PHILOSOPHY AND GENERALIZATION Commo

PHILOSOPHY AND GENERALIZATION

Common sense also condemns what is “too general.” In life it is said to be a “situation” and not a theory that confronts us. The man who is trusted is the man of experience, and experience is ordinarily taken to mean acquaintance with some group of individual facts. In political life what one needs is not general ideas, but familiarity with concrete circumstances; one must know men and measures, not man and principles. Historians are suspicious of vague ideas of civilization and progress; the important thing is to know just what happened. In the industrial world, what is needed is not a theory of economic value, but a knowledge of present costs, wages, and prices. As a preparation for life it is more important to train the eye and the hand, which can distinguish and manipulate, than the reason and imagination, which through their love of breadth and sweep are likely to blur details, or in their groping after the ultimate are led to neglect the immediate thing which really counts. Common sense would not, of course, condemn generalization altogether. It has too much respect for knowledge, and understands that there is no knowing without generalizing. There must be rules and classifications, even laws and theories. But the generalizing propensity of mind must be held in restraint; after a certain point it becomes absurd, fantastic, out of touch with fact, “up in the clouds.” The man of common sense, planted firmly on the solid ground, views such speculations with contempt, amusement, or with blank amazement. 8
Philosophy offends against common sense, then, not because it generalizes, for, after all, no one can think at all without generalizing; but because it does not know when to stop. And the philosopher is bound to offend, because if he is true to his calling, he must not stop. It is his particular business to generalize as far as he can. He may have various motives for doing this. He may be prompted by mere “idle curiosity” to see how far he can go. Or he may believe that the search for the universal and the contemplation of it constitute the most exalted human activity. Or he may be prompted by the notion that his soul’s salvation depends on his getting into right relations with the first cause or the ultimate ground of things. In any case he is allotted the task of formulating the most general ideas that the nature of things will permit. He can submit to no limitations imposed by considerations of expediency. He loses his identity altogether, unless he can think more roundly, more comprehensively, or more deeply, than other men. He represents no limited constituency of facts or interests; he is the thinker at large.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปรัชญาและ GENERALIZATION สามัญสำนึกยังพิพากษาคืออะไร "เกินไปทั่วไป" ในชีวิต จึงกล่าวได้ว่า เป็น "สถานการณ์" และไม่มีทฤษฎีที่ว่ากับความเรา คนที่เชื่อถือได้ของประสบการณ์มนุษย์ และประสบการณ์นำมาโดยปกติจะหมายถึง ความใกล้ชิดกับกลุ่มของข้อเท็จจริงแต่ละตัว ในเมือง หนึ่งต้องไม่คิดทั่วไป แต่คุ้นเคยกับสถานการณ์คอนกรีต หนึ่งต้องรู้จักคน และมาตรการ ไม่แมน และหลักการ นักประวัติศาสตร์มีความคิดที่คลุมเครือของอารยธรรมและความก้าวหน้า ที่น่าสงสัย สิ่งที่สำคัญจะรู้เพียงว่าเกิดอะไรขึ้น ในโลกอุตสาหกรรม สิ่งที่จำเป็นไม่ได้ทฤษฎีมูลค่าทางเศรษฐกิจ แต่ความรู้ต้นทุนปัจจุบัน ค่าจ้าง และราคา เป็นการเตรียมชีวิต ไม่จำเป็นต้องฝึกตาและมือ ซึ่งสามารถแยกแยะ และ จัดการ เหตุผลและจินตนาการ ซึ่งผ่านความรักกว้างและกวาดมีแนวโน้มที่จะเบลอรายละเอียด หรือคล้าหาของพวกเขาหลังจากที่ดีสุดจะนำไปสู่ละเลยสิ่งทันทีซึ่งนับจริง ๆ สามัญสำนึกจะไม่ แน่นอน พิพากษา generalization ทั้งหมด มีความรู้เคารพมากเกินไป และเข้าใจว่า ไม่มีไม่รู้ไม่ generalizing ต้องมีกฎ และจัดประเภท แม้กฎหมาย และทฤษฎีการ แต่ต้องจัดสิ่ง generalizing ใจในความยับยั้งชั่งใจ หลังจากบางจุด จะออกที่ยอดเยี่ยม ไร้สาระ สัมผัสกับความจริง "ขึ้นในเมฆ" คนของความรู้สึกทั่วไป ปลูกบนพื้นดินแข็ง แน่นหนามอง speculations กล่าว ดูถูก สนุก หรือความประหลาดใจที่ว่างเปล่า 8 ปรัชญา offends กับสามัญสำนึก แล้ว ไม่ได้ เพราะมัน generalizes สำหรับ หลังทั้งหมด ไม่มีใครสามารถคิดเลย โดย generalizing แต่ เพราะมันไม่รู้จะหยุดเมื่อ และนักปราชญ์ที่ถูกผูกไว้กับบาด เพราะถ้าเขาจริงโทรศัพท์ของเขา เขาต้องไม่หยุด ธุรกิจเฉพาะการทั่วไปเท่าที่เขาสามารถได้ เขาอาจไม่สนคำครหาต่าง ๆ สำหรับการทำเช่นนี้ เขาอาจได้รับพร้อมท์ โดยแค่ "อยากทำงาน" เพื่อดูว่าห่างไกลเขาสามารถไปได้ หรือเขาอาจเชื่อว่า หาแบบสากลและการพักผ่อนของมันเป็นกิจกรรมที่มนุษย์ยกย่องมากที่สุด หรือเขาอาจได้รับพร้อมท์ ด้วยคิดว่า วิญญาณของเขารอดขึ้นอยู่กับเขาได้รับเป็นความสัมพันธ์ที่เหมาะสมกับสาเหตุแรกหรือพื้นดินที่ดีที่สุดของสิ่ง ในกรณีใดๆ เขาจะจัดสรรงาน formulating ความคิดทั่วไปส่วนใหญ่ที่ลักษณะของสิ่งที่จะอนุญาตให้ เขาสามารถส่งให้ไม่มีข้อจำกัดที่กำหนด โดยพิจารณาของ expediency เขาสูญเสียตัวตนของเขาทั้งหมด ยกเว้นว่าเขาสามารถคิดขึ้น roundly สาธารณชนมากขึ้น หรือยิ่ง ลึก กว่าคนอื่น ๆ เขาแทนซึ่งตนไม่จำกัดข้อเท็จจริงหรือสนใจ เขาเป็น thinker ใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปรัชญาและลักษณะทั่วไปสามัญสำนึกยังประณามสิ่งที่ "กว้างเกินไป." ในชีวิตได้มีการกล่าวว่าจะเป็น "สถานการณ์" และไม่ทฤษฎีที่ว่าเราเผชิญ คนที่เป็นที่เชื่อถือได้เป็นคนที่มีประสบการณ์และประสบการณ์จะได้รับการปกติจะหมายถึงความใกล้ชิดกับกลุ่มของข้อเท็จจริงบางราย ในชีวิตทางการเมืองสิ่งที่หนึ่งต้องไม่ได้เป็นความคิดทั่วไป แต่คุ้นเคยกับสถานการณ์คอนกรีต หนึ่งจะต้องรู้ว่าผู้ชายและมาตรการไม่ได้เป็นคนและหลักการ ประวัติศาสตร์มีข้อสงสัยของความคิดที่คลุมเครือของอารยธรรมและความคืบหน้า; สิ่งที่สำคัญคือการรู้ว่าเพียงแค่สิ่งที่เกิดขึ้น ในโลกอุตสาหกรรมสิ่งที่จำเป็นไม่ได้เป็นทฤษฎีของมูลค่าทางเศรษฐกิจ แต่เป็นความรู้เกี่ยวกับค่าใช้จ่ายในปัจจุบันค่าจ้างและราคา ขณะที่การเตรียมความพร้อมสำหรับชีวิตมันเป็นสิ่งสำคัญมากในการฝึกอบรมตาและมือซึ่งสามารถแยกแยะความแตกต่างและจัดการกว่าเหตุผลและจินตนาการซึ่งผ่านความรักของพวกเขากว้างและกวาดมีแนวโน้มที่จะเบลอรายละเอียดหรือในคล้าของพวกเขาหลังจากที่ดีที่สุด จะนำไปสู่การละเลยสิ่งทันทีซึ่งจริงๆนับ สามัญสำนึกจะไม่แน่นอนประณามทั่วไปโดยสิ้นเชิง มันมีความเคารพมากเกินไปสำหรับความรู้และเข้าใจว่าไม่มีรู้โดยไม่ต้อง generalizing ต้องมีกฎระเบียบและการจำแนกประเภทแม้กฎหมายและทฤษฎี แต่นิสัยชอบ generalizing ของจิตใจจะต้องมีการจัดขึ้นในยับยั้งชั่งใจ; หลังจากที่จุดหนึ่งมันจะกลายเป็นเรื่องเหลวไหลที่ยอดเยี่ยมจากการสัมผัสกับความเป็นจริง "ขึ้นมาในเมฆ." คนที่มีความรู้สึกร่วมกันปลูกแน่นบนพื้นดินที่เป็นของแข็งมุมมองการคาดเดาดังกล่าวด้วยความชิงชัง, ​​สนุกกับความประหลาดใจหรือเปล่า 8 ปรัชญาละเมิดกับสามัญสำนึกแล้วไม่ได้เพราะมัน generalizes สำหรับหลังจากทั้งหมดไม่มีใครสามารถคิดได้เลยโดยไม่ต้อง generalizing; แต่เพราะมันไม่ได้รู้ว่าเมื่อไหร่ที่จะหยุด และนักปรัชญาที่ถูกผูกไว้ที่จะรุกรานเพราะถ้าเขาเป็นความจริงที่เรียกของเขาเขาจะต้องไม่หยุด มันเป็นธุรกิจของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะพูดคุยเท่าที่เขาสามารถทำได้ เขาอาจจะมีแรงจูงใจต่างๆสำหรับการทำเช่นนี้ เขาอาจได้รับแจ้งจากเพียง "อยากรู้อยากเห็นไม่ได้ใช้งาน" เพื่อดูว่าห่างไกลเขาสามารถไป หรือเขาอาจจะเชื่อว่าการค้นหาสำหรับสากลและการไตร่ตรองของมันถือเป็นกิจกรรมของมนุษย์ยกย่องมากที่สุด หรือเขาอาจจะได้รับแจ้งจากความคิดที่ว่าจิตวิญญาณของเขารอดขึ้นอยู่กับการได้รับของเขาเข้าไปในความสัมพันธ์ที่ถูกต้องกับสาเหตุแรกหรือพื้นดินที่ดีที่สุดของสิ่งที่ ในกรณีที่เขาจะได้รับการจัดสรรงานของการกำหนดความคิดทั่วไปมากที่สุดว่าธรรมชาติของสิ่งที่จะอนุญาตให้ เขาสามารถส่งไปไม่มีข้อ จำกัด ที่กำหนดโดยคำนึงถึงความได้เปรียบ เขาสูญเสียตัวตนของเขาโดยสิ้นเชิงเว้นแต่เขาสามารถคิดอย่างรุนแรงมากขึ้นกว้างหรือลึกมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ เขาหมายถึงไม่มีการเลือกตั้งที่ จำกัด ของข้อเท็จจริงหรือผลประโยชน์; เขาเป็นนักคิดที่มีขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปรัชญาและการ

สามัญสำนึกยังประณามว่าเป็น " ทั่วไป " ในชีวิต จะว่าไปมันก็เป็น " เหตุการณ์ " และไม่มีทฤษฎีที่เผชิญเรา คนที่ไว้ใจคือคนที่มีประสบการณ์ และประสบการณ์เป็นปกติไปหมายถึงคุ้นเคยกับข้อเท็จจริงบางกลุ่มบุคคล ในชีวิตการเมือง สิ่งที่หนึ่งต้องการ ไม่ใช่ความคิดทั่วไปแต่ความคุ้นเคยกับสถานการณ์คอนกรีต หนึ่งต้องรู้ว่าผู้ชายและมาตรการหลักการไม่ชายและ นักประวัติศาสตร์สงสัยในความคิดที่คลุมเครือของอารยธรรมและความคืบหน้า สิ่งที่สำคัญคือต้องรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ในโลกอุตสาหกรรม สิ่งที่จำเป็นคือ ไม่ใช่ทฤษฎีคุณค่าทางเศรษฐกิจ แต่ความรู้ของต้นทุนปัจจุบันค่าจ้างและราคาเป็นการเตรียมการสำหรับชีวิต มันเป็นสิ่งสำคัญมากที่จะฝึกตาและมือ ซึ่งสามารถแยกแยะและจัดการ มากกว่าเหตุผล และจินตนาการ ซึ่งผ่านความรักของพวกเขากว้างและกวาดมักจะเบลอ รายละเอียด หรือลูบหลังของ Ultimate เป็น LED ที่จะละเลยสิ่งทันที ซึ่งนับ สามัญสำนึกจะไม่แน่นอน ประณามการทั้งหมดมันมีความเคารพมากเกินไปสำหรับความรู้ และเข้าใจว่าไม่มีการรู้โดยไม่ Generalizing . ต้องมีกฎและทฤษฎีหมวดหมู่ , แม้แต่กฎหมาย แต่ความโน้มเอียงของจิตใจ Generalizing ต้องจัดในความยับยั้งชั่งใจ ; หลังจากบางจุดจะกลายเป็นไร้สาระยอดเยี่ยมออกจากการสัมผัสกับความเป็นจริง " ขึ้นในเมฆ " ผู้ชายของสามัญสำนึก , ปลูกแน่นบนพื้นแข็งมุมมองดังกล่าว ความหมิ่นประมาท , สวนสนุก หรือด้วยความว่างเปล่า ปรัชญา 8
offends กับสามัญสำนึกแล้ว ไม่ใช่เพราะว่ามันเช่นนี้ได้ขยาย , หลังจากที่ทั้งหมดไม่มีใครคิดเลยโดยไม่ Generalizing แต่เพราะไม่รู้ว่าจะหยุดเมื่อไหร่ และนักปรัชญาต้องขัดใจ เพราะถ้าเขาเป็นจริงการเรียกของเขา เขาจะต้องไม่หยุดมันเป็นธุรกิจเฉพาะของเขาที่จะลงความเห็น เท่าที่เขาสามารถ เขาอาจมีแรงจูงใจต่างๆ ที่ทำเรื่องนี้ เขาอาจจะได้รับแจ้งโดยเพียง " สอดรู้สอดเห็นไม่เข้าท่า " เพื่อดูว่าเขาสามารถไป หรือเขาอาจจะเชื่อว่าการค้นหาสากลและฌานนั้นเป็นกิจกรรมของมนุษย์ที่ยกย่องมากที่สุดหรือเขาอาจจะได้รับแจ้งโดยความคิดที่ว่าความรอดของเขาวิญญาณของเขาจะเป็นขวาขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์กับสาเหตุแรก หรือพื้น สุดยอดเลย ในกรณีใด ๆเขาจะจัดสรรงานของการกำหนดความคิดทั่วไปมากที่สุดที่ธรรมชาติของสิ่งที่จะอนุญาตให้มีการ ท่านสามารถส่งการไม่มีข้อ จำกัด ที่กำหนดโดยการพิจารณาเรื่อง . เขาสูญเสียตัวตนของเขาทั้งหมดนอกจากเขาจะได้คิดเต็มที่มากขึ้นกว้างหรือลึกมากขึ้นกว่าคนอื่น เขาเป็นตัวแทนของเขตเลือกตั้งของข้อเท็จจริงหรือไม่ จำกัด ประโยชน์ เขาเป็นนักคิดที่ใหญ่