Several chapters document the effec

Several chapters document the effectiveness of leadership diffused among actors at various levels of the organization (Berthoin Antal, Len hardt, and Rosenbrock, Ch. 39; Friedman, Ch. 17; Sadler, Ch. 18). These contributions help clarify the role that top management needs to play in learning processes, namely, that of articulating a clear vision that can orient the direction of learning and knowledge creation in an organization. This specification of the responsibility of top management does not, however, presage a return to the original simplistic elite view of organizational learning. Comparing public sector and private sector leadership, LaPalombara (Ch. 25) concludes that leaders in large organizations in both sectors have little direct control over resources. He notes that the ability to build relationships across the organization is becoming increasingly important to the achievement of goals. As the case study by Krebsbach Gnath (Ch. 40) illustrates, the development of a vision by senior management is most effective when the process involves members of the organization at different levels. The recent multiplication of techniques for achieving these alms is striking. Pawlowsky, Forslin, and Renhardt (Ch. 35) describe a range of innovative ways to involve large numbers of people quite intensely across the organization.
An additional advance in the literature is that all the chapters on the different kinds of agents emphasize how members of an organization, whether they are at the board level or low in the hierarchy, are capable not only of promoting but also of impeding organizational learning and knowledge creation. The emerging challenge to research in this area is to explore the range of agents of learning as they Interact in different constellations of organization, including networks, communities of practice, and imaginary organizations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิผลของภาวะผู้นำแต่ในหมู่นักแสดงระดับต่าง ๆ ขององค์กร (Berthoin Antal, hardt เลน และ Rosenbrock ช. 39 เอกสารหลายบท ฟรีดแมน ช. 17 Sadler ช. 18) ผลงานเหล่านี้ช่วยชี้แจงบทบาทที่ผู้บริหารระดับสูงต้องเล่นในกระบวนการเรียนรู้ คือ ของ articulating ชัดที่สามารถโอเรียนท์ทิศทางของการสร้างการเรียนรู้และความรู้ในองค์กร สเปคนี้ความรับผิดชอบของผู้บริหารระดับสูงไม่ presage กลับไปดูพี่ยอดเดิมเรียนรู้องค์กรอย่างไรก็ตาม เปรียบเทียบภาครัฐและภาคเอกชนเป็นผู้นำ LaPalombara (ช. 25) สรุปว่า ผู้นำในองค์กรขนาดใหญ่ในภาคทั้งสองมีทรัพยากรน้อยควบคุมโดยตรง เขาบันทึกว่า สามารถสร้างความสัมพันธ์ระหว่างองค์กรเป็นสำคัญมากขึ้นเพื่อความสำเร็จของเป้าหมาย เป็นกรณีศึกษา โดย Krebsbach Gnath (ช. 40) แสดง การพัฒนาวิสัยทัศน์โดยผู้บริหารมีประสิทธิภาพสูงสุดเมื่อสมาชิกขององค์กรในระดับต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการ คูณล่าสุดของเทคนิคการทำบุญเหล่านี้จะโดดเด่น Pawlowsky, Forslin และ Renhardt (ช. 35) อธิบายหลากหลายนวัตกรรมจะเกี่ยวข้องกับผู้คนค่อนข้างเจี๊ยบทั้งองค์กร ก้าวหน้าเพิ่มเติมในวรรณคดีคือ ว่า บททั้งหมดบนตัวแทนชนิดต่าง ๆ เน้นว่า สมาชิกขององค์กร ว่าพวกเขาอยู่ในระดับคณะ หรือต่ำในลำดับชั้น จะสามารถไม่เพียงแต่ส่งเสริมแต่ยังของ impeding องค์กรเรียนรู้การสร้างและ ความท้าทายเกิดขึ้นการวิจัยในพื้นที่นี้จะได้ช่วงของการเรียนรู้เป็นผู้โต้ตอบในกลุ่มดาวที่แตกต่างกันขององค์กร เครือข่าย ปฏิบัติ และจินตภาพองค์กรชุมชนรวมทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายบทเอกสารประสิทธิผลของการเป็นผู้นำกระจายในหมู่นักแสดงในระดับต่างๆขององค์กร (Berthoin จำนวนเลน Hardt และ Rosenbrock, Ch 39;. ฟรีดแมน Ch 17;.. แซดเลอร์, Ch 18) การมีส่วนร่วมเหล่านี้ช่วยชี้แจงบทบาทที่ผู้บริหารระดับสูงต้องการที่จะเล่นในกระบวนการเรียนรู้คือที่ของการสื่อสารวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนที่สามารถปรับทิศทางของทิศทางของการเรียนรู้และการสร้างความรู้ในองค์กร สเปคของความรับผิดชอบของผู้บริหารระดับสูงนี้ไม่ได้ แต่เค้ากลับไปที่มุมมองเดิมง่ายยอดของการเรียนรู้ขององค์กร เปรียบเทียบภาครัฐและความเป็นผู้นำภาคเอกชน LaPalombara (Ch. 25) สรุปว่าเป็นผู้นำในองค์กรขนาดใหญ่ในภาคทั้งมีการควบคุมโดยตรงน้อยกว่าทรัพยากร เขาตั้งข้อสังเกตว่าความสามารถในการสร้างความสัมพันธ์ในองค์กรจะทวีความสำคัญมากขึ้นในการบรรลุเป้าหมาย ในฐานะที่เป็นกรณีศึกษาโดย Krebsbach Gnath (Ch. 40) แสดงให้เห็นถึงการพัฒนาของวิสัยทัศน์โดยผู้บริหารระดับสูงที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดเมื่อกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับสมาชิกขององค์กรในระดับที่แตกต่างกัน คูณล่าสุดของเทคนิคเพื่อให้บรรลุทานเหล่านี้เป็นที่โดดเด่น Pawlowsky, Forslin และ Renhardt (Ch. 35) อธิบายความหลากหลายของวิธีการใหม่ที่จะเกี่ยวข้องกับคนจำนวนมากค่อนข้างเข้มข้นทั่วทั้งองค์กร.
ล่วงหน้าเพิ่มเติมในวรรณคดีก็คือว่าทุกบทที่แตกต่างกันของตัวแทนเน้นวิธีการที่เป็นสมาชิกของ องค์กรไม่ว่าจะเป็นในระดับคณะกรรมการหรือต่ำในลำดับชั้นที่มีความสามารถไม่เพียง แต่ในการส่งเสริม แต่ยังขัดขวางการเรียนรู้ขององค์กรและการสร้างความรู้ ความท้าทายที่เกิดขึ้นใหม่เพื่อการวิจัยในพื้นที่นี้คือการสำรวจช่วงของตัวแทนของการเรียนรู้ที่พวกเขาโต้ตอบในกลุ่มดาวที่แตกต่างกันขององค์กรรวมทั้งเครือข่ายของชุมชนในการปฏิบัติและองค์กรจินตนาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายบทเอกสารประสิทธิผลภาวะผู้นำกระจายในหมู่นักแสดงในระดับต่างๆขององค์กร ( berthoin ร็ แอนทัลเลนฮาร์ต และ rosenbrock CH ฟรีดแมน , CH , 39 ; 17 ; แซดเลอร์ , 18 ตอน ) ผลงานนี้ช่วยชี้แจงบทบาทที่ผู้บริหารต้องการเล่นในกระบวนการเรียนรู้ คือของ articulating วิสัยทัศน์ที่ชัดเจนที่สามารถปรับทิศทางทิศทางของการเรียนรู้และการสร้างความรู้ในองค์กร นี้รายละเอียดของความรับผิดชอบของผู้บริหารไม่ได้ อย่างไรก็ตาม สศค. กลับไปแบบเดิมยอดวิวของการเรียนรู้ขององค์การ เปรียบเทียบระหว่างภาครัฐและผู้นำภาคเอกชน lapalombara ( Ch .25 ) พบว่า ผู้นำในองค์กรขนาดใหญ่ในทั้งสองภาคมีการควบคุมโดยตรงมากกว่าทรัพยากร เขาบันทึกว่า ความสามารถในการสร้างความสัมพันธ์ในองค์กรเป็นทรัพยากรที่สำคัญของการบรรลุเป้าหมาย . เป็นกรณีศึกษา โดย krebsbach gnath ( ตอนที่ 40 ) แสดงให้เห็นถึง ,การพัฒนาวิสัยทัศน์ของผู้บริหารที่มีประสิทธิภาพที่สุดเมื่อกระบวนการที่เกี่ยวข้องกับสมาชิกขององค์กร ในระดับที่แตกต่างกัน ล่าสุดคือ เทคนิคขบวนการขอทานเหล่านี้จะโดดเด่น pawlowsky forslin , และ renhardt ( ตอนที่ 35 ) บรรยายช่วงของวิธีการใหม่ที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขขนาดใหญ่ของคนค่อนข้างดุเดือดเลือดพล่านข้ามองค์กร
ล่วงหน้าเพิ่มเติมในวรรณคดีนั้นทุกบทในชนิดที่แตกต่างของตัวแทนเน้นว่าสมาชิกขององค์กร ไม่ว่าจะในบอร์ดหรือระดับต่ำในลำดับชั้น มีความสามารถไม่เพียง แต่ยังขัดขวางการส่งเสริมการเรียนรู้และการสร้างความรู้ความท้าทายที่เกิดขึ้นใหม่เพื่อการวิจัยในพื้นที่นี้เพื่อสำรวจช่วงของตัวแทนของการเรียนรู้ที่พวกเขาโต้ตอบในกลุ่มดาวต่าง ๆ ขององค์กร ได้แก่ เครือข่ายองค์กรชุมชนแห่งการปฏิบัติ และจินตนาการ