธีการที่มือของบิลจะแซวเขาทำงานเขาเปิดขอให้เขาและสารภาพ . . . มันก็ไม่ยุติธรรม มันก็ไม่ได้เป็นธรรมว่าง่ายบิลได้แอบกลับเข้ามาในแถวหน้าของจิตใจของเขาโดยไม่ได้รับความอนุเคราะห์จากปล่อยให้เขารู้ว่าความฝันว่าฝันของเขาไม่ได้รับการที่ทุกคน แต่จริงและเป็นเพียงแค่ . . เขากลัว เขารู้สึกตื่นเต้นและหวาดกลัวและเขาก็ไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรในสถานการณ์เช่นนี้ เส้นใยของการเป็นของเขาทุกคนถูกกรีดร้องไม่มี แต่ความทรงจำของสัมผัสบิลบอกว่าเขาจะยอมรับข้อเสนอนี้ ไม่ยุติธรรมเขายังคงคิดว่า เขาเกลียดวิธีง่ายที่เขาจะถูกให้ในการนี้ . . สิ่งยั่วยวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระบวย quivered ที่กดของบิลริมฝีปากแก้ม squirmed ที่คิดว่าถูกควบคุมด้วย นั่นคือการควบคุม เขาไม่สามารถลืมได้ เขาไม่สามารถทำให้ตัวเองลืมว่านั่นคือสิ่งที่ปีศาจอย่างแท้จริง หลังจาก ไม่ว่าอย่างไรเขา phrased . เขาพยายามที่จะวลีนี้เหมือนกระบวยเลือกได้ เหมือนเค้าอย่างน้อยก็มีความสามารถในการเปลี่ยนความคิดของเขาในเรื่อง จริงๆแล้วเขาเริ่มโต กลัวว่าไม่มีปีศาจแต่สัมผัสของเขาช่างอบอุ่น และต้องรู้ว่าความรู้ที่เขามีนั้นน่าสนใจ . . . . . . . .กระบวยหลับตาเป็นบิลลิ้นเล่นสเกตผ่านเปลือกของหู เป็นปีศาจจริง . . อย่างที่เขาเห็นดาวไถเริ่มกลัวในข้อเสนอของเขา มันจะหนักมาก ที่จะส่งหรือไม่ ที่จะถูกกดขี่ ? จากสิ่งที่บิลอธิบาย มันควรจะง่าย กระบวยอาจยังคงเป็นเขาจะทำ เขาสามารถแก้ปริศนาทั้งหมดและจะเป็นวีรบุรุษของเมือง นั่นคือทั้งหมดที่เขาเคยต้องการ เขาไม่เคยนึกเลยว่าบิลจะเป็นหนึ่งที่ให้เขามีความรู้ที่จะให้เขาอำนาจแบบนั้น เขาไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะพิจารณาการจัดแบบนี้ เขายังไม่เคยคิดกับวิธีบิลมืออาจจะแกล้งเขา งานเขาเปิดให้เขาขอร้องและวิงวอน . . . . . . . . .มันไม่ยุติธรรมเลย มันก็ไม่แฟร์วิธีการได้อย่างง่ายดายบิลแอบกลับเข้าไปในแถวหน้าของจิตใจของเขาโดยตรง บอกให้เค้ารู้ว่า ความฝันของเขาไม่เคยฝันเลย แต่ จริง เพียง . . . . . . . เขากำลังกลัว เขาตื่นเต้นและกลัว และเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ต้องทำในสถานการณ์นี้ ทุกอณูของเขาถูกร้องห้าม แต่ความจำของบิลสัมผัสบอกให้เขารับข้อเสนอนี้ ไม่ยุติธรรม เขายังคงคิด เขาเกลียดอย่างไรได้อย่างง่ายดาย เขาให้ในนี้ . . . . . . . ยั่วยวน .