To attempt to understand postmodern

To attempt to understand postmodern public administration, one must begin
with the postmodern characterization of modernity or high modernity. Modernity
is the Enlightenment rejection of premodernity, of myths, mysteries, and
traditional powers based on heredity or ordination. The Age of Reason rejected
a natural order that subjugated many in the name of royalty or deity, and replaced
that natural order with systems of democratic self-determination, capitalism, socialism,
and Marxism. Equally importantly, the Age of Reason rejected knowledge
based on superstition or prophecy and replaced it with knowledge based
on science. All modern academic disciplines and fields of science are rooted in
the Enlightenment and in an epistemology based on the objective observation
of phenomena and the description, either quantitatively or qualitatively, of phenomena.
Modernist epistemology assumes discernible patterns of order in both
the physical and the social worlds, and in the social world it assumes a positivist
and rational association between means and ends. Modernism is the pursuit of
knowledge through reason, and knowledge thus derived is simply assumed to be
factual and therefore true.
To postmodernists, modern public administration based on Enlightenment
logic is simply misguided. In the first place, facts can neither speak nor write and
cannot, therefore, speak for themselves (Farmer). Facts represent propositions
or hypotheses derived from observation. In the telling of facts, therefore,
the observer is not only an active shaper of the message sent but also an active
shaper of the likely image received. In the second place, “the view that social science
is a matter of cumulative accretion of knowledge through the work of the
human subject neutrally observing the action and interaction of the objects—letting
the facts speak for themselves—is untenable. It is difficult to cling to the view
that the mind is some kind of possessive receptor of outside activities such as impressions
or ideas” (Farmer ).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยายามเข้าใจราชการหลังสมัยใหม่ หนึ่งต้องเริ่มต้นด้วยคุณสมบัติหลังสมัยใหม่ของความทันสมัยหรือความทันสมัยสูง ความทันสมัยเป็นการปฏิเสธธรรมของ premodernity ตำนาน ลึกลับ และอำนาจดั้งเดิมตามทางเลือกหรือบวช เหตุผลของอายุที่ปฏิเสธการธรรมชาติที่ subjugated หลายในราชวงศ์หรือพระเจ้า และแทนสั่งที่ธรรมชาติกับระบบของตนเองประชาธิปไตย ทุนนิยม สังคมนิยมและลัทธิมากซ์ เท่าเทียมกัน ที่สำคัญ อายุของเหตุผลปฏิเสธความรู้ตามความเชื่อโชคลางหรือคำทำนาย และแทนด้วยความรู้พื้นฐานในวิทยาศาสตร์ สาขาวิชาการที่ทันสมัยและด้านวิทยาศาสตร์ทั้งหมดจะใช้ในตรัสรู้ และญาณวิทยาการตามสังเกตวัตถุประสงค์ปรากฏการณ์และอธิบาย quantitatively หรือ qualitatively ของปรากฏการณ์ญาณวิทยาวิธีสันนิษฐานรูปแบบ discernible สั่งทั้งในทางกายภาพและโลกทางสังคม และสังคมโลก จะเปลี่ยนแบบ positivistและเหตุผลความสัมพันธ์ระหว่างวิธีและสิ้นสุด นี่เป็นการแสวงหาของรู้เหตุผล และความรู้ที่ได้มาจึง เป็นเพียงสมมติให้จริง และเป็นจริงดังนั้นถึง postmodernists พักราชการตามธรรมตรรกะเป็นเพียง misguided ในสถานที่แรก ข้อเท็จจริงไม่สามารถพูด หรือเขียน และดังนั้น ไม่สามารถ พูดสำหรับตัวเอง (ชาวนา) เริ่มเป็นตัวแทนของข้อเท็จจริงหรือสมมุติฐานที่ได้มาจากการสังเกต ในการบอกข้อเท็จจริง ดังนั้นดิออบเซิร์ฟเวอร์คือ ไม่เพียงแต่ shaper การใช้งานของข้อความที่ส่งไป แต่ยังใช้งานอยู่shaper ของภาพน่าจะได้รับ ในตำแหน่งที่สอง, "มุมมองที่สังคมศาสตร์เป็นเรื่องของ accretion สะสมความรู้ผ่านการทำงานของการเรื่องมนุษย์ neutrally สังเกตการกระทำการโต้ตอบของวัตถุโดยให้พูดข้อเท็จจริงด้วยตนเองซึ่งเป็น untenable ยากต่อการยึดไปยังมุมมองว่าจิตใจบางประการข้างหวงตัวรับของกิจกรรมภายนอกเช่นความประทับใจหรือความคิด" (ชาวนา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อพยายามที่จะเข้าใจหลังสมัยใหม่บริหารจัดการภาครัฐหนึ่งจะต้องเริ่มต้น
ที่มีลักษณะของความทันสมัยหลังสมัยใหม่หรือโมเดิร์นสูง สมัยใหม่
คือการปฏิเสธการตรัสรู้ของ premodernity ของตำนานลึกลับและ
อำนาจแบบดั้งเดิมอยู่บนพื้นฐานของการถ่ายทอดทางพันธุกรรมหรือการบวช ยุคแห่งเหตุผลปฏิเสธ
การสั่งซื้อสินค้าจากธรรมชาติที่ปราบปรามจำนวนมากในชื่อของพระบรมวงศานุวงศ์หรือเทพและแทนที่
ว่าธรรมชาติกับระบบประชาธิปไตยของความมุ่งมั่นของตนเองทุนนิยมสังคมนิยม
และลัทธิมาร์ก พอ ๆ กันที่สำคัญยุคแห่งเหตุผลปฏิเสธความรู้
บนพื้นฐานของความเชื่อทางไสยศาสตร์หรือคำทำนายและแทนที่มันที่มีความรู้พื้นฐาน
เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ สาขาวิชาการทั้งหมดที่ทันสมัยและสาขาวิทยาศาสตร์จะหยั่งรากลึกใน
การตรัสรู้และญาณวิทยาอยู่บนพื้นฐานของการสังเกตวัตถุประสงค์
ของปรากฏการณ์และคำอธิบายทั้งเชิงปริมาณหรือเชิงคุณภาพของปรากฏการณ์.
ญาณวิทยาสมัยใหม่ถือว่ารูปแบบการมองเห็นของการสั่งซื้อทั้งใน
ทางกายภาพและสังคม โลกและในสังคมโลกจะอนุมานว่า positivist
และสมาคมเหตุผลระหว่างวิธีการและปลาย สมัยคือการแสวงหา
ความรู้ผ่านเหตุผลและความรู้ที่ได้มาจึงจะถือว่าเป็นเพียงที่จะเป็น
ความจริงและเป็นความจริงดังนั้น.
เพื่อ postmodernists บริหารสาธารณะที่ทันสมัยอยู่บนพื้นฐานของการตรัสรู้
ตรรกะเป็นเพียงแค่เข้าใจผิด ในครั้งแรกที่ข้อเท็จจริงไม่สามารถพูดหรือเขียนและ
ไม่สามารถจึงพูดสำหรับตัวเอง (ชาวนา) ข้อเท็จจริงเป็นข้อเสนอ
หรือสมมติฐานที่ได้มาจากการสังเกต ในการบอกข้อเท็จจริงจึง
สังเกตการณ์ไม่ได้เป็นเพียงจำลองที่ใช้งานของข้อความที่ส่งมา แต่ยังใช้งาน
จำลองของภาพที่มีโอกาสที่ได้รับ ในสถานที่ที่สอง "มุมมองว่าวิทยาศาสตร์ทางสังคม
เป็นเรื่องของการเพิ่มสะสมของความรู้ผ่านการทำงานของ
เรื่องมนุษย์เป็นกลางสังเกตการกระทำและการทำงานร่วมกันของวัตถุให้
ข้อเท็จจริงพูดสำหรับตัวเองคือไม่สามารถป้องกันได้ มันเป็นเรื่องยากที่จะยึดติดกับมุมมอง
ที่จิตใจเป็นชนิดของตัวรับหวงของกิจกรรมนอกเช่นการแสดงผล
หรือความคิด "(ชาวนา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พยายามที่จะเข้าใจหลังสมัยใหม่การบริหารงานภาครัฐ ต้องเริ่มด้วยการความทันสมัย
โพสต์โมเดิร์นหรือทันสมัยสูง ความทันสมัย
คือการตรัสรู้ปฏิเสธ premodernity , ตำนาน , ลึกลับ , และอำนาจตามพันธุกรรมหรือ
ประเพณีการบวช อายุของเหตุผลปฏิเสธ
ธรรมชาติเพื่อยึดหลายในพระนามของพระบรมวงศานุวงศ์หรือเทพ และแทนที่
ธรรมชาติกับระบบของการตัดสินใจของตนเองเพื่อประชาธิปไตย ทุนนิยม สังคมนิยม และ มาร์ก
. เท่า ๆ กัน คือ ยุคแห่งเหตุผลปฏิเสธความรู้
ตามไสยศาสตร์ หรือคำทำนายและแทนที่มันด้วยฐานความรู้
ในวิทยาศาสตร์ วินัยทางวิชาการสมัยใหม่ และสาขาวิทยาศาสตร์เป็นรากฐานใน
การตรัสรู้และในญาณวิทยาตามวัตถุประสงค์ของการสังเกต
ของปรากฏการณ์และอธิบายทั้งในเชิงปริมาณ หรือคุณภาพของปรากฏการณ์ .
สมัยใหม่ญาณวิทยาถือว่าบอกรูปแบบของการสั่งซื้อทั้ง
ทางกายภาพและโลกสังคม และในสังคมโลกจะถือว่าเป็น positivist
และเหตุผลความสัมพันธ์ระหว่างค่าเฉลี่ยและสิ้นสุด สมัยใหม่คือการแสวงหาความรู้ผ่าน
เหตุผลและความรู้จึงได้มาเป็นเพียงสมมติเป็น
จริงและดังนั้นจริง .
เพื่อ postmodernists สมัยใหม่การบริหารตามตรรกะตรัสรู้
เป็นเพียงการเข้าใจผิด ในสถานที่แรก ข้อเท็จจริง ไม่สามารถพูดหรือเขียนได้และ
ไม่ได้ จึงพูดกับตัวเอง ( ชาวนา ) ข้อเท็จจริงที่แสดงข้อเสนอ
หรือสมมติฐานที่ได้จากการสังเกต ในการบอกข้อเท็จจริง ดังนั้น
ผู้สังเกตการณ์ ไม่ใช่เฉพาะ shaper ปราดเปรียวของข้อความที่ส่งมา แต่ยังใช้งาน
Shaper ของภาพอาจได้รับ ในสถานที่ที่สอง , " มุมมองทางสังคมศาสตร์
เป็นเรื่องของการก่อตัว สะสมความรู้ผ่านผลงานของมนุษย์ สังเกต การกระทำอย่างเป็นกลาง

และปฏิสัมพันธ์ของวัตถุให้ข้อเท็จจริงที่พูดสำหรับตัวเองเป็นไม่ได้ .มันเป็นเรื่องยากที่จะยึดมุมมอง
ที่จิตใจเป็นหวง ตัวรับของกิจกรรมภายนอก เช่น การแสดง
หรือความคิด " ( ชาวนา )