Currently, there are major concerns

Currently, there are major concerns about food safety, which
defines a safe or innocuous food supply that poses no risk to health
(Marongwe et al., 2011). These concerns are based on the results of
studies that have shown low levels of adherence to food service
Good Practices in Brazil, in addition to the great difficulties faced by
these establishments in implementing and monitoring this program
(Genta, Mikcha, & Matioli, 2009; Rodrigues & Salay, 2012;
Saccol, Stangarlin, Richards, & Hecktheuer, 2009).
The lack of knowledge of the mandatory implementation of
Good Practices demonstrated by food services is unjustified; there
has been a large amount of legislation on this program in Brazil,
and this information is widely accessible. There is clearly a need
for intensified inspections and greater incentives for preventive
programs, such as educational materials distribution (Erhardt &
Mallmann, 2009; Medeiros, Cavalli, Salay, & Proença, 2011;
Uggioni & Salay, 2012).
According to Freitas (2007), the Consumer Protection Code
states that it is the business’ responsibility to maintain the quality
of its product and to inform government and society of its quality
monitoring processes. Consumers are increasingly concerned with
food quality and food security, and the Consumer Protection Code is
the consumers’ warranty that a product is sanitary, in addition to
possessing desirable nutritional and sensory attributes (Benevides
& Lovatti, 2004).
According to Silva (2008), the most important changes in food
safety legislation, the awareness of entrepreneurs, and conduct of
technicians and food handlers occurred in the 1990s. In this decade,
important Administrative Rules were passed by the Ministry of
Health, such as n
. 1428 (Brasil, 1993) and n
. 326 (Brasil, 1997), in
addition to state and local ordinances.
The Center for Health Surveillance (CVS) of São Paulo statewas a
pioneer in the regulation of food services with the publication of
CVS ordinance n
. 6 on March 10,1999 (São Paulo,1999, pp. 24e27).
This law encompasses several technical regulations and establishes
the parameters and criteria for hygiene and sanitary control in food
establishments. This ordinance was amended in 2008 with CVS
ordinance n
. 18 (São Paulo, 2008).
With the aim of protecting consumer health, the National
Agency for Sanitary Surveillance (Anvisa) issued Board Resolution

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปัจจุบัน กังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหาร ซึ่ง
กำหนดอุปทานอาหารปลอดภัย หรือ innocuous ที่ส่อเค้าไม่มีความเสี่ยงสุขภาพ
(Marongwe et al., 2011) ความกังวลเหล่านี้ขึ้นอยู่กับผลลัพธ์ของ
การศึกษาที่มีแสดงต่าง ๆ การบริการอาหารระดับต่ำ
กับวิธีปฏิบัติที่ดีในประเทศบราซิล นอกจากความยากลำบากมาก
สถานประกอบการเหล่านี้ใช้ และตรวจสอบโปรแกรมนี้
(Genta, Mikcha & Matioli, 2009 &โรดริเกวส Salay, 2012;
Saccol, Stangarlin ริชาร์ด & Hecktheuer, 2009) .
ขาดความรู้การปฏิบัติตามข้อบังคับของ
ปฏิบัติดีโดยบริการอาหารเป็น unjustified มี
ได้รับจำนวนมากของกฎหมายในโปรแกรมนี้ในบราซิล,
และข้อมูลนี้จะสามารถเข้าถึงได้อย่างกว้างขวาง ชัดเจนไม่ต้อง
สำหรับแรงจูงใจมากขึ้นสำหรับป้องกันและตรวจสอบ intensified
โปรแกรม เช่นแจกจ่ายวัสดุการศึกษา (Erhardt &
Mallmann, 2009 Medeiros, Cavalli, Salay, Proença & 2011;
Uggioni & Salay, 2012) .
ตาม Freitas (2007), รหัสป้องกันผู้บริโภค
ระบุว่า เป็นความรับผิดชอบของธุรกิจที่จะรักษาคุณภาพ
ของผลิตภัณฑ์ และ การแจ้งให้รัฐบาลและสังคมของคุณภาพ
กระบวนการตรวจสอบ ผู้บริโภคมีความกังวลมากขึ้นด้วย
คุณภาพอาหาร และความปลอดภัยอาหาร และ รหัสป้องกันผู้บริโภค
รับประกันของผู้บริโภคที่ผลิตภัณฑ์อนามัย นอก
มีคุณลักษณะทางประสาทสัมผัส และคุณค่าทางโภชนาการเหมาะ (Benevides
& Lovatti, 2004) .
ตาม Silva (2008), การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในอาหาร
กฎหมายความปลอดภัย การรับรู้ของผู้ประกอบการ และประพฤติ
ช่างเทคนิคและการจัดการอาหารที่เกิดขึ้นในปี 1990 ในทศวรรษนี้,
ดูแลกฎถูกส่งผ่าน โดยกระทรวงสำคัญ
สุขภาพ เช่น n 1428 (Brasil, 1993) และ n 326 (Brasil, 1997), ใน
นี้รัฐและท้องถิ่นข้อ
ศูนย์สำหรับสุขภาพเฝ้าระวัง (CVS) ของเซาเปาลู statewas
pioneer ในระเบียบของอาหารด้วยการประกาศ
n กฤษฎีกา CVS 6 ในเดือนมีนาคม 10,1999 (เซาเปาลู 1999, 24e27 พีพีอ่าวมาหยา) .
กฎหมายนี้ครอบคลุมหลายกฎระเบียบทางเทคนิค และสร้าง
พารามิเตอร์และเงื่อนไขสุขอนามัยและสุขอนามัยในอาหาร
สถานประกอบการ กฤษฎีกานี้ถูกแก้ไขในปี 2008 กับ CVS
n กฤษฎีกา 18 (เซาเปาลู 2008) .
มีจุดประสงค์เพื่อปกป้องสุขภาพผู้บริโภค ชาติ
คณะกรรมการแก้ปัญหาออกตัวแทนเฝ้าระวังอนามัย (Anvisa)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะนี้มีความกังวลที่สำคัญเกี่ยวกับความปลอดภัยอาหารซึ่ง
กำหนดแหล่งอาหารที่ปลอดภัยหรืออันตรายที่ poses ไม่มีความเสี่ยงต่อสุขภาพ
(Marongwe et al., 2011) ความกังวลเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับผลการ
ศึกษาที่ได้แสดงให้เห็นในระดับต่ำของการยึดมั่นที่จะให้บริการอาหาร
การปฏิบัติที่ดีในประเทศบราซิลที่นอกเหนือไปจากความยากลำบากที่ต้องเผชิญกับ
สถานประกอบการเหล่านี้ในการดำเนินการและการตรวจสอบโปรแกรมนี้
(Genta, Mikcha และ Matioli 2009; โรดริกูและ Salay, 2012;
Saccol, Stangarlin, ริชาร์ดและ Hecktheuer 2009)
การขาดความรู้ของการใช้บังคับของ
การปฏิบัติที่ดีแสดงให้เห็นถึงการให้บริการอาหารที่ไม่ยุติธรรม; มี
ได้รับจำนวนมากของการออกกฎหมายเกี่ยวกับโปรแกรมนี้ในบราซิล,
และข้อมูลนี้สามารถเข้าถึงได้อย่างกว้างขวาง มีความจำเป็นอย่างชัดเจน
สำหรับการตรวจสอบความรุนแรงและมีแรงจูงใจมากขึ้นสำหรับการป้องกัน
โปรแกรมเช่นศึกษาการกระจายวัสดุ (Erhardt &
Mallmann 2009; Medeiros, คาวาลี, Salay และProença, 2011;
Uggioni & Salay, 2012)
ตามรายตา (2007 ), รหัสการคุ้มครองผู้บริโภค
กล่าวว่ามันเป็นความรับผิดชอบของธุรกิจ 'เพื่อรักษาคุณภาพ
ของผลิตภัณฑ์และจะแจ้งให้รัฐบาลและสังคมที่มีคุณภาพของ
กระบวนการตรวจสอบ ผู้บริโภคมีความกังวลมากขึ้นกับ
คุณภาพของอาหารและความมั่นคงทางอาหารและรหัสการคุ้มครองผู้บริโภคเป็น
รับประกันของผู้บริโภคว่าผลิตภัณฑ์เป็นสุขาภิบาลนอกจากจะ
มีคุณลักษณะทางโภชนาการและประสาทสัมผัสที่น่าพอใจ (Benevides
และ Lovatti, 2004)
ตามที่ซิลวา (2008) , การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดในอาหาร
การออกกฎหมายความปลอดภัยการรับรู้ของผู้ประกอบการและการดำเนินการของ
ช่างเทคนิคและผู้สัมผัสอาหารที่เกิดขึ้นในปี 1990 ในทศวรรษนี้
กฎในการบริหารที่สำคัญได้ผ่านจากกระทรวง
สุขภาพเช่น n ?. 1428 (บราซิล, 1993) และ n ?. 326 (บราซิล, 1997) ใน
นอกเหนือไปจากกฎหมายของรัฐและท้องถิ่น
ศูนย์สุขภาพการเฝ้าระวัง (CVS) Sãoเปาโล statewas
ผู้บุกเบิกในการควบคุมการให้บริการอาหารที่มีการตีพิมพ์ของ
CVS พระราชกฤษฎีกา n ?. 6 มีนาคม 10,1999 (เซาเปาโล, 1999, pp. 24e27)
กฎหมายฉบับนี้ครอบคลุมกฎระเบียบทางเทคนิคหลายประการและกำหนด
พารามิเตอร์และเกณฑ์เพื่อสุขอนามัยและการควบคุมการสุขาภิบาลอาหารใน
สถานประกอบการ คำสั่งนี้ได้รับการแก้ไขเพิ่มเติมในปี 2008 กับ CVS
พระราชกฤษฎีกา n ?. 18 (เซาเปาโล, 2008)
โดยมีวัตถุประสงค์ในการปกป้องสุขภาพของผู้บริโภคแห่งชาติ
องค์การเพื่อการสุขาภิบาลการเฝ้าระวัง (ANVISA) ออกมติที่ประชุมกรรมการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขณะนี้มีความกังวลหลักเกี่ยวกับความปลอดภัยของอาหารซึ่ง
นิยามเซฟ หรือแหล่งอาหาร ไม่ว่าท่านไม่มีความเสี่ยงต่อสุขภาพ
( marongwe et al . , 2011 ) ความกังวลเหล่านี้จะขึ้นอยู่กับผลของการศึกษาที่ได้แสดงระดับต่ำ

อาหารบริการดังกล่าวปฏิบัติที่ดีในบราซิล นอกจากนี้ปัญหา
ยอดเยี่ยมเหล่านี้สถานประกอบการในด้านการตรวจสอบโปรแกรมนี้
( เก็นตะ mikcha & , , matioli , 2009 ; Rodrigues &ติดทะเล , 2012 ;
saccol stangarlin , ริชาร์ด & hecktheuer , 2009 ) .
การขาดความรู้ในเรื่องการใช้บังคับของ
แนวทางปฏิบัติที่ดีที่แสดงโดยบริการอาหารเป็นโคมลอย มี
มีจํานวน ขนาดใหญ่ของการออกกฎหมายในรายการนี้ในบราซิล ,
และข้อมูลนี้เป็นอย่างที่สามารถเข้าถึงได้ ของดีต้องตรวจสอบอย่างเข้มข้น
สำหรับและสิ่งจูงใจมากขึ้นสำหรับโปรแกรมการป้องกัน
เช่นวัสดุการศึกษา ( เออร์ฮาร์ต&
mallmann , 2009 ; Medeiros cavalli , ที่ติดทะเล , & proen , 5 , 2011 ;
uggioni &ติดทะเล , 2012 ) .
ตามที่ Freitas ( 2007 ) , รหัส
คุ้มครองผู้บริโภคระบุว่ามันคือความรับผิดชอบของธุรกิจ เพื่อรักษาคุณภาพของสินค้าและแจ้งให้ทราบ

รัฐบาลและสังคมคุณภาพของการตรวจสอบกระบวนการ ผู้บริโภคมีความกังวลมากขึ้นกับ
คุณภาพและความปลอดภัยอาหารและคุ้มครองผู้บริโภคผู้บริโภครหัส
รับประกันว่า ผลิตภัณฑ์อนามัย นอกจากนี้

มีคุณลักษณะทางโภชนาการและในเชิงคุณลักษณะ ( Benevides
& lovatti , 2004 ) .
ตามซิลวา ( 2008 ) , การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดในกฎหมายความปลอดภัยด้านอาหาร
, ความตระหนักของผู้ประกอบการ และความประพฤติของ
ช่างเทคนิคและผู้สัมผัสอาหารที่เกิดขึ้นในทศวรรษ 1990 ในทศวรรษนี้
ผู้ดูแลกฎสำคัญผ่านกระทรวง ของ
สุขภาพ เช่น N
. 1428 ( บราซิล , 1993 ) และ N
.326 ( บราซิล , 1997 ) ใน
นอกจากรัฐและท้องถิ่นกฎหมาย .
ศูนย์เฝ้าระวังสุขภาพ ( CVS ) ในเซาเปาลู statewas เป็น
ผู้บุกเบิกในระเบียบของบริการอาหารกับสิ่งพิมพ์ของ
ย่อกฎ n
. 6 มีนาคม 101999 ( เซาเปาลู , 1999 , pp . 24e27 ) .
กฎหมายนี้ครอบคลุมกฎระเบียบทางเทคนิคหลายและสร้าง
พารามิเตอร์และเกณฑ์ด้านสุขอนามัยและการควบคุมสุขอนามัยในอาหาร
สถานประกอบการ . กฎนี้ถูกแก้ไขในปี 2551 มีคำสั่ง CVS
n
. 18 ( เซาเปาลู , 2008 ) .
ที่มีจุดมุ่งหมายของการคุ้มครองสุขภาพผู้บริโภค หน่วยงานเฝ้าระวังสุขาภิบาลแห่งชาติ
( anvisa ) ออกมติบอร์ด