Total plant leaf area (main stem +

Total plant leaf area (main stem + branches, TPLA, cm2 plant−1)
evolution was described as a logistic function of thermal time (TT,
◦Cd) from emergence (Chapman et al., 1993):
where TPLAmax is maximum total plant leaf area and a and b are
fitted coefficients. The coefficient b is the thermal time required for
TPLA to reach 50% of TPLAmax, while a determines the steepness of
the curve. Leaf area evolution was restricted up to end of anthesis;
no model was fitted to describe leaf area senescence. Daily TT
increment was estimated as the difference between daily average
temperature and Tb (base temperature); for days where average
temperatures were lower than a Tb value of 3 ◦C, this increment
was assumed to be zero (Bertero et al., 1999).
2.4. Light attenuation and radiation use efficiency
The light extinction coefficient (k) for Beer’s law was determined
from the F and the LAI values. Values for k were calculated for every
sample date of each genotype and density as:
Only data up to the beginning of grain filling were considered.
Means and standard errors of k and LAI were calculated using the
measured values for every replication of each genotype and density.
An exponential function (Trapani et al., 1992) was fitted between
means of F and LAI to obtain an estimate of k for the period analyzed:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรงงานรวมพื้นที่ใบ (ก้านหลัก + สาขา TPLA, cm2 plant−1)มีอธิบายวิวัฒนาการเป็นฟังก์ชันของเวลาความร้อน (TT โลจิสติก◦Cd) จากเกิด (แชปแมน et al., 1993):TPLAmax พื้นที่ใบพืชรวมสูงสุด และได้ และ b คือสัมประสิทธิ์ผ่อน B สัมประสิทธิ์ความร้อนระยะเวลาเป็นTPLA ถึง 50% ของ TPLAmax ในขณะที่การกำหนดความสูงชันของเส้นโค้ง วิวัฒนาการใบตั้งถูกจำกัดถึงสิ้น anthesisรุ่นไม่ถูกติดตั้งเพื่ออธิบาย senescence ใบตั้ง ทุกวัน TTเพิ่มขึ้นได้ประมาณเป็นผลต่างระหว่างค่าเฉลี่ยรายวันอุณหภูมิและ Tb (ฐานอุณหภูมิ); วันเฉลี่ยที่อุณหภูมิต่ำกว่าค่า Tb 3 ◦C เพิ่มนี้ถือเป็นศูนย์ (Bertero et al., 1999)2.4. แสงอ่อนและรังสีใช้ประสิทธิภาพกำหนดค่าสัมประสิทธิ์สูญพันธุ์แสง (k) สำหรับกฎหมายของเบียร์จาก F และค่าไล มีคำนวณค่า k สำหรับทุกวันตัวอย่างของแต่ละลักษณะทางพันธุกรรมและความหนาแน่นเป็น:ข้อมูลถึงจุดเริ่มต้นของเมล็ดบรรจุได้ถือวิธีการและข้อผิดพลาดมาตรฐานของ k และลายถูกคำนวณโดยใช้การค่าการวัดสำหรับทุกแบบจำลองของแต่ละลักษณะทางพันธุกรรมและความหนาแน่นมีฟังก์ชันเอ็กซ์โพเนนเชีย (ตราปานี et al., 1992) ถูกติดตั้งระหว่างF และลายเพื่อขอรับการประเมินของ k สำหรับรอบระยะเวลาวิเคราะห์:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่ใบพืชรวม (ลำต้นหลัก + สาขา TPLA, cm2 พืช 1)
วิวัฒนาการอธิบายว่าเป็นฟังก์ชั่นโลจิสติกของเวลาความร้อน (TT,
◦Cd) จากการเกิดขึ้น (แชปแมนและคณะ, 1993.)
ที่ TPLAmax สูงสุดพืชทั้งหมด พื้นที่ใบและ A และ B มีการ
ติดตั้งค่าสัมประสิทธิ์ ขสัมประสิทธิ์เป็นเวลาที่ความร้อนที่จำเป็นสำหรับการ
TPLA ไปถึง 50% ของ TPLAmax ในขณะที่กำหนดความสูงชันของ
เส้นโค้ง วิวัฒนาการของพื้นที่ใบถูก จำกัด ถึงปลายดอกบาน;
แบบไม่มีการติดตั้งเพื่ออธิบายใบพื้นที่ชราภาพ TT วัน
เพิ่มขึ้นเป็นที่คาดกันว่าเป็นความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยรายวัน
อุณหภูมิและวัณโรค (อุณหภูมิฐาน); สำหรับวันที่เฉลี่ย
อุณหภูมิต่ำกว่าค่า Tb 3 ◦Cเพิ่มขึ้นนี้
ได้รับการสันนิษฐานว่าจะเป็นศูนย์ (Bertero et al., 1999).
2.4 ลดทอนแสงและรังสีประสิทธิภาพการใช้
ค่าสัมประสิทธิ์การสูญเสียแสง (k) กฎหมายของเบียร์ที่ถูกกำหนด
จาก F และค่า LAI ค่า k จะถูกคำนวณทุก
วันตัวอย่างของแต่ละจีโนไทป์และความหนาแน่นเช่น
ข้อมูลเฉพาะถึงจุดเริ่มต้นของการบรรจุเมล็ดพืชได้รับการพิจารณา.
หมายถึงความผิดพลาดและมาตรฐานของ k และ LAI ​​จะถูกคำนวณโดยใช้
ค่าที่วัดได้สำหรับการจำลองแบบของแต่ละจีโนไทป์และความหนาแน่นของทุก .
(. ตราปานี, et al, 1992) ฟังก์ชั่นการชี้แจงก็พอดีระหว่าง
ความหมายของ F และ LAI ​​ที่จะได้รับการประเมิน k สําหรับงวดวิเคราะห์:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต้น พื้นที่ใบทั้งหมด ( หลักก้านกิ่ง tpla , CM2 พืช− 1 )
วิวัฒนาการถูกอธิบายเป็นฟังก์ชันของเวลาที่มีความร้อน ( TT
◦ , CD ) จากวิวัฒนาการ ( Chapman et al . , 1993 ) :
ที่ tplamax สูงสุดรวมเป็นพืชใบพื้นที่ A และ B
พอดีค่าสัมประสิทธิ์ ค่าสัมประสิทธิ์ B คือ ความร้อนเวลาที่จำเป็นสำหรับ
tpla ถึง 50% ของ tplamax ในขณะที่กำหนดความชันของ
โค้งวิวัฒนาการของพื้นที่ใบ จำกัด ขึ้นเพื่อปลายดอกบาน
ไม่มีรุ่นถูกติดตั้งเพื่ออธิบายการ พื้นที่ใบ เพิ่ม TT
ทุกวัน ประมาณ เช่น ความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิเฉลี่ยรายวัน
และวัณโรค ( อุณหภูมิฐาน ) ; วันซึ่งมีอุณหภูมิเฉลี่ยต่ำกว่าค่าวัณโรค
3
◦ C นี้เพิ่มขึ้นเป็นสำคัญ ศูนย์ ( bertero et al . , 1999 ) .
2.4 .การลดทอนประสิทธิภาพการใช้แสงและรังสี
ค่าสัมประสิทธิ์การสูญพันธุ์แสง ( K ) สำหรับกฎของเบียร์ตั้งใจ
จาก F และลายค่า ค่า K ได้ทุก
ตัวอย่างวันที่แต่ละจีโนไทป์และความหนาแน่นเป็น :
เพียงข้อมูลถึงจุดเริ่มต้นของการบรรจุเมล็ดข้าวระดับปานกลาง ค่าเฉลี่ยและค่า K

และคำนวณการไหลวัดค่าทุกแบบของแต่ละจีโนไทป์และความหนาแน่น
ฟังก์ชันเอกซ์โพเนนเชียล ( Trapani et al . , 1992 ) ถูกติดตั้งระหว่าง
หมายถึง F และลายเพื่อขอรับการประเมิน K สำหรับระยะเวลาวิเคราะห์ :